75 börn Hjalti Jón Sverrisson skrifar 16. febrúar 2024 13:30 Í 24.kafla Lúkasarguðspjalls er sagt frá tveimur mönnum á göngu til þorpsins Emmaus, Kristur upprisinn slæst í för með þeim en það segir að augu mannanna tveggja hafi verið svo blinduð að þeir þekktu hann ekki. (Lúk.24:17)Að koma auga á Krist getur reynst erfitt. Það getur reynst okkur svo erfitt að koma auga á Krist hvert í öðru. Það getur reynst okkur erfitt að leitast við að sjá og virða hið heilaga, í hverri manneskju, hver sem hún er, hvaðan sem hún kemur.Þetta sjáum við þegar öðrun og afmennskun á sér stað, þegar fólki er skipt í flokka, það erum ,,við” og ,,þau”.Nú þegar tími föstunnar hefur gengið í garð er rétt að íhuga orð 51. Davíðssálms:Guði þekkar fórnir eru sundurmarinn andi. Sundurmarið og sundurkramið hjarta munt þú, ó Guð, eigi fyrirlíta. (Sl.51:19) Það er auðvelt að forherða hjörtu sín, verða samkenndarþreytu að bráð.Hvort sálmaskáldið sé ekki að hvetja okkur til að halda áfram að finna til, að varðveita virðinguna fyrir sameiginlegri mennsku okkar allra og treysta enn á Guð sem er með okkur í þjáningunni, hversu þversagnakennt sem það kann að virðast?Á krossinum, föstudaginn langa, segir Kristur við ræningjann, krossfestan við hlið sér: Sannlega segi ég þér: Í dag skaltu vera með mér í paradís. (Lúk.23:43) Kvöldi fyrr hafði Jesús verið með vinum sínum, þvegið fætur þeirra.„Skiljið þér hvað ég hef gert við yður? Þér kallið mig meistara og Drottin og þér mælið rétt því það er ég. Fyrst ég, sem er herra og meistari, hef nú þvegið yður um fæturna, þá ber yður einnig að þvo hver annars fætur. Ég hef gefið yður eftirdæmi að þér breytið eins og ég breytti við yður.” (Jóh.13:12-15)Það er verið að kalla okkur til lífs í þjónustu.Ekkert er jafn heilagt og að vernda börn. Það er hin sannasta þjónusta. Í frétt á RÚV frá 10.febrúar segir: ,,Tæplega 130 Palestínumenn hafa fengið dvalarleyfi hér á landi á grundvelli fjölskyldusameiningar frá 7. október, þar af 75 börn.” 75 börn. Þar sem við erum elskandi samfélag erum við stöðugt að spyrja okkur þessarar spurningar: ,,Hvernig gengur okkur að vernda börnin okkar hér á landi, hvaðan sem þau koma?” Við heyrum af áhyggjur af innviðum, eins og skólakerfinu. En 75 börn munu ekki knésetja innviði okkar, við eigum að keppast eftir því að lofa þeim lífi.Því ef innviðirnir eiga erfitt með að taka á móti 75 börnum sem flýja þjóðarmorð, þá er ábyrgðin ekki barnanna, ábyrgðin er fullorðna fólksins. Ábyrgðin er stjórnvalda að bregðast við ákalli sem heyrst hefur t.a.m. frá skólakerfinu og heilbrigðiskerfinu hér á landi, reyndar að því mér virðist í mörg ár. Ákall um réttlæti á sér margar myndir.Þrjár íslenskar konur hrópuðu um réttlæti frá Egyptalandi fyrr í febrúarmánuði.Okkur ber sem þjóð að gera allt hvað við getum til að hjálpa fólkinu á Gaza sem flýja þarf þjóðarmorð. Trúin án verka er dauð, það eru skilaboðin sem við lesum í 2.kafla Jakobsbréfs. Já, og hver er trú okkar?Ég geri trúarjátningu vonarinnar eftir Gerardo Oberman, í þýðingu sr. Kristjáns Vals Ingólfssonar, að trúarjátningu minni: Trúarjátning vonarinnar Ég trúi á Guð, á Guð allra trúarjátninga, með öllum sínum sannindum. En umfram allt trúi ég á þann Guð sem rís upp úr andvana orðum til þess að verða hluti af lífinu. Ég trúi á Guð sem er mér nærri, og fylgir mér hvert skref á jörðu. Sem oft og einatt gekk á eftir mér og fylgdist með mistökum mínum og þjáðist með mér þess vegna. Sem stundum gekk við hlið mér, talaði við mig og kenndi mér, og stundum gekk á undan mér, leiðbeindi