Innlent

Ástar­fundur á Ránar­götu árið 1958 dregur dilk á eftir sér

Árni Sæberg skrifar
Móðir mannsins átti ástarfund við meintan föður hans á Ránargötu í gamla Vesturbænum.
Móðir mannsins átti ástarfund við meintan föður hans á Ránargötu í gamla Vesturbænum. Vísir/Egill

Karlmaður á sjötugsaldri hefur stefnt meintum systrum sínum og stjúpmóður til viðurkenningar þess að látinn maður sé faðir hans.

Í stefnunni, sem birt var í Lögbirtingarblaðinu í dag, er málsatvikum lýst svo að maðurinn hafi fæðst í febrúar árið 1959 og móðir hans þá hvorki verið gift né í sambúð. Í maí það ár hafi hún höfðað faðernismál á hendur manni en blóðflokkarannsókn hafi sýnt fram á að hann væri ekki barnsfaðir hennar.

Árið 1965 hafi hún höfðað mál á hendur öðrum manni og dómur gengið í því tveimur árum síðar. Í dómsorði bæjarþings Hafnarfjarðar hafi sagt að ef móðir mannsins myndi vinna eið að því að hafa ekki haft holdlegar samfarir við aðra karlmenn en mennina tvo þá teldist síðari maðurinn barnsfaðir hennar.

Engin gögn hafi fundist um eiðstaf móðurinnar og verði því að ætla að henni hafi eiðfall orðið.

Andlegt ástand móðurinn hafi verið að sögn bágborið á þessum tíma og hún fallið fyrir eigin hendi í janúar árið 1975. maðurinn hafi alist upp án þess að vita hver hans faðir væri og engin kynni haft af mönnunum tveimur.

Reyndi að fá málið endurupptekið

Maðurinn reyndi að fá dóm bæjarþings endurupptekinn áður en hann stefndi meintri fjölskyldu sinni en hafði ekki erindi sem erfiði.

Í ákvörðun Endurupptökudóms frá því í fyrra sagði að maðurinn hefði ekki notið aðildar að faðernismáli móður hans og því gæti hann ekki krafist endurupptöku.

Dómurinn tók sérstaklega fram að þrátt fyrir framangreint væri manninum heimilt að höfða nýtt mál, sem hann hefur nú gert.

Ekki við eina fjölina felldur

Í stefnu mannsins segir að hann sé kominn af léttasta skeiði og honum sé mikið í mun að fá úr uppruna sínum skorið áður en yfir lýkur. Hann byggi á því að í dómi bæjarþings hafi verið gengið út frá því að meintur faðir hans hafi haft samfarir við móður hans á heimili hans við Ránargötu í Reykjavík, á getnaðartíma og án getnaðarverju. 

Hann hafi neitaði fyrir dómi að hafa haft samfarir við móðurina. Fyrr hefði hann þó óskað þess, eða þegar móðirin höfðaði barnsfaðernismál á hendur hinum manninum, að hún myndi þaga yfir fyrrgreindum ástarfundi þeirra á Ránargötunni. 

Ekki hafi þótt styrkja framburð mannsins að hann hafi ekki verið við eina fjölina felldur á þeim tíma er getnaður hafi átt að eiga sér stað. Hann hafi átt þrjú óskilgetin börn með þremur konum, utan hjónabands.

Erfðapróf bendi til skyldleika

Þá segir að síðan dómur bæjarþings féll í ágúst 1967 hafi miklar framfarir orðið á líftækni og á sviði erfðafræðirannsókna. Í dag sé með óyggjandi hætti hægt að staðfesta faðerni barns með lífsýnum, ólíkt því sem var árið 1967 þegar blóðflokkarannsóknir gátu eingöngu útilokað menn frá faðerni en ekki staðfest það. Maðurinn telji að með mannerfðafræðilegri rannsókn verði hægt að fá endanlega skorið úr sakarefni þess máls.

Í því samhengi megi vekja máls á því að maðurinn hafi farið í DNA-Heritage próf [svo] sem sýnt hafi fram á náinn skyldleika með afkomendum meints föður. Erfðafræðileg rannsókn muni því koma til með að skera nánar úr um hversu mikill sá skyldleiki er, en ljóst sé af þessu að töluverðar líkur séu á því að maðurinn heitinn sé faðir stefnanda.




Fleiri fréttir

Sjá meira


×