Ég styð ókeypis íslenskunám Patience Adjahoe Karlsson skrifar 10. maí 2022 13:30 Ég styð ókeypis íslenskunám fyrir fólk af erlendum uppruna sem sest að á Íslandi. Ég flutti til Íslands þriðjudaginn 29. apríl 2003. Fyrstu kynni mín af Íslandi voru við landamæraeftirlitið þegar ég hafði farið í gegnum skjölin mín og var spurð: „Hvernig líkar þér við Ísland? Ég var ekki viss um hvernig ég ætti að bregðast við lögreglunni sem hafði spurt mig, svo ég sagði: „Ég er mjög viss um að ég myndi elska það,“ og sannarlega elska ég Ísland og öll þau tækifæri sem það hefur gefið mér. Ég var löggiltur kennari við unglingaskóla, kenndi tónlist, félagsfræði, lífsleikni og trúar- og siðferði. Ég hafði nýlokið fyrsta ári mínu við fagstofnun að læra að verða löggiltur endurskoðandi þegar ég kynntist og giftist eiginmanni mínum. Hann tryggði að ég gæti haldið áfram námi þegar ég flutti hingað en gleymdi að segja mér að öll kennsla á BS-stigi væri kennd á íslensku. Ég verð að segja að ég varð fyrir vonbrigðum þegar ég fór að spyrjast fyrir um námskeið í Háskóla Íslands og mér var sagt að ég yrði fyrst að læra íslensku, þar sem það er kennslumálið, til að taka þátt í kennslunni. Dýr tungumálanámskeið Hins vegar skráði ég mig í tungumálaskóla tveimur vikum eftir að ég kom til landsins sem var frekar dýrt, ég var líka með einkakennara til að aðstoða mig. Ég fékk mína fyrstu vinnu í fiskiðjuveri í Hafnarfirði. Ég lærði fljótt að snyrta fisk og ég var mjög ánægð með að hafa hafið störf til að leggja mitt af mörkum til að sjá um fjölskylduna mína. Það hefði verið frábært að vera með íslenskukennslu fyrir fólk sem hefur áhuga á að læra íslensku en er í lágtekjustörfum og getur ekki borgað fyrir kennsluna. Einnig fyrir erlenda ríkisborgarar sem hafa búið á Íslandi lengur en eitt ár en geta samt ekki talað tungumálið. Ekki vegna þess að þeir vilji það ekki heldur vegna þess hversu dýr námskeiðin eru. Það eru margir kostir við að læra tungumálið, fyrir marga hefur það í för með sér hærri tekjur, betri atvinnulíkur og skilvirkari aðlögun innan samfélagsins. Við höfum tilhneigingu til að gera ráð fyrir að innflytjendur á barnsaldri tileinki sér áreynslulaust aðaltungumál landsins, en margir sitja eftir í skólum þar sem þeir þurfa aukaaðstoðarmenn. Foreldrar standa því nú undir kostnaði við auka íslenskukennslu fyrir börn sín. Vinnan í Breiðholtsskólanum opnaði augu mín enn frekar fyrir þeim stuðningi sem veittur er börnum með erlendan bakgrunn sem eiga í erfiðleikum með íslensku, aukatímunum, sérkennslunni og stundum einstaklingskennslunni sem þeim er veitt, það er ótrúlegt að sjá. Einnig það eftir hve skamman tíma nemendur, sem innrituðust án íslensku, byrja að tala íslensku vel. Hins vegar sá ég hve mikið þeir þurfa að leggja á sig. Þessir nemendur, sem fá aðstoð í íslensku, verða stundum að taka nám með sér heim (þeir gætu fengið aðstoð við að gera það í skólanum). Það er hins vegar svo að þeir sem eiga foreldra án íslensku fá ekki hjálp með heimanámið. Af hverju fá foreldrarnir ekki aðstoð við