Ekki láta Sjálfstæðisflokkinn ljúga að þér Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar 29. nóvember 2024 10:32 Sjálfstæðisflokkurinn er svo örvinglaður, rökþrota og laus við svo mikið sem snefil af lausnum við þeim risastóru áskorunum sem eru að knésetja almenning í landinu að helsta bitbein flokksins í kosningabaráttunni er að níða af þeim skóinn sem saman standa að meirihlutanum í Reykjavík. Áróður þessi er ekki grundvallaður á staðreyndum. Hann er samt sem áður ítrekaður og margfaldaður vegna þess að við vitum að þessi áróðursmaskína sefur aldrei og mun ekki þagna á meðan Sjálfstæðisflokknum er haldið frá völdum í borginni. Enda er það ekkert sem Sjálfstæðisflokknum finnst meira pirrandi en að vera haldið frá völdum í því stóra stjórnvaldi sem Reykjavík er. Ég get sagt það með sóma að ég er stolt af því að hafa haldið Sjálfstæðisflokknum frá völdum síðustu ár í samstarfi fjögurrra flokka sem kunna að vinna fallega saman. Sem berja ekki á hvorum öðrum og niðurlægja hvorn annan opinberlega eða svíkja loforð í fyrstu beygju. Við Píratar höfum á þessu ári setið í borgarstjórn í tíu ár og öll þessi tíu ár höfum við stjórnað borginni - í uppbyggilegu samstarfi fjögurra flokka sem kunna samstarf. Í vinsemd og virðingu. Í friðsæld. Það er það sem heitir að vera stjórntækur og það er ekki öllum gefið. Eitt mikilvægasta hagsmunamálið fyrir Ísland í dag er að koma Sjálfstæðisflokknum frá völdum á Alþingi Íslendinga og við Píratar höfum einir frjálslyndra flokka útilokað með öllu samstarf við Sjálfstæðisflokk og Miðflokk. Með nægum stuðningi getum við komist í þá stöðu að tryggja að þeir flokkar fái ekki að taka þátt í ríkisstjórn. Eina fjármálaóreiðan sem vert er að tala um er á ábyrgð Sjálfstæðisflokksins í ríkissjóði. Á sama tíma og Reykjavík mun skila árinu í plús og næsta ári í enn stærri plús upp á tæpa 2 milljarða er búið að samþykkja fjárlög ríkissjóðs með halla upp á 70 milljarða beinharðra króna á næsta ári. Skuldahlutfall og skuldir á hvern íbúa hefur í Reykjavík verið með því lægsta sem gerist á höfuðborgarsvæðinu síðustu ár, en hinum sveitarfélögunum hefur einmitt verið að megninu til stjórnað af engum öðrum en Sjálfstæðisflokknum. Umræðan um að Sjálfstæðisflokkurinn, sem farið hefur fyrir fjármálum ríkisins lengst af síðustu ár, sé svo langsamlega bestur til þess fallinn að halda utan um veskið sama hvar hann svo sem stígur fæti niður stenst enga skoðun. Húsnæðisstefnan sem hér hefur verið rekin af Sjálfstæðisflokknum er mannfjandsamleg stefna sem hagnast fjárfestum fyrst og fremst. Efnahagskerfið og verðbólgan sem hefur ýtt undir neyðina og takmarkað getu uppbyggingaraðila til að byggja á þeim lóðum sem eru tilbúnar í uppbyggingu er á ábyrgð Sjálfstæðisflokksins. Auðvitað vill flokkurinn ekki tala um þetta. Hvað er þá til ráða? Reykjavík og sjálfbær uppbyggingarstefna í umhverfislegu, efnahagslegu og samfélagslegu tilliti - sem reyndar er líka leiðandi uppbyggingarstefna á heimsvísu - er gerð að blóraböggli. Já ég er að tala um þéttingu byggðar. Og hún þjónar almannahag, ekki sérhagsmunum. Enda skorar hún ekki hátt hjá Sjálfstæðisflokknum. Hvers vegna er borginni kennt um? Því það er einfalt og það firrar Sjálfstæðisflokkinn ábyrgð. Ríkið er risastór gerandi á húsnæðismarkaði og skapar rammann á landsvísu og þessi stefna er gjaldþrota húsnæðisstefna á forsendum sérhagsmuna. En sei sei nei, tölum ekki um það. Tölum ekki um ofurvextina. Tölum ekki um fjármögnunina, um gjaldmiðlamálin, um fullkomlega óregluvæddan leigumarkað hins Villta Vesturs þar sem fátækasta fólkinu er