Svona getum komið í veg fyrir að Katrín vinni Björn B. Björnsson skrifar 28. maí 2024 12:15 Samkvæmt skoðanakönnunum tilheyri ég lang stærsta hópi kjósenda í komandi forsetakosningum; þeim sem vilja ekki að Katrín Jakobsdóttir verði forseti Íslands. Katrín er mikil ágætis manneskja sem ekkert nema gott er um að segja og hún myndi vel valda starfinu. En þegar við veljum okkur forseta skoðum við fyrri verk frambjóðenda og sú skoðun er ástæða þess að stærsti hluti kjósenda vill ekki Katrínu sem forseta. Mínar ástæður eru einkum fjórar. Í fyrsta lagi finnst mér mikilvægt að fá nýtt fólk að borðinu. Í því er fólgin framför, breyting til góðs. Við eigum mikið af kláru og vel menntuðu fólki og við eigum að gefa því tækifæri til að hafa áhrif í samfélaginu en ekki láta alltaf sama fólkið stýra og stjórna. Í öðru lagi finnst mér miklu skipta að stjórnmálaöflin í landinu ráði ekki forsetaembættinu. Forsetinn er þjóðkjörinn og á að vera hafinn yfir pólitíska flokkadrætti. Hann er öryggisventill þjóðarinnar gagnvart hinum pólitísku öflum og má því ekki vera hluti af þeim. Stjórnarskráin okkar reynir að girða fyrir aðkomu stjórnmálamanna að forsetaembættinu með því að banna beinlínis að þingmenn bjóði sig fram til forseta. Katrín fer í kringum þetta með því að segja af sér þingmennsku og bjóða sig svo fram daginn eftir - sem er tæknilega ekki bannað en augljóslega ekki í anda laganna. Peningaöflin í landinu eiga heldur ekki að ráð því hver verður forseti Íslands. Allir geta séð að framboð Katrínar auglýsir margfalt meira en nokkur annar frambjóðandi getur leyft sér - og það er ekki gott merki. Í þriðja lagi er skyndilegt brotthlaup Katrínar úr stóli forsætisráðherra til þess að reyna að verða forseti ekki vinnubrögð til fyrirmyndar að mínu mati. Að kasta frá sér þeim störfum sem maður hefur tekið að sér og er trúað fyrir. Hver er sú knýjandi nauðsyn sem fær æðsta ráðamann lýðveldisins til að hætta allt í einu að gegna embættisskyldum sínum á Alþingi og í ríkisstjórn Íslands? Katrín segir sjálf að hún bjóði sig fram til forseta því hún vilji gera gagn. Við vitum öll að það er ekki satt. Einfaldlega vegna þess að forsætisráðherra getur gert margfalt meira gagn en forsetinn getur nokkurn tímann gert. Til dæmis er staða eldri borgara og öryrkja að þeirra sögn miklu verri í dag en þegar Katrín varð forsætisráðherra. Í því embætti gæti Katrín gert þessum hópi mikið gagn ef hún vildi - en lítt eða ekki sem forseti. Í fjórða lagi er Katrín með fjölmörg pólitísk ágreiningsefni í farteskinu sem mér finnst að ekki eigi að draga inn á Bessastaði. Þar má nefna óánægju kjósenda Vinstri grænna með undanlátssemi við stefnumál Sjálfstæðisflokksins í ríkisstjórnum Kartínar og óbilandi vörn hennar fyrir Bjarna Benediktsson á hverju sem gengið hefur. Þessi óánægja birtist í því að flokkur Katrínar gæti vel þurrrkast út af þingi samkvæmt könnunum. Margir eru ósáttir við að ríkisstjórn hennar lagði fram fjármuni úr sameiginlegum sjóðum okkar til að kaupa vopn sem eru ætluð til að drepa rússnesk ungmenni sem hafa verið skikkuð til að berjast í Úkraínu. Þúsundir aldraðra og öryrkja búa við fátæktarmörk og það svíður sárt. Þá eru margir Sjálfstæðismenn henni reiðir fyrir að standa að því að draga Geir Haarde fyrir Landsdóm. Nú síðast er það svo frumvarp sem Katrín vann að og framselur auðlindir okkar ótímabundið - svo nokkur atriði séu nefnd. Öll þessi ágreiningsefni eru að mínu viti ekki góður farangur fyrir forseta og raunar óttast ég að ef Katrín nái kjöri verði hún fyrsti forseti Íslands sem þjóðin muni aldrei sameinast um. Hin þrjú, sem samkvæmt könnunum eiga raunhæfa möguleika á að ná kjöri, Baldur, Halla Hrund og Halla Tómasdóttir held ég að geti öll orðið góðir forsetar - og geti sameinað þjóðina að baki sér. Kjör