að læra íslensku líka? Íslenskunám ofan á annan kostnað Það má segja að þetta séu margir tungumálatímar fyrir foreldra að sækja. Já, það er satt! En hvers vegna getur kostnaðarlaus íslenska ekki verið aðgengileg fyrir foreldra eins og er fyrir börn? Ímyndið ykkur foreldra með 3 börn, 2 stráka 1 stelpu, með 350.000 kr. í laun. Heimflutningur þeirra er líklega 252.000 kr. fyrir hvert og eitt. Þessir foreldrar búa í 3ja herbergja íbúð sem gæti kostað þá 250.000 kr. til 300.000 kr. og bera eftirfarandi skyldur: 1. viðhald bíla (1 bíll) = 50.000 kr. 2. uppkoma barna = 100.000 kr. 3. íþróttastarf barna= 30.000 kr. 4. heilsa = 20.000 kr. 5. skemmtun = 30.000 kr. 6. leiga =300.000 kr. Samtals: 560.000 kr. Þessi útreikningur sýnir þann grunn sem sérhver maður þarf til að lifa af. Eins og við sjáum á grófum útreikningi myndu foreldrar byrja hvern mánuð í mínus. Ef foreldri stendur frammi fyrir því að borga skólagjöld vegna íslensku eða sjá fyrir fjölskyldu sinni, þá er ég viss um að við vitum öll hvað við myndum velja; hann eða hún myndi velja að sjá fyrir fjölskyldu sinni! Eitt íslenskunámskeið kostar í dag um 50.000 kr. Ef ákveðinn tímarammi er hins vegar settur þar og maður þarf fyrst að hafa peninga til að borga fyrir sig og koma með kvittanir fyrir hlutfallslegri endurgreiðslu þá gera þessir þættir það að verkum að það er nánast ómögulegt að hafa efni á íslenskukennslu, skiptir engu þó að það sé lykill að því að tryggja góða aðlögun, virka þátttöku í samfélaginu og varðveislu tungumálsins. Viljum læra íslensku Fólk af erlendum uppruna er opið fyrir því að læra íslensku svo það geti aðstoðað börn sín við heimanám og tekið virkan þátt í samfélaginu. Tungumálahindrunin hefur valdið aðskilnaði og einangrun. Það er svo mörgum hæfileikum og mikilli færni sóað vegna skorts á íslensku. Ég er enn að fullkomna íslenskuna mína og er stöðugt að læra, en ég er meira en til í að læra eins og margir sem hafa flutt til þessarar fallegu eyju. Ég get sagt að ég sé ein af þeim heppnu sem gat borgað fyrir íslenskunám. Nú get ég lesið og skilið íslensku og átt samtöl, skilið „íslenskan húmor“ og tekið virkan þátt í íslensku samfélagi. Mér líður eins og ég sé heima! Gerum íslenskukennslu ókeypis og aðgengilega öllum þeim sem hafa áhuga á að læra. Þetta getur gerst fljótt og auðveldlega ef þú greiðir Miðflokknum atkvæði! Að gefa öllum jöfn tækifæri, þar með talið fólki með erlendan bakgrunn, er lykillinn að því að fá aðgang að jöfnum tækifærum á íslensku. Gerðu íslenskunám ókeypis. Ég styð stefnu Miðflokksins um að gera íslensku ókeypis fyrir fólk af erlendum uppruna í Reykjanesbæ ætti að vera ókeypis! Ókeypis íslenska = XM Höfundur er í 3. sæti á lista Miðflokksins í Reykjanesbæ. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Skoðun: Kosningar 2022 Miðflokkurinn Íslenska á tækniöld Innflytjendamál Reykjanesbær Sveitarstjórnarkosningar 2022 Mest lesið Halldór 22.12.2024 Halldór Baldursson Halldór Tímamót Jón Steindór Valdimarsson Skoðun Menntun fyrir Hans Vögg Þuríður Magnúsína Björnsdóttir Skoðun Að sinna orkuþörf almennings Kristín Linda Árnadóttir Skoðun Landið helga? Ingólfur Steinsson Skoðun Hvað eru jólin fyrir þér? Hugrún Sigurjónsdóttir Skoðun Kæri Grímur Grímsson – sakamaður gengur laus? Árni Guðmundsson Skoðun Opið bréf til valkyrjanna þriggja Björn Sævar Einarsson Skoðun Forréttindablinda strákanna í Viðskiptaráði Sonja Ýr Þorbergsdóttir Skoðun Þarf alltaf að vera svín? Harpa Kristbergsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Hvað eru jólin fyrir þér? Hugrún Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Landið helga? Ingólfur Steinsson skrifar Skoðun Að sinna orkuþörf almennings Kristín Linda Árnadóttir skrifar Skoðun Tímamót Jón Steindór Valdimarsson skrifar Skoðun Menntun fyrir Hans Vögg Þuríður Magnúsína Björnsdóttir skrifar Skoðun Þegar Samtök verslunar og þjónustu vita betur Erna Bjarnadóttir skrifar Skoðun Dans verkalýðsleiðtoga í kringum gullkálfinn Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Jól í sól versus jóla í dimmu Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Mikilvægi samgöngusáttmála fyrir Vestfirði Sigríður Ólöf Kristjánsdóttir,Unnar Hermannsson,Halldór Halldórsson skrifar Skoðun Opið bréf til valkyrjanna þriggja Björn Sævar Einarsson skrifar Skoðun Kæri Grímur Grímsson – sakamaður gengur laus? Árni Guðmundsson skrifar Skoðun Er janúar leiðinlegasti mánuður ársins? Dagbjört Harðardóttir skrifar Skoðun Svar við hótunum Eflingar Sigurður G. Guðjónsson skrifar Skoðun Er aukin fræðsla um kólesteról og mettaða fitu virkilega upplýsingaóreiða? Sigurður Örn Ragnarsson skrifar Skoðun Manni verður kalt ef maður pissar í skóinn sinn Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar Skoðun Skautun eða tvíhyggja? Þóra Pétursdóttir skrifar Skoðun Egóið er í hégómanum Skúli S. Ólafsson skrifar Skoðun Dæmalaus málflutningur Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Grýtt eða greið leið? Þröstur Sæmundsson skrifar Skoðun Tímalína hörmulegra limlestinga og kvalafulls dauðastríðs háþróaðrar lífveru Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Hugleiðing um listamannalaun III Þórhallur Guðmundsson skrifar Skoðun Dæmalaust mál Sigursteinn Másson skrifar Skoðun „Stórfelldir og siðlausir fjármagnsflutningar“ - Áskorun á Ole Anton Bieltvedt Hjalti Þórisson skrifar Skoðun Tjáningarfrelsið, ábyrgð og Snorri Másson Bjarndís Helga Tómasdóttir ,Kári Garðarsson skrifar Skoðun Þegar Trölli stal atkvæðum Eyjólfur Ingvi Bjarnason skrifar Skoðun Forréttindablinda strákanna í Viðskiptaráði Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar Skoðun Tækifæri gervigreindar í menntun Páll Ásgeir Torfason skrifar Skoðun Sjálfstæð hugsun á tímum gervigreindar Árni Sigurðsson skrifar Skoðun Framtíð menntunar er í einkarekstri Unnar Þór Sæmundsson skrifar Skoðun Er lítil samkeppni á fjármálamarkaði? Gústaf Steingrímsson skrifar Sjá meira
