Hrunráðherrar og reynsluboltar Samfylkingarinnar Inga Sæland skrifar 23. maí 2024 07:00 Hrunreynsluboltarnir Þórunn Sveinbjarnardóttir og Oddný G. Harðardóttir, báðar með sótsvarta ferilskrá í stjórnmálum og ríkisrekstri, fálma nú hvor í aðra og geysast fram á ritvöllinn til að réttlæta það ófremdarástand sem ríkir í hælisleitendamálum og um leið þann 25 milljarða beina kostnað sem málaflokkurinn tekur til sín á ársgrundvelli. Í grein Oddnýjar „Öfgar og ósannindi“ sem birtist á Vísi þann 21. maí síðastliðinn svarar hún fyrir vinkonu sína Þórunni sem greinilega getur það ekki sjálf eða hvað? Oddný segir mig öfgakennda og haldna útlendingaandúð fyrir að gagnrýna það að á aðeins 10 árum, hafi árlegur kostnaður hælisleitendakerfisins vaxið frá 465 milljónum króna í 25 milljarða. Það kostar s.s. samfélagið fimm milljörðum meira en að fjármagna allar heilsugæslustöðvar landsins. Í greininni sem Oddný skrifar til varnar Þórunni segir hún meðal annars að almannatryggingakerfið þarfnist kjarabóta og fólk geti treyst Samfylkingunni í þeim efnum. Ef þetta er ekki veruleikafyrring þá er hún ekki til. Á þeim örskamma tíma sem Oddný G. Harðardóttir gegndi embætti formanns fjárlaganefndar og síðan stöðu fjármálaráðherra á árunum 2010 til 2012, misstu þúsundir fjölskyldna heimili sín í græðgiskjaft fjármálaelítunnar sem Oddný og fylgitungl hennar í þáverandi ríkisstjórn vörðu með kjafti og klóm á kostnað almennings í landinu. Ekki nægði þeim að reisa gjaldborg um heimili landsmanna heldur reistu þau skjaldborg um fjármálaelítuna, þvert á öll loforð um hið gagnstæða í aðdraganda kosninganna vorið 2009. Ég vona að enginn sé búinn að gleyma þeim milljörðum á milljarða ofan sem eftirhrunstjórnin setti í gjaldþrota Sparisjóð Keflavíkur og Sjóvá almannatryggingafélag. Vonandi muna allir einnig eftir kjaragliðnun almannatryggingaþega sem jókst úr 5,4% í 6,8% eða um rúm 10% á örskotsstundu. Auk þess voru skerðingar á lífeyrisgreiðslum hækkaðar, sem undirstrikar að ríkisstjórn Samfylkingar og VG hagræddi í ríkisrekstri á kostnað lífeyrisþega. Hver í ósköpunum myndi ekki líta á Oddnýju sem trúverðugan sérfræðing í ríkisrekstri og talsmann þeirra verst settu með svona „glæsilegan“ feril að baki? Í grein sinni hreykir Oddný sér einnig af innleiðingu sérstöku framfærsluuppbótarinnar svokölluðu. Lagabreyting sem átti upphaflega að vera hjálpartæki fyrir tekjulægsta hópinn en endaði sem hnífsstunga í bakið á þúsundum, þar sem króna á móti krónu skerðingin sem fylgdi framfærsluuppbótinni reyndist vera eitt blóðugasta skerðingartól stjórnvalda í manna minnum. Hún kippti fótunum undan getu þeirra verst settu til að eiga möguleika á að bjarga sér sjálfir. Allir þeir sem fengu einhverjar krónur umfram greiðslur frá TR þurftu að greiða til baka hina sérstöku framfærsluuppbót. Kjaftshöggið kom á skerðingardaginn mikla ári síðar og var viðkomandi gert að endurgreiða alla framfærsluuppbótina sem hann hafði fengið greidda árið áður. Greiðsla úr lífeyrissjóði af hlutastarfi og hvaða krónur sem komu til hins fátæka almannatryggingaþega voru hrifsaðar af honum aftur og rúmlega það. Það þarf enginn að ímynda sér gæsku þessara úlfa í sauðagærum. Verkin þeirra segja allt sem segja þarf. Það er athyglisvert að sjá talsmenn Samfylkingar þær Þórunni og Oddnýju keppast við að sannfæra landsmenn um að það allra besta sé að neita engum um vernd á Íslandi. Þeim tekst ekki að dylja popúlískar öfgar sínar í því sem þær kalla „mannúð“ en gera öllum öðrum upp andúð á útlendingum sem vilja axla ábyrgð á samfélaginu og hafa visku