Innlent

„Eruð þið að pína barnið til að segja þetta?“

Kolbeinn Tumi Daðason skrifar
Malín Brand yfirgaf söfnuðinn árið 2004.
Malín Brand yfirgaf söfnuðinn árið 2004.

Malín Brand, fyrrverandi Vottur Jehóva, segist hafa sagt skilið við allt nema geðheisluna þegar hún yfirgaf söfnuðinn árið 2004. Malín er á meðal fyrrverandi Votta sem stigið hafa fram undanfarna daga í kjölfar umfjöllunar fréttastofu um trúmál og lýst því trúarofbeldi.

Malín boðar á Facebook-síðu sinni umfjöllun um árin hjá Vottunum. Hún hefur snert á dvöl sinni þar áður í viðtölum en segir frásögn sína nú vera hennar innlegg í umræðuna um trúarofbeldi. Hvort réttlætanlegt sé að „mannskemmandi sértrúarsöfnuðir“ njóti fjárhagslegs stuðnings hins opinbera.

„Árið 2004 sagði ég skilið við söfnuðinn, eiginmanninn, mömmu, allt fólkið sem ég þekkti og já, eiginlega allt nema geðheilsuna. Henni hélt ég,“ segir Malín. Hún lýsir því að hún hafi alist upp í ríkisstyrktri heilaþvottastöð.

Rætt var við Malín í Ísland í dag árið 2019 um reynslu hennar af Vottunum og fleiri mál.

Vísar Malín þar til þess að skráð trúfélög fá greidd sóknargjöld frá ríkinu. Eftirlit með greiðslunum er lítið sem ekkert eins og fram kom í máli Halldórs Þormars Halldórssonar, fulltrúa sýslumannsins á Norðurlandi eystra, í dómsal á dögunum þar sem mál annars trúfélags var til umfjöllun. Trúfélagið Zuism sem hefur fengið tugi milljóna greiðslna án þess að nokkuð liggi fyrir um virkni og starfsemi félagsins.

Nokkrir Íslendingar stigu fram í viðtali við fréttastofu um síðustu helgi. Þau lýstu útskúfun og útilokun innan vottanna, þeirri aðferð sem fólk er beitt ákveði það að yfirgefa söfnuðinn.

Norðmenn úrskurðuðu nú í janúar að Vottarnir þar í landi skyldu sviptir ríkisstyrkjum vegna útskúfunar sóknarbarna sinna og að stjórnendur Votta Jehóva hafi brotið lög um trúfélög. Það var fréttaskýringaþátturinn Brennpunkt sem varpaði ljósi á afleiðingar útskúfunar Vottanna í Noregi.

Malín rifjar upp þegar hún sem lítið barn gekk á milli húsa til að boða trúna, í fylgd annarra fullorðinna safnaðarmeðlima. Þar var hún vopnuð málgögnum Vottanna, blöðunum Varðturninum og Vaknið!. Hún hafi verið fimm ára gömul.

„Ég man eftir því þegar ég opnaði á mér munninn og sagði: „Vissir þú að guð hefur lofað öllum mönnum að lifa í heimi þar sem allir eru vinir og engin stríð eru?“ Stundum náði ég ekki að klára þessa romsu áður en húsráðendur sögðu: „Jesús minn! Eruð þið að pína barnið til að segja þetta? Sjáið þið ekki að blessuð stúlkan er blá á vörunum af kulda og hríðskelfur!““

Sumir hafi hótað að hringja í Barnaverndarnefnd en aðrir gefið henni pening. Flestir hafi afþakkað blöðin.

„Enginn hringdi í Barnaverndarnefnd. Því miður. Enginn gerði neitt. Og enn styrkir ríkið Votta Jehóva á Íslandi,“ segir Malín. Hún boðar frekari frásögn, meðal annars af líkamlegu ofbeldi innan safnaðarins sem og andlegu ofbeldi.

Að neðan má sjá umfjöllun Kompáss á dögunum um trúarofbeldi.


Tengdar fréttir

Mikið inngrip að svipta trúfélag sóknargjöldum

Bryndís Haraldsdóttir, formaður allsherjar-og menntamálanefndar Alþingis segir útskúfunarmál í söfnuði Votta Jehóva, sem gerð voru skil í Kompás í gær, vekja þingheim til umhugsunar.

Útskúfað úr ríki Guðs og standa ein eftir

Ung kona sem var rekin úr söfnuði Votta Jehóva, hefur ekki fengið að hitta fjölskylduna sína í átta ár. Fyrrverandi meðlimir Vottanna lýsa gífurlegu andlegu ofbeldi eftir útskúfun, harðræði gegn börnum í söfnuðinum og hvernig það skorti fagleg úrræði og aðstoð eftir að hafa hætt í sértrúarsöfnuði. Þær kalla eftir því að ofbeldið, sem hefur verið látið viðgangast áratugum saman, hætti og að ríkið stígi inn í.

Engin úrræði fyrir þolendur ofbeldis og útskúfunar í ríkisstyrktum trúfélögum

Engin fagleg úrræði eru til staðar fyrir fólk sem hættir í sértrúarsöfnuðum á Íslandi og segja margir fyrrverandi meðlimir að mikil þörf sé á slíku. Þingmaður segir skorta eftirlit með starfsemi trúarhreyfinga og að sóknargjöld séu barn síns tíma. Fyrrverandi meðlimir Votta Jehóva lýsa andlegu ofbeldi eftir útskúfun og harðræði gegn börnum í söfnuðinum.

Flúðu trúarof­beldi í sér­trúar­söfnuðum á Ís­landi

Mörg þúsund Íslendingar hafa tilheyrt sértrúarsöfnuðum. Ein sterkustu einkenni hópanna eru strangt skipulag, mikið kennivald og félagslegt taumhald sem er vaktað af valdamiklum leiðtoga. Fólk sem hættir í söfnuðunum upplifir flest depurð, kvíða og áfallastreitu eftir dvölina og mörg hafa orðið fyrir alvarlegu ofbeldi. Í Kompás köfum við ofan í hugtakið trúarofbeldi og ræðum við fyrrverandi meðlimi sértrúarsafnaða.




Fleiri fréttir

Sjá meira


×