Hvers vegna ekki Viðreisn? Þór Saari skrifar 13. september 2021 15:02 Það þarf kannski ekki að viðhafa sérstaklega mörg orð um Viðreisn sem stjórnmálaflokk, enda frekar sérkennilegt dæmi og alls ekki á hreinu fyrir hvað hann stendur. Forsaga flokksins, sem er klofningsframboð úr Sjálfstæðisflokknum, er þó í grunnin sú að að Evrópusinnaðir og þar með alþjóðasinnaðir Sjálfstæðismenn, voru mjög ónægðir með þjóðrembingslega einangrunarstefnu flokksins og vildu að flokkurinn tæki fulla afstöðu til þeirra gilda sem Evrópusambandið stæði fyrir og viðurkenndu, það sem þeim fannst, að Íslandi yrði betur borgið sem fullgildur aðili að ESB. Íslenskum hreppapólitíkusum í Sjálfstæðisflokknum óaði við þessu vegna ótta við að hér yrði tekið upp eðlilegra stjórnarfar og efnahagsumhverfi og til varð Viðreisn. Viðreisn fór hins vegar ekki vel af stað og bæði fyrsti formaður og sá núverandi eru misheppnuð sem leiðtogar. Sá fyrsti vegna sérlega lélegs kjörþokka og afneitunar á eina stefnumáli flokksins þegar hann var í ríkisstjórn, og þótt greindur sé þá náði hann alls ekki að matreiða Viðreisn sem eitthvað annað en lúinn eftirrétt með engu bragði. Núverandi formaður er svo misheppnuð vegna aðgerða, og aðgerðaleysis, sem leiddu til Hrunsins 2008 og hennar eigin tekjuöflunar samhliða því. Viðreisn er nefnilega með sanni ekkert annað en aukabátur í Sjálfstæðisflokknum sem er mannaður með ESB sinnum, nema þegar flokkurinn er í ríkisstjórn með þeim, eins og hann var um hríð árið 2017 og þingmennirnir „gleymdu“ ESB. Þá einhvern veginn var ESB aðildin orðin að aukaatriði. Þegar flokkur með eitt stefnumál selur það fyrir ráðherrastóla er allur trúverðugleiki að sjálfsögðu farinn og hann hefur ekki tekist að endurvekja. Þótt núverandi formaður sé á margan hátt skelegg, var hún áður varaformaður og ráðherra Sjálfstæðisflokksins á mesta hörmungarskeiði hans undir forystu Geirs H. Haarde í Hruninu 2008. Hún eignaðist og mikið af hlutabréfum með mjög skringilegum hætti í Kaupþingi í gegnum eiginmann sinn, en hann var einn af æðstu stjórnendunum þar á bæ. Þegar sá loftkastali hrundi kom í ljós að þau hjónin skulduðu 1.700 milljónir króna, jamm, segi og skrifa 1,7 milljarða, sem þau hafa aldrei borgað til baka. Hún vissi strax snemma árs 2008, ásamt öðrum innvígðum, að hrun bankakerfisins var óumflýjanlegt á komandi mánuðum, en eins og margir aðrir þagði hún þunnu hljóði og hvatti landsmenn til að taka áfram erlend og verðtryggð lán og kostaði þar með fjölmargar fjölskyldur aleiguna. Einskær og yfirgengilegur hroki hennar í garð þeirra sem dirfðust að velta vöngum yfir því að þessi fjármálabóla gæti sprungið, hefur enn ekki gleymst. Viðreisn hefur líka verið í ríkisstjórn sem hafnaði niðurstöðu þjóðaratkvæðagreiðslu um nýja stjórnarskrá, niðurstöðu sem var svo afgerandi að yfir tveir þriðju hlutar kjósenda studdu málið. Núverandi formaður Viðreisnar Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir sagði svo sjálf orðrétt á Alþingi þann 6. júlí síðastliðin: "Ég get ekki tekið undir að það eigi að innleiða hina svokölluðu nýju stjórnarskrá, ég hef ekki verið þeirrar skoðunar og hef