Enn einu sinni Einar Helgason skrifar 17. desember 2021 13:00 Enn einu sinni verður maður vitni af því þegar stjórnmálamaður sem er utan stjórnar skrifar hjartnæma grein um bág kjör aldraða og öryrkja. Þetta voru einmitt orðin sem mér datt í hug þegar ég las grein Björns Leví Gunnarssonar í morgunblaðinu 15/12. Enn einu sinni tjáir stjórnmálmaður sig um þessi mál á þann hátt að það mætti halda að hann væri tárvotur við skriftirnar. Nú ætla ég að taka það fram að ég hef frekar góðan þokka á þessum þingmanni sem þarna heldur á penna. Og ég ætla líka taka það fram að hversu góður sem hann er og hversu góðar meiningar sem hann hefur þá mun hann aldrei standa við þær frekar en aðrir stjórnmálamenn ef hann kemst í stjórn. Þar sem ég er orðin sjötíu og tveggja ára gamall og hef fylgst með stjórnmálum á Íslandi svo lengi sem ég man þá veit ég nákvæmlega hvernig kaupin ganga á eyrinni. Ég gæti meira að segja skrifað fyrir hann stjórnarsáttmála um þessi mál ef hann einhvern tímann kæmist það langt að komast í ríkisstjórn. Hún myndi einhvern vegin hljóma á þennan hátt um þessi mál. Stefnt skal að bæta kjör aldraða og öryrkja á kjörtímabilinu. Eða, skipa skal nefnd sem mun hafa það hlutverk að kanna kjör aldraða og öryrkja á kjörtímabilinu. Og svo líður kjörtímabilið og ekkert skeður með því fólki sem áður var grátbólgið yfir kjörum sem þessu fólki var boðið uppá. Það er jafnvel svo forhert að halda því fram að kjörin hafi batnað þótt ótal útreikningar hafi sýnt fram á hið gagnstæða eins og dæmin sanna með Katrínu Jakopsdóttir. Það er jafnvel til myndskeið af henni frá þeim tíma þegar hún var utan stjórnar þar sem hún hélt því fram að þessi mál þyrfti að leiðrétta ekki seinna en strax því að þau þyldu enga bið. Ég hef, á minni löngu ævi ávallt mætt samviskulega á kjörstað þegar blásið er til kosninga á Íslandi. Og alltaf ráðstafað atkvæði mínu í þá áttina að trúa því fólki sem býður sig fram og er með þær skoðanir sem mér þóknast. Svo kemst maður að því smátt og smátt að helsti tilgangurinn hjá því er að skara eld að sinni eigin köku. Jú reyndar getur það áfram hamast í greinarskrifum og tuði í ræðustól alþingis ef það er utan stjórnar um þetta óréttlæti sem ellilífeyrisþegar og öryrkjar eru beittir en lengra nær það ekki. Augljósasta dæmið um þetta er stjórnarþátttaka Vinstri Grænna sem einhverjir héldu að væri mesti félagshyggjuflokkur á Íslandi. Ég spyr bara eins og fáviti, hvaða bjánar kusu hann aftur í síðustu kosningum eftir reynslu síðustu fjögurra ára. Og ef þið haldið að þetta séu einhverjar ýkjur sem ég er að tala um þá skulið þið kynna ykkur stórhækkaða ríkisstyrki til flokkanna sem allir á þingi stóðu einhuga um. Um þetta er fjallað í grein þessa dagana á Kjarnanum. Eins hefur komið fram að á síðustu árum hefur stöðugt verið bætt við greiðslur fyrir aukastörf sem þingmenn vinna sem eru ekkert annað en að duldar hækkanir á kaupi án þess að nokkur ágreiningur hafi orðið. Svo má ekki gleyma fáránleikanum þegar mynduð er stjórn og flokkarnir sem að því standa fara skipta á milli sín titlum og stólum. Þá eru til nógir peningar þótt ríkisbáknið þenjist út á kostnað almennings sem ekki er til neins nema að þjóna stjórnlausri valdagræðgi fólksins sem komst að kjötkötlunum. Kannski er ég bara bitur karlfuskur sem er að komast að því eftir að hafa borgað samviskusamlega í lífeyrissjóð alla mína starfsævi að þessi framfærsla sem mér er ætlað að lifa á dugar ekki. Eða það er kannski hægt að orða það þannig að vegna skerðinga og skatta sem hver einasta persóna sem komin er á þing hefur lýst yfir á einhverjum tímapunti með grátstafinn í kverkunum að sé óréttlátt dugar ekki til að lifa af. Eitt lítið dæmi um þetta er einhver desemberuppbót sem átti að koma nú í byrjun desember. Sú upphæð var auðvita skattlögð og skert duglega af hinu opinbera þannig að það sem eftir stóð var ekki nóg fyrir einni hangikjötsmáltíð um jólin. Mér er satt að segja forvitni á að vita hvort desemberuppbótin sem þingmennirnir fengu á sama tíma hafi verð skattlögð það mikið að þeir eigi ekki fyrir jólamatnum. En verði ykkur samt að góðu og gleðileg jól. Höfundur er fyrrverandi sendibílstjóri. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Félagsmál Eldri borgarar Mest lesið Glútenlaust gull á grillið Anna Gunndís Guðmundsdóttir Skoðun Heilræði fyrir Nýhaldið Sigmundur Davíð Gunnlaugsson Skoðun Evrópa og myrkrið framundan Hilmar Þór Hilmarsson Skoðun Lokunaruppboð í Kauphöllinni Baldur Thorlacius Skoðun Ferðatryggingar og val á kreditkorti Svandís Edda Hólm Jónudóttir Skoðun Fögnum á degi líffræðilegrar fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Skúli Skúlason,Ole Sandberg,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun Viðreisn mun leggja fram tillögu um íbúakosningu um Coda Terminal verkefnið í Hafnarfirði Jón Ingi Hákonarson Skoðun Ert þú í góðu netsambandi? Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir Skoðun Af hverju að byggja Coda Terminal? Ólafur Elínarson,Sandra Ósk Snæbjörnsdóttir Skoðun Stundum hefur Gunnar Smári rétt fyrir sér Magnús Árni Skjöld Magnússon Skoðun Skoðun Skoðun Stórnotendur eru kjölfestan í íslenska raforkukerfinu Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar Skoðun Ert þú í góðu netsambandi? Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir skrifar Skoðun Evrópa og myrkrið framundan Hilmar Þór Hilmarsson skrifar Skoðun Heilræði fyrir Nýhaldið Sigmundur Davíð Gunnlaugsson skrifar Skoðun Glútenlaust gull á grillið Anna Gunndís Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Kaupin á eyrinni Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Lokunaruppboð í Kauphöllinni Baldur Thorlacius skrifar Skoðun Viðreisn mun leggja fram tillögu um íbúakosningu um Coda Terminal verkefnið í Hafnarfirði Jón Ingi Hákonarson skrifar Skoðun Ferðatryggingar og val á kreditkorti Svandís Edda Hólm Jónudóttir skrifar Skoðun Af hverju að byggja Coda Terminal? Ólafur Elínarson,Sandra Ósk Snæbjörnsdóttir skrifar Skoðun Hljóð úr horni Ingólfur Sverrisson skrifar Skoðun ESB fyrir almenning Oddný G. Harðardóttir skrifar Skoðun Strámaðurinn mikli Kristján Hreinsson skrifar Skoðun Árið er 2024 Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Samkeppni í nýju ljósi Páll Hermannsson skrifar Skoðun Það er verið að grafa dýpri fátæktargjá Rúnar Sigurjónsson skrifar Skoðun „Hæ ástin, þarf að millifæra, getur þú samþykkt beiðnina?“ Heiðrún Jónsdóttir skrifar Skoðun Algeng þvæla um Evrópusambandið Jón Frímann Jónsson skrifar Skoðun Stundum hefur Gunnar Smári rétt fyrir sér Magnús Árni Skjöld Magnússon skrifar Skoðun Hamingjan grundvallast á gæðum hugsananna Árni Már Jensson skrifar Skoðun Hátt reitt til höggs Hjálmar Jónsson skrifar Skoðun Brennt barn forðast eldinn Hrefna Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Varnir gegn gagnagíslatökum Unnur Kristín Sveinbjarnardóttir skrifar Skoðun Uppbygging almannahagsmuna á Íslandi Hlynur Már Vilhjálmsson skrifar Skoðun Málað sig út í horn Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Full orkuskipti ríkisflota og samgönguþjónustu fyrir 2030 Sigurður Friðleifsson skrifar Skoðun Einelti er veruleikabrenglun Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun „Lýtalaus íslenska“ er ekki til Eiríkur Rögnvaldsson skrifar Skoðun Hvatning til mótshaldara Landsmóts hestamanna Linda Karen Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Áróður Kremls gegn Úkraínu og NATO Guðni Freyr Öfjörð skrifar Sjá meira
Enn einu sinni verður maður vitni af því þegar stjórnmálamaður sem er utan stjórnar skrifar hjartnæma grein um bág kjör aldraða og öryrkja. Þetta voru einmitt orðin sem mér datt í hug þegar ég las grein Björns Leví Gunnarssonar í morgunblaðinu 15/12. Enn einu sinni tjáir stjórnmálmaður sig um þessi mál á þann hátt að það mætti halda að hann væri tárvotur við skriftirnar. Nú ætla ég að taka það fram að ég hef frekar góðan þokka á þessum þingmanni sem þarna heldur á penna. Og ég ætla líka taka það fram að hversu góður sem hann er og hversu góðar meiningar sem hann hefur þá mun hann aldrei standa við þær frekar en aðrir stjórnmálamenn ef hann kemst í stjórn. Þar sem ég er orðin sjötíu og tveggja