Landsmenn eiga ríkissjóð, ekki ráðamenn og ráðherrar Ole Anton Bieltvedt skrifar 10. september 2018 07:00 Katrín Jakobsdóttir, forsætisráðherra, skrifar grein í Fréttablaðið nýlega, þar sem hún reynir að sannfæra menn um gott og uppbyggilegt starf ríkisstjórnar sinnar, og er fyrirsögnin „Uppbygging fyrir almenning“. Ekki þótti undirrituðum - sem þó batt miklar vonir við þátttöku VG í ríkisstjórn undir forystu Katrínar – mikið til um þessa litlausu upptalningu. Þegar borin eru saman stefnumál og fyrirheit VG og þessi úttekt Katrínar sjálfrar á starfi og árangri ríkisstjórnarinnar, þá virðist mikil gjá á milli. Allir, sem til þekkja, vita, að Katrín er væn kona, góðum kostum búin og velviljuð, og því sorglegt að sjá, hvernig baráttumál hennar og VG hafa leyst upp í tómt loft það tæpa ár, sem ríkisstjórn Katrínar hefur setið. Hvernig mátti það líka vera, að það umhverfis-, umbóta- og jafnaðarafl, sem VG á að vera, geti náð nokkru fram í samstarfi við fulltrúa helztu sérhagsmuna- og íhaldsafla landsins, sem einskis svífast í valdabrölti og klíkuskap. Annar þeirra lét sig hafa það, að láta skipa dýralækni í embætti Vegamálastjóra. Skyldu vegaverkfræðingar líka vera góðir dýralæknar!? Auðvitað er þetta stjórnunarstarf, en gott er, ef stjórnendur hafa fagþekkingu líka, og virðist þessi starfsskipun langsótt. Hinn styður hvalveiðar með ráðum og dáð, þó þær brjóti klárlega í bága við nútímaleg umhverfissjónarmið og hagsmuni og velferð landsmanna, svo að ekki sé talað um dýravelferð, enda föðurbróðir hans stjórnarformaður hvalveiðimanna. Gott ákvæði um dýra-, umhverfis- og náttúruvernd var sett í stjórnarsáttmálann, og VG samþykkti 2015 að beita sér fyrir stöðvun hvalveiða. Allt virðist þetta nú gleymt og grafið. Villimannlegar hvalveiðar eru á fullu, vegna þess, segir Katrín, að vinur dýralæknanna, þá sjávarútvegsráðherra, gaf út reglugerð um langreyðaveiðar 2013 allt fram til 2018, sem nauðsynlegt væri að fylgja, „til að rugla ekki stjórnsýsluna“. Hér skiptir það þá engu, að aðstæður í þjóðfélaginu voru allt aðrar 2013, en nú er, og þar með forsendur fyrir veiðunum. Langreyðaveiðar hafa legið niðri í nær 3 ár, þar sem illmögulegt hefur verið að selja afurðirnar, og vægi ferðaþjónustu hefur margfaldast á sama tíma – en hvalveiðar eru eitur í beinum margra ferðamanna, eins og kunnugt er. Með þessu var því feyki miklu fórnað – ekki sízt ímynd og orðspori landsmanna - fyrir lítið eða ekkert, svo að ekki sé nú talað um svik við samþykktir VG. Þrátt fyrir, að Umhverfisstofnun, Náttúrustofa Austurlands, Hreindýraráð og Matvælastofnun hafi mælt með lengingu griðatíma hreindýrakálfa, er nú verið að drepa mæður þeirra, hreindýrakýrnar, upphaflega frá 8 vikna gömlum bjargarlitlum kálfum þeirra, í meiri mæli en nokkru sinni fyrr, eða 1.061 kú. Katrín, þetta var ekki og er ekki gott. Auðvitað ber Katrín ekki ein ábyrgð á þessu, aðal ábyrgðin liggur hjá Guðmundi Inga, umhverfisráðherra, en hann á að vera grænn, eins og Katrín, og hennar maður. Litbrigði á þessu eru þó fremur blóðrauð en græn. Lítum nú á „uppbyggingarmál“ Katrínar: Sumir ráðherrar og ráðamenn láta eins og ríkissjóður sé sjóður þeirra sjálfra, og, að þeir séu af höfðingslund og gjafmildi að úthuta landsmönnum úr sjóði sjálfra sín. Sumir þeirra telja einnig, að í þessu felist mikil velvild gagnvart landsmönnum, sem beri að þakka. Auðvitað stenzt þetta ekki alveg, því landsmenn sjálfir byggja upp ríkissjóð með greiðslum sínum á sköttum og skyldum, og það eru því þeir, sem