mér og gaf mér taktinn í göngulaginu. Ég trúi á Guð sem er af holdi og blóði, Jesús Krist, Guð sem varð manneskja eins og ég og gekk í skónum mínum Guð sem fór sömu leið og ég og þekkir ljós og skugga. Guð sem neytti matar og leið hungur, átti heimili og var einmana, var fagnað og bölvað, var kysstur og hræktur, var elskaður og hataður. Guð sem tók þátt í gleðskap og sorgarstundum. Guð sem hló og grét. Ég trúi á Guð sem horfir með athygli á heiminn, sér hatrið sem breiðist út, og aðskilur, hrekur til hliðar, særir og deyðir: sér kúlurnar sem smjúga gegn um húð og hold, sér saklaust blóð sem úthellt er yfir jörðina, sér höndina sem grípur ofan í ókunna vasa, og rænir því sem aðrir þurfa til matar, sér dómarann sem dæmir þeim í hag sem borga best og setur hræsnina á æðra sess en sannleika og réttlæti. Guð sem sér menguðu fljótin og dauðu fiskana, sér eiturefnin sem eyðileggja jörðina og setja göt á himininn. Guð sem sér hvernig framtíðin er fjötruð í veðböndum og skuld mannanna vex. Ég trúi á Guð sem sér þetta allt, og heldur áfram að gráta. En ég trúi líka á Guð sem sér móðurina sem fæðir, sér hvernig lífið fæðist með þraut, sér tvö börn að leik, sér útsæði samstöðunnar vaxa, sér runna blómstra í rústunum, sér nýtt upphaf. Sér þrjár ruglaðar konur sem hrópa um réttlæti og eiga sér óskadraum sem aldrei deyr. Sér sólina koma upp hvern morgunn því að núna er tími tækifæranna. Ég trúi á Guð sem sér þetta allt og brosir breitt því að þrátt fyrir allt er von. Höfundur er prestur. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Trúmál Átök í Ísrael og Palestínu Mest lesið Sjálfstæðismenn boða víst skattalækkanir á þá efnamestu Haukur V. Alfreðsson Skoðun Almageddon? Eyþór Kristleifsson Skoðun Viltu borga 200 þús á mánuði eða 600 þús á mánuði af íbúðinni? Hildur Þórðardóttir Skoðun Fellur helsti stuðningsmaður menningarmála af þingi? Magnús Logi Kristinsson Skoðun ESB kærir sig ekkert um Ísland í jólagjöf Ole Anton Bieltvedt Skoðun Það sem ekki má fjalla um fyrir kosningar til Alþingis Árni Jensson Skoðun Betri Strætó 2025 og (svo) Borgarlína Dagur B. Eggertsson Skoðun Vímuefnið VONÍUM Haraldur Ingi Haraldsson Skoðun Afvegaleidd umræða um áskoranir heilbrigðiskerfisins Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir Skoðun Svartir föstudagar í boði íslenskra stjórnvalda Haukur Guðmundsson Skoðun Skoðun Skoðun Eru sumir heppnari en aðrir? Anna Kristín Jensdóttir skrifar Skoðun Við þurfum stjórnmálamenn sem skilja mikilvægi stærstu atvinnugreinar landsins Aðalheiður Ósk Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Kallað eftir fyrirsjáanleika í opinberum framkvæmdum Þorsteinn Víglundsson ,Jónína Guðmundsdóttir,Karl Andreassen skrifar Skoðun Sjálfstætt fólk Kristín Linda Jónsdóttir skrifar Skoðun Óstjórn í húsnæðismálum Ragnar Þór Ingólfsson skrifar Skoðun Arfur stjórnmálanna 2024 Elvar Eyvindsson skrifar Skoðun Kjósum rétt(indi) fyrir fatlað fólk! Unnur Helga Óttarsdóttir,Anna Lára Steindal skrifar Skoðun Frelsi er allra, ekki fárra útvaldra Jón Óskar Sólnes skrifar Skoðun Menntun og tækifæri: Hvað veljum við fyrir Ísland? Kolbrún Halldórsdóttir skrifar Skoðun Eyðimerkurganga kosningabaráttunnar? Viðar Hreinsson skrifar Skoðun Krónan eða evran? Kostir og gallar Hilmar Þór Hilmarsson skrifar Skoðun Kjóstu meiri árangur Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Hvaða hlekkur ert þú í keðjunni? Ellý Tómasdóttir skrifar Skoðun Laxeldið verður ekki stöðvað Kristinn H. Gunnarsson skrifar Skoðun Þroskamerki þjóðar Tómas Torfason skrifar Skoðun Afvegaleidd umræða um áskoranir heilbrigðiskerfisins Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir skrifar Skoðun Var stytting náms til stúdentsprófs í þágu ungmenna? Sigurður E. Sigurjónsson skrifar Skoðun Það sem ekki má fjalla um fyrir kosningar til Alþingis Árni Jensson skrifar Skoðun Launafólk sýndi ábyrgð – Hvað með bankana og fjármagnseigendur? Finnbjörn A. Hermannsson skrifar Skoðun Sjálfstæðar konur? Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar Skoðun Fullveldinu er fórnað með aðild að Evrópusambandinu Anton Guðmundsson skrifar Skoðun Endurhugsum dæmið, endurnýtum textíl Guðbjörg Rut Pálmadóttir skrifar Skoðun Betri Strætó 2025 og (svo) Borgarlína Dagur B. Eggertsson skrifar Skoðun Um kosningar, gulrætur og verðbólgu Jean-Rémi Chareyre skrifar Skoðun Gæti aukin einkavæðing og skólaval í grunnskólakerfinu bætt námsárangur og aukið jafnrétti? Jón Páll Haraldsson,Linda Heiðarsdóttir,Ómar Örn Magnússon skrifar Skoðun Fellur helsti stuðningsmaður menningarmála af þingi? Magnús Logi Kristinsson skrifar Skoðun Sjálfstæðismenn boða víst skattalækkanir á þá efnamestu Haukur V. Alfreðsson skrifar Skoðun Vímuefnið VONÍUM Haraldur Ingi Haraldsson skrifar Skoðun Viltu borga 200 þús á mánuði eða 600 þús á mánuði af íbúðinni? Hildur Þórðardóttir skrifar Skoðun Þegar náttúruvinir hitta frambjóðendur. Hjálpartæki kjósandans Stefán Jón Hafstein skrifar Sjá meira
Í 24.kafla Lúkasarguðspjalls er sagt frá tveimur mönnum á göngu til þorpsins Emmaus, Kristur upprisinn slæst í för með þeim en það segir að augu mannanna tveggja hafi verið svo blinduð að þeir þekktu hann ekki. (Lúk.24:17)Að koma auga á Krist getur reynst erfitt. Það getur reynst okkur svo erfitt að koma auga á Krist hvert í öðru. Það getur reynst okkur erfitt að leitast við að sjá og virða hið heilaga, í hverri manneskju, hver sem hún er, hvaðan sem hún kemur.Þetta sjáum við þegar öðrun og afmennskun á sér stað, þegar fólki er skipt í flokka, það erum ,,við” og ,,þau”.Nú þegar tími föstunnar hefur gengið í garð er rétt að íhuga orð 51. Davíðssálms:Guði þekkar fórnir eru sundurmarinn andi. Sundurmarið og sundurkramið hjarta munt þú, ó Guð, eigi fyrirlíta. (Sl.51:19) Það er auðvelt að forherða hjörtu sín, verða samkenndarþreytu að bráð.Hvort sálmaskáldið sé ekki að hvetja okkur til að halda áfram að finna til, að varðveita virðinguna fyrir sameiginlegri mennsku okkar allra og treysta enn á Guð sem er með okkur í þjáningunni, hversu þversagnakennt sem það kann að virðast?Á krossinum, föstudaginn langa, segir Kristur við ræningjann, krossfestan við hlið sér: Sannlega segi ég þér: Í dag skaltu vera með mér í paradís. (Lúk.23:43) Kvöldi fyrr hafði Jesús verið með vinum sínum, þvegið fætur þeirra.„Skiljið þér hvað ég hef gert við yður? Þér kallið mig meistara og Drottin og þér mælið rétt því það er ég. Fyrst ég, sem er herra og meistari, hef nú þvegið yður um fæturna, þá ber yður einnig að þvo hver annars fætur. Ég hef gefið yður eftirdæmi að þér breytið eins og ég breytti við yður.” (Jóh.13:12-15)Það er verið að kalla okkur til lífs í þjónustu.Ekkert er jafn heilagt og að vernda börn. Það er hin sannasta þjónusta. Í frétt á RÚV frá 10.febrúar segir: ,,Tæplega 130 Palestínumenn hafa fengið dvalarleyfi hér á landi á grundvelli fjölskyldusameiningar frá 7. október, þar af 75 börn.” 75 börn. Þar sem við erum elskandi samfélag erum við stöðugt að spyrja okkur þessarar spurningar: ,,Hvernig gengur okkur að vernda börnin okkar hér á landi, hvaðan sem þau koma?” Við heyrum af áhyggjur af innviðum, eins og skólakerfinu. En 75 börn munu ekki knésetja innviði okkar, við eigum að keppast eftir því að lofa þeim lífi.