til að stíga niður fæti og sjá að nóg er nóg. Eitt er morgunljóst og það er að íslenskt samfélag þolir ekki þá stökkbreytingu á fjölda hælisleitenda sem óska hér eftir alþjóðlegri vernd. Allar innviðastoðir samfélagsins standa á brauðfótum. Stjórnvöldum hefur ekki tekist að axla þá ábyrgð sem fylgir því að taka á móti þúsundum hælisleitenda og aðlaga þá samfélaginu. Vaxandi fátækt, ólæsi, vanlíðan og kvíði einkennir stóran hluta þessa fólks, vegna þess að stjórnvöld ráða ekki við verkefnið. Síðast en ekki síst þá ríkir ófremdarástand á húsnæðismarkaði þar sem stjórnvöld hafa rekið húsnæðisskortsstefnu svo árum skiptir. Skortsstefnu í takti við lóðaskortsstefnuna sem Samfylkingin hefur rekið í borginni um árabil. Hvað vill þá Samfylkingin gera í vandanum sem er vaxinn okkur hátt yfir höfuð? Jú, opna landamærin og taka á móti öllum sem hingað leita hvort sem við höfum burði til þess eða ekki. Þeim er nákæmlega sama þótt félagslegir innviðir hrynji til grunna eins og dæmin sanna. En auðvitað er þetta rökrétt framhald af fyrri afrekum þeirra stallsystra í hrunstjórn og eftirhrunstjórn. Ljóst er að vonarstjarna flokksins og formaður, getur ekki setið ein í öllum ráðherrastólum eftir næstu kosningar þrátt fyrir að hún hafi ríkan vilja til þess.Kjósendur verða að opna augun og ákveða það í eitt skipti fyrir öll hvort að þeir vilji endurtaka leikinn og setja stjórntaumana í hendur hrunreynsluboltanna sem telja að við getum bjargað heiminum og að hægt sé að eyða sömu krónuninni tvisvar. Höfundur er alþingismaður og formaður Flokks fólksins. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Inga Sæland Hælisleitendur Alþingi Flokkur fólksins Samfylkingin Mest lesið Glútenlaust gull á grillið Anna Gunndís Guðmundsdóttir Skoðun Heilræði fyrir Nýhaldið Sigmundur Davíð Gunnlaugsson Skoðun Evrópa og myrkrið framundan Hilmar Þór Hilmarsson Skoðun Lokunaruppboð í Kauphöllinni Baldur Thorlacius Skoðun Fögnum á degi líffræðilegrar fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Skúli Skúlason,Ole Sandberg,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun Viðreisn mun leggja fram tillögu um íbúakosningu um Coda Terminal verkefnið í Hafnarfirði Jón Ingi Hákonarson Skoðun Ferðatryggingar og val á kreditkorti Svandís Edda Hólm Jónudóttir Skoðun Ert þú í góðu netsambandi? Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir Skoðun Stórnotendur eru kjölfestan í íslenska raforkukerfinu Guðríður Eldey Arnardóttir Skoðun Af hverju að byggja Coda Terminal? Ólafur Elínarson,Sandra Ósk Snæbjörnsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Stórnotendur eru kjölfestan í íslenska raforkukerfinu Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar Skoðun Ert þú í góðu netsambandi? Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir skrifar Skoðun Evrópa og myrkrið framundan Hilmar Þór Hilmarsson skrifar Skoðun Heilræði fyrir Nýhaldið Sigmundur Davíð Gunnlaugsson skrifar Skoðun Glútenlaust gull á grillið Anna Gunndís Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Kaupin á eyrinni Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Lokunaruppboð í Kauphöllinni Baldur Thorlacius skrifar Skoðun Viðreisn mun leggja fram tillögu um íbúakosningu um Coda Terminal verkefnið í Hafnarfirði Jón Ingi Hákonarson skrifar Skoðun Ferðatryggingar og val á kreditkorti Svandís Edda Hólm Jónudóttir skrifar Skoðun Af hverju að byggja Coda Terminal? Ólafur Elínarson,Sandra Ósk Snæbjörnsdóttir skrifar Skoðun Hljóð úr horni Ingólfur Sverrisson skrifar Skoðun ESB fyrir almenning Oddný G. Harðardóttir skrifar Skoðun Strámaðurinn mikli Kristján Hreinsson skrifar Skoðun Árið er 2024 Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Samkeppni í nýju ljósi Páll Hermannsson skrifar Skoðun Það er verið að grafa dýpri fátæktargjá Rúnar Sigurjónsson skrifar Skoðun „Hæ ástin, þarf að millifæra, getur þú samþykkt beiðnina?