Viðskipti innlent

Telur sérstakan saksóknara hafa brugðist rannsóknarskyldu sinni

Sunna Kristín Hilmarsdóttir skrifar
Pétur Kristinn, lengst til hægri, ásamt Vífil Harðarsyni, verjanda sínum, og Bjarna Aðalgeirssyni við aðalmeðferð málsins.
Pétur Kristinn, lengst til hægri, ásamt Vífil Harðarsyni, verjanda sínum, og Bjarna Aðalgeirssyni við aðalmeðferð málsins. vísir/gva
Verjandi Péturs Kristins Guðmarssonar, Vífill Harðarson, fór hörðum orðum um málatilbúnað sérstaks saksóknara í málflutningsræðu sinni í markaðsmisnotkunarmáli Kaupþings í dag.

Pétur Kristinn var starfsmaður eigin viðskipta bankans og er ákærður fyrir markaðsmisnotkun með því að hafa keypt mikið magn af hlutabréfum í Kaupþingi á ellefu mánaða tímabili fyrir hrunið í október 2008.

Á Pétur Kristinn að hafa gert þetta að undirlagi stjórnenda í bankanum og vill saksóknari meina að kaupin hafi verið gerð með það að markmiði að koma í veg fyrir eða hægja á lækkun hlutabréfanna.

Framsetning tölfræðiupplýsinga í ákæru ekki hafin yfir vafa

Vífill sagði í ræðu sinni í dag ákæruvaldið hafi bæði brugðist rannsóknarskyldu sinni sem og hlutlægnisskyldu. Sagði verjandinn að til að sakfella mætti fyrir markaðsmisnotkun yrði það að vera hafið yfir allan vafa að háttsemin félli undir verknaðarlýsingu sem finna má í a og b-lið 117. greinar laga um verðbréfaviðskipti. Eru það þau ákvæði sem ákært er fyrir í málinu.

Sagði verjandinn saksóknara ekki hafa reynt að útskýra hvernig háttsemi ákærðu félli undir verknaðarlýsinguna. Verknaðarlýsingin í ákærunni væri takmörkuð og þar væru settar fram runur af tölfræðiupplýsingum en framsetning þeirra upplýsinga væri ekki hafin yfir vafa.

Þar að auki hafi öllum verið kunnugt um þá háttsemi eigin viðskipta að kaupa mikið magn af eigin bréfum, eitthvað sem nú eigi að vera refsivert. Ákæruvaldið hafi ekki sýnt fram á hvað hafi verið venjulegt fyrst að viðskiptin með hlutabréfin í Kaupþingi hafi verið óvenjuleg.

„Íslenskt bankakerfi er einstakt”

Þá fór Vífill yfir það hvernig starfsemi eigin viðskipta Kaupþings væri ekki sett í neitt stærra samhengi í málatilbúnaði ákæruvaldsins. Horfa yrði til mun fleiri þátta en saksóknari gerði og gagnrýndi hann, líkt og fleiri verjendur hafa gert, að sjálfvirk pörunarviðskipti væru tekin ein út og ekkert fjallað um utanþingsviðskipti á kauphliðinni.

Þar að auki væru fjölmargir aðrir þættir sem hefðu áhrif á verðþróun á hlutabréfa en bara sjálfvirk pörunarviðskipti sem starfsmenn eigin viðskipta Kaupþings áttu. Nefndi Vífill meðal annars skýrslur greiningaraðila, þróun á erlendum mörkuðum, gengi gjaldmiðla og sem og fréttir af markaðnum.

Sýndi verjandinn af því tilefni nokkrar gamlar fréttir frá því herrans ári 2007 og frá upphafi árs 2008. Voru fyrirsagnirnar flestar á einn veg: „Íslenskt bankakerfi er einstakt.”

Háttsemi annarra á markaði hafi einnig getað haft mikil áhrif á verðið eins og gerðist til dæmis þegar Al Thani keypti 5% hlut í bankanum. Þá hækkaði hlutabréfaverð í Kaupþingi verulega.

„Hvaða gengi áttu ákærðu að passa og af hverju?”

Sagði Vífill það „ótrúlegt” að saksóknari setti hlutina ekki í víðara samhengi.  Hann hafi til að mynda ekki skoðað hvort að hlutabréfaverðið í Kaupþingi hafi verið óeðlilegt miðað við rekstur bankans eða hvernig ákærutímabilið væri í samanburði við önnur tímabil á undan.

Þá gerði verjandinn einnig að umtalsefni hið svokallaða verðgólf sem saksóknari segir að starfsmenn eigin viðskipta hafi myndað með háttsemi sinni.

„Saksóknari hefur ekki útskýrt hvað mörk það voru sem starfsmenn voru að passa að verðið færi ekki niður fyrir. Það er ekki útskýrt eða reynt að leiða líkum að því hvað var verið að reyna að koma í veg fyrir og þetta er ekki útskýrt með tilliti til þeirrar heildarháttsemi sem ákæran byggir á,” sagði Vífill.

Hann bætti svo við að ef að menn gæfu sér að stjórnendur hafi viljað mynda verðgólf þá væri ekkert sem benti til þess að starfsmenn eigin viðskipta hafi vitað að svo væri. Þeir höfðu enga ástæðu til að ætla annað en að það væru viðskiptalegar forsendur að baki hlutabréfakaupunum í Kaupþingi.

„Hvaða gengi áttu ákærðu að vera að passa og af hverju? Það er ekkert fjallað um það af hálfu ákæruvaldsins.”


Tengdar fréttir






Fleiri fréttir

Sjá meira


×