Innlent

Hallar­bylting í sóknar­nefnd Digra­nes­kirkju á löngum fundi í gær

Hólmfríður Gísladóttir skrifar
Menn voru sammála um að fundurinn hefði verið óvenju vel sóttur... og óvenju langur.
Menn voru sammála um að fundurinn hefði verið óvenju vel sóttur... og óvenju langur. Vísir

Það bar til tíðinda á aðalsafnaðarfundi Digraneskirkju í gærkvöldi, þar sem öllum tillögum formanns sóknarnefndar um framboð til stjórnar var hafnað og fólk af nýjum lista sem dreift var til fundarmanna kosið þess í stað.

Eins og þekkt er orðið hefur gustað um kirkjuna síðustu misseri í kjölfar ásakana á hendur Gunnari Sigurjónssyni, fyrrverandi sóknarpresti í Digraneskirkju, sem var látinn víkja eftir að óháð teymi Þjóðkirkjunnar komst að þeirri niðurstöðu að Gunnar hefði í tíu tilvikum gerst brotlegur gegn EKKO-reglum kirkjunnar um einelti, kynbundna og kynferðislega áreitni og annað ofbeldi.

Athygli vakti í gær að Gunnar mætti á fundinn, sem stóð yfir í nærri fimm klukkustundir.

Fundurinn var óvenju fjölmennur en það varð fljótt ljóst að viðstaddir skiptust í tvær fylkingar; þá sem hugðust greiða atkvæði með þeim sem formaður tilnefndi í sóknarnefnd og þeim sem hugðust greiða atkvæði með listanum sem lagður var fram á fundinum.

Fráfarandi formaður sóknarnefndar, Valgerður Snæland Jónsdóttir, gerði grein fyrir störfum sóknarnefndar og sagði síðustu mánuði hafa verið afar krefjandi. Vísir

Formaður sóknarnefndar, Valgerður Snædal Jónsdóttir, gerði grein fyrir því í upphafi fundar að hún hygðist ekki gefa kost á sér áfram en fyrir fund dreifði hún tveimur erindum til fundarmanna.

Annað var dagsett 9. september 2022 og var áskorun til biskups um að Gunnar yrði beðinn afsökunar og boðið starf sitt aftur. Hitt var dagsett 1. mars 2023 og fól í sér áskorun til Kirkjuþings um að aðskilja á ný sóknir og prestaköll Digraneskirkju og Hjallakirkju.

Taka ekki afstöðu og horfa til framtíðar

Valgerður hefur verið ötull stuðningsmaður Gunnars frá því að málið fór af stað og notið stuðnings meirihluta sóknarnefndar. Á fundinum var greint frá því að kjósa þyrfti þrjá aðalmenn til fjögurra ára og tvo til tveggja ára og fjóra varamenn til fjögurra ára og einn til tveggja ára.

Eins og fyrr segir náðu allir menn „nýja framboðsins“ inn og þannig sitja nú aðeins tveir aðalmenn sem tilheyrðu meirihluta Valgerðar og tveir varamenn. Af sjö aðalmönnum og sjö varamönnum eru fimm nýir aðalmenn í sóknarnefnd og fimm nýir varamenn.

Spurð um framhaldið í stuttu spjalli eftir kosningarnar, sagði Telma Ýr Birgisdóttir, sem var í forsvari fyrir nýja framboðið, að það stæði ekki til að taka afstöðu til þess sem á undan væri gengið. Þjóðkirkjan hefði komist að niðurstöðu varðandi mál Gunnars og nú stæði til að horfa til framtíðar og byggja upp.

Á fundinum var nokkuð rætt um kjörgengi og atkvæðarétt og þá fór einn fundarmanna fram á að frambjóðendur gerðu grein fyrir því hvort þeir tilheyrðu Digranessókn eða Hjallasókn. 

Ljóst varð að margir höfðu veitt viðstöddum umboð til að fara með atkvæði sitt og eftir að úrslit lágu fyrir voru ekki allir á eitt sáttir um lögmæti framkvæmdarinnar. Sagði Jón Svavarsson, sem bauð sig fram sem aðalmaður en var hafnað, að hann myndi kæra kosninguna.

Séra Gunnar Sigurjónsson, sem biskup vék frá störfum í Digraneskirkju, mætti á fundinn í gærkvöldi.Vísir

Framkvæmdin hafði verið borin undir Biskupsstofu og tók prófastur þátt í talningu atkvæða en Jón og fleiri vildu meina að brotið hefði verið gegn 12. grein laga nr. 110/2021 um lög um félög til almannaheilla, þar sem segir:

„Einungis félagsmenn eiga atkvæðisrétt í félaginu. Í samþykktum félags má kveða á um að kjörnir fulltrúar þess geti tekið ákvarðanir fyrir hönd þess. Hver félagsmaður hefur atkvæðisrétt sem nemur einu atkvæði sé ekki annað tekið fram í samþykktum. Enginn getur farið með atkvæðisrétt annars samkvæmt umboði sé það ekki sérstaklega heimilað í samþykktum.“

Tekist á um brottrekstur organista

„Það er risinn nýr dagur... á margan hátt,“ sagði Hreggviður Norðdahl fundarstjóri eftir að þjófavörn kirkjunnar fór af stað á miðnætti. Fundur hafði þá staðið yfir í fjóra tíma.

Enn var þó eftir dagskrárliðurinn „önnur mál“ og þar varpaði Steingrímur Þórhallsson, organisti í Neskirkju og íbúi í Kópavogi, fram þeirri spurningu hvort það væri virkilega rétt sem Valgerður hefði getið í upphafsræðu sinni að Sólveigu Sigríði Einarsdóttur organista hefði verið sagt upp að ósk sóknarprestsins, Alfreðs Arnar Finnssonar. 

Fátt varð um svör og Steingrímur ítrekaði spurningu sína. Alfreð tók að lokum til máls og sagði málið „flóknara en svo“. Óskaði Steingrímur eftir nánari útskýringu og tókust hann og Hreggviður fundarstjóri nokkuð á þegar hvorki Valgerður né Alfreð létu meira í sér heyra.

Valgerður endurtók að lokum það sem hún hafði áður sagt; að organistinn hefði verið látinn fara vegna óska sóknarprests um aðrar áherslur í tónlistinni og vegna skipulagsbreytinga.

Fundurinn fór að flestu leiti vel fram þrátt fyrir að nokkur spenna væri í loftinu og mikið skrafað í hornum safnaðarheimilisins. Hins vegar tóku atkvæðagreiðslur langan tíma og var fundi ekki slitið fyrr en klukkan var langt gengin í eitt eftir miðnætti.

„Nú verður friður,“ heyrðist eitt sóknarbarna segja á leiðinni út í myrkrið.




Fleiri fréttir

Sjá meira


×