Bull borgaryfirvalda Ásta Kristrún Ólafsdóttir skrifar 25. júlí 2021 13:01 Velferðaryfirvöld sendu frá sér yfirlýsingu um daginn þar sem þau fullyrtu að borgin stæði sig óaðfinnanlega í þjónustu sinni við fatlað fólk á sama tíma og hún tapaði máli í héraðsdómi vegna rolugangs við þjónustu fatlaðra! Eru borgaryfirvöld vísvitandi að slá ryki í augu okkar eða er sá sem samdi yfirlýsinguna nýbyrjaður í vinnunni og veit ekki betur? Raunin er sú að yfirvöld standa sig skammarlega í þjónustu við fatlaða og hafa nánast gert uppá bak í búsetumálum þeirra. Þessu til staðfestingar má vísa í úrskurði dómstóla og úrskurðarnefndar velferðarmála auk ótal hryllingsfrásagna fatlaðs fólks og aðstandenda þeirra. Þegar borgin hreykir sér af því að svo og svo margir hafi komist í búsetuúrræði hjá borginni, hljómar það eins og foreldri sem hreykir sér af því að vera gott foreldri af því það vanræki ekki öll börnin sín, bara sum. Borgarmeirihlutinn svífst einskis í viðeitni sinni til að blekkja okkur. Nýjasta útspilið var að skella skuldinni á LSH en þar á bæ virðast vera “bófar” sem benda fólki af landsbyggðinni á að flytja til Reykjavíkur til að fá þjónustu. Það kemur ekki á óvart að borgin skilji ekki gildismat þeirra sem setja velferð fólks ofar öðru og veiti leiðbeiningar eftir bestu getu. Borgin er nefnilega ekki örlát á leiðbeiningar fyrir fatlaða og það eru fjölmörg dæmi þess að fólk fær ekki upplýsingar um þá þjónustu sem það á rétt á og þarfnast. Afsakanir borgarinnar fyrir vanrækslu sinni eru margar og margvíslegar en eiga það sammerkt að þær halda ekki vatni. Þegar barn fæðist með líkamleg eða vitsmunaleg frávik eru talsverðar líkur á því að það muni þurfa á aðstoð að halda allt sitt líf. Um fimm ára aldur er orðið nokkuð ljóst hver þjónustuþörf barnsins verður og hvort það muni þurfa á búsetuúrræði og þjónustu borgarinnar að halda. Borgin hefur því nægan tíma til að undirbúa móttöku þess við 18 ára aldur eins og henni ber. Borgin er þó algerlega óundirbúin en það er vegna þess, að sögn borgarinnar, að fjöldi fatlaðra barna sem fæðast á Íslandi er ekki endilega sá sami og átján árum síðar. Sum þessara barna gætu hafa flutt í annað bæjarfélag eða til útlanda eða jafnvel dáið. Þá stæði borgin uppi með of margar íbúðir fyrir fatlaða! þessi rök eru varla svara verð. Guð forði okkur frá offramboði á þjónustuíbúðum fyrir fatlað fólk! Aðrar álíka rökleysur og réttlætingar fyrir úrræðaleysi borgarinnar eru skortur á fjármagni og skortur á verktökum til að byggja fyrir fatlað fólk. Það liggur við að ég finni til með fólkinu sem þarf að finna uppá svona vitleysu fyrir hönd borgarinnar. Kannski heldur borgin að við sem berjumst fyrir réttindum fatlaðs fólks, séum öll greindarskert og þess vegna hægt að bjóða okkur uppá hvað sem er. Við vitum hvenær verið er að reyna þagga niður í okkur og kúga okkur til undirgefni. Það gerir borgin með því að reyna að fá okkur til að finnast við vera tilætlunarsöm, frek og ósanngjörn. Til að gera okkur tortryggileg og vanþakklát þegar við kvörtum, bendir borgin á þjónustu eins og liðveislu, stuðningsfjölskyldur og skammtímavistun sem við eigum að vera þakklát fyrir. Eftir 18 ára aldur eiga þessi úrræði að vera tímabundin meðan beðið er eftir húsnæði en geta varað árum saman og það eru ekki boðlegt fyrir fullorðið fólk. Þetta eru ekkert annað en skítareddingar og ekki til að hreykja sér af. Við 18 ára aldur ber fólk ábyrgð á sjálfu sér og ábyrgð foreldra eða annarra forráðamanna rennur út. Borgin tekur við ábyrgð á því fólki sem fötlunar sinnar vegna getur ekki séð um sig á sama hátt og ófatlaðir. Ég vildi óska að borgaryfirvöldum væri ekki, afsakið orðbragðið, drullusama um fatlað fólk og sæi sóma sinn í að axla ábyrgð sína og veita þá þjónustu sem þeim ber samkvæmt lögum í stað þess að klóra yfir áhugaleysi sitt og vanrækslu með lygaþvælu og þvaðri. Ég veit að ég tala fyrir munn margra sem eru langþreyttir á óhóflegri bið eftir þjónustu og hafa fengið sig fullsadda af froðusnakki og innihaldslausum loforðum. Hugur minn er hjá þeim sem eru að ganga sín fyrstu skref með fötluðu barni sínu. Álagið við að eignast og annast fatlað barn er gríðarlegt og ekki á það bætandi. Það er einlæg von mín að næsta kynslóð muni ekki þurfa að ganga sömu þrautagöngu og við sem eldri erum. Höfundur er foreldri, sálfræðingur og kennari. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Reykjavík Félagsmál Mest lesið „Sýndu mér vini þína og ég sýni þér framtíð þína“ Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun Takk, Gísli Marteinn Eva Dögg Davíðsdóttir Skoðun Áskorun til hæstvirts fjármálaráðherra Sigurðar Inga Jóhanssonar frá sérfræðingum í klínískri sálfræði Haukur Haraldsson,Inga Hrefna,Sólveig Erna Jónsdóttir,Kristbjörg Þórisdóttir Skoðun Hvað er fátækt? Sanna Magdalena Mörtudóttir Skoðun Skynsemishyggja Miðflokksins hvarf hratt Kristófer Már Maronsson Skoðun Græn vindorka Ásdís Hlökk Theodórsdóttir Skoðun Miðflokkurinn: fjarverandi í landi tækifæranna Lilja Hrund Lúðvíksdóttir Skoðun Halldór 28.09.2024 Halldór Er rúmdýnan þín hægt og rólega að murka úr þér líftóruna? Gunnar Dan Wiium Skoðun Heilsugæsla í vanda Jón Magnús Kristjánsson Skoðun Skoðun Skoðun Áskorun til hæstvirts fjármálaráðherra Sigurðar Inga Jóhanssonar frá sérfræðingum í klínískri sálfræði Haukur Haraldsson,Inga Hrefna,Sólveig Erna Jónsdóttir,Kristbjörg Þórisdóttir skrifar Skoðun Takk, Gísli Marteinn Eva Dögg Davíðsdóttir skrifar Skoðun Hvað er fátækt? Sanna Magdalena Mörtudóttir skrifar Skoðun „Sýndu mér vini þína og ég sýni þér framtíð þína“ Gísli Hvanndal Jakobsson skrifar Skoðun Evrópusambandið er í vanda Þórður Birgisson skrifar Skoðun Skynsemishyggja Miðflokksins hvarf hratt Kristófer Már Maronsson skrifar Skoðun Þetta gengur ekki lengur! Reynir Böðvarsson skrifar Skoðun „Með Guði vinkonu okkar“ Sigurvin Lárus Jónsson skrifar Skoðun Græn vindorka Ásdís Hlökk Theodórsdóttir skrifar Skoðun Af hverju þetta tímabundna álag á útsvarið? Bragi Bjarnason skrifar Skoðun Aðgengi að húsnæði fyrir ungt fólk – ekki lúxus heldur grundvallarréttur Gísli Rafn Ólafsson skrifar Skoðun Að eldast – ertu undirbúin? Hafdís Dögg Sveinbjarnardóttir ,Lára María Valgerðardóttir ,Magnús E. Smith skrifar Skoðun Heilsugæsla í vanda Jón Magnús Kristjánsson skrifar Skoðun Laxalús og varnir gegn henni Jón Sveinsson skrifar Skoðun En hér er ég ekkert... Nichole Leigh Mosty skrifar Skoðun Við getum ekki beðið í 131 ár Jódís Skúladóttir skrifar Skoðun Nýtt upphaf hjá Vinstri grænum Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Íslensk kjör á íslenskum vinnumarkaði Kristrún Frostadóttir skrifar Skoðun Viðbrögð við vanlíðan ungmenna Sandra Björk Birgisdóttir skrifar Skoðun Valdatafl Skák og Mát! Lárus Guðmundsson skrifar Skoðun FO: Hvernig getur þú skipt sköpum fyrir konur í Súdan? Áslaug Eva Björnsdóttir skrifar Skoðun Tvö útspil Pírata fyrir notendur heilbrigðiskerfisins Halldóra Mogensen,Eva Sjöfn Helgadóttir skrifar Skoðun Miðflokkurinn: fjarverandi í landi tækifæranna Lilja Hrund Lúðvíksdóttir skrifar Skoðun Við stöndum saman með réttindum táknmálsins! Mordekaí Elí Esrason skrifar Skoðun Það sem „gleymist“ að segja Sigmar Guðmundsson skrifar Skoðun Hvar er fótspor stjórnvalda gegn vinnumansali? Þorbjörrg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Þegar Joe Camel varð jafngóður vinur barnanna og Mikki mús Eyrún Magnúsdóttir skrifar Skoðun Riddarar kærleikans Halla Tómasdóttir skrifar Skoðun Um mennsku og samfélag Bolli Pétur Bollason skrifar Skoðun Er rúmdýnan þín hægt og rólega að murka úr þér líftóruna? Gunnar Dan Wiium skrifar Sjá meira