fórnað á altari braskara. Einum er um að kenna meirihlutanum í Reykjavík - um vanda á landsvísu nota bene. Jafnvel þó Reykjavík hafi staðið fyrir metuppbyggingu árum saman þar til fjármagsnstraumurinn stoppaði. Jafnvel þó Reykjavík hafi axlað langsamlega mestu félagslegu ábyrgðina með tífalt fleiri félagslegum íbúðum en Garðabær á höfðatölu sem stjórnað hefur verið af Sjálfstæðisflokknum árum saman. Vangeta meirihlutans í Reykjavík við að fjölga lóðum skal vera málið, vina mín. Samt eru til fullt af lóðum sem er tilbúnar í uppbyggingu en fara ekki af stað. Út af fjármögnuninni! Þessi áróður stenst sumsé enga skoðun. Efnahagskerfið hefur verið skipulagt út frá hagsmunum þeirra sem eiga mest. Hver græðir mest á verðbólgunni? Þau sem eiga pening á banka sem fá himinháa innlánsvexti. Hver tapar? Almenningur í landinu, venjulegt fólk. Þau sem skulda mest og þau sem eiga lítið. Húsnæðiskerfið hefur verið skipulagt út frá hagsmunum þeirra sem eiga mest. Hver græðir á hástökki á húsnæðismarkaði? Þau sem eiga flestar eignirnar. Hver tapar? Þau sem komast ekki inn á markaðinn, geta ekki stækkað við sig með stækkandi fjölskyldu eða brotna saman undir svívirðilegri leigunni. Það er kominn tími til að skipuleggja samfélagið og kerfin okkar út frá almannahagsmunum en ekki sérhagsmunum. Sem er auðvitað stærsti ótti sérhagsmunasinna. Sjálfstæðisflokkurinn hefur ekki verið við völd í Reykjavík síðustu ár og þolir það gjörsamlega ekki. Nú er kominn tími til að gefa spillingunni frí frá stjórnun landsins. Höfundur er borgarfulltrúi og 2. sæti á lista Pírata í Reykjavík suður. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Dóra Björt Guðjónsdóttir Skoðun: Alþingiskosningar 2024 Píratar Sjálfstæðisflokkurinn Mest lesið Að kasta steinum úr glerhúsi Páll Steingrímsson Skoðun “Þú ert alltof of ung til að fá liðagigt” - Alþjóðlegur dagur liðagigtar Hrönn Stefánsdóttir Skoðun Er samþykki barna túlkunaratriði? Ólöf Tara Harðardóttir Skoðun Vegna meintra „föðurlandssvika og siðferðisleysis“ Gunnars Magnússonar Geir Sveinsson Skoðun Trump og forsetatilskipanir Helga Dögg Sverrisdóttir Skoðun Halldór 01.02.2025 Halldór Áróðursstríð Ingu Eydís Hörn Hermannsdóttir Skoðun Loðnustofninn hruninn Björn Ólafsson Skoðun Hlutverk í fjölskyldum Matthildur Bjarnadóttir Skoðun Janúarblús vinstristjórnarinnar Jens Garðar Helgason Skoðun Skoðun Skoðun “Þú ert alltof of ung til að fá liðagigt” - Alþjóðlegur dagur liðagigtar Hrönn Stefánsdóttir skrifar Skoðun Að kasta steinum úr glerhúsi Páll Steingrímsson skrifar Skoðun Býður grunnskólakerfið upp á öfuga hvatastýringu fyrir kennara? Davíð Már Sigurðsson skrifar Skoðun Vegna meintra „föðurlandssvika og siðferðisleysis“ Gunnars Magnússonar Geir Sveinsson skrifar Skoðun Er Ísland tilbúið fyrir gervigreindarbyltinguna? Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Loðnustofninn hruninn Björn Ólafsson skrifar Skoðun Munum við upplifa enn eitt „mikla stökkið framávið“? Jason Steinþórsson skrifar Skoðun Starfa stjórnmálamenn ekki í þágu almennings?: Um „blaðamannablaður“ og „óvandaða falsfréttamiðla“ Sigríður Dögg Auðunsdóttir skrifar Skoðun HA ég Hr. ráðherra? Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Trump og forsetatilskipanir Helga Dögg Sverrisdóttir skrifar Skoðun Spörum með breyttri verðstefnu í lyfjamálum Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Ómæld áhrif kjaradeilu kennara Anton Orri Dagsson skrifar Skoðun Hlutverk í fjölskyldum Matthildur Bjarnadóttir skrifar Skoðun Erfitt að treysta þegar upplifunin er að samfélagið forgangsraði ekki börnum Ragnheiður Stephensen skrifar Skoðun Janúarblús vinstristjórnarinnar Jens Garðar Helgason skrifar Skoðun Skipbrot meðaltalsstöðugleikaleiðarinnar Aðalgeir Ásvaldsson skrifar Skoðun Áróðursstríð Ingu Eydís Hörn Hermannsdóttir skrifar Skoðun Fyrir hvern vinnur þú? Sigurður Freyr Sigurðarson skrifar Skoðun Kostaboð Eydís Hörn Hermannsdóttir skrifar Skoðun Um kjaradeilu sveitarfélaga og kennara Inga Sigrún Atladóttir skrifar Skoðun Næring íþróttafólks: Þegar orkuna og kolvetnin skortir Birna Varðardóttir skrifar Skoðun Hvað næst RÚV? Hilmar Gunnlaugsson skrifar Skoðun Lífeyrissjóðir í sæng með kvótakóngum Björn Ólafsson skrifar Skoðun Glannalegt tal um gjaldþrot Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Bókvitið verður í askana látið! Árni Sigurðsson skrifar Skoðun Læknis- og sjúkraþjálfunarfræði fyrir alla Eiríkur Kúld Viktorsson skrifar Skoðun Hvernig er hægt að semja við samninganefnd sem hefur engan skilning á starfi stéttarinnar sem hún er að semja við? Ragnheiður Stephensen skrifar Skoðun Birtingarmynd fortíðar í nútímanum Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar Skoðun Mun seðlabankastjóri standa við orð sín Ágúst Bjarni Garðarsson skrifar Skoðun Þegar réttarkerfið bregst – hvað kostar það börnin? Anna María Ingveldur Larsen skrifar Sjá meira
Sjálfstæðisflokkurinn er svo örvinglaður, rökþrota og laus við svo mikið sem snefil af lausnum við þeim risastóru áskorunum sem eru að knésetja almenning í landinu að helsta bitbein flokksins í kosningabaráttunni er að níða af þeim skóinn sem saman standa að meirihlutanum í Reykjavík. Áróður þessi er ekki grundvallaður á staðreyndum. Hann er samt sem áður ítrekaður og margfaldaður vegna þess að við vitum að þessi áróðursmaskína sefur aldrei og mun ekki þagna á meðan Sjálfstæðisflokknum er haldið frá völdum í borginni. Enda er það ekkert sem Sjálfstæðisflokknum finnst meira pirrandi en að vera haldið frá völdum í því stóra stjórnvaldi sem Reykjavík er. Ég get sagt það með sóma að ég er stolt af því að hafa haldið Sjálfstæðisflokknum frá völdum síðustu ár í samstarfi fjögurrra flokka sem kunna að vinna fallega saman. Sem berja ekki á hvorum öðrum og niðurlægja hvorn annan opinberlega eða svíkja loforð í fyrstu beygju. Við Píratar höfum á þessu ári setið í borgarstjórn í tíu ár og öll þessi tíu ár höfum við stjórnað borginni - í uppbyggilegu samstarfi fjögurra flokka sem kunna samstarf. Í vinsemd og virðingu. Í friðsæld. Það er það sem heitir að vera stjórntækur og það er ekki öllum gefið. Eitt mikilvægasta hagsmunamálið fyrir Ísland í dag er að koma Sjálfstæðisflokknum frá völdum á Alþingi Íslendinga og við Píratar höfum einir frjálslyndra flokka útilokað með öllu samstarf við Sjálfstæðisflokk og Miðflokk. Með nægum stuðningi getum við komist í þá stöðu að tryggja að þeir flokkar fái ekki að taka þátt í ríkisstjórn. Eina fjármálaóreiðan sem vert er að tala um er á ábyrgð Sjálfstæðisflokksins í ríkissjóði. Á sama tíma og Reykjavík mun skila árinu í plús og næsta ári í enn stærri plús upp á tæpa 2 milljarða er búið að samþykkja fjárlög ríkissjóðs með halla upp á 70 milljarða beinharðra króna á næsta ári. Skuldahlutfall og skuldir á hvern íbúa hefur í Reykjavík verið með því lægsta sem gerist á höfuðborgarsvæðinu síðustu ár, en hinum sveitarfélögunum hefur einmitt verið að megninu til stjórnað af engum öðrum en Sjálfstæðisflokknum. Umræðan um að Sjálfstæðisflokkurinn, sem farið hefur fyrir fjármálum ríkisins lengst af síðustu ár, sé svo langsamlega bestur til þess fallinn að halda utan um veskið sama hvar hann svo sem stígur fæti niður