Peningar og blinda ráða för Bubbi Morthens skrifar 16. maí 2015 07:00 Hver ákveður að ef einn iðnaður mengi minna en annar sams konar iðnaður þá sé hann umhverfisvænn? Getið þið svarað þessu, Dagur B. Eggertsson borgarstjóri, Gísli Gíslason hafnarstjóri, Skúli Þórðarson sveitarstjóri? Og kannski stofan sem vann matið fyrir Silicor Materials og fékk borgað fyrir þessa líka fínu grænu umsögn? Ég treysti engum, lái mér hver sem vill. Mengandi iðnaður getur ekki verið umhverfisvænn, það er ekki einu sinni hægt að ljúga því upp á hann. Nú verð ég að rifja upp brot úr öðrum pistli sem ég skrifaði: „Í upphafi kynningar á Silicor Materials var ekki minnst á flúormengun frá iðjuverinu, aðeins talað um „óverulega mengun“, sbr. ummæli efnaverkfræðings hjá VSÓ sem hafði einnig unnið fyrir Silicor, og forstjóra Nýsköpunarmiðstöðvar. Sem tryggir auðvitað algjörlega hlutlaus vinnubrögð. Báðir þessir aðilar virðast annaðhvort ekki hafa séð þennan veigamikla þátt eða hann hefur ekki skipt máli í þeirra augum. Sveitarstjórn Hvalfjarðarsveitar hafði þá þegar ákveðið að ekki skyldi aukið við flúormengun frá Grundartangasvæðinu og hvikaði ekki frá þeirri ákvörðun. Silicor Materials tók þá til við að breyta vinnsluferlinu til að koma í veg fyrir losun flúors, að sögn forsvarsmanna. Fyrst ekki var sagt satt og rétt frá í upphafi, má velta fyrir sér hverju megi eiga von á síðar.“ Má ég minna ykkur enn og aftur á það, Reykvíkingar, að það skiptir ykkur og börn ykkar gríðarlegu máli hvort af þessum hryðjuverkum gegn náttúrunni og okkur mannfólkinu verður á Stór-Reykjavíkursvæðinu. Síðustu ár hafa nýjar verksmiðjur og sú framleiðsluaukning sem hefur átt sér stað á Grundartanga ekki þurft að fara í umhverfismat vegna þess að snillingarnir segja að viðbótarmengun sé óveruleg. Óveruleg mengun. Ég verð að endurtaka: Þeir fá að mæla sína mengun sjálfir og að mér skilst aðeins sex mánuði á ári. Þetta er hrollvekjandi brandari með dassi af heilsubresti fyrir börnin þín og okkur hin. Máttur peninganna Á netinu getur þú séð á ensku hvernig Faxaflóahafnir lýsa perlunni Hvalfirði. Þessir háu herrar sem stjórna þessu apaspili lýsa Hvalfirði sem iðnaðarsvæði. Reykjavíkurborg á rúmlega 75% eignarhlut í Faxaflóahöfnum. Faxaflóahafnir eru sameignarfélag í eigu nokkurra sveitarfélaga og eiga rúmlega 600 hektara lands á Grundartanga. Bróðurparturinn af tekjum Faxaflóahafna kemur frá inn- og útflutningi fyrir mengandi stóriðju. Þeim er sennilega drullusama um hvað þér og mér finnst. Nýja verksmiðjan mengar ekki neitt, fullyrða þeir í fjölmiðlum. Hvað eru þá þessi 60 tonn af ryki sem munu fara út í andrúmsloftið? Er það ekki mengun? Fyrir hvern er umhverfisstofnun að vinna? Hvernig getur það verið að árið 2015 þurfi verksmiðja af þessari stærðargráðu ekki að fara í umhverfismat? Verksmiðja með 400 hundruð manns í vinnu er nánast eins stór og álver. Og eitt megið þið vita. Bráðum munu þeir sem hafa hagsmuni af því að leggja Hvalfjörðinn í rúst stíga fram og byrja sinn