Baldurs væri gott framfaraskref vegna þess að hann er samkynhneigður. En mér finnst kominn tími til að kona gegni embættinu svo ekki líði þrír eða fjórir áratugir þar sem engin kona er forseti Íslands. Ég er viss um að Halla Tómasdóttir yrði góður forseti, en þó hallast ég frekar að Höllu Hrund. Ástæðan er áhersla hennar á varðstöðu um auðlindir Íslands í þágu almennings. Halla Hrund hefur til dæmis sagt að ef frumvarpið um ótímabundið framsal leyfa til fiskeldis verði samþykkt óbreytt muni hún ekki skrifa undir þau lög heldur vísa þeim í dóm þjóðarinnar. Hér er talað tæpitungulaust og skilaboðin til Alþingis eru skýr. Hér birtist líka grundvallarmunur á afstöðu Höllu Hrundar og Katrínar sem mótaði þetta frumvarp sem matvælaráðherra og þarf nú að standa með því verki sínu. Í dag er staðan sú að Kartín getur mögulega náð kjöri með fjórungs fylgi vegna þess að stuðningur okkar, sem viljum hana ekki, dreifist á marga frambjóðendur. Ef hér væri önnur umferð þar sem kosið væri aftur milli tveggja efstu held ég að Katrín ætti enga möguleika. Við sem viljum Katrínu ekki myndum sameinast um mótframbjóðenda hennar og vinna öruggan sigur. Eina ráðið við þeim vanda sem við, sem viljum ekki Katrínu erum í, er að kjósa taktískt. Með því að styðja þann frambjóðanda, annan en Katrínu, sem verður efstur í síðustu könnunum fyrir kjördag. Hvort sem það verður, Baldur, Halla Hrund eða Halla Tómasdóttir. Við keppum fram að kjördegi en sameinumst svo um að forsetinn verði fólksins - hver þeirra sem það verður. Það er ekki auðvelt skref að stíga að kjósa annan en þann sem maður helst vill - en aðeins þannig getum við tryggt að Ísland fái forseta sem verður okkar allra. Höfundur er kvikmyndagerðarmaður. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Björn B. Björnsson Skoðun: Forsetakosningar 2024 Forsetakosningar 2024 Mest lesið Fögnum á degi líffræðilegrar fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Skúli Skúlason,Ole Sandberg,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun Halldór 29.06.2024 Halldór Bestun Seðlabankastjóra Karl Guðlaugsson Skoðun Árið er 1990 Rebekka Hilmarsdóttir Skoðun Flug frá Keflavík til Köben tekur styttri tíma en meðaltími nauðgunar Guðný S. Bjarnadóttir Skoðun Hvað getum við tekið á móti mörgum? Gísli Rafn Ólafsson Skoðun Að mála sig út í horn Ingólfur Sverrisson Skoðun Létt Borgarlína og bráðavandi umferðar Elías B. Elíasson,Þórarinn Hjaltason Skoðun Hvers vegna getur ein greiðsla á ári frá TR verið góður kostur? Sigurjón Skúlason Skoðun Þetta er tómarúmið ykkar Eva Dögg Jón Kaldal Skoðun Skoðun Skoðun Árið er 1990 Rebekka Hilmarsdóttir skrifar Skoðun Létt Borgarlína og bráðavandi umferðar Elías B. Elíasson,Þórarinn Hjaltason skrifar Skoðun Bestun Seðlabankastjóra Karl Guðlaugsson skrifar Skoðun Nýr tækniskóli rís við Flensborgarhöfn í Hafnarfirði Ágúst Bjarni Garðarsson skrifar Skoðun Úr samkeppni í einokun? Sigríður Margrét Oddsdóttir,Anna Hrefna Ingimundarsdóttir skrifar Skoðun Að mála sig út í horn Ingólfur Sverrisson skrifar Skoðun Verst fyrir fámennustu ríkin Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Hvað getum við tekið á móti mörgum? Gísli Rafn Ólafsson skrifar Skoðun Yazan, Kant og siðleg breytni á Íslandi Gunnar Hersveinn skrifar Skoðun Dauðinn og skattarnir skrifar Skoðun Áskorun ÖBÍ og Þroskahjálpar til ráðherra og þingmanna Alma Ýr Ingólfsdóttir,Unnur Helga Óttarsdóttir skrifar Skoðun Flug frá Keflavík til Köben tekur styttri tíma en meðaltími nauðgunar Guðný S. Bjarnadóttir skrifar Skoðun Hvers vegna getur ein greiðsla á ári frá TR verið góður kostur? Sigurjón Skúlason skrifar Skoðun Í gíslingu Ríkislögmanns, samtryggingar og spillingar Ásthildur Lóa Þórsdóttir skrifar Skoðun Þegar andi Mussolini svífur yfir vötnunum og titlar verða