stenst enga skoðun. Húsnæðisstefnan sem hér hefur verið rekin af Sjálfstæðisflokknum er mannfjandsamleg stefna sem hagnast fjárfestum fyrst og fremst. Efnahagskerfið og verðbólgan sem hefur ýtt undir neyðina og takmarkað getu uppbyggingaraðila til að byggja á þeim lóðum sem eru tilbúnar í uppbyggingu er á ábyrgð Sjálfstæðisflokksins. Auðvitað vill flokkurinn ekki tala um þetta. Hvað er þá til ráða? Reykjavík og sjálfbær uppbyggingarstefna í umhverfislegu, efnahagslegu og samfélagslegu tilliti - sem reyndar er líka leiðandi uppbyggingarstefna á heimsvísu - er gerð að blóraböggli. Já ég er að tala um þéttingu byggðar. Og hún þjónar almannahag, ekki sérhagsmunum. Enda skorar hún ekki hátt hjá Sjálfstæðisflokknum. Hvers vegna er borginni kennt um? Því það er einfalt og það firrar Sjálfstæðisflokkinn ábyrgð. Ríkið er risastór gerandi á húsnæðismarkaði og skapar rammann á landsvísu og þessi stefna er gjaldþrota húsnæðisstefna á forsendum sérhagsmuna. En sei sei nei, tölum ekki um það. Tölum ekki um ofurvextina. Tölum ekki um fjármögnunina, um gjaldmiðlamálin, um fullkomlega óregluvæddan leigumarkað hins Villta Vesturs þar sem fátækasta fólkinu er fórnað á altari braskara. Einum er um að kenna meirihlutanum í Reykjavík - um vanda á landsvísu nota bene. Jafnvel þó Reykjavík hafi staðið fyrir metuppbyggingu árum saman þar til fjármagsnstraumurinn stoppaði. Jafnvel þó Reykjavík hafi axlað langsamlega mestu félagslegu ábyrgðina með tífalt fleiri félagslegum íbúðum en Garðabær á höfðatölu sem stjórnað hefur verið af Sjálfstæðisflokknum árum saman. Vangeta meirihlutans í Reykjavík við að fjölga lóðum skal vera málið, vina mín. Samt eru til fullt af lóðum sem er tilbúnar í uppbyggingu en fara ekki af stað. Út af fjármögnuninni! Þessi áróður stenst sumsé enga skoðun. Efnahagskerfið hefur verið skipulagt út frá hagsmunum þeirra sem eiga mest. Hver græðir mest á verðbólgunni? Þau sem eiga pening á banka sem fá himinháa innlánsvexti. Hver tapar? Almenningur í landinu, venjulegt fólk. Þau sem skulda mest og þau sem eiga lítið. Húsnæðiskerfið hefur verið skipulagt út frá hagsmunum þeirra sem eiga mest. Hver græðir á hástökki á húsnæðismarkaði? Þau sem eiga flestar eignirnar. Hver tapar? Þau sem komast ekki inn á markaðinn, geta ekki stækkað við sig með stækkandi fjölskyldu eða brotna saman undir svívirðilegri leigunni. Það er kominn tími til að skipuleggja samfélagið og kerfin okkar út frá almannahagsmunum en ekki sérhagsmunum. Sem er auðvitað stærsti ótti sérhagsmunasinna. Sjálfstæðisflokkurinn hefur ekki verið við völd í Reykjavík síðustu ár og þolir það gjörsamlega ekki. Nú er kominn tími til að gefa spillingunni frí frá stjórnun landsins. Höfundur er borgarfulltrúi og 2. sæti á lista Pírata í Reykjavík suður.
“Þú ert alltof of ung til að fá liðagigt” - Alþjóðlegur dagur liðagigtar Hrönn Stefánsdóttir Skoðun
Skoðun “Þú ert alltof of ung til að fá liðagigt” - Alþjóðlegur dagur liðagigtar Hrönn Stefánsdóttir skrifar
Skoðun Vegna meintra „föðurlandssvika og siðferðisleysis“ Gunnars Magnússonar Geir Sveinsson skrifar
Skoðun Starfa stjórnmálamenn ekki í þágu almennings?: Um „blaðamannablaður“ og „óvandaða falsfréttamiðla“ Sigríður Dögg Auðunsdóttir skrifar
Skoðun Erfitt að treysta þegar upplifunin er að samfélagið forgangsraði ekki börnum Ragnheiður Stephensen skrifar
Skoðun Hvernig er hægt að semja við samninganefnd sem hefur engan skilning á starfi stéttarinnar sem hún er að semja við? Ragnheiður Stephensen skrifar
“Þú ert alltof of ung til að fá liðagigt” - Alþjóðlegur dagur liðagigtar Hrönn Stefánsdóttir Skoðun