ekki breytt þeirri skoðun minni." Slík afstaða til lýðræðis og slíkar aðgerðir til að koma í veg fyrir framgang þess, eru ekkert annað en gróf aðför að lýðræðislegu stjórnarfari, valdarán, sem í öllum nágrannalöndum okkar væri meðhöndlað sem slíkt. Viðreisn hefur því í orði, sem á borði, hafnað lýðræði sem stjórnarfari. Það er því fullkominn skortur á trúverðugleika Viðreisnar sem stjórnaálafls, sem gerir það að verkum að það er fráleitt að kjósa flokkinn. Viðreisn hefur svikið eina stefnumál sitt fyrir ráðherrastóla, er andsnúinn lýðræði sem stjórnarfari, og er fullkomlega ótrúverðugur í efnahagsmálum með núverandi formann sem kaftein. Þetta er í raun bara gerviflokkur fyrir þröngan hagsmunahóp fólks sem er að reyna að troða sér að alsnægtarborði Sjálfstæðisflokksins með von um brauðmola fyrir sjálft sig. Ágæti kjósandi, hugsaðu málið vel. Ekki kjósa Viðreisn. Það er bara ekki góð hugmynd. Höfundur er hagfræðingur og skipar annað sætið á lista Sósíalistaflokksins í Suðvesturkjördæmi. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Þór Saari Skoðun: Kosningar 2021 Sósíalistaflokkurinn Alþingiskosningar 2021 Mest lesið Bob Marley og íslenskar kosningar Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun Ég var barnið sem vildi ekki taka í höndina á kennaranum sínum Fida Abu Libdeh Skoðun Örvæntingarfullur maður sker út grasker Þórður Snær Júlíusson Skoðun Sjálfstæðisflokkur hækkar kostnað heimilanna Kristrún Frostadóttir Skoðun Gerum þetta að kosningamáli Ágúst Ólafur Ágústsson Skoðun Ölmusuhagkerfið Unnur Rán Reynisdóttir Skoðun Eru vaxtarmörkin vandinn? Dóra Björt Guðjónsdóttir Skoðun Stóri grænþvotturinn Heiðrún Lind Marteinsdóttir Skoðun Hver ætlar að taka fimmtu vaktina? Ákall til stjórnmálaflokka María Fjóla Harðardóttir,Halla Thoroddsen Skoðun Búum til „vandamál“ – leysum það með samræmdum prófum Árelía Eydís Guðmundsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Glundroði Sjálfstæðisflokksins bitnar á hagstjórn og innviðum Árni Rúnar Þorvaldsson skrifar Skoðun Hver ætlar að taka fimmtu vaktina? Ákall til stjórnmálaflokka María Fjóla Harðardóttir,Halla Thoroddsen skrifar Skoðun Afkastadrifin menntun og verðgildi nemenda Halldóra Mogensen skrifar Skoðun Ég er deildarstjóri í leikskóla Helga Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Draumastarfið Arnfríður Hermannsdóttir skrifar Skoðun Hjartsláttur sjávarbyggðanna Lilja Rafney Magnúsdóttir skrifar Skoðun Erum við tilbúin til að bæta menntakerfið okkar? Jónína Einarsdóttir skrifar Skoðun Eru vaxtarmörkin vandinn? Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Búum til „vandamál“ – leysum það með samræmdum prófum Árelía Eydís Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Þöggun Guðbjörg Ása Jóns Huldudóttir,Margrét Kristín Blöndal,Margrét Rut Eddudóttir,Lukka Sigurðardóttir,Sigtryggur Ari Jóhannsson,Halldóra Jóhanna Hafsteins Âû skrifar Skoðun Ölmusuhagkerfið Unnur Rán Reynisdóttir skrifar Skoðun Fyrirmyndarstjórn Viðreisnar og Samfylkingar á Reykjavíkurborg? Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Sjálfstæðisflokkur hækkar kostnað heimilanna Kristrún Frostadóttir skrifar Skoðun Hvar er mannúðin? Davíð Sól Pálsson skrifar Skoðun Gerum þetta að kosningamáli Ágúst Ólafur Ágústsson skrifar Skoðun Stóri grænþvotturinn Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar Skoðun Örvæntingarfullur maður sker út grasker Þórður Snær Júlíusson skrifar Skoðun Vill íslenska þjóðin halda í einmenninguna? Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Inngilding eða „aðskilnaður“? Jasmina Vajzović Crnac skrifar Skoðun Vonin má aldrei deyja Guðmunda G. Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Ég var barnið sem vildi ekki taka í höndina á kennaranum sínum Fida Abu Libdeh skrifar Skoðun Um áhrif niðurskurðar á fjárlögum 2025 til kvikmyndagerðar og lista Steingrímur Dúi Másson skrifar Skoðun Bob Marley og íslenskar kosningar Gísli Hvanndal Jakobsson skrifar Skoðun Fólk eða fífl? Anna Gunndís Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Eru til lausnir við mönnunarvanda heilsugæslunnar? Gunnlaugur Már Briem skrifar Skoðun Er eitthvað mál að handtaka börn? Elsa Bára Traustadóttir skrifar Skoðun Er ferðaþjónusta útlendingavandamál? Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Íslenska kerfið framleiðir afbrotamenn Ágústa Ágústsdóttir skrifar Skoðun Ekki fokka þessu upp! Gunnar Dan Wiium skrifar Skoðun Kosningaloforð og hvað svo? Björn Snæbjörnsson skrifar Sjá meira
Það þarf kannski ekki að viðhafa sérstaklega mörg orð um Viðreisn sem stjórnmálaflokk, enda frekar sérkennilegt dæmi og alls ekki á hreinu fyrir hvað hann stendur. Forsaga flokksins, sem er klofningsframboð úr Sjálfstæðisflokknum, er þó í grunnin sú að að Evrópusinnaðir og þar með alþjóðasinnaðir Sjálfstæðismenn, voru mjög ónægðir með þjóðrembingslega einangrunarstefnu flokksins og vildu að flokkurinn tæki fulla afstöðu til þeirra gilda sem Evrópusambandið stæði fyrir og viðurkenndu, það sem þeim fannst, að Íslandi yrði betur borgið sem fullgildur aðili að ESB. Íslenskum hreppapólitíkusum í Sjálfstæðisflokknum óaði við þessu vegna ótta við að hér yrði tekið upp eðlilegra stjórnarfar og efnahagsumhverfi og til varð Viðreisn. Viðreisn fór hins vegar ekki vel af stað og bæði fyrsti formaður og sá núverandi eru misheppnuð sem leiðtogar. Sá fyrsti vegna sérlega lélegs kjörþokka og afneitunar á eina stefnumáli flokksins þegar hann var í ríkisstjórn, og þótt greindur sé þá náði hann alls ekki að matreiða Viðreisn sem eitthvað annað en lúinn eftirrétt með engu bragði. Núverandi formaður er svo misheppnuð vegna aðgerða, og aðgerðaleysis, sem leiddu til Hrunsins 2008 og hennar eigin tekjuöflunar samhliða því. Viðreisn er nefnilega með sanni ekkert annað en aukabátur í Sjálfstæðisflokknum sem er mannaður með ESB sinnum, nema þegar flokkurinn er í ríkisstjórn með þeim, eins og hann var um hríð árið 2017 og þingmennirnir „gleymdu“ ESB. Þá einhvern veginn var ESB aðildin orðin að aukaatriði. Þegar flokkur með eitt stefnumál selur það fyrir ráðherrastóla er allur trúverðugleiki að sjálfsögðu farinn og hann hefur ekki tekist að endurvekja. Þótt núverandi formaður sé á margan hátt skelegg, var hún áður varaformaður og ráðherra Sjálfstæðisflokksins