Því ef innviðirnir eiga erfitt með að taka á móti 75 börnum sem flýja þjóðarmorð, þá er ábyrgðin ekki barnanna, ábyrgðin er fullorðna fólksins. Ábyrgðin er stjórnvalda að bregðast við ákalli sem heyrst hefur t.a.m. frá skólakerfinu og heilbrigðiskerfinu hér á landi, reyndar að því mér virðist í mörg ár. Ákall um réttlæti á sér margar myndir.Þrjár íslenskar konur hrópuðu um réttlæti frá Egyptalandi fyrr í febrúarmánuði.Okkur ber sem þjóð að gera allt hvað við getum til að hjálpa fólkinu á Gaza sem flýja þarf þjóðarmorð. Trúin án verka er dauð, það eru skilaboðin sem við lesum í 2.kafla Jakobsbréfs. Já, og hver er trú okkar?Ég geri trúarjátningu vonarinnar eftir Gerardo Oberman, í þýðingu sr. Kristjáns Vals Ingólfssonar, að trúarjátningu minni: Trúarjátning vonarinnar Ég trúi á Guð, á Guð allra trúarjátninga, með öllum sínum sannindum. En umfram allt trúi ég á þann Guð sem rís upp úr andvana orðum til þess að verða hluti af lífinu. Ég trúi á Guð sem er mér nærri, og fylgir mér hvert skref á jörðu. Sem oft og einatt gekk á eftir mér og fylgdist með mistökum mínum og þjáðist með mér þess vegna. Sem stundum gekk við hlið mér, talaði við mig og kenndi mér, og stundum gekk á undan mér, leiðbeindi mér og gaf mér taktinn í göngulaginu. Ég trúi á Guð sem er af holdi og blóði, Jesús Krist, Guð sem varð manneskja eins og ég og gekk í skónum mínum Guð sem fór sömu leið og ég og þekkir ljós og skugga. Guð sem neytti matar og leið hungur, átti heimili og var einmana, var fagnað og bölvað, var kysstur og hræktur, var elskaður og hataður. Guð sem tók þátt í gleðskap og sorgarstundum. Guð sem hló og grét. Ég trúi á Guð sem horfir með athygli á heiminn, sér hatrið sem breiðist út, og aðskilur, hrekur til hliðar, særir og deyðir: sér kúlurnar sem smjúga gegn um húð og hold, sér saklaust blóð sem úthellt er yfir jörðina, sér höndina sem grípur ofan í ókunna vasa, og rænir því sem aðrir þurfa til matar, sér dómarann sem dæmir þeim í hag sem borga best og setur hræsnina á æðra sess en sannleika og réttlæti. Guð sem sér menguðu fljótin og dauðu fiskana, sér eiturefnin sem eyðileggja jörðina og setja göt á himininn. Guð sem sér hvernig framtíðin er fjötruð í veðböndum og skuld mannanna vex. Ég trúi á Guð sem sér þetta allt, og heldur áfram að gráta. En ég trúi líka á Guð sem sér móðurina sem fæðir, sér hvernig lífið fæðist með þraut, sér tvö börn að leik, sér útsæði samstöðunnar vaxa, sér runna blómstra í rústunum, sér nýtt upphaf. Sér þrjár ruglaðar konur sem hrópa um réttlæti og eiga sér óskadraum sem aldrei deyr. Sér sólina koma upp hvern morgunn því að núna er tími tækifæranna. Ég trúi á Guð sem sér þetta allt og brosir breitt því að þrátt fyrir allt er von. Höfundur er prestur.
Skoðun Við þurfum stjórnmálamenn sem skilja mikilvægi stærstu atvinnugreinar landsins Aðalheiður Ósk Guðmundsdóttir skrifar
Skoðun Kallað eftir fyrirsjáanleika í opinberum framkvæmdum Þorsteinn Víglundsson ,Jónína Guðmundsdóttir,Karl Andreassen skrifar
Skoðun Afvegaleidd umræða um áskoranir heilbrigðiskerfisins Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir skrifar
Skoðun Launafólk sýndi ábyrgð – Hvað með bankana og fjármagnseigendur? Finnbjörn A. Hermannsson skrifar
Skoðun Gæti aukin einkavæðing og skólaval í grunnskólakerfinu bætt námsárangur og aukið jafnrétti? Jón Páll Haraldsson,Linda Heiðarsdóttir,Ómar Örn Magnússon skrifar