Fótbolti

Við þurfum að efla fræðslu

Hjörvar Ólafsson skrifar
Elísa og Margrét Lára Viðarsdætur á góðri stund.
Elísa og Margrét Lára Viðarsdætur á góðri stund. vísir/óskaró
Margrét Lára og Elísa Viðarsdætur héldu fyrirlestur í höfuðstöðvum KSÍ í hádeginu í gær. Elísa fjallaði þar um mikilvægi góðrar næringar hjá íþróttafólki. Margrét Lára ræddi þar hins vegar landlægt vandamál í íþróttum sem kvíði og þunglyndi eru og reifaði leiðir til þess að bregðast við andlegri vanlíðan hjá íþróttafólki.

„Kvíðaeinkenni má finna alls staðar í þjóðfélaginu og það á líka við um íþróttafólk. Ég rannsakaði árið 2015 atriði er varða kvíða og þunglyndi hjá þeim fótboltamönnum, handboltamönnum og körfuboltamönnum sem léku erlendis á þeim tíma. Þar kom í ljós að rúmlega 40% finna fyrir vægum eða meðalmiklum einkennum kvíða og um það bil 36% glíma við sams konar einkenni af þunglyndi. Það væri fróðlegt að gera sams konar rannsókn á einhverju mengi þeirra sem æfa hér á landi,“ segir Margrét Lára í samtali við Fréttablaðið.

„Mér finnst helsta verkefni okkar sem höfum hug á því að bæta stöðuna í geðheilbrigðismálum að einfalda leið fólks að sálfræðingum og öðrum fagaðilum. Vísa þeim á skýrari hátt á einhvern sem getur aðstoðað á faglegan hátt. Þessi þjónusta er svo afar dýr eins og staðan er núna og mér finnst við þurfa að koma betur fjárhagslega til móts við þá sem þurfa á andlegri aðstoð að halda,“ segir hún um þær áskoranir sem blasa við.

„Félögin þurfa svo að vera vakandi fyrir því að koma félagsmönnum sínum til hjálpar. Fræðsla er lykilatriði þar og við systurnar erum boðnar og búnar til þess að koma að því ef félögin vilja. Það er oft leitað til sálfræðinga þegar hlutirnir eru komir í óefni, en við þurfum að vera duglegri við fyrirbyggjandi aðgerðir. Þjálfarar gegna lykilhlutverki og með fyrirlestri eins og þeim sem ég var að halda getum við kennt þeim að taka eftir einkennum kvíða og þunglyndis. Hver fyrstu skrefin séu til þess að taka á slíkum málum og hvert sé mögulegt að vísa þeim sem glíma við slíkan vanda,“ segir Valsarinn um hlutverk íþróttafélaga í þessum málaflokki.

„Það hefur mikið breyst frá því að ég byrjaði í fótboltanum og umræðan um þessi mál er mikið opnari núna en áður. Leikmenn þora meira að tjá sig um andlega vanheilsu og leita meira til þjálfara sinna eða fagaðila ef eitthvað bjátar á. Þjálfarar eru líka betur í stakk búnir til þess að taka á svona málum, en ef þeir telja sig ekki geta leyst vandann þarf að kalla til sérfræðinga. Það má ekki bara setja vandamálin undir stól eins og vill gerast. Við höfum tekið skref fram á við í þessum efnum, en betur má ef duga skal,“ segir framherjinn um þróun mála hvað geðheilbrigðismál íþróttafólks varðar.

„Við systurnar viljum gera okkar til þess að koma sérfræðiþekkingu okkar þangað sem það skiptir máli. Við höfum mikinn áhuga á því að láta gott af okkur leiða og breiða út þá sérfræðiþekkingu sem við höfum aflað okkur. Okkur finnst það okkar hlutverk að fræða íþróttafólk á því sviði sem við höfum menntað okkur í og erum reiðubúnar að halda fyrirlestra þar sem þess er óskað,“ segir þessi reynslumikli leikmaður.




Fleiri fréttir

Sjá meira


×