langir Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Af málathöfnum Gauti Kristmannsson skrifar Skoðun Etanól í glansumbúðum Ingibjörg Rósa Björnsdóttir skrifar Skoðun Kæri Jón Kaldal Eva Dögg Davíðsdóttir skrifar Skoðun Fölsk vernd fæðingarorlofslaga fyrir verðandi feður? Erna Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Gaza - hvað getum við gert? Guðrún María Jónsdóttir,Hulda María Einarsdóttir,Sunna Snædal,Theódór Skúli Sigurðsson skrifar Skoðun Palestína og Vestur-Sahara – Tvær vonlausar aðskilnaðarhreyfingar Finnur Thorlacius Eiríksson skrifar Skoðun Græn svæði Rúna Sif Stefánsdóttir skrifar Skoðun HSÍ er okkur öllum til skammar Björn B. Björnsson skrifar Skoðun Stór skref í átt að réttlæti Alma Ýr Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Ógreindir víkingar Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir,Álfhildur Leifsdóttir skrifar Skoðun Húsnæðisátak Reykjavíkur á fullu skriði Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Opið bréf til Ásmundar Einars barnamálaráðherra Brynjar Bragi Einarsson skrifar Skoðun Sjókvíeldi: aðför gegn náttúrunni Daníel Þröstur Pálsson skrifar Skoðun Þarf heppni til að fæðingarorlof með fjölbura gangi upp? Margrét Finney Jónsdóttir skrifar Skoðun Árangursríkur þingvetur skilar samfélaginu í rétta átt Ágúst Bjarni Garðarsson skrifar Sjá meira
Samkvæmt skoðanakönnunum tilheyri ég lang stærsta hópi kjósenda í komandi forsetakosningum; þeim sem vilja ekki að Katrín Jakobsdóttir verði forseti Íslands. Katrín er mikil ágætis manneskja sem ekkert nema gott er um að segja og hún myndi vel valda starfinu. En þegar við veljum okkur forseta skoðum við fyrri verk frambjóðenda og sú skoðun er ástæða þess að stærsti hluti kjósenda vill ekki Katrínu sem forseta. Mínar ástæður eru einkum fjórar. Í fyrsta lagi finnst mér mikilvægt að fá nýtt fólk að borðinu. Í því er fólgin framför, breyting til góðs. Við eigum mikið af kláru og vel menntuðu fólki og við eigum að gefa því tækifæri til að hafa áhrif í samfélaginu en ekki láta alltaf sama fólkið stýra og stjórna. Í öðru lagi finnst mér miklu skipta að stjórnmálaöflin í landinu ráði ekki forsetaembættinu. Forsetinn er þjóðkjörinn og á að vera hafinn yfir pólitíska flokkadrætti. Hann er öryggisventill þjóðarinnar gagnvart hinum pólitísku öflum og má því ekki vera hluti af þeim. Stjórnarskráin okkar reynir að girða fyrir aðkomu stjórnmálamanna að forsetaembættinu með því að banna beinlínis að þingmenn bjóði sig fram til forseta. Katrín fer í kringum þetta með því að segja af sér þingmennsku og bjóða sig svo fram daginn eftir - sem er tæknilega ekki bannað en augljóslega ekki í anda laganna. Peningaöflin í landinu eiga heldur ekki að ráð því hver verður forseti Íslands. Allir geta séð að framboð Katrínar auglýsir margfalt meira en nokkur annar frambjóðandi getur leyft sér - og það er ekki gott merki. Í þriðja lagi er skyndilegt brotthlaup Katrínar úr stóli forsætisráðherra til þess að reyna að verða forseti ekki vinnubrögð til fyrirmyndar að mínu mati. Að kasta frá sér þeim störfum sem maður hefur tekið að sér og er trúað fyrir. Hver er sú knýjandi nauðsyn sem fær æðsta ráðamann lýðveldisins til að hætta allt í einu að gegna embættisskyldum sínum á Alþingi og í ríkisstjórn Íslands? Katrín segir sjálf að hún bjóði sig fram til forseta því hún vilji gera gagn. Við vitum öll að það er ekki satt. Einfaldlega vegna þess að forsætisráðherra getur gert margfalt meira gagn en forsetinn getur nokkurn tímann gert. Til dæmis er staða eldri borgara og öryrkja að þeirra sögn miklu verri í dag en þegar Katrín varð forsætisráðherra. Í því embætti gæti Katrín gert þessum hópi mikið gagn ef hún vildi - en lítt eða ekki sem forseti. Í fjórða lagi er Katrín með fjölmörg pólitísk ágreiningsefni í