Ég styð ókeypis íslenskunám fyrir fólk af erlendum uppruna sem sest að á Íslandi. Ég flutti til Íslands þriðjudaginn 29. apríl 2003. Fyrstu kynni mín af Íslandi voru við landamæraeftirlitið þegar ég hafði farið í gegnum skjölin mín og var spurð: „Hvernig líkar þér við Ísland? Ég var ekki viss um hvernig ég ætti að bregðast við lögreglunni sem hafði spurt mig, svo ég sagði: „Ég er mjög viss um að ég myndi elska það,“ og sannarlega elska ég Ísland og öll þau tækifæri sem það hefur gefið mér. Ég var löggiltur kennari við unglingaskóla, kenndi tónlist, félagsfræði, lífsleikni og trúar- og siðferði. Ég hafði nýlokið fyrsta ári mínu við fagstofnun að læra að verða löggiltur endurskoðandi þegar ég kynntist og giftist eiginmanni mínum. Hann tryggði að ég gæti haldið áfram námi þegar ég flutti hingað en gleymdi að segja mér að öll kennsla á BS-stigi væri kennd á íslensku. Ég verð að segja að ég varð fyrir vonbrigðum þegar ég fór að spyrjast fyrir um námskeið í Háskóla Íslands og mér var sagt að ég yrði fyrst að læra íslensku, þar sem það er kennslumálið, til að taka þátt í kennslunni. Dýr tungumálanámskeið Hins vegar skráði ég mig í tungumálaskóla tveimur vikum eftir að ég kom til landsins sem var frekar dýrt, ég var líka með einkakennara til að aðstoða mig. Ég fékk mína fyrstu vinnu í fiskiðjuveri í Hafnarfirði. Ég lærði fljótt að snyrta fisk og ég var mjög ánægð með að hafa hafið störf til að leggja mitt af mörkum til að sjá um fjölskylduna mína. Það hefði verið frábært að vera með íslenskukennslu fyrir fólk sem hefur áhuga á að læra íslensku en er í lágtekjustörfum og getur ekki borgað fyrir kennsluna. Einnig fyrir erlenda ríkisborgarar sem hafa búið á Íslandi lengur en eitt ár en geta samt ekki talað tungumálið. Ekki vegna þess að þeir vilji það ekki heldur vegna þess hversu dýr námskeiðin eru. Það eru margir kostir við að læra tungumálið, fyrir marga hefur það í för með sér hærri tekjur, betri atvinnulíkur og skilvirkari aðlögun innan samfélagsins. Við höfum tilhneigingu til að gera ráð fyrir að innflytjendur á barnsaldri tileinki sér áreynslulaust aðaltungumál landsins, en margir sitja eftir í skólum þar sem þeir þurfa aukaaðstoðarmenn. Foreldrar standa því nú undir kostnaði við auka íslenskukennslu fyrir börn sín. Vinnan í Breiðholtsskólanum opnaði augu mín enn frekar fyrir þeim stuðningi sem veittur er börnum með erlendan bakgrunn sem eiga í erfiðleikum með íslensku, aukatímunum, sérkennslunni og stundum einstaklingskennslunni sem þeim er veitt, það er ótrúlegt að sjá. Einnig það eftir hve skamman tíma nemendur, sem innrituðust án íslensku, byrja að tala íslensku vel. Hins vegar sá ég hve mikið þeir þurfa að leggja á sig. Þessir nemendur, sem fá aðstoð í íslensku, verða stundum að taka nám með sér heim (þeir gætu fengið aðstoð við að gera það í skólanum). Það er hins vegar svo að þeir sem eiga foreldra án íslensku fá ekki hjálp með heimanámið. Af hverju fá foreldrarnir ekki aðstoð við að læra íslensku líka? Íslenskunám ofan á annan kostnað Það má segja að þetta séu margir tungumálatímar fyrir foreldra að sækja. Já, það er satt! En hvers vegna getur kostnaðarlaus íslenska ekki verið aðgengileg fyrir foreldra eins og er fyrir