áróður. Þeir munu svara öllum sem mótmæla þessum óskapnaði og hamra á því hvað þetta sé allt æðislegt og öll störfin sem þessi viðbjóður mun skapa, já, sólin mun jafnvel hafa velþóknun á mengandi iðnaði við Hvalfjörð. Þeir munu hrópa og tárfella af gleði að hér skuli vera fyrirtæki sem sé tilbúið að koma til okkar með sína grænu framleiðslu. Hverjir það verða sem munu hrópa veit ég ekki en það verða hagsmunaaðilar sem hafa beygt sig undir krumlu stórfyrirtækis og það munu fleiri menn stíga fram og úthrópa okkur sem segjum að nú sé komið nóg. Trúðu mér, kæri lesandi, þeim er sama um barnið þitt, þeim er sama um lífríkið í Hvalfirði, þeim er sama um mengunarskýin sem munu leggjast yfir Reykjavík, Akranes og Hvalfjarðarsveit. Slíkur er máttur peninganna. Nýverið hlaut Reykjavíkurborg umhverfisverðlaun Norðurlandaráðs fyrir markvissar aðgerðir í umhverfismálum. Já, í alvöru, ekki djók. Ég óska Reykvíkingum til hamingju með verðlaunin. En hvernig fara þau saman við að stuðla að mengandi iðnaði og eyðileggja lífsgæði fólks og dýra sem og náttúru? Spyr sá sem ekki veit. Við getum, ef við verðum nógu mörg, stöðvað þetta. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Bubbi Morthens Mest lesið Að kjósa með nútíma hugsunarhætti Ragnhildur Katla Jónsdóttir Skoðun Íslenskufræðingurinn Sigmundur Davíð Hákon Darri Egilsson Skoðun Það er verið að ljúga að okkur Hildur Þórðardóttir Skoðun Dýrkeyptur aðgangur Stella Guðmundsdóttir Skoðun „Við andlát manns lýkur skattskyldu hans“ Þórður Gunnarsson Skoðun Hvers vegna hefur frammistöðu íslenskra nemenda í PISA farið hrakandi? Jón Páll Haraldsson,Linda Heiðarsdóttir,Ómar Örn Magnússon Skoðun Hægt og hljótt Dofri Hermannsson Skoðun Aðgangur bannaður Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir Skoðun Hvað er vandamálið? Alexandra Briem Skoðun Samfélag á krossgötum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Að kjósa með nútíma hugsunarhætti Ragnhildur Katla Jónsdóttir skrifar Skoðun Í upphafi skal endinn skoða.. Sigurður F. Sigurðarson skrifar Skoðun Stjórnvöld, virðið frumbyggjaréttinn í íslensku samfélagi Sæmundur Einarsson skrifar Skoðun Handleiðsla og vellíðan í starfi Sveindís Anna Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Eldgos og innviðir: Tryggjum öryggi Suðurnesja Halla Hrund Logadóttir skrifar Skoðun Er aukin einkavæðing lausnin? Reynir Böðvarsson skrifar Skoðun Samfélag á krossgötum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar Skoðun Hvað er vandamálið? Alexandra Briem skrifar Skoðun Au pair fyrirkomulagið – barn síns tíma? Hlöðver Skúli Hákonarson skrifar Skoðun Fontur – hiti þrjú stig Stefán Steingrímur Bergsson skrifar Skoðun Bankinn gefur, bankinn tekur Breki Karlsson skrifar Skoðun Hægt og hljótt Dofri Hermannsson skrifar Skoðun Kennaraverkfall – sparka í dekkin eða setja meira bensín á bílinn? Melkorka Mjöll Kristinsdóttir skrifar Skoðun Gervigóðmennska fyrir almannafé Kári Allansson skrifar Skoðun Góður granni, gulli betri! Jóna