Foringinn í frystihúsinu 29. nóvember 2006 16:15 Stjörnur: 3 Margrét Frímannsdóttir hefur frá upphafi verið með áhugaverðari karakterum á Alþingi. Það var einhvern veginn ljóst að hún haslaði sér völl í pólitíkinni þrátt fyrir karlana í flokki sínum. Eða það grunaði mann. Eftir lestur sögu hennar, hefur sá grunur verið staðfestur. Þar er farið yfir uppvöxt Margrétar á Stokkseyri, nokkuð snúið fjölskyldumunstur hennar og stutta æsku. Sextán ára að aldri ákvað hún sem sagt að nú væri hún orðin fullorðin og tími til kominn að snúa sér að stofnun eigin fjölskyldu ásamt því að vinna í frystihúsinu í plássinu. Eins og allir vita þykir slíkt ekki góð latína. Húsmóðurstarf, frystihús, pláss úti á landi þýðir hreint út sagt að stúlka skellir í lás öllum sínum dyrum að umheiminum og þeim möguleikum sem hann býður upp á. En ekki Margrét. Þvert á móti, hefur hún byggt upp farsælan stjórnmálaferil á þessum aðstæðum. Fyrsti hluti sögunanr virkaði dálítið flatur á mig. Fátt frásagnarvert, allt frekar almennt. Ástæðan er sú að Margrét ólst upp við mikla ástúð og öryggi hjá ömmu sinni og hennar manni - og það er nú einu sinni svo á okkar sjálfshjálpar- og pop-sálfræði tímum að maður er orðinn svo stútfullur af svona „harmsaga æsku minnar" sögum að það tekur nokkurn tíma að kveikja áhuga manns þegar æskan hefur verið - ja, bara alveg ágæt. Þegar kemur að pólitíska þættinum í sögu Margrétar, sem er fljótlega eftir að hún ákvað að hún væri fullorðin, fer hins vegar fjörið af stað og eftir það rígheldur hún. Lesandinn fær að fylgjast með þessari litlu, kokhraustu, en foringjadýrkandi, stelpu mæta á hinn pólitíska leikvang með greindina og orkuna einar að vopni, haldandi að flokksbræður hennar séu samstarfsmenn og samstaðan þar sé ekta. Hún á eftir að komast að raun um annað þegar hún fer að vinna með ofur-karlrembunum í kringum sig - sem aukinheldur eru að kafna úr menntahroka. Smám saman opnast augu Margrétar en því skýrari sem pólitíska myndin og andstaðan innan flokksins verður, eflist hún þeim mun meira og lesandinn fylgist með því hvernig hún þroskast í gegnum starf sitt, þar til svo er komið að henni finnst (eðlilega) ekkert meira varið í sína meintu foringja en sjálfa sig - og ákveður að verða bara sjálf foringinn. Þótt pólitíkin sé fyrirferðarmikill þáttur í sögu Margrétar, er hún fyrst og fremst merkileg sem persónuleg þroskasaga. Hún sýnir, svo ekki verður um villst, hvert stelpur með heilbrigt sjálfsmat, góða greind og kjark geta komist. Hún ætti að vera skyldulesning fyrir allar stúlkur á unglingsaldri. Það hefði að ósekju mátt fjalla meira um einkalíf Margrétar í bókinni, koma með sögur og frásagnir af samskiptum við hennar nánustu. Þar er stiklað á stóru - of stóru og sagan virkar því stundum nokkuð hraðsoðin. Hún einskorðast líka við frásögn Margrétar í stað þess að vinna úr þeim aragrúa af gögnum sem til eru eftir langan feril í pólitík. Sagan hefði að vísu orðið lengri en það hefði verið allt í lagi. Það eru til menn sem hafa verið staðnir að því að skrifa sögu sína í tveimur, jafnvel þremur, bindum - og það án þess að vera skemmtilegir. Margrét verður seint sökuð um þann löst. Þótt ég hefði viljað sjá mun ítarlegri sögu, fannst mér bókin skemmtileg. Hún er vel skrifuð sem þroskasaga og góð heimild um þau viðhorf og þá fordóma sem konur af kynslóð Margrétar hafa eytt ævinni í að brjóta á bak aftur og með því varðað leiðina fyrir komandi kynslóðir. Súsanna Svavarsdóttir MargrÉt Frímannsdóttir „... ætti að vera skyldulesning fyrir allar stúlkur á unglingsaldri.