Þrífst vel í brjálaðri vinnu­menningu í New York

Hún er viðmælandi í Kúnst þar sem hún ræðir meðal annars gríðarlega hraða þróun tækninnar, að mæta framtíðinni óhrædd, lífið í New York, líf eftir dauðann, að þróast innan listarinnar og margt fleira.

Hér má sjá viðtalið við Maríu í heild sinni:

Stafrænn heimur listarinnar

„Í New York er listaheimurinn orðinn ótrúlega stafrænn. Það eru að spretta upp gallerí sem eru bara stafræn, helmingurinn af listahátíðum eru stafrænar og ég gerði mér ekki grein fyrir því hvað þetta væri stór sena fyrr en ég fór út.“

María Guðjohnsen fór í meistaranám í tölvumyndlist í listaháskólann School of Visual Arts í New York. Henni líður vel í borginni.

„Ég er ekki mikið fyrir of mikið skipulag, ég fýla að hafa dálítið kaos. Það er það sem er geggjað við að vinna sjálfstætt, ég set svolítið mína tíma sjálf og er í flæði, hlusta á sjálfa mig hvenær ég vil vinna, hvenær ég vil vakna, hvað ég vil vinna lengi og svona. 

Það hentar mér í raun best. Mér finnst það geðveikt í New York þar sem að allt er opið allan sólarhringinn, það eru allir í einhverju flæði og það allir í kringum þig eru að vinna. Það er brjáluð vinnumenning þarna, mikið að gera og mikið hark. 

Maður er einhvern veginn á fullu allan daginn og stundum er ég búin að vinna tíu daga í röð án þess að fatta það og þarf þá að anda í smá stund.“

Þakklát fyrir að geta sagt nei

Hún segir að það sé erfitt fyrir utanaðkomandi fólk að átta sig á því hve mikil vinna fer í listsköpunina hennar.

„Þetta er mjög tímafrekt starf og ég held að fólk geri sér ekki grein fyrir því hvað þetta tekur langan tíma. Ég hef oft fengið beiðnir um að teikna upp eitthvað snöggvast, það virkar ekki alveg þannig. Það er svo ótrúlega langt ferli sem fer í að búa til allt. 

Einn maður í að gera hundrað manna verk. En mér finnst það líka geðveikt gaman því þá þarf ég aldrei að setja mig í neitt box og fæ að gera það sem ég vil gera.“

Aðspurð hvort það skipti ekki miklu máli að vera með breitt bak í stórborginni svarar María:

„Jú alveg hundrað prósent, sérstaklega hér úti. Það eru svo margir að reyna að grípa í þig og fá þig til að gera alls konar hluti en ég hef verið það heppin að það er alltaf nóg að gera, þannig að ég fæ að segja nei við hlutum sem ég vil ekki gera og ég er mjög þakklát fyrir það að vera komin á þann stað.“