Bjarnadóttir skrifar Skoðun Frelsi er alls konar Jón Óskar Sólnes skrifar Skoðun Betra plan í ríkisfjármálum Sanna Magdalena Mörtudóttir skrifar Skoðun Íslenskufræðingurinn Sigmundur Davíð Hákon Darri Egilsson skrifar Skoðun Dýrkeyptur aðgangur Stella Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Þarf Alþingi að vera í óvissu? Haukur Arnþórsson skrifar Skoðun Stöndum með einyrkjum og sjálfstætt starfandi Kristján Þórður Snæbjarnarson skrifar Skoðun Ætla Íslendingar að standa vörð um orkuauðlindir sínar? Ágústa Ágústsdóttir skrifar Skoðun Evrópa og sjálfstæði Íslands Anna Sofía Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Heilnæmt samfélag, betri lífskjör og jöfn tækifæri fyrir öll Unnur Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Mölunarverksmiðja eða umhverfisvæn matvælaframleiðsla Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar Skoðun Lifað með reisn - Frá starfslokum til æviloka Þorsteinn Sæmundsson skrifar Skoðun Viðreisn, evran og Finnland Eggert Sigurbergsson skrifar Skoðun Fleiri staðreyndir um jafnlaunavottun – íþyngjandi og kostnaðarsamt regluverk Gunnar Ármannsson skrifar Skoðun Við þurfum þingmann eins og Ágúst Bjarna Valdimar Víðisson skrifar Skoðun Sagnaarfur Biblíunnar – Heildræn sýn á sköpunina Sigurvin Lárus Jónsson skrifar Sjá meira
Hver ákveður að ef einn iðnaður mengi minna en annar sams konar iðnaður þá sé hann umhverfisvænn? Getið þið svarað þessu, Dagur B. Eggertsson borgarstjóri, Gísli Gíslason hafnarstjóri, Skúli Þórðarson sveitarstjóri? Og kannski stofan sem vann matið fyrir Silicor Materials og fékk borgað fyrir þessa líka fínu grænu umsögn? Ég treysti engum, lái mér hver sem vill. Mengandi iðnaður getur ekki verið umhverfisvænn, það er ekki einu sinni hægt að ljúga því upp á hann. Nú verð ég að rifja upp brot úr öðrum pistli sem ég skrifaði: „Í upphafi kynningar á Silicor Materials var ekki minnst á flúormengun frá iðjuverinu, aðeins talað um „óverulega mengun“, sbr. ummæli efnaverkfræðings hjá VSÓ sem hafði einnig unnið fyrir Silicor, og forstjóra Nýsköpunarmiðstöðvar. Sem tryggir auðvitað algjörlega hlutlaus vinnubrögð. Báðir þessir aðilar virðast annaðhvort ekki hafa séð þennan veigamikla þátt eða hann hefur ekki skipt máli í þeirra augum. Sveitarstjórn Hvalfjarðarsveitar hafði þá þegar ákveðið að ekki skyldi aukið við flúormengun frá Grundartangasvæðinu og hvikaði ekki frá þeirri ákvörðun. Silicor Materials tók þá til við að breyta vinnsluferlinu til að koma í veg fyrir losun flúors, að sögn forsvarsmanna. Fyrst ekki var sagt satt og rétt frá í upphafi, má velta fyrir sér hverju megi eiga von á síðar.