Jólin og börnin okkar: Að leggja áherslu á samveru frekar en gjafir Valgerður Bára Bárðardóttir skrifar 12. desember 2024 08:31 Jólin eiga að vera tími gleði, kærleika og samveru. Samt sem áður hefur þessi árstíð í auknum mæli verið merkt með óraunhæfum væntingum, ofgnótt gjafa og stöðugri pressu á foreldra að uppfylla ímyndaðar kröfur samfélagsins. Það er mikilvægt að staldra við og spyrja okkur: Hvað skiptir raunverulega máli fyrir börnin okkar? Í stað þess að láta jólahátíðina snúast um flottar og dýrar gjafir, getum við einbeitt okkur að því að skapa ómetanlegar minningar með börnunum okkar. Börn muna ekki alltaf hvað þau fengu í jólapakkann, en þau muna augnablikin þar sem fjölskyldan var saman, hló, spilaði, bakaði smákökur eða horfði á jólamynd í hlýjunni. Þessir tímar byggja grunninn að tilfinningagreind þeirra og styrkja tengslin sem eru þeim mikilvægari en nokkur efnisleg gjöf. Að gefa samveru í jólapakkann Í stað þess að leggja áherslu á ótal gjafir, er hægt að velja upplifanir sem hluta af jólagjöfunum. Ferð í skautahöll, kvöldstund með lestri og kakói eða jafnvel sameiginlegt verkefni, eins og að búa til skraut, getur verið ógleymanleg gjöf. Þetta dregur úr álagi á foreldra og eykur gildi stundanna sem eytt er saman. Samfélagsmiðlar og sýndarmennska Á tímum samfélagsmiðla hefur jólahefðin oft breyst í keppni um að birta fallegustu myndirnar og sýna flottustu gjafirnar. Þó slíkt geti verið skemmtilegt fyrir suma, er mikilvægt að við foreldrarnir hugsum um hvernig þetta hefur áhrif á börnin okkar. Börn læra af okkur, og ef þau sjá að jólin snúast um að keppa í dýrum gjöfum eða glæsilegum myndum, þá taka þau þann lærdóm með sér í framtíðina. Samkeppni milli barna Of margir foreldrar óafvitandi stuðla að samkeppni milli barna með því að leggja of mikla áherslu á gjafir og ytri hluti. Þeir eiga auðveldara með að gleymast þegar lífið heldur áfram, á meðan hlýjar minningar um kærleika og samveru lifa áfram í hjörtum þeirra. Jól í einfaldleika og þakklæti Við foreldrar getum sett gott fordæmi með því að draga úr kröfum á okkur sjálf og einbeita okkur að því sem skiptir raunverulega máli. Börnin okkar verða þakklátust fyrir minningar um góðar stundir og sögur af jólatréssköpun, hlátri við eldhúsborðið eða hlýjum faðmi undir teppi á aðfangadagskvöldi. Látum jólin snúast um hlýju, gleði og kærleik. Við getum ekki stjórnað öllu, en við getum valið að leggja áherslu á það sem varir lengst: samveru, minningar og það að vera til staðar fyrir börnin okkar. Þetta er sú gjöf sem þau munu bera með sér alla ævi. Höfundur er geðhjúkrunarfræðingur og margra barna móðir. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Jól Mest lesið Ógnin sem við sjáum ekki – Hið falda tungumál ungu kynslóðarinnar á netinu Birgitta Þorsteinsdóttir Skoðun Vanhæfur Sjálfstæðisflokkur Dóra Björt Guðjónsdóttir Skoðun Myllan sem mala átti gull Andrés Kristjánsson Skoðun Fé án hirðis Þorvaldur Lúðvík Sigurjónsson Skoðun Fáum presta aftur inn í skólana Rósa Guðbjartsdóttir Skoðun Pírati pissar í skóinn sinn Helgi Áss Grétarsson Skoðun Goðsögnin um UFS-sjóði sem róttækar „woke"- fjárfestingar Már Wolfgang Mixa Skoðun Rösk og reiðubúin fyrir landsbyggðina Hópur Röskvuliða Skoðun Sjö mýtur um loftslagsbreytingar Kristinn Már