á mesta hörmungarskeiði hans undir forystu Geirs H. Haarde í Hruninu 2008. Hún eignaðist og mikið af hlutabréfum með mjög skringilegum hætti í Kaupþingi í gegnum eiginmann sinn, en hann var einn af æðstu stjórnendunum þar á bæ. Þegar sá loftkastali hrundi kom í ljós að þau hjónin skulduðu 1.700 milljónir króna, jamm, segi og skrifa 1,7 milljarða, sem þau hafa aldrei borgað til baka. Hún vissi strax snemma árs 2008, ásamt öðrum innvígðum, að hrun bankakerfisins var óumflýjanlegt á komandi mánuðum, en eins og margir aðrir þagði hún þunnu hljóði og hvatti landsmenn til að taka áfram erlend og verðtryggð lán og kostaði þar með fjölmargar fjölskyldur aleiguna. Einskær og yfirgengilegur hroki hennar í garð þeirra sem dirfðust að velta vöngum yfir því að þessi fjármálabóla gæti sprungið, hefur enn ekki gleymst. Viðreisn hefur líka verið í ríkisstjórn sem hafnaði niðurstöðu þjóðaratkvæðagreiðslu um nýja stjórnarskrá, niðurstöðu sem var svo afgerandi að yfir tveir þriðju hlutar kjósenda studdu málið. Núverandi formaður Viðreisnar Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir sagði svo sjálf orðrétt á Alþingi þann 6. júlí síðastliðin: "Ég get ekki tekið undir að það eigi að innleiða hina svokölluðu nýju stjórnarskrá, ég hef ekki verið þeirrar skoðunar og hef ekki breytt þeirri skoðun minni." Slík afstaða til lýðræðis og slíkar aðgerðir til að koma í veg fyrir framgang þess, eru ekkert annað en gróf aðför að lýðræðislegu stjórnarfari, valdarán, sem í öllum nágrannalöndum okkar væri meðhöndlað sem slíkt. Viðreisn hefur því í orði, sem á borði, hafnað lýðræði sem stjórnarfari. Það er því fullkominn skortur á trúverðugleika Viðreisnar sem stjórnaálafls, sem gerir það að verkum að það er fráleitt að kjósa flokkinn. Viðreisn hefur svikið eina stefnumál sitt fyrir ráðherrastóla, er andsnúinn lýðræði sem stjórnarfari, og er fullkomlega ótrúverðugur í efnahagsmálum með núverandi formann sem kaftein. Þetta er í raun bara gerviflokkur fyrir þröngan hagsmunahóp fólks sem er að reyna að troða sér að alsnægtarborði Sjálfstæðisflokksins með von um brauðmola fyrir sjálft sig. Ágæti kjósandi, hugsaðu málið vel. Ekki kjósa Viðreisn. Það er bara ekki góð hugmynd. Höfundur er hagfræðingur og skipar annað sætið á lista Sósíalistaflokksins í Suðvesturkjördæmi.
Hver ætlar að taka fimmtu vaktina? Ákall til stjórnmálaflokka María Fjóla Harðardóttir,Halla Thoroddsen Skoðun
Skoðun Glundroði Sjálfstæðisflokksins bitnar á hagstjórn og innviðum Árni Rúnar Þorvaldsson skrifar
Skoðun Hver ætlar að taka fimmtu vaktina? Ákall til stjórnmálaflokka María Fjóla Harðardóttir,Halla Thoroddsen skrifar
Skoðun Þöggun Guðbjörg Ása Jóns Huldudóttir,Margrét Kristín Blöndal,Margrét Rut Eddudóttir,Lukka Sigurðardóttir,Sigtryggur Ari Jóhannsson,Halldóra Jóhanna Hafsteins Âû skrifar
Skoðun Fyrirmyndarstjórn Viðreisnar og Samfylkingar á Reykjavíkurborg? Diljá Mist Einarsdóttir skrifar
Skoðun Um áhrif niðurskurðar á fjárlögum 2025 til kvikmyndagerðar og lista Steingrímur Dúi Másson skrifar
Hver ætlar að taka fimmtu vaktina? Ákall til stjórnmálaflokka María Fjóla Harðardóttir,Halla Thoroddsen Skoðun