“ Heiðrún Jónsdóttir skrifar Skoðun Algeng þvæla um Evrópusambandið Jón Frímann Jónsson skrifar Skoðun Stundum hefur Gunnar Smári rétt fyrir sér Magnús Árni Skjöld Magnússon skrifar Skoðun Hamingjan grundvallast á gæðum hugsananna Árni Már Jensson skrifar Skoðun Hátt reitt til höggs Hjálmar Jónsson skrifar Skoðun Brennt barn forðast eldinn Hrefna Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Varnir gegn gagnagíslatökum Unnur Kristín Sveinbjarnardóttir skrifar Skoðun Uppbygging almannahagsmuna á Íslandi Hlynur Már Vilhjálmsson skrifar Skoðun Málað sig út í horn Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Full orkuskipti ríkisflota og samgönguþjónustu fyrir 2030 Sigurður Friðleifsson skrifar Skoðun Einelti er veruleikabrenglun Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun „Lýtalaus íslenska“ er ekki til Eiríkur Rögnvaldsson skrifar Skoðun Hvatning til mótshaldara Landsmóts hestamanna Linda Karen Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Áróður Kremls gegn Úkraínu og NATO Guðni Freyr Öfjörð skrifar Sjá meira
Hrunreynsluboltarnir Þórunn Sveinbjarnardóttir og Oddný G. Harðardóttir, báðar með sótsvarta ferilskrá í stjórnmálum og ríkisrekstri, fálma nú hvor í aðra og geysast fram á ritvöllinn til að réttlæta það ófremdarástand sem ríkir í hælisleitendamálum og um leið þann 25 milljarða beina kostnað sem málaflokkurinn tekur til sín á ársgrundvelli. Í grein Oddnýjar „Öfgar og ósannindi“ sem birtist á Vísi þann 21. maí síðastliðinn svarar hún fyrir vinkonu sína Þórunni sem greinilega getur það ekki sjálf eða hvað? Oddný segir mig öfgakennda og haldna útlendingaandúð fyrir að gagnrýna það að á aðeins 10 árum, hafi árlegur kostnaður hælisleitendakerfisins vaxið frá 465 milljónum króna í 25 milljarða. Það kostar s.s. samfélagið fimm milljörðum meira en að fjármagna allar heilsugæslustöðvar landsins. Í greininni sem Oddný skrifar til varnar Þórunni segir hún meðal annars að almannatryggingakerfið þarfnist kjarabóta og fólk geti treyst Samfylkingunni í þeim efnum. Ef þetta er ekki veruleikafyrring þá er hún ekki til. Á þeim örskamma tíma sem Oddný G. Harðardóttir gegndi embætti formanns fjárlaganefndar og síðan stöðu fjármálaráðherra á árunum 2010 til 2012, misstu þúsundir fjölskyldna heimili sín í græðgiskjaft fjármálaelítunnar sem Oddný og fylgitungl hennar í þáverandi ríkisstjórn vörðu með kjafti og klóm á kostnað almennings í landinu. Ekki nægði þeim að reisa gjaldborg um heimili landsmanna heldur reistu þau skjaldborg um fjármálaelítuna, þvert á öll loforð um hið gagnstæða í aðdraganda kosninganna vorið 2009. Ég vona að enginn sé búinn að gleyma þeim milljörðum á milljarða ofan sem eftirhrunstjórnin setti í gjaldþrota Sparisjóð Keflavíkur og Sjóvá almannatryggingafélag. Vonandi muna allir einnig eftir kjaragliðnun almannatryggingaþega sem jókst úr 5,4% í 6,8% eða um rúm 10% á örskotsstundu. Auk þess voru skerðingar á lífeyrisgreiðslum hækkaðar, sem undirstrikar að ríkisstjórn Samfylkingar og VG hagræddi í ríkisrekstri á kostnað lífeyrisþega. Hver í ósköpunum myndi ekki líta á Oddnýju sem trúverðugan sérfræðing í ríkisrekstri og talsmann þeirra verst settu með svona „glæsilegan“ feril að baki? Í grein sinni hreykir Oddný sér einnig af