Hilmarsson,Elva Rakel Jónsdóttir Skoðun Framtíð Öskjuhlíðar Magnea Gná Jóhannsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Mannúð og hugrekki - gegn stríðsglæpum og þjóðarmorði Ólafur Ingólfsson skrifar Skoðun Framtíð menntunar – byggjum á trausti, ekki tortryggni Helga Kristín Kolbeins skrifar Skoðun Fé án hirðis Þorvaldur Lúðvík Sigurjónsson skrifar Skoðun Gæludýr geta dimmu í dagsljós breytt Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Myllan sem mala átti gull Andrés Kristjánsson skrifar Skoðun Sjö mýtur um loftslagsbreytingar Kristinn Már Hilmarsson,Elva Rakel Jónsdóttir skrifar Skoðun Pírati pissar í skóinn sinn Helgi Áss Grétarsson skrifar Skoðun Ógnin sem við sjáum ekki – Hið falda tungumál ungu kynslóðarinnar á netinu Birgitta Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Fáum presta aftur inn í skólana Rósa Guðbjartsdóttir skrifar Skoðun Rösk og reiðubúin fyrir landsbyggðina Hópur Röskvuliða skrifar Skoðun Icelandic Learning is a Gendered Health Issue Logan Lee Sigurðsson skrifar Skoðun Goðsögnin um UFS-sjóði sem róttækar „woke"- fjárfestingar Már Wolfgang Mixa skrifar Skoðun Framtíð Öskjuhlíðar Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Vanhæfur Sjálfstæðisflokkur Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Mælt fyrir miklum kjarabótum öryrkja og aldraðra Inga Sæland skrifar Skoðun Mannréttindabrot og stríðsglæpir Rússa í Úkraínu Erlingur Erlingsson skrifar Skoðun Áskorun til Félags íslenskra hjúkrunarfræðinga og Háskóla Íslands Ríkharður Ólafsson,Styrmir Hallsson skrifar Skoðun Ákvarðanir teknar í Reykjavík – afleiðingarnar skella á okkur Hópur Framsóknarmanna í sveitarstjórnum skrifar Skoðun Snjallborgin eða Skuggaborgin Reykjavík: Gervigreindarknúið höfuðborgarsvæði Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Getur Sturlunga snúið aftur? Leifur B. Dagfinnsson skrifar Skoðun Vaka stendur með Menntavísindasviði í verki Gunnar Ásgrímsson skrifar Skoðun Vorbókaleysingar Henry Alexander Henrysson skrifar Skoðun Er þetta í alvöru umdeild skoðun fámenns hóps? Snorri Másson skrifar Skoðun Liðveisla fyrir öll Atli Már Haraldsson skrifar Skoðun Réttur til endurtektarprófa: Jafnræði í námi fyrir alla stúdenta Vera Mist Magnúsdóttir,Guðlaug Eva Albertsdóttir skrifar Skoðun Að standa við stóru orðin Guðmundur Ari Sigurjónsson skrifar Skoðun Aðför að landsbyggðinni – og tilraun til að slá ryki í augu almennings Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Deyr mjólkurkýrin ef eigandi hennar fær eitt viðbótar mjólkurglas? Þórður Snær Júlíusson skrifar Skoðun Kynlíf veldur einhverfu: Opið bréf til Háskóla Íslands og fjölmiðla Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Margrét Oddný Leópoldsdóttir skrifar Skoðun Ég virði þig og þín mörk, virðir þú mig og mín mörk ? Rakel Linda Kristjánsdóttir skrifar Sjá meira