börn? Ímyndið ykkur foreldra með 3 börn, 2 stráka 1 stelpu, með 350.000 kr. í laun. Heimflutningur þeirra er líklega 252.000 kr. fyrir hvert og eitt. Þessir foreldrar búa í 3ja herbergja íbúð sem gæti kostað þá 250.000 kr. til 300.000 kr. og bera eftirfarandi skyldur: 1. viðhald bíla (1 bíll) = 50.000 kr. 2. uppkoma barna = 100.000 kr. 3. íþróttastarf barna= 30.000 kr. 4. heilsa = 20.000 kr. 5. skemmtun = 30.000 kr. 6. leiga =300.000 kr. Samtals: 560.000 kr. Þessi útreikningur sýnir þann grunn sem sérhver maður þarf til að lifa af. Eins og við sjáum á grófum útreikningi myndu foreldrar byrja hvern mánuð í mínus. Ef foreldri stendur frammi fyrir því að borga skólagjöld vegna íslensku eða sjá fyrir fjölskyldu sinni, þá er ég viss um að við vitum öll hvað við myndum velja; hann eða hún myndi velja að sjá fyrir fjölskyldu sinni! Eitt íslenskunámskeið kostar í dag um 50.000 kr. Ef ákveðinn tímarammi er hins vegar settur þar og maður þarf fyrst að hafa peninga til að borga fyrir sig og koma með kvittanir fyrir hlutfallslegri endurgreiðslu þá gera þessir þættir það að verkum að það er nánast ómögulegt að hafa efni á íslenskukennslu, skiptir engu þó að það sé lykill að því að tryggja góða aðlögun, virka þátttöku í samfélaginu og varðveislu tungumálsins. Viljum læra íslensku Fólk af erlendum uppruna er opið fyrir því að læra íslensku svo það geti aðstoðað börn sín við heimanám og tekið virkan þátt í samfélaginu. Tungumálahindrunin hefur valdið aðskilnaði og einangrun. Það er svo mörgum hæfileikum og mikilli færni sóað vegna skorts á íslensku. Ég er enn að fullkomna íslenskuna mína og er stöðugt að læra, en ég er meira en til í að læra eins og margir sem hafa flutt til þessarar fallegu eyju. Ég get sagt að ég sé ein af þeim heppnu sem gat borgað fyrir íslenskunám. Nú get ég lesið og skilið íslensku og átt samtöl, skilið „íslenskan húmor“ og tekið virkan þátt í íslensku samfélagi. Mér líður eins og ég sé heima! Gerum íslenskukennslu ókeypis og aðgengilega öllum þeim sem hafa áhuga á að læra. Þetta getur gerst fljótt og auðveldlega ef þú greiðir Miðflokknum atkvæði! Að gefa öllum jöfn tækifæri, þar með talið fólki með erlendan bakgrunn, er lykillinn að því að fá aðgang að jöfnum tækifærum á íslensku. Gerðu íslenskunám ókeypis. Ég styð stefnu Miðflokksins um að gera íslensku ókeypis fyrir fólk af erlendum uppruna í Reykjanesbæ ætti að vera ókeypis! Ókeypis íslenska = XM Höfundur er í 3. sæti á lista Miðflokksins í Reykjanesbæ.
Skoðun Mikilvægi samgöngusáttmála fyrir Vestfirði Sigríður Ólöf Kristjánsdóttir,Unnar Hermannsson,Halldór Halldórsson skrifar
Skoðun Er aukin fræðsla um kólesteról og mettaða fitu virkilega upplýsingaóreiða? Sigurður Örn Ragnarsson skrifar
Skoðun Tímalína hörmulegra limlestinga og kvalafulls dauðastríðs háþróaðrar lífveru Ole Anton Bieltvedt skrifar
Skoðun „Stórfelldir og siðlausir fjármagnsflutningar“ - Áskorun á Ole Anton Bieltvedt Hjalti Þórisson skrifar
Skoðun Tjáningarfrelsið, ábyrgð og Snorri Másson Bjarndís Helga Tómasdóttir ,Kári Garðarsson skrifar