Innlent

Óttast óafturkræfar breytingar á menningu og náttúru Árneshrepps vegna Hvalárvirkjunar

Birgir Olgeirsson skrifar
Hér má sjá mynd af Sigurður Gísli og Djúpavík, sem tilheyrir Árneshreppi.
Hér má sjá mynd af Sigurður Gísli og Djúpavík, sem tilheyrir Árneshreppi. Vísir/Stefán.
„Undirritaður leggur því til á þessum tímamótum að Árneshreppur staldri örlítið við, áður en ákvörðun um framhald varðandi framkvæmdir til undirbúnings Hvalárvirkjunar er tekin,“ segir Sigurður Gísli Pálmason, stjórnarformaður IKEA á Ísland, í athugasemd til hreppsnefndar Árneshrepps vegna fyrirhugaðar Hvalárvirkjunar í Ófeigsfirði.

Sigurður Gísli segir óbyggð víðerni, náttúru og menningu Árneshrepps vera einstakar auðlindir. Ef framkvæmdir vegna uppbyggingar Hvalárvirkjunar ná fram að ganga muni verða óafturkræf breyting þar á að mati Sigurðar Gísla.

Hann segir að með þessari framkvæmd sé verið að gjörbreyta ásýnd náttúru í sveitarfélaginu til frambúðar og afturkræft. Samhliða tapist ónýtt tækifæri til atvinnusköpunar, sem hægt væri að þróa, byggt á óbyggðum víðernum, sérstöðu náttúru og menningar.

Vill þjóðgarð

Hann vill stofna þjóðgarð á svæðinu sem gæti orðið burðarás í samfélaginu, ekki aðeins í Árneshreppi heldur á norðanverðum Vestfjörðum.

„Ef vel er haldið á spöðunum myndir hann ekki aðeins skapa störf fyrir umsjónarmenn hans, heldur einnig stuðla að afleiddri atvinnustarfsemi s.s. ferðaþjónustu, uppbyggingu fræðaseturs og annarri nýsköpun,“ segir Sigurður Gísli.

Hann vill meina að slík starfsemi gæti orðið aðdráttarafl fyrir fólk á öllum aldri, ekki síst brottflutt ungt fólk, sem gæti skapað sér atvinnutækifæri byggð á náttúru- og menningararfleið Árneshrepps.

Hann bendir á annars konar þjóðgarða en þá sem þekkjast á Íslandi, þjóðgarða þar sem búseta og atvinnustarfsemi er talinn sjálfsagður liður í sjálfbærri nýtingu og vernd.

„Slíka þjóðgarða er víða að finna, en benda má á Cairngorms þjóðgarðinn í Skotlandi sem gott fordæmi,“ segir Sigurður Gísli. 

Vill láta vinna kostamat

Hann vill að Árneshreppur láti vinna kostamat, þar sem bornir væru saman helstu valkostir sem sveitarfélagið stendur frammi fyrir, þar á meðal yrði stofnun þjóðgarðs, auk virkjunar. Ávinningur hvers kosts og ókostir yrðu dregnir fram. 

Jafnframt yrði kortlagt hvaða lykilverkefni þyrfti að ráðast í til að Árneshreppur geti snúið vörn í sókn og tímarammi þar til þær breytingar sem sveitarfélagið telur nauðsynlegar eru líklegar til að ná fram í hverju tilfelli.

Gerir sér grein fyrir að þjóðgarður virðist fugl í skógi

Þar væri að hans mati vegur yfir Veiðileysuháls ofarlega á blaði. Hvað raforkuöryggi fyrir Árneshrepp og Vestfirði varðar, segir Sigurður Gísli að horfa ætti til þeirra kosta sem fyrir liggja, með eða án Hvalárvirkjunar.

„Ég geri mér grein fyrir því að hugmynd um þjóðgarð virðist sem fugl í skógi meðan virkjunin er í hendi. Mestu skiptir að ef hægt er að gera hugmynd um þjóðgarð að veruleika með aðkomu áhugasamra aðila, bæði í atvinnulífi, stjórnsýslu og heimafyrir, þá verði sá möguleiki ekki sleginn af að óathuguðu máli. Þessi athugun, það er kostamatið sem áður var nefnt, myndi aðeins útheimta nokkurra vikna þolinmæði sveitarstjórnar og samstarf um mótun annarrar og áhugaverðrar sýnar á framtíðina.“

Leggur hann því til að Árneshreppur fresti því í bili að taka lokaákvarðanir hvað breytingar á aðalskipulaginu og samþykkt deiliskipulagsins varðar. Að ekki verði lokað fyrir tækifæri hvað varðar sjálfbæra nýtingu náttúrunnar. Hann segist jafnvel tilbúinn til að setja sig í samband við hreppsnefndina til að kanna undirtektir á tillögunni og leggja línur um næstu skref, ef áhugi er fyrir því. 




Fleiri fréttir

Sjá meira


×