Gagnrýni

Betri en sú fyrri en ekki gallalaus

Borgríki 2 er framför að mínu mati. Ágætlega heppnuð framhaldsmynd að vissu leyti sem heldur manni þokkalega vel þó hún sé langt frá því að vera gallalaus.

Bullið í honum Þórarni

Ljóðabókin, uppfull af hugarórum og heilaspuna, er tilvalin til að auka orðaforða barna og kynna bragfræðina fyrir þeim. Einstök glettni í orðum og myndum.

Algjör leiksigur Sigga Sigurjóns

Afinn er grátbrosleg mynd þar sem Siggi Sigurjóns missir aldrei dampinn.

Óþarfi að skjóta gítarleikarann

Flottir tónleikar með áheyrilegri og líflegri tónlist. Spilamennskan var frábær.

Fáránleiki og hárbeitt ádeila

Hress og bráðfyndin saga, þó með drungalegu yfirbragði. Hárbeitt en samt svo lúmsk ádeila á íslenskt samfélag, sett fram í furðusagnastíl.

Óskapnaður, en líka flottheit

Tónleikarnir byrjuðu ekki vel, en tvö tónverk eftir Hafdísi Bjarnadóttur björguðu þeim.

Skrímslin orðin tíu ára

Afar vönduð og lifandi barnabók á mörgum plönum sem býður upp á að vera lesin margsinnis og alltaf hægt að finna eitthvað nýtt til að tala um.

Évgení Kissin er algjör rokkstjarna

Þriðja sinfónía Brahms var slöpp, en einleikur Évgenís Kissin í öðrum píanókonsert Rakmaninoffs bætti það upp og vel það. Hann ætti að fá sjö stjörnur í það minnsta.

„Bændur stundu, stór er syndin…“

Vönduð söguleg skáldsaga um eitt frægasta morðmál Íslandssögunnar, lýsing aðalpersónunnar ber söguna uppi.

Andhetjur samtímans

Hlý og bráðskemmtileg saga með vel dregnum persónum og sterkum höfundareinkennum.

Ljúfsár kvöldstund í einskismannslandi

Gaukar er meinlaust en mannlegt verk sem kemur ekki mikið á óvart en hægt að mæla með þrátt fyrir hnökra í handritinu.

Hert Herra Björnsson af heilli heimsstyrjöld

Sýningin er sigur fyrir Unu leikstjóra, sviðslistamenn Þjóðleikhússins og leikkonurnar Guðrúnu og Elmu. Of áköf dramatúrgía skekkir hins vegar það að myndin af Herru sé heil.

Epísk „feel-good“ mynd

Myndin skilur eftir sig sætt bragð í munninum og angurværð í hjartanu.

Látlaus en magnaður fiðluleikur

Sérdeilis magnaðir tónleikar með frábærum einleikara, Evu Þórarinsdóttur.

Hvað er Kenneth Máni að gera í Borgarleikhúsinu?

Svo frábær er leikur Björns Thors að illa grundað handrit nær ekki að halda honum niðri. Góð skemmtun.

Einföld og látlaus kveðjustund

GOOD/BYE er einfalt og skýrt verk og mjög gott til áhorfs. Efnið gaf þó tilefni til átakameiri úrvinnslu.

Óþekkir sellóleikarar og mamma þeirra

Flottir tónleikar með frábærri söngkonu og fjórum afburða sellóleikurum.

Dansandi myndir á hverri opnu

Þetta helvítis feðraveldi

Ánægjulegt að sjá stórleikkonur á sviðinu, en sú ánægja er skammær þegar í ljós kemur að umfjöllunarefnið er þrautpínd saga.

Lítil spenna í tölvuvæddum Latabæ

Plastútgáfa af þunnri sögu. Litskrúðug sviðsetning, dúndrandi tónlist og flóknar tæknibrellur en skilur lítið eftir sig.

Ljúfur söknuður á Karlsvöku

Dagskráin var áhugaverð, þótt hún væri í lengri kantinum. Karl Sighvatsson var frábær listamaður.

Ekki gleyma að lifa

Eins og endranær svíkur Lína Langsokkur engan. Bráðskemmtileg sýning þar sem aukaleikararnir skína.

Kristinn hefur átt betri daga

Áheyrileg en daufleg tónlist sem var auk þess ekki nógu skemmtilega útsett.

Mikið stuð í mönnum

Fágaðir tónleikar sem minntu um stund á leiksýningu.

Ekkert amaði að lungum dívu

Ekki gallalausir tónleikar, en þeir voru skemmtilegir og sumt var frábært.

Óþarfa æsingur en litlaust undirspil

Upphafstónleikar vetrardagskrár Sinfóníuhljómsveitarinnar ollu vonbrigðum.

Hátíð danslistamanna

Vel heppnað dansfestival sem sýndi hversu sterka danshöfunda við eigum hér á landi.

Aðeins of óljós saga

Myndin er vel gerð að mörgu leyti en handritið er slappt og óljóst sem veldur því að lítið gerist sem snertir mann.

Rótað í þjóðarsálinni

Einstaklega vel samansett sýning, tilfinningarík án þess að vera væmin og nauðsynlegt að sjá.

Reið er áferðarfallegt verk

Reið er áferðarfallegt verk og höfðaði sterkt til sjónræns fegurðarskyns áhorfenda.