“ Má ég minna ykkur enn og aftur á það, Reykvíkingar, að það skiptir ykkur og börn ykkar gríðarlegu máli hvort af þessum hryðjuverkum gegn náttúrunni og okkur mannfólkinu verður á Stór-Reykjavíkursvæðinu. Síðustu ár hafa nýjar verksmiðjur og sú framleiðsluaukning sem hefur átt sér stað á Grundartanga ekki þurft að fara í umhverfismat vegna þess að snillingarnir segja að viðbótarmengun sé óveruleg. Óveruleg mengun. Ég verð að endurtaka: Þeir fá að mæla sína mengun sjálfir og að mér skilst aðeins sex mánuði á ári. Þetta er hrollvekjandi brandari með dassi af heilsubresti fyrir börnin þín og okkur hin. Máttur peninganna Á netinu getur þú séð á ensku hvernig Faxaflóahafnir lýsa perlunni Hvalfirði. Þessir háu herrar sem stjórna þessu apaspili lýsa Hvalfirði sem iðnaðarsvæði. Reykjavíkurborg á rúmlega 75% eignarhlut í Faxaflóahöfnum. Faxaflóahafnir eru sameignarfélag í eigu nokkurra sveitarfélaga og eiga rúmlega 600 hektara lands á Grundartanga. Bróðurparturinn af tekjum Faxaflóahafna kemur frá inn- og útflutningi fyrir mengandi stóriðju. Þeim er sennilega drullusama um hvað þér og mér finnst. Nýja verksmiðjan mengar ekki neitt, fullyrða þeir í fjölmiðlum. Hvað eru þá þessi 60 tonn af ryki sem munu fara út í andrúmsloftið? Er það ekki mengun? Fyrir hvern er umhverfisstofnun að vinna? Hvernig getur það verið að árið 2015 þurfi verksmiðja af þessari stærðargráðu ekki að fara í umhverfismat? Verksmiðja með 400 hundruð manns í vinnu er nánast eins stór og álver. Og eitt megið þið vita. Bráðum munu þeir sem hafa hagsmuni af því að leggja Hvalfjörðinn í rúst stíga fram og byrja sinn áróður. Þeir munu svara öllum sem mótmæla þessum óskapnaði og hamra á því hvað þetta sé allt æðislegt og öll störfin sem þessi viðbjóður mun skapa, já, sólin mun jafnvel hafa velþóknun á mengandi iðnaði við Hvalfjörð. Þeir munu hrópa og tárfella af gleði að hér skuli vera fyrirtæki sem sé tilbúið að koma til okkar með sína grænu framleiðslu. Hverjir það verða sem munu hrópa veit ég ekki en það verða hagsmunaaðilar sem hafa beygt sig undir krumlu stórfyrirtækis og það munu fleiri menn stíga fram og úthrópa okkur sem segjum að nú sé komið nóg. Trúðu mér, kæri lesandi, þeim er sama um barnið þitt, þeim er sama um lífríkið í Hvalfirði, þeim er sama um mengunarskýin sem munu leggjast yfir Reykjavík, Akranes og Hvalfjarðarsveit. Slíkur er máttur peninganna. Nýverið hlaut Reykjavíkurborg umhverfisverðlaun Norðurlandaráðs fyrir markvissar aðgerðir í umhverfismálum. Já, í alvöru, ekki djók. Ég óska Reykvíkingum til hamingju með verðlaunin. En hvernig fara þau saman við að stuðla að mengandi iðnaði og eyðileggja lífsgæði fólks og dýra sem og náttúru? Spyr sá sem ekki veit. Við getum, ef við verðum nógu mörg, stöðvað þetta.
Hvers vegna hefur frammistöðu íslenskra nemenda í PISA farið hrakandi? Jón Páll Haraldsson,Linda Heiðarsdóttir,Ómar Örn Magnússon Skoðun
Skoðun Kennaraverkfall – sparka í dekkin eða setja meira bensín á bílinn? Melkorka Mjöll Kristinsdóttir skrifar
Skoðun Mölunarverksmiðja eða umhverfisvæn matvælaframleiðsla Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar
Skoðun Fleiri staðreyndir um jafnlaunavottun – íþyngjandi og kostnaðarsamt regluverk Gunnar Ármannsson skrifar
Hvers vegna hefur frammistöðu íslenskra nemenda í PISA farið hrakandi? Jón Páll Haraldsson,Linda Heiðarsdóttir,Ómar Örn Magnússon Skoðun