eiga ríkissjóð, ekki ráðherrar. Hlutverk ráðherranna er það eitt, að miðla fjármunum landsmanna til málefna og verkefna í samræmi við loforð og vilja fólksins í landinu. Getur slíkt vart talizt til þakkarverðra verka eða afreka, enda allvel borgað fyrir þá þjónustu skv. síðasta úrskurði Kjararáðs. Í þeirri upplistun, sem Katrín leggur fram í nefndri blaðagrein, er skv. skilgreiningu undirritaðs engin uppbygging. Í skásta falli er verið að halda málaflokkum og þjónustu við; halda í horfinu. „Uppbygging“ hefur allt aðra merkingu. Hún þýðir, að verið sé að byggja eitthvað nýtt, skapa nýja og aukna möguleika í þágu landsmanna, bæta hag og afkomumöguleika umfram það, sem var fyrir. Sem dæmi um raunverulega uppbyggingu má nefna útfærslu landhelginnar, fyrst í 4 mílur og loks í 200 mílur. Þarna var endurtekið verið að tryggja landsmönnum aukna möguleika til sóknar og bættra lífskjara. Það sama má segja um gerð EES-samningsins, þar sem okkur var tryggður frjáls og nær tollalaus aðgangur að stærsta markaði heims, með varning okkar og þjónustu, líka tollfrjáls innflutningur frá sömu ríkjum, auk starfs-, athafna- og ferðafrelsis landsmanna innan 31 lands, öllum til góðs. Fríverzlunarsamningur við Kína er líka uppbyggingarskref, en hann tryggir gagnkvæm frjáls og tollalaus viðskipti við það mikla land. Stundum gerist það í höfnum, að litlir bátar og léttir laskast í öldugangi og sjó milli stærri og þyngri skipa. Á stundum sökkva þeir einnig. Ef svo fer fyrir kútternum VG, verður lítill harmur að því kveðinn. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ole Anton Bieltvedt Mest lesið Glútenlaust gull á grillið Anna Gunndís Guðmundsdóttir Skoðun Heilræði fyrir Nýhaldið Sigmundur Davíð Gunnlaugsson Skoðun Evrópa og myrkrið framundan Hilmar Þór Hilmarsson Skoðun Fögnum á degi líffræðilegrar fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Skúli Skúlason,Ole Sandberg,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun Lokunaruppboð í Kauphöllinni Baldur Thorlacius Skoðun Viðreisn mun leggja fram tillögu um íbúakosningu um Coda Terminal verkefnið í Hafnarfirði Jón Ingi Hákonarson Skoðun Ferðatryggingar og val á kreditkorti Svandís Edda Hólm Jónudóttir Skoðun Ert þú í góðu netsambandi? Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir Skoðun Stórnotendur eru kjölfestan í íslenska raforkukerfinu Guðríður Eldey Arnardóttir Skoðun Af hverju að byggja Coda Terminal? Ólafur Elínarson,Sandra Ósk Snæbjörnsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Stórnotendur eru kjölfestan í íslenska raforkukerfinu Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar Skoðun Ert þú í góðu netsambandi? Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir skrifar Skoðun Evrópa og myrkrið framundan Hilmar Þór Hilmarsson skrifar Skoðun Heilræði fyrir Nýhaldið Sigmundur Davíð Gunnlaugsson skrifar Skoðun Glútenlaust gull á grillið Anna Gunndís Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Kaupin á eyrinni Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Lokunaruppboð í Kauphöllinni Baldur Thorlacius skrifar Skoðun Viðreisn mun leggja fram tillögu um íbúakosningu um Coda Terminal verkefnið í Hafnarfirði Jón Ingi Hákonarson skrifar Skoðun Ferðatryggingar og val á kreditkorti Svandís Edda Hólm Jónudóttir skrifar Skoðun Af hverju að byggja Coda Terminal? Ólafur Elínarson,Sandra Ósk Snæbjörnsdóttir skrifar Skoðun Hljóð úr horni Ingólfur Sverrisson skrifar Skoðun ESB fyrir almenning Oddný G. Harðardóttir skrifar Skoðun Strámaðurinn mikli Kristján Hreinsson skrifar Skoðun Árið er 2024 Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Samkeppni í nýju ljósi Páll Hermannsson skrifar Skoðun Það er verið að grafa dýpri fátæktargjá Rúnar Sigurjónsson skrifar Skoðun „Hæ ástin, þarf að millifæra, getur þú samþykkt beiðnina?