ára gamall og hef fylgst með stjórnmálum á Íslandi svo lengi sem ég man þá veit ég nákvæmlega hvernig kaupin ganga á eyrinni. Ég gæti meira að segja skrifað fyrir hann stjórnarsáttmála um þessi mál ef hann einhvern tímann kæmist það langt að komast í ríkisstjórn. Hún myndi einhvern vegin hljóma á þennan hátt um þessi mál. Stefnt skal að bæta kjör aldraða og öryrkja á kjörtímabilinu. Eða, skipa skal nefnd sem mun hafa það hlutverk að kanna kjör aldraða og öryrkja á kjörtímabilinu. Og svo líður kjörtímabilið og ekkert skeður með því fólki sem áður var grátbólgið yfir kjörum sem þessu fólki var boðið uppá. Það er jafnvel svo forhert að halda því fram að kjörin hafi batnað þótt ótal útreikningar hafi sýnt fram á hið gagnstæða eins og dæmin sanna með Katrínu Jakopsdóttir. Það er jafnvel til myndskeið af henni frá þeim tíma þegar hún var utan stjórnar þar sem hún hélt því fram að þessi mál þyrfti að leiðrétta ekki seinna en strax því að þau þyldu enga bið. Ég hef, á minni löngu ævi ávallt mætt samviskulega á kjörstað þegar blásið er til kosninga á Íslandi. Og alltaf ráðstafað atkvæði mínu í þá áttina að trúa því fólki sem býður sig fram og er með þær skoðanir sem mér þóknast. Svo kemst maður að því smátt og smátt að helsti tilgangurinn hjá því er að skara eld að sinni eigin köku. Jú reyndar getur það áfram hamast í greinarskrifum og tuði í ræðustól alþingis ef það er utan stjórnar um þetta óréttlæti sem ellilífeyrisþegar og öryrkjar eru beittir en lengra nær það ekki. Augljósasta dæmið um þetta er stjórnarþátttaka Vinstri Grænna sem einhverjir héldu að væri mesti félagshyggjuflokkur á Íslandi. Ég spyr bara eins og fáviti, hvaða bjánar kusu hann aftur í síðustu kosningum eftir reynslu síðustu fjögurra ára. Og ef þið haldið að þetta séu einhverjar ýkjur sem ég er að tala um þá skulið þið kynna ykkur stórhækkaða ríkisstyrki til flokkanna sem allir á þingi stóðu einhuga um. Um þetta er fjallað í grein þessa dagana á Kjarnanum. Eins hefur komið fram að á síðustu árum hefur stöðugt verið bætt við greiðslur fyrir aukastörf sem þingmenn vinna sem eru ekkert annað en að duldar hækkanir á kaupi án þess að nokkur ágreiningur hafi orðið. Svo má ekki gleyma fáránleikanum þegar mynduð er stjórn og flokkarnir sem að því standa fara skipta á milli sín titlum og stólum. Þá eru til nógir peningar þótt ríkisbáknið þenjist út á kostnað almennings sem ekki er til neins nema að þjóna stjórnlausri valdagræðgi fólksins sem komst að kjötkötlunum. Kannski er ég bara bitur karlfuskur sem er að komast að því eftir að hafa borgað samviskusamlega í lífeyrissjóð alla mína starfsævi að þessi framfærsla sem mér er ætlað að lifa á dugar ekki. Eða það er kannski hægt að orða það þannig að vegna skerðinga og skatta sem hver einasta persóna sem komin er á þing hefur lýst yfir á einhverjum tímapunti með grátstafinn í kverkunum að sé óréttlátt dugar ekki til að lifa af. Eitt lítið dæmi um þetta er einhver desemberuppbót sem átti að koma nú í byrjun desember. Sú upphæð var auðvita skattlögð og skert duglega af hinu opinbera þannig að það sem eftir stóð var ekki nóg fyrir einni hangikjötsmáltíð um jólin. Mér er satt að segja forvitni á að vita hvort desemberuppbótin sem þingmennirnir fengu á sama tíma hafi verð skattlögð það mikið að þeir eigi ekki fyrir jólamatnum. En verði ykkur samt að góðu og gleðileg jól. Höfundur er fyrrverandi sendibílstjóri.
Fögnum á degi líffræðilegrar fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Skúli Skúlason,Ole Sandberg,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun
Viðreisn mun leggja fram tillögu um íbúakosningu um Coda Terminal verkefnið í Hafnarfirði Jón Ingi Hákonarson Skoðun
Skoðun Viðreisn mun leggja fram tillögu um íbúakosningu um Coda Terminal verkefnið í Hafnarfirði Jón Ingi Hákonarson skrifar
Fögnum á degi líffræðilegrar fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Skúli Skúlason,Ole Sandberg,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun
Viðreisn mun leggja fram tillögu um íbúakosningu um Coda Terminal verkefnið í Hafnarfirði Jón Ingi Hákonarson Skoðun