innleiðingu sérstöku framfærsluuppbótarinnar svokölluðu. Lagabreyting sem átti upphaflega að vera hjálpartæki fyrir tekjulægsta hópinn en endaði sem hnífsstunga í bakið á þúsundum, þar sem króna á móti krónu skerðingin sem fylgdi framfærsluuppbótinni reyndist vera eitt blóðugasta skerðingartól stjórnvalda í manna minnum. Hún kippti fótunum undan getu þeirra verst settu til að eiga möguleika á að bjarga sér sjálfir. Allir þeir sem fengu einhverjar krónur umfram greiðslur frá TR þurftu að greiða til baka hina sérstöku framfærsluuppbót. Kjaftshöggið kom á skerðingardaginn mikla ári síðar og var viðkomandi gert að endurgreiða alla framfærsluuppbótina sem hann hafði fengið greidda árið áður. Greiðsla úr lífeyrissjóði af hlutastarfi og hvaða krónur sem komu til hins fátæka almannatryggingaþega voru hrifsaðar af honum aftur og rúmlega það. Það þarf enginn að ímynda sér gæsku þessara úlfa í sauðagærum. Verkin þeirra segja allt sem segja þarf. Það er athyglisvert að sjá talsmenn Samfylkingar þær Þórunni og Oddnýju keppast við að sannfæra landsmenn um að það allra besta sé að neita engum um vernd á Íslandi. Þeim tekst ekki að dylja popúlískar öfgar sínar í því sem þær kalla „mannúð“ en gera öllum öðrum upp andúð á útlendingum sem vilja axla ábyrgð á samfélaginu og hafa visku til að stíga niður fæti og sjá að nóg er nóg. Eitt er morgunljóst og það er að íslenskt samfélag þolir ekki þá stökkbreytingu á fjölda hælisleitenda sem óska hér eftir alþjóðlegri vernd. Allar innviðastoðir samfélagsins standa á brauðfótum. Stjórnvöldum hefur ekki tekist að axla þá ábyrgð sem fylgir því að taka á móti þúsundum hælisleitenda og aðlaga þá samfélaginu. Vaxandi fátækt, ólæsi, vanlíðan og kvíði einkennir stóran hluta þessa fólks, vegna þess að stjórnvöld ráða ekki við verkefnið. Síðast en ekki síst þá ríkir ófremdarástand á húsnæðismarkaði þar sem stjórnvöld hafa rekið húsnæðisskortsstefnu svo árum skiptir. Skortsstefnu í takti við lóðaskortsstefnuna sem Samfylkingin hefur rekið í borginni um árabil. Hvað vill þá Samfylkingin gera í vandanum sem er vaxinn okkur hátt yfir höfuð? Jú, opna landamærin og taka á móti öllum sem hingað leita hvort sem við höfum burði til þess eða ekki. Þeim er nákæmlega sama þótt félagslegir innviðir hrynji til grunna eins og dæmin sanna. En auðvitað er þetta rökrétt framhald af fyrri afrekum þeirra stallsystra í hrunstjórn og eftirhrunstjórn. Ljóst er að vonarstjarna flokksins og formaður, getur ekki setið ein í öllum ráðherrastólum eftir næstu kosningar þrátt fyrir að hún hafi ríkan vilja til þess.Kjósendur verða að opna augun og ákveða það í eitt skipti fyrir öll hvort að þeir vilji endurtaka leikinn og setja stjórntaumana í hendur hrunreynsluboltanna sem telja að við getum bjargað heiminum og að hægt sé að eyða sömu krónuninni tvisvar. Höfundur er alþingismaður og formaður Flokks fólksins.
Fögnum á degi líffræðilegrar fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Skúli Skúlason,Ole Sandberg,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun
Viðreisn mun leggja fram tillögu um íbúakosningu um Coda Terminal verkefnið í Hafnarfirði Jón Ingi Hákonarson Skoðun
Skoðun Viðreisn mun leggja fram tillögu um íbúakosningu um Coda Terminal verkefnið í Hafnarfirði Jón Ingi Hákonarson skrifar
Fögnum á degi líffræðilegrar fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Skúli Skúlason,Ole Sandberg,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun
Viðreisn mun leggja fram tillögu um íbúakosningu um Coda Terminal verkefnið í Hafnarfirði Jón Ingi Hákonarson Skoðun