Landsmenn eiga ríkissjóð, ekki ráðamenn og ráðherrar Ole Anton Bieltvedt skrifar 10. september 2018 07:00 Katrín Jakobsdóttir, forsætisráðherra, skrifar grein í Fréttablaðið nýlega, þar sem hún reynir að sannfæra menn um gott og uppbyggilegt starf ríkisstjórnar sinnar, og er fyrirsögnin „Uppbygging fyrir almenning“. Ekki þótti undirrituðum - sem þó batt miklar vonir við þátttöku VG í ríkisstjórn undir forystu Katrínar – mikið til um þessa litlausu upptalningu. Þegar borin eru saman stefnumál og fyrirheit VG og þessi úttekt Katrínar sjálfrar á starfi og árangri ríkisstjórnarinnar, þá virðist mikil gjá á milli. Allir, sem til þekkja, vita, að Katrín er væn kona, góðum kostum búin og velviljuð, og því sorglegt að sjá, hvernig baráttumál hennar og VG hafa leyst upp í tómt loft það tæpa ár, sem ríkisstjórn Katrínar hefur setið. Hvernig mátti það líka vera, að það umhverfis-, umbóta- og jafnaðarafl, sem VG á að vera, geti náð nokkru fram í samstarfi við fulltrúa helztu sérhagsmuna- og íhaldsafla landsins, sem einskis svífast í valdabrölti og klíkuskap. Annar þeirra lét sig hafa það, að láta skipa dýralækni í embætti Vegamálastjóra. Skyldu vegaverkfræðingar líka vera góðir dýralæknar!? Auðvitað er þetta stjórnunarstarf, en gott er, ef stjórnendur hafa fagþekkingu líka, og virðist þessi starfsskipun langsótt. Hinn styður hvalveiðar með ráðum og dáð, þó þær brjóti klárlega í bága við nútímaleg umhverfissjónarmið og hagsmuni og velferð landsmanna, svo að ekki sé talað um dýravelferð, enda föðurbróðir hans stjórnarformaður hvalveiðimanna. Gott ákvæði um dýra-, umhverfis- og náttúruvernd var sett í stjórnarsáttmálann, og VG samþykkti 2015 að beita sér fyrir stöðvun hvalveiða. Allt virðist þetta nú gleymt og grafið. Villimannlegar hvalveiðar eru á fullu, vegna þess, segir Katrín, að vinur dýralæknanna, þá sjávarútvegsráðherra, gaf út reglugerð um langreyðaveiðar 2013 allt fram til 2018, sem nauðsynlegt væri að fylgja, „til að rugla ekki stjórnsýsluna“. Hér skiptir það þá engu, að aðstæður í þjóðfélaginu voru allt aðrar 2013, en nú er, og þar með forsendur fyrir veiðunum. Langreyðaveiðar hafa legið niðri í nær 3 ár, þar sem illmögulegt hefur verið að selja afurðirnar, og vægi ferðaþjónustu hefur margfaldast á sama tíma – en hvalveiðar eru eitur í beinum margra ferðamanna, eins og kunnugt er. Með þessu var því feyki miklu fórnað – ekki sízt ímynd og orðspori landsmanna - fyrir lítið eða ekkert, svo að ekki sé nú talað um svik við samþykktir VG. Þrátt fyrir, að Umhverfisstofnun, Náttúrustofa Austurlands, Hreindýraráð og Matvælastofnun hafi mælt með lengingu griðatíma hreindýrakálfa, er nú verið að drepa mæður þeirra, hreindýrakýrnar, upphaflega frá 8 vikna gömlum bjargarlitlum kálfum þeirra, í meiri mæli en nokkru sinni fyrr, eða 1.061 kú. Katrín, þetta var ekki og er ekki gott. Auðvitað ber Katrín ekki ein ábyrgð á þessu, aðal ábyrgðin liggur hjá Guðmundi Inga, umhverfisráðherra, en hann á að vera grænn, eins og Katrín, og hennar maður. Litbrigði á þessu eru þó fremur blóðrauð en græn. Lítum nú á „uppbyggingarmál“ Katrínar: Sumir ráðherrar og ráðamenn láta eins og ríkissjóður sé sjóður þeirra sjálfra, og, að þeir séu af höfðingslund og gjafmildi að úthuta landsmönnum úr sjóði sjálfra sín. Sumir þeirra telja einnig, að í þessu felist mikil velvild gagnvart landsmönnum, sem beri að þakka. Auðvitað stenzt þetta ekki alveg, því landsmenn sjálfir byggja upp ríkissjóð með greiðslum sínum á sköttum og skyldum, og það eru því þeir, sem eiga ríkissjóð, ekki ráðherrar. Hlutverk ráðherranna er það eitt, að miðla fjármunum landsmanna til málefna og verkefna í samræmi við loforð og vilja fólksins í landinu. Getur slíkt vart talizt til þakkarverðra verka eða afreka, enda allvel borgað fyrir þá þjónustu skv. síðasta úrskurði Kjararáðs. Í þeirri upplistun, sem Katrín leggur fram í nefndri blaðagrein, er skv. skilgreiningu undirritaðs engin uppbygging. Í skásta falli er verið að halda málaflokkum og þjónustu við; halda í horfinu. „Uppbygging“ hefur allt aðra merkingu. Hún þýðir, að verið sé að byggja eitthvað nýtt, skapa nýja og aukna möguleika í þágu landsmanna, bæta hag og afkomumöguleika umfram það, sem var fyrir. Sem dæmi um raunverulega uppbyggingu má nefna útfærslu landhelginnar, fyrst í 4 mílur og loks í 200 mílur. Þarna var endurtekið verið að tryggja landsmönnum aukna möguleika til sóknar og bættra lífskjara. Það sama má segja um gerð EES-samningsins, þar sem okkur var tryggður frjáls og nær tollalaus aðgangur að stærsta markaði heims, með varning okkar og þjónustu, líka tollfrjáls innflutningur frá sömu ríkjum, auk starfs-, athafna- og ferðafrelsis landsmanna innan 31 lands, öllum til góðs. Fríverzlunarsamningur við Kína er líka uppbyggingarskref, en hann tryggir gagnkvæm frjáls og tollalaus viðskipti við það mikla land. Stundum gerist það í höfnum, að litlir bátar og léttir laskast í öldugangi og sjó milli stærri og þyngri skipa. Á stundum sökkva þeir einnig. Ef svo fer fyrir kútternum VG, verður lítill harmur að því kveðinn. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ole Anton Bieltvedt Mest lesið Bannað að lækna sykursýki II Lukka Pálsdóttir Skoðun Barnaskapur Bjarna Ben; Fjölmargar þjóðir með meiri kaupmátt en við! Ole Anton Bieltvedt Skoðun Misskilin mannúð í hælisleitendamálum Nanna Margrét Gunnlaugsdóttir Skoðun Jæja, ræðum þá þetta dásamlega Evrópusamband Haraldur Ólafsson Skoðun Sigurður Ingi og óverðtryggingin Hjalti Þórisson Skoðun „Útlendingar“ og „þetta fólk“ Jasmina Vajzović Crnac Skoðun Hvert er fóðrið til að skipulögð glæpastarfsemi geti þrifist hér á landi? Jú, villuráfandi stefnulaus ungmenni! Davíð Bergmann Skoðun Af hverju ég styð Samfylkinguna – og Hannes Sigurbjörn Jónsson Ásbjörn Þór Ásbjörnsson Skoðun Flokkur fólksins vill efla byggð um land allt! Lilja Rafney Magnúsdóttir Skoðun Varnarveggur gegn vonbrigðum Sanna Magdalena Mörtudóttir Skoðun Skoðun Skoðun 11 ástæður fyrir því að kjósa Pírata Baldur Karl Magnússon skrifar Skoðun Misskilin mannúð í hælisleitendamálum Nanna Margrét Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Hvert er fóðrið til að skipulögð glæpastarfsemi geti þrifist hér á landi? Jú, villuráfandi stefnulaus ungmenni! Davíð Bergmann skrifar Skoðun „Útlendingar“ og „þetta fólk“ Jasmina Vajzović Crnac skrifar Skoðun Erum við ekki betri en Talibanar? Hildur Þórðardóttir skrifar Skoðun Af hverju ég styð Samfylkinguna – og Hannes Sigurbjörn Jónsson Ásbjörn Þór Ásbjörnsson skrifar Skoðun Lyftistöng fyrir samfélagið Bragi Bjarnason skrifar Skoðun Stöndum með ungu fólki og fjölskyldum Ragna Sigurðardóttir,Jóhann Páll Jóhannsson skrifar Skoðun Þrælakistur samtímans? Gunnar Hólmsteinn Ársælsson skrifar Skoðun Bannað að lækna sykursýki II Lukka Pálsdóttir skrifar Skoðun Hvað kostar vímuefnavandinn? Lilja Sif Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Hægri menn vega að heilbrigðiskerfinu Stefán Ólafsson skrifar Skoðun Jæja, ræðum þá þetta dásamlega Evrópusamband Haraldur Ólafsson skrifar Skoðun Kvikmyndagerð á Íslandi: Næstu skref Lilja Dögg Alfreðsdóttir skrifar Skoðun Sigurður Ingi og óverðtryggingin Hjalti Þórisson skrifar Skoðun Varnarveggur gegn vonbrigðum Sanna Magdalena Mörtudóttir skrifar Skoðun Flokkur fólksins vill efla byggð um land allt! Lilja Rafney Magnúsdóttir skrifar Skoðun Barnaskapur Bjarna Ben; Fjölmargar þjóðir með meiri kaupmátt en við! Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Gekk ég yfir sjó og land og ríkisstofnanir líka Magnús Guðmundsson skrifar Skoðun Getur þú fengið þá hjálp sem þú þarft ef andlega heilsan hrörnar? Sigurrós Eggertsdóttir skrifar Skoðun Skilum skömminni Elín Birna Olsen skrifar Skoðun Reynir Samband sveitarfélaga að spilla gerð kennarasamninga? Ragnar Þór Pétursson skrifar Skoðun Hefur sálfræðileg meðferð áhrif á líkamlegt heilbrigði? Rúnar Helgi Andrason skrifar Skoðun Vaxtahækkanir og brotið traust - hver ber ábyrgð? Sandra B. Franks skrifar Skoðun Rödd friðar þarf að hljóma skærar Arnar Þór Jónsson skrifar Skoðun Af skynsemi Vegagerðarinnar Magnús Rannver Rafnsson skrifar Skoðun Nýja stjórnarskráin — Alþingi rjúfi stöðnunina með stjórnlagaþingi Stjórn Stjórnarskrárfélagsins skrifar Skoðun Nýtt fangelsi – fyrir öruggara samfélag Guðrún Hafsteinsdóttir skrifar Skoðun Ísland og orkuskiptin: Styðjum þróun á jarðhita og alþjóðlegt samstarf Ester Halldórsdóttir skrifar Skoðun Ærin verkefni næstu ár Ásbjörg Kristinsdóttir skrifar Sjá meira
Katrín Jakobsdóttir, forsætisráðherra, skrifar grein í Fréttablaðið nýlega, þar sem hún reynir að sannfæra menn um gott og uppbyggilegt starf ríkisstjórnar sinnar, og er fyrirsögnin „Uppbygging fyrir almenning“. Ekki þótti undirrituðum - sem þó batt miklar vonir við þátttöku VG í ríkisstjórn undir forystu Katrínar – mikið til um þessa litlausu upptalningu. Þegar borin eru saman stefnumál og fyrirheit VG og þessi úttekt Katrínar sjálfrar á starfi og árangri ríkisstjórnarinnar, þá virðist mikil gjá á milli. Allir, sem til þekkja, vita, að Katrín er væn kona, góðum kostum búin og velviljuð, og því sorglegt að sjá, hvernig baráttumál hennar og VG hafa leyst upp í tómt loft það tæpa ár, sem ríkisstjórn Katrínar hefur setið. Hvernig mátti það líka vera, að það umhverfis-, umbóta- og jafnaðarafl, sem VG á að vera, geti náð nokkru fram í samstarfi við fulltrúa helztu sérhagsmuna- og íhaldsafla landsins, sem einskis svífast í valdabrölti og klíkuskap. Annar þeirra lét sig hafa það, að láta skipa dýralækni í embætti Vegamálastjóra. Skyldu vegaverkfræðingar líka vera góðir dýralæknar!? Auðvitað er þetta stjórnunarstarf, en gott er, ef stjórnendur hafa fagþekkingu líka, og virðist þessi starfsskipun langsótt. Hinn styður hvalveiðar með ráðum og dáð, þó þær brjóti klárlega í bága við nútímaleg umhverfissjónarmið og hagsmuni og velferð landsmanna, svo að ekki sé talað um dýravelferð, enda föðurbróðir hans stjórnarformaður hvalveiðimanna. Gott ákvæði um dýra-, umhverfis- og náttúruvernd var sett í stjórnarsáttmálann, og VG samþykkti 2015 að beita sér fyrir stöðvun hvalveiða. Allt virðist þetta nú gleymt og grafið. Villimannlegar hvalveiðar eru á fullu, vegna þess, segir Katrín, að vinur dýralæknanna, þá sjávarútvegsráðherra, gaf út reglugerð um langreyðaveiðar 2013 allt fram til 2018, sem nauðsynlegt væri að fylgja, „til að rugla ekki stjórnsýsluna“. Hér skiptir það þá engu, að aðstæður í þjóðfélaginu voru allt aðrar 2013, en nú er, og þar með forsendur fyrir veiðunum. Langreyðaveiðar hafa legið niðri í nær 3 ár, þar sem illmögulegt hefur verið að selja afurðirnar, og vægi ferðaþjónustu hefur margfaldast á sama tíma – en hvalveiðar eru eitur í beinum margra ferðamanna, eins og kunnugt er. Með þessu var því feyki miklu fórnað – ekki sízt ímynd og orðspori