“ .. Menning Mest lesið Tíu ár af ást: „Sennilega ekki auðvelt með mér“ Lífið Skilnaður handan við hornið hjá Kanye og Biöncu Lífið Hafi enn verið hreinn sveinn Lífið Ragnhildur og Hanna Katrín kveðja Búseta Lífið Kemur frá Sýrlandi og syngur á íslensku Tónlist Harry og Meghan séu ekki að skilja Lífið Henti listaverkinu í ruslið Menning Galið að fræðsla um snípinn sé af skornum skammti Lífið Stofnar eigin útgáfu og byrjar í ruslinu Lífið Logi Geirs og Ólafur Ragnar léttir í London Lífið Fleiri fréttir Henti listaverkinu í ruslið Kúltúrkettir landsins létu sig ekki vanta í Portið „Hrátt háþróað krass, langt leitt krot“ Bjóða landsmönnum nauðbeygð til messu Allt í banönum á Brút Bríet lét sig ekki vanta á sýningaropnun Ynju Blævar Út um allar koppagrundir Alþingis: „Froðan flæðir endalaust, það er bara froða froða“ Skálda opnar: „Kannski ekki margir nógu vitlausir til að framkvæma þessa hugmynd“ Össur Geirsson er heiðurslistamaður Kópavogs 2024 Margmenni í sköpunargleði og stuði á safninu Ólafur Elíasson tekur yfir Piccadilly Circus og Times Square Opna fyrstu umboðsstofuna í eigu leikara Baráttan innra með manni eins og ljós og skuggar Bein útsending: Salman Rushdie hlýtur verðlaun Halldórs Laxness Bong Joon Ho verður stafrænn heiðursgestur á RIFF Ævar Þór Benediktsson hlýtur verðlaun Guðrúnar Helgadóttur Ráðinn markaðs- og kynningarstjóri Tónlistarmiðstöðvar Verk Arnhildar og félaga valið framlag Íslands á Feneyjatvíæringnum í arkitektúr Lyfjameðferð við meðvirkni: „Æ, ég væri bara til í að taka eina töflu“ „Mann- og listfjandsamleg þvæla“ Sjá meira
Margrét Frímannsdóttir hefur frá upphafi verið með áhugaverðari karakterum á Alþingi. Það var einhvern veginn ljóst að hún haslaði sér völl í pólitíkinni þrátt fyrir karlana í flokki sínum. Eða það grunaði mann. Eftir lestur sögu hennar, hefur sá grunur verið staðfestur. Þar er farið yfir uppvöxt Margrétar á Stokkseyri, nokkuð snúið fjölskyldumunstur hennar og stutta æsku. Sextán ára að aldri ákvað hún sem sagt að nú væri hún orðin fullorðin og tími til kominn að snúa sér að stofnun eigin fjölskyldu ásamt því að vinna í frystihúsinu í plássinu. Eins og allir vita þykir slíkt ekki góð latína. Húsmóðurstarf, frystihús, pláss úti á landi þýðir hreint út sagt að stúlka skellir í lás öllum sínum dyrum að umheiminum og þeim möguleikum sem hann býður upp á. En ekki Margrét. Þvert á móti, hefur hún byggt upp farsælan stjórnmálaferil á þessum aðstæðum. Fyrsti hluti sögunanr virkaði dálítið flatur á mig. Fátt frásagnarvert, allt frekar almennt. Ástæðan er sú að Margrét ólst upp við mikla ástúð og öryggi hjá ömmu sinni og hennar manni - og það er nú einu sinni svo á okkar sjálfshjálpar- og pop-sálfræði tímum að maður er orðinn svo stútfullur af svona „harmsaga æsku minnar" sögum að það tekur nokkurn tíma að kveikja áhuga manns þegar æskan hefur verið - ja, bara alveg ágæt. Þegar kemur að pólitíska þættinum í sögu Margrétar, sem er fljótlega eftir að hún ákvað að hún væri fullorðin, fer hins vegar fjörið af stað og eftir það rígheldur hún. Lesandinn fær að fylgjast með þessari litlu, kokhraustu, en foringjadýrkandi, stelpu mæta á hinn pólitíska leikvang með greindina og orkuna einar að vopni, haldandi að flokksbræður hennar séu samstarfsmenn