“ Heiðrún Jónsdóttir skrifar Skoðun Algeng þvæla um Evrópusambandið Jón Frímann Jónsson skrifar Skoðun Stundum hefur Gunnar Smári rétt fyrir sér Magnús Árni Skjöld Magnússon skrifar Skoðun Hamingjan grundvallast á gæðum hugsananna Árni Már Jensson skrifar Skoðun Hátt reitt til höggs Hjálmar Jónsson skrifar Skoðun Brennt barn forðast eldinn Hrefna Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Varnir gegn gagnagíslatökum Unnur Kristín Sveinbjarnardóttir skrifar Skoðun Uppbygging almannahagsmuna á Íslandi Hlynur Már Vilhjálmsson skrifar Skoðun Málað sig út í horn Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Full orkuskipti ríkisflota og samgönguþjónustu fyrir 2030 Sigurður Friðleifsson skrifar Skoðun Einelti er veruleikabrenglun Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun „Lýtalaus íslenska“ er ekki til Eiríkur Rögnvaldsson skrifar Skoðun Hvatning til mótshaldara Landsmóts hestamanna Linda Karen Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Áróður Kremls gegn Úkraínu og NATO Guðni Freyr Öfjörð skrifar Sjá meira
Katrín Jakobsdóttir, forsætisráðherra, skrifar grein í Fréttablaðið nýlega, þar sem hún reynir að sannfæra menn um gott og uppbyggilegt starf ríkisstjórnar sinnar, og er fyrirsögnin „Uppbygging fyrir almenning“. Ekki þótti undirrituðum - sem þó batt miklar vonir við þátttöku VG í ríkisstjórn undir forystu Katrínar – mikið til um þessa litlausu upptalningu. Þegar borin eru saman stefnumál og fyrirheit VG og þessi úttekt Katrínar sjálfrar á starfi og árangri ríkisstjórnarinnar, þá virðist mikil gjá á milli. Allir, sem til þekkja, vita, að Katrín er væn kona, góðum kostum búin og velviljuð, og því sorglegt að sjá, hvernig baráttumál hennar og VG hafa leyst upp í tómt loft það tæpa ár, sem ríkisstjórn Katrínar hefur setið. Hvernig mátti það líka vera, að það umhverfis-, umbóta- og jafnaðarafl, sem VG á að vera, geti náð nokkru fram í samstarfi við fulltrúa helztu sérhagsmuna- og íhaldsafla landsins, sem einskis svífast í valdabrölti og klíkuskap. Annar þeirra lét sig hafa það, að láta skipa dýralækni í embætti Vegamálastjóra. Skyldu vegaverkfræðingar líka vera góðir dýralæknar!? Auðvitað er þetta stjórnunarstarf, en gott er, ef stjórnendur hafa fagþekkingu líka, og virðist þessi starfsskipun langsótt. Hinn styður hvalveiðar með ráðum og dáð, þó þær brjóti klárlega í bága við nútímaleg umhverfissjónarmið og hagsmuni og velferð landsmanna, svo að ekki sé talað um dýravelferð, enda föðurbróðir hans stjórnarformaður hvalveiðimanna. Gott ákvæði um dýra-, umhverfis- og náttúruvernd var sett í stjórnarsáttmálann, og VG samþykkti 2015 að beita sér fyrir stöðvun hvalveiða. Allt virðist þetta nú gleymt og grafið. Villimannlegar hvalveiðar eru á fullu, vegna þess, segir Katrín, að vinur dýralæknanna, þá sjávarútvegsráðherra, gaf út reglugerð um langreyðaveiðar 2013 allt fram til 2018, sem nauðsynlegt væri að fylgja, „til að rugla ekki stjórnsýsluna“. Hér skiptir það þá engu, að aðstæður í þjóðfélaginu voru allt aðrar 2013, en nú er, og þar með forsendur fyrir veiðunum. Langreyðaveiðar hafa legið niðri í nær 3 ár, þar sem illmögulegt hefur verið að selja afurðirnar, og vægi ferðaþjónustu