landsmanna - fyrir lítið eða ekkert, svo að ekki sé nú talað um svik við samþykktir VG. Þrátt fyrir, að Umhverfisstofnun, Náttúrustofa Austurlands, Hreindýraráð og Matvælastofnun hafi mælt með lengingu griðatíma hreindýrakálfa, er nú verið að drepa mæður þeirra, hreindýrakýrnar, upphaflega frá 8 vikna gömlum bjargarlitlum kálfum þeirra, í meiri mæli en nokkru sinni fyrr, eða 1.061 kú. Katrín, þetta var ekki og er ekki gott. Auðvitað ber Katrín ekki ein ábyrgð á þessu, aðal ábyrgðin liggur hjá Guðmundi Inga, umhverfisráðherra, en hann á að vera grænn, eins og Katrín, og hennar maður. Litbrigði á þessu eru þó fremur blóðrauð en græn. Lítum nú á „uppbyggingarmál“ Katrínar: Sumir ráðherrar og ráðamenn láta eins og ríkissjóður sé sjóður þeirra sjálfra, og, að þeir séu af höfðingslund og gjafmildi að úthuta landsmönnum úr sjóði sjálfra sín. Sumir þeirra telja einnig, að í þessu felist mikil velvild gagnvart landsmönnum, sem beri að þakka. Auðvitað stenzt þetta ekki alveg, því landsmenn sjálfir byggja upp ríkissjóð með greiðslum sínum á sköttum og skyldum, og það eru því þeir, sem eiga ríkissjóð, ekki ráðherrar. Hlutverk ráðherranna er það eitt, að miðla fjármunum landsmanna til málefna og verkefna í samræmi við loforð og vilja fólksins í landinu. Getur slíkt vart talizt til þakkarverðra verka eða afreka, enda allvel borgað fyrir þá þjónustu skv. síðasta úrskurði Kjararáðs. Í þeirri upplistun, sem Katrín leggur fram í nefndri blaðagrein, er skv. skilgreiningu undirritaðs engin uppbygging. Í skásta falli er verið að halda málaflokkum og þjónustu við; halda í horfinu. „Uppbygging“ hefur allt aðra merkingu. Hún þýðir, að verið sé að byggja eitthvað nýtt, skapa nýja og aukna möguleika í þágu landsmanna, bæta hag og afkomumöguleika umfram það, sem var fyrir. Sem dæmi um raunverulega uppbyggingu má nefna útfærslu landhelginnar, fyrst í 4 mílur og loks í 200 mílur. Þarna var endurtekið verið að tryggja landsmönnum aukna möguleika til sóknar og bættra lífskjara. Það sama má segja um gerð EES-samningsins, þar sem okkur var tryggður frjáls og nær tollalaus aðgangur að stærsta markaði heims, með varning okkar og þjónustu, líka tollfrjáls innflutningur frá sömu ríkjum, auk starfs-, athafna- og ferðafrelsis landsmanna innan 31 lands, öllum til góðs. Fríverzlunarsamningur við Kína er líka uppbyggingarskref, en hann tryggir gagnkvæm frjáls og tollalaus viðskipti við það mikla land. Stundum gerist það í höfnum, að litlir bátar og léttir laskast í öldugangi og sjó milli stærri og þyngri skipa. Á stundum sökkva þeir einnig. Ef svo fer fyrir kútternum VG, verður lítill harmur að því kveðinn.
Hvert er fóðrið til að skipulögð glæpastarfsemi geti þrifist hér á landi? Jú, villuráfandi stefnulaus ungmenni! Davíð Bergmann Skoðun
Skoðun Hvert er fóðrið til að skipulögð glæpastarfsemi geti þrifist hér á landi? Jú, villuráfandi stefnulaus ungmenni! Davíð Bergmann skrifar
Skoðun Af hverju ég styð Samfylkinguna – og Hannes Sigurbjörn Jónsson Ásbjörn Þór Ásbjörnsson skrifar
Skoðun Barnaskapur Bjarna Ben; Fjölmargar þjóðir með meiri kaupmátt en við! Ole Anton Bieltvedt skrifar
Skoðun Getur þú fengið þá hjálp sem þú þarft ef andlega heilsan hrörnar? Sigurrós Eggertsdóttir skrifar
Skoðun Nýja stjórnarskráin — Alþingi rjúfi stöðnunina með stjórnlagaþingi Stjórn Stjórnarskrárfélagsins skrifar
Skoðun Ísland og orkuskiptin: Styðjum þróun á jarðhita og alþjóðlegt samstarf Ester Halldórsdóttir skrifar
Hvert er fóðrið til að skipulögð glæpastarfsemi geti þrifist hér á landi? Jú, villuráfandi stefnulaus ungmenni! Davíð Bergmann Skoðun