og samstaðan þar sé ekta. Hún á eftir að komast að raun um annað þegar hún fer að vinna með ofur-karlrembunum í kringum sig - sem aukinheldur eru að kafna úr menntahroka. Smám saman opnast augu Margrétar en því skýrari sem pólitíska myndin og andstaðan innan flokksins verður, eflist hún þeim mun meira og lesandinn fylgist með því hvernig hún þroskast í gegnum starf sitt, þar til svo er komið að henni finnst (eðlilega) ekkert meira varið í sína meintu foringja en sjálfa sig - og ákveður að verða bara sjálf foringinn. Þótt pólitíkin sé fyrirferðarmikill þáttur í sögu Margrétar, er hún fyrst og fremst merkileg sem persónuleg þroskasaga. Hún sýnir, svo ekki verður um villst, hvert stelpur með heilbrigt sjálfsmat, góða greind og kjark geta komist. Hún ætti að vera skyldulesning fyrir allar stúlkur á unglingsaldri. Það hefði að ósekju mátt fjalla meira um einkalíf Margrétar í bókinni, koma með sögur og frásagnir af samskiptum við hennar nánustu. Þar er stiklað á stóru - of stóru og sagan virkar því stundum nokkuð hraðsoðin. Hún einskorðast líka við frásögn Margrétar í stað þess að vinna úr þeim aragrúa af gögnum sem til eru eftir langan feril í pólitík. Sagan hefði að vísu orðið lengri en það hefði verið allt í lagi. Það eru til menn sem hafa verið staðnir að því að skrifa sögu sína í tveimur, jafnvel þremur, bindum - og það án þess að vera skemmtilegir. Margrét verður seint sökuð um þann löst. Þótt ég hefði viljað sjá mun ítarlegri sögu, fannst mér bókin skemmtileg. Hún er vel skrifuð sem þroskasaga og góð heimild um þau viðhorf og þá fordóma sem konur af kynslóð Margrétar hafa eytt ævinni í að brjóta á bak aftur og með því varðað leiðina fyrir komandi kynslóðir. Súsanna Svavarsdóttir MargrÉt Frímannsdóttir „... ætti að vera skyldulesning fyrir allar stúlkur á unglingsaldri.“ ..
Menning Mest lesið Tíu ár af ást: „Sennilega ekki auðvelt með mér“ Lífið Skilnaður handan við hornið hjá Kanye og Biöncu Lífið Hafi enn verið hreinn sveinn Lífið Ragnhildur og Hanna Katrín kveðja Búseta Lífið Kemur frá Sýrlandi og syngur á íslensku Tónlist Harry og Meghan séu ekki að skilja Lífið Henti listaverkinu í ruslið Menning Galið að fræðsla um snípinn sé af skornum skammti Lífið Stofnar eigin útgáfu og byrjar í ruslinu Lífið Logi Geirs og Ólafur Ragnar léttir í London Lífið Fleiri fréttir Henti listaverkinu í ruslið Kúltúrkettir landsins létu sig ekki vanta í Portið „Hrátt háþróað krass, langt leitt krot“ Bjóða landsmönnum nauðbeygð til messu Allt í banönum á Brút Bríet lét sig ekki vanta á sýningaropnun Ynju Blævar Út um allar koppagrundir Alþingis: „Froðan flæðir endalaust, það er bara froða froða“ Skálda opnar: „Kannski ekki margir nógu vitlausir til að framkvæma þessa hugmynd“ Össur Geirsson er heiðurslistamaður Kópavogs 2024 Margmenni í sköpunargleði og stuði á safninu Ólafur Elíasson tekur yfir Piccadilly Circus og Times Square Opna fyrstu umboðsstofuna í eigu leikara Baráttan innra með manni eins og ljós og skuggar Bein útsending: Salman Rushdie hlýtur verðlaun Halldórs Laxness Bong Joon Ho verður stafrænn heiðursgestur á RIFF Ævar Þór Benediktsson hlýtur verðlaun Guðrúnar Helgadóttur Ráðinn markaðs- og kynningarstjóri Tónlistarmiðstöðvar Verk Arnhildar og félaga valið framlag Íslands á Feneyjatvíæringnum í arkitektúr Lyfjameðferð við meðvirkni: „Æ, ég væri bara til í að taka eina töflu“ „Mann- og listfjandsamleg þvæla“ Sjá meira