Jólin eiga að vera tími gleði, kærleika og samveru. Samt sem áður hefur þessi árstíð í auknum mæli verið merkt með óraunhæfum væntingum, ofgnótt gjafa og stöðugri pressu á foreldra að uppfylla ímyndaðar kröfur samfélagsins. Það er mikilvægt að staldra við og spyrja okkur: Hvað skiptir raunverulega máli fyrir börnin okkar? Í stað þess að láta jólahátíðina snúast um flottar og dýrar gjafir, getum við einbeitt okkur að því að skapa ómetanlegar minningar með börnunum okkar. Börn muna ekki alltaf hvað þau fengu í jólapakkann, en þau muna augnablikin þar sem fjölskyldan var saman, hló, spilaði, bakaði smákökur eða horfði á jólamynd í hlýjunni. Þessir tímar byggja grunninn að tilfinningagreind þeirra og styrkja tengslin sem eru þeim mikilvægari en nokkur efnisleg gjöf. Að gefa samveru í jólapakkann Í stað þess að leggja áherslu á ótal gjafir, er hægt að velja upplifanir sem hluta af jólagjöfunum. Ferð í skautahöll, kvöldstund með lestri og kakói eða jafnvel sameiginlegt verkefni, eins og að búa til skraut, getur verið ógleymanleg gjöf. Þetta dregur úr álagi á foreldra og eykur gildi stundanna sem eytt er saman. Samfélagsmiðlar og sýndarmennska Á tímum samfélagsmiðla hefur jólahefðin oft breyst í keppni um að birta fallegustu myndirnar og sýna flottustu gjafirnar. Þó slíkt geti verið skemmtilegt fyrir suma, er mikilvægt að við foreldrarnir hugsum um hvernig þetta hefur áhrif á börnin okkar. Börn læra af okkur, og ef þau sjá að jólin snúast um að keppa í dýrum gjöfum eða glæsilegum myndum, þá taka þau þann lærdóm með sér í framtíðina. Samkeppni milli barna Of margir foreldrar óafvitandi stuðla að samkeppni milli barna með því að leggja of mikla áherslu á gjafir og ytri hluti. Þeir eiga auðveldara með að gleymast þegar lífið heldur áfram, á meðan hlýjar minningar um kærleika og samveru lifa áfram í hjörtum þeirra. Jól í einfaldleika og þakklæti Við foreldrar getum sett gott fordæmi með því að draga úr kröfum á okkur sjálf og einbeita okkur að því sem skiptir raunverulega máli. Börnin okkar verða þakklátust fyrir minningar um góðar stundir og sögur af jólatréssköpun, hlátri við eldhúsborðið eða hlýjum faðmi undir teppi á aðfangadagskvöldi. Látum jólin snúast um hlýju, gleði og kærleik. Við getum ekki stjórnað öllu, en við getum valið að leggja áherslu á það sem varir lengst: samveru, minningar og það að vera til staðar fyrir börnin okkar. Þetta er sú gjöf sem þau munu bera með sér alla ævi. Höfundur er geðhjúkrunarfræðingur og margra barna móðir.
Ógnin sem við sjáum ekki – Hið falda tungumál ungu kynslóðarinnar á netinu Birgitta Þorsteinsdóttir Skoðun
Skoðun Ógnin sem við sjáum ekki – Hið falda tungumál ungu kynslóðarinnar á netinu Birgitta Þorsteinsdóttir skrifar
Skoðun Áskorun til Félags íslenskra hjúkrunarfræðinga og Háskóla Íslands Ríkharður Ólafsson,Styrmir Hallsson skrifar
Skoðun Ákvarðanir teknar í Reykjavík – afleiðingarnar skella á okkur Hópur Framsóknarmanna í sveitarstjórnum skrifar
Skoðun Snjallborgin eða Skuggaborgin Reykjavík: Gervigreindarknúið höfuðborgarsvæði Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar
Skoðun Réttur til endurtektarprófa: Jafnræði í námi fyrir alla stúdenta Vera Mist Magnúsdóttir,Guðlaug Eva Albertsdóttir skrifar
Skoðun Aðför að landsbyggðinni – og tilraun til að slá ryki í augu almennings Ingibjörg Isaksen skrifar
Skoðun Deyr mjólkurkýrin ef eigandi hennar fær eitt viðbótar mjólkurglas? Þórður Snær Júlíusson skrifar
Skoðun Kynlíf veldur einhverfu: Opið bréf til Háskóla Íslands og fjölmiðla Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Margrét Oddný Leópoldsdóttir skrifar
Ógnin sem við sjáum ekki – Hið falda tungumál ungu kynslóðarinnar á netinu Birgitta Þorsteinsdóttir Skoðun