farteskinu sem mér finnst að ekki eigi að draga inn á Bessastaði. Þar má nefna óánægju kjósenda Vinstri grænna með undanlátssemi við stefnumál Sjálfstæðisflokksins í ríkisstjórnum Kartínar og óbilandi vörn hennar fyrir Bjarna Benediktsson á hverju sem gengið hefur. Þessi óánægja birtist í því að flokkur Katrínar gæti vel þurrrkast út af þingi samkvæmt könnunum. Margir eru ósáttir við að ríkisstjórn hennar lagði fram fjármuni úr sameiginlegum sjóðum okkar til að kaupa vopn sem eru ætluð til að drepa rússnesk ungmenni sem hafa verið skikkuð til að berjast í Úkraínu. Þúsundir aldraðra og öryrkja búa við fátæktarmörk og það svíður sárt. Þá eru margir Sjálfstæðismenn henni reiðir fyrir að standa að því að draga Geir Haarde fyrir Landsdóm. Nú síðast er það svo frumvarp sem Katrín vann að og framselur auðlindir okkar ótímabundið - svo nokkur atriði séu nefnd. Öll þessi ágreiningsefni eru að mínu viti ekki góður farangur fyrir forseta og raunar óttast ég að ef Katrín nái kjöri verði hún fyrsti forseti Íslands sem þjóðin muni aldrei sameinast um. Hin þrjú, sem samkvæmt könnunum eiga raunhæfa möguleika á að ná kjöri, Baldur, Halla Hrund og Halla Tómasdóttir held ég að geti öll orðið góðir forsetar - og geti sameinað þjóðina að baki sér. Kjör Baldurs væri gott framfaraskref vegna þess að hann er samkynhneigður. En mér finnst kominn tími til að kona gegni embættinu svo ekki líði þrír eða fjórir áratugir þar sem engin kona er forseti Íslands. Ég er viss um að Halla Tómasdóttir yrði góður forseti, en þó hallast ég frekar að Höllu Hrund. Ástæðan er áhersla hennar á varðstöðu um auðlindir Íslands í þágu almennings. Halla Hrund hefur til dæmis sagt að ef frumvarpið um ótímabundið framsal leyfa til fiskeldis verði samþykkt óbreytt muni hún ekki skrifa undir þau lög heldur vísa þeim í dóm þjóðarinnar. Hér er talað tæpitungulaust og skilaboðin til Alþingis eru skýr. Hér birtist líka grundvallarmunur á afstöðu Höllu Hrundar og Katrínar sem mótaði þetta frumvarp sem matvælaráðherra og þarf nú að standa með því verki sínu. Í dag er staðan sú að Kartín getur mögulega náð kjöri með fjórungs fylgi vegna þess að stuðningur okkar, sem viljum hana ekki, dreifist á marga frambjóðendur. Ef hér væri önnur umferð þar sem kosið væri aftur milli tveggja efstu held ég að Katrín ætti enga möguleika. Við sem viljum Katrínu ekki myndum sameinast um mótframbjóðenda hennar og vinna öruggan sigur. Eina ráðið við þeim vanda sem við, sem viljum ekki Katrínu erum í, er að kjósa taktískt. Með því að styðja þann frambjóðanda, annan en Katrínu, sem verður efstur í síðustu könnunum fyrir kjördag. Hvort sem það verður, Baldur, Halla Hrund eða Halla Tómasdóttir. Við keppum fram að kjördegi en sameinumst svo um að forsetinn verði fólksins - hver þeirra sem það verður. Það er ekki auðvelt skref að stíga að kjósa annan en þann sem maður helst vill - en aðeins þannig getum við tryggt að Ísland fái forseta sem verður okkar allra. Höfundur er kvikmyndagerðarmaður.
Fögnum á degi líffræðilegrar fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Skúli Skúlason,Ole Sandberg,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun
Skoðun Áskorun ÖBÍ og Þroskahjálpar til ráðherra og þingmanna Alma Ýr Ingólfsdóttir,Unnur Helga Óttarsdóttir skrifar
Skoðun Flug frá Keflavík til Köben tekur styttri tíma en meðaltími nauðgunar Guðný S. Bjarnadóttir skrifar
Skoðun Gaza - hvað getum við gert? Guðrún María Jónsdóttir,Hulda María Einarsdóttir,Sunna Snædal,Theódór Skúli Sigurðsson skrifar
Skoðun Palestína og Vestur-Sahara – Tvær vonlausar aðskilnaðarhreyfingar Finnur Thorlacius Eiríksson skrifar
Fögnum á degi líffræðilegrar fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Skúli Skúlason,Ole Sandberg,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun