Atvinnulíf

Þegar forstjórar skapa vantraust

Rakel Sveinsdóttir skrifar
Stundum gerist það að það eru æðstu stjórnendur, þá oft forstjórinn, sem skapar vantraust á vinnustað eða á milli samstarfsfólks. Oft er það ekki ætlunin en það getur verið gott fyrir alla að rýna reglulega í það hvort traust á vinnustað eða í teymum sé ekki örugglega fyrir hendi. 
Stundum gerist það að það eru æðstu stjórnendur, þá oft forstjórinn, sem skapar vantraust á vinnustað eða á milli samstarfsfólks. Oft er það ekki ætlunin en það getur verið gott fyrir alla að rýna reglulega í það hvort traust á vinnustað eða í teymum sé ekki örugglega fyrir hendi.  Vísir/Getty

Vantraust getur skapast víða. Í vinnunni, í einkalífinu og í samfélaginu. Ekki síst í pólitík. Það getur verið gott fyrir alla að skoða það reglulega, hvort traust á milli fólks og teyma sé alveg örugglega til staðar og/eða hvort það þurfi einhvers staðar að bæta úr.

Oft er það þó svo að það eru leiðtogarnir sjálfir sem skapa vantraust.

Forstjórar eru hér nefndir sérstaklega.

Það að skapa vantraust er þó oftast eitthvað sem enginn ætlar sér. 

Í ágætri grein Forbes er farið yfir nokkur dæmi um það þegar leiðtogar skapa vanstraust og þá oft ómeðvitað eða óviljani (e. How Leaders Destroy Trust Unintentionally). 

Fyrir það fyrsta ber að nefna þau mistök að forstjóri miðli eingöngu upplýsingum til fárra útvalinna en ekki liðsheildarinnar, þótt tilefni sé til að gera það.

Eða þegar forstjóri deilir upplýsingum til framkvæmdastjórnar undir þeim formerkjum að starfsmenn eigi ekki að vera upplýstir um tiltekið mál. Sem þó eins og oftast er, lekur út til einhverra með þeim afleiðingum að vantraust skapast hjá þeim hópi fólks sem áttar sig á að sumir vita meira en aðrir.

Forstjórar eiga það líka til að falla í þá gryfju að velja sína uppáhalds samstarfsmenn. Þetta er oft fólk sem forstjóranum finnst þægilegast að vinna með eða ræða við. Að velja úr hópnum nokkra aðila sem forstjórar hampa jafnvel umfram aðra, er hins vegar taktík sem fljótt fer ekki framhjá neinum. Upplifun annarra er þá sú að forstjórinn sé að velja sér nokkra aðila frekar en að velja liðsheildina eða horfa á það hvernig aðrir eru að standa sig.

Forstjórar geta líka skapað vantraust með afskiptasemi eða álitsgjöf, sem í raun er að taka fram í fyrir hendurnar á þeim stjórnanda eða starfsmanni sem samkvæmt starfslýsingu ber ábyrgð á verkefninu.

Vantraust getur líka skapast á milli deilda. Ef forstjórinn vinnur ekki markvisst að því að það sé gott flæði upplýsinga innan alls fyrirtækisins eða samstarf og samskipti tryggð, getur afleiðingin orðið sú að fólk lítur ekki á starfsfólk annarra deilda sem sitt samstarfsfólk.

Enn eitt hættumerkið er þegar vinnustaðir tala fyrir mikilvægi mannauðs og liðsheildar en það virkar meira í orði en á borði. Ef að traust á að ríkja, þarf hver einasti starfmaður að upplifa sig sem hluta af mikilvægum mannauði. Að miðla reglulegum upplýsingum til allra getur verið góð leið til að skapa þetta traust.

Hvernig standa þessi mál á þínum vinnustað?


Tengdar fréttir

Stjórnarkonur ósáttar: Karlaklíkur útiloka konur í forstjórastólinn

Stjórnarkonur í skráðum félögum á Íslandi telja ráðningaferli í forstjórastól oft útilokandi fyrir konur. Þær kalla stjórnir í heild sinni til ábyrgðar. Þá telja margar ráðningaferlin oft meingölluð. Það eigi einnig við um ráðningar þar sem leitað er til fagaðila. Þetta og fleira kemur fram í niðurstöðum nýrrar rannsóknar sem birtar eru í dag og meira en helmingur stjórnarkvenna í skráðum félögum á Íslandi tók þátt í.

Helstu einkenni og afleiðingar óttastjórnunar á vinnustöðum

Ef skaðinn er skeður þarf að hreinsa til í stjórnendahópnum segir Bjarni Snæbjörn Jónsson í viðtali um óttastjórnun á vinnustöðum. Hann bendir hins vegar á að það er ekki alltaf svo að rót vandans liggi hjá stjórnanda.






Fleiri fréttir

Sjá meira


×