Skoðun

Á­kvörðun stjórnar KSÍ

Hörður Felix Harðarson skrifar

Málefni knattspyrnumannsins Kolbeins Sigþórssonar hefur verið mikið í umræðunni síðustu daga. Upphaf umræðunnar er að rekja til þess að kona sem kveðst hafa orðið fyrir ofbeldi af hálfu landsliðsmannsins á árinu 2017 steig fram. Afleiðingarnar eru þekktar. Formaður KSÍ sagði af sér og síðar öll stjórnin. Áður en til afsagnar stjórnar KSÍ kom tók hún ákvörðun um að taka Kolbein Sigþórsson út úr landsliðshópnum. Fram hefur komið að þjálfarar liðsins, sem hafa það hlutverk að ákveða hverjir skipi landsliðshópinn hverju sinni, höfðu ekkert með þessa ákvörðun að gera.

Áhrif þessarar umræðu eru hins vegar ekki bundin við Ísland. Ákvörðun stjórnar KSÍ um að nafngreina Kolbein og taka hann út úr landsliðshópnum, vegna þessa 4 ára gamla atviks, hefur leitt til mikillar umfjöllunar um Kolbein í erlendum miðlum. Víðast hvar er rætt um alvarleg ofbeldis- eða kynferðisbrot enda lítið vitað um eðli ætlaðra brota. Þá hefur komið fram að atvinnurekandi Kolbeins, IFK Gautaborg, líti málið alvarlegum augum og þar ytra hefur verið ákall um að samningi við leikmanninn verði rift.

Konan sem steig fram, og hefur farið mikinn í fjölmiðlum, lýsti því svo að lögmaður á vegum KSÍ hafi haft samband við hana og boðað hana til fundar með meðlimum stjórnar KSÍ til að ganga frá „þagnarskyldusamningi“. Vakti þetta mikla athygli enda án nokkurs vafa fréttnæmt ef einhver á vegum sambandsins hefði gegnt þessu hlutverki. Síðar kom fram hjá umræddri konu að undirritaður hafi að líkindum verið sá lögmaður sem í hlut átti. Í þessari frásögn er hins vegar ekki eitt sannleikskorn. Undirritaður átti aldrei í samskiptum við konuna, var ekki að vinna fyrir KSÍ í þessu máli, boðaði ekki til fundar með stjórnarmanni KSÍ og bauð henni ekki á nokkrum tímapunkti „þagnarskyldusamning“. Þessi framsetning var hins vegar óneitanlega meira fréttaefni en sannleikurinn.

Kolbeinn Sigþórsson lét frá sér yfirlýsingu í vikunni, í tilefni af umfjöllun konunnar, sem er að öllu leyti sannleikanum samkvæm. Umrædd kona, og vinkona hennar, lögðu fram kæru til lögreglu vegna ætlaðrar háttsemi Kolbeins á skemmtistað. Kolbeinn tók þá kæru alvarlega, eðli málsins samkvæmt, og leitaði aðstoðar undirritaðs. Minni hans og upplifun af atvikum þetta kvöld var talsvert önnur en kvennanna tveggja. Hann sýndi hins vegar ábyrgð og átti fund með konunum þar sem þær lýstu sinni upplifun. Hann sýndi því skilning og baðst innilegrar afsökunar á sínum þætti í málinu. Þá varð hann við öllum kröfum kvennanna um greiðslur og málinu var lokað í sátt og samlyndi. Lögreglan felldi málin tvö niður í kjölfarið.

Nú rétt um 4 árum frá umræddu atviki stendur Kolbeinn frammi fyrir því að vera því sem næst útskúfaður í samfélaginu. Stjórn KSÍ hefur gripið til þeirrar fordæmalausu ákvörðunar að taka fram fyrir hendur þjálfara liðsins og banna þeim að velja Kolbein til landsliðsverkefna. Á sama tíma er Kolbeinn í sínu besta formi, eftir margra ára erfið meiðsli, og var kominn hingað til lands til að leggja sitt af mörkum. Ákvörðunin hefur sem fyrr segir vakið athygli víða um heim og Kolbeinn, sem er atvinnumaður í knattspyrnu, stendur frammi fyrir því að missa hugsanlega lífsviðurværi sitt.

Er þetta raunverulega það þjóðfélag sem við viljum lifa í? Er það rétt og eðlilegt að einstaklingar séu fordæmdir og útskúfaðir með þessum hætti, án dóms og laga? Átti Kolbeinn að bregðast öðruvísi við á sínum tíma eða er það einfaldlega svo að ferill knattspyrnumanna sé á enda við hvers kyns hugsanlegar misfellur eða ásakanir? Það er mat undirritaðs að þessi ákvörðun stjórnar KSÍ hafi verið einstaklega misráðin en eflaust hefur sú geðshræring sem einkennt hefur alla umræðu í þjóðfélaginu undanfarna daga haft þar mikil áhrif. Jafn þarft og sjálfsagt og málefnið er þá verður að gæta þess að jafnt umræða sem þær ákvarðanir sem teknar eru, og varða mikilsverð réttindi einstaklinga, séu teknar faglega og af yfirvegun.

Höfundur er lögmaður.




Skoðun

Sjá meira


×