hefur margfaldast á sama tíma – en hvalveiðar eru eitur í beinum margra ferðamanna, eins og kunnugt er. Með þessu var því feyki miklu fórnað – ekki sízt ímynd og orðspori landsmanna - fyrir lítið eða ekkert, svo að ekki sé nú talað um svik við samþykktir VG. Þrátt fyrir, að Umhverfisstofnun, Náttúrustofa Austurlands, Hreindýraráð og Matvælastofnun hafi mælt með lengingu griðatíma hreindýrakálfa, er nú verið að drepa mæður þeirra, hreindýrakýrnar, upphaflega frá 8 vikna gömlum bjargarlitlum kálfum þeirra, í meiri mæli en nokkru sinni fyrr, eða 1.061 kú. Katrín, þetta var ekki og er ekki gott. Auðvitað ber Katrín ekki ein ábyrgð á þessu, aðal ábyrgðin liggur hjá Guðmundi Inga, umhverfisráðherra, en hann á að vera grænn, eins og Katrín, og hennar maður. Litbrigði á þessu eru þó fremur blóðrauð en græn. Lítum nú á „uppbyggingarmál“ Katrínar: Sumir ráðherrar og ráðamenn láta eins og ríkissjóður sé sjóður þeirra sjálfra, og, að þeir séu af höfðingslund og gjafmildi að úthuta landsmönnum úr sjóði sjálfra sín. Sumir þeirra telja einnig, að í þessu felist mikil velvild gagnvart landsmönnum, sem beri að þakka. Auðvitað stenzt þetta ekki alveg, því landsmenn sjálfir byggja upp ríkissjóð með greiðslum sínum á sköttum og skyldum, og það eru því þeir, sem eiga ríkissjóð, ekki ráðherrar. Hlutverk ráðherranna er það eitt, að miðla fjármunum landsmanna til málefna og verkefna í samræmi við loforð og vilja fólksins í landinu. Getur slíkt vart talizt til þakkarverðra verka eða afreka, enda allvel borgað fyrir þá þjónustu skv. síðasta úrskurði Kjararáðs. Í þeirri upplistun, sem Katrín leggur fram í nefndri blaðagrein, er skv. skilgreiningu undirritaðs engin uppbygging. Í skásta falli er verið að halda málaflokkum og þjónustu við; halda í horfinu. „Uppbygging“ hefur allt aðra merkingu. Hún þýðir, að verið sé að byggja eitthvað nýtt, skapa nýja og aukna möguleika í þágu landsmanna, bæta hag og afkomumöguleika umfram það, sem var fyrir. Sem dæmi um raunverulega uppbyggingu má nefna útfærslu landhelginnar, fyrst í 4 mílur og loks í 200 mílur. Þarna var endurtekið verið að tryggja landsmönnum aukna möguleika til sóknar og bættra lífskjara. Það sama má segja um gerð EES-samningsins, þar sem okkur var tryggður frjáls og nær tollalaus aðgangur að stærsta markaði heims, með varning okkar og þjónustu, líka tollfrjáls innflutningur frá sömu ríkjum, auk starfs-, athafna- og ferðafrelsis landsmanna innan 31 lands, öllum til góðs. Fríverzlunarsamningur við Kína er líka uppbyggingarskref, en hann tryggir gagnkvæm frjáls og tollalaus viðskipti við það mikla land. Stundum gerist það í höfnum, að litlir bátar og léttir laskast í öldugangi og sjó milli stærri og þyngri skipa. Á stundum sökkva þeir einnig. Ef svo fer fyrir kútternum VG, verður lítill harmur að því kveðinn.
Fögnum á degi líffræðilegrar fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Skúli Skúlason,Ole Sandberg,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun
Viðreisn mun leggja fram tillögu um íbúakosningu um Coda Terminal verkefnið í Hafnarfirði Jón Ingi Hákonarson Skoðun
Skoðun Viðreisn mun leggja fram tillögu um íbúakosningu um Coda Terminal verkefnið í Hafnarfirði Jón Ingi Hákonarson skrifar
Fögnum á degi líffræðilegrar fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Skúli Skúlason,Ole Sandberg,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun
Viðreisn mun leggja fram tillögu um íbúakosningu um Coda Terminal verkefnið í Hafnarfirði Jón Ingi Hákonarson Skoðun