Velferðaryfirvöld sendu frá sér yfirlýsingu um daginn þar sem þau fullyrtu að borgin stæði sig óaðfinnanlega í þjónustu sinni við fatlað fólk á sama tíma og hún tapaði máli í héraðsdómi vegna rolugangs við þjónustu fatlaðra! Eru borgaryfirvöld vísvitandi að slá ryki í augu okkar eða er sá sem samdi yfirlýsinguna nýbyrjaður í vinnunni og veit ekki betur? Raunin er sú að yfirvöld standa sig skammarlega í þjónustu við fatlaða og hafa nánast gert uppá bak í búsetumálum þeirra. Þessu til staðfestingar má vísa í úrskurði dómstóla og úrskurðarnefndar velferðarmála auk ótal hryllingsfrásagna fatlaðs fólks og aðstandenda þeirra. Þegar borgin hreykir sér af því að svo og svo margir hafi komist í búsetuúrræði hjá borginni, hljómar það eins og foreldri sem hreykir sér af því að vera gott foreldri af því það vanræki ekki öll börnin sín, bara sum. Borgarmeirihlutinn svífst einskis í viðeitni sinni til að blekkja okkur. Nýjasta útspilið var að skella skuldinni á LSH en þar á bæ virðast vera “bófar” sem benda fólki af landsbyggðinni á að flytja til Reykjavíkur til að fá þjónustu. Það kemur ekki á óvart að borgin skilji ekki gildismat þeirra sem setja velferð fólks ofar öðru og veiti leiðbeiningar eftir bestu getu. Borgin er nefnilega ekki örlát á leiðbeiningar fyrir fatlaða og það eru fjölmörg dæmi þess að fólk fær ekki upplýsingar um þá þjónustu sem það á rétt á og þarfnast. Afsakanir borgarinnar fyrir vanrækslu sinni eru margar og margvíslegar en eiga það sammerkt að þær halda ekki vatni. Þegar barn fæðist með líkamleg eða vitsmunaleg frávik eru talsverðar líkur á því að það muni þurfa á aðstoð að halda allt sitt líf. Um fimm ára aldur er orðið nokkuð ljóst hver þjónustuþörf barnsins verður og hvort það muni þurfa á búsetuúrræði og þjónustu borgarinnar að halda. Borgin hefur því nægan tíma til að undirbúa móttöku þess við 18 ára aldur eins og henni ber. Borgin er þó algerlega óundirbúin en það er vegna þess, að sögn borgarinnar, að fjöldi fatlaðra barna sem fæðast á Íslandi er ekki endilega sá sami og átján árum síðar. Sum þessara barna gætu hafa flutt í annað bæjarfélag eða til útlanda eða jafnvel dáið. Þá stæði borgin uppi með of margar íbúðir fyrir fatlaða! þessi rök eru varla svara verð. Guð forði okkur frá offramboði á þjónustuíbúðum fyrir fatlað fólk! Aðrar álíka rökleysur og réttlætingar fyrir úrræðaleysi borgarinnar eru skortur á fjármagni og skortur á verktökum til að byggja fyrir fatlað fólk. Það liggur við að ég finni til með fólkinu sem þarf að finna uppá svona vitleysu fyrir hönd borgarinnar. Kannski heldur borgin að við sem berjumst fyrir réttindum fatlaðs fólks, séum öll greindarskert og þess vegna hægt að bjóða okkur uppá hvað sem er. Við vitum hvenær verið er að reyna þagga niður í okkur og kúga okkur til undirgefni. Það gerir borgin með því að reyna að fá okkur til að finnast við vera tilætlunarsöm, frek og ósanngjörn. Til að gera okkur tortryggileg og vanþakklát þegar við kvörtum, bendir borgin á þjónustu eins og liðveislu, stuðningsfjölskyldur og skammtímavistun sem við eigum að vera þakklát fyrir. Eftir 18 ára aldur eiga þessi úrræði að vera tímabundin meðan beðið er eftir húsnæði en geta varað árum saman og það eru ekki boðlegt fyrir fullorðið fólk. Þetta eru ekkert annað en skítareddingar og ekki til að hreykja sér af. Við 18 ára aldur ber fólk ábyrgð á sjálfu sér og ábyrgð foreldra eða annarra forráðamanna rennur út. Borgin tekur við ábyrgð á því fólki sem fötlunar sinnar vegna getur ekki séð um sig á sama hátt og ófatlaðir. Ég vildi óska að borgaryfirvöldum væri ekki, afsakið orðbragðið, drullusama um fatlað fólk og sæi sóma sinn í að axla ábyrgð sína og veita þá þjónustu sem þeim ber samkvæmt lögum í stað þess að klóra yfir áhugaleysi sitt og vanrækslu með lygaþvælu og þvaðri. Ég veit að ég tala fyrir munn margra sem eru langþreyttir á óhóflegri bið eftir þjónustu og hafa fengið sig fullsadda af froðusnakki og innihaldslausum loforðum. Hugur minn er hjá þeim sem eru að ganga sín fyrstu skref með fötluðu barni sínu. Álagið við að eignast og annast fatlað barn er gríðarlegt og ekki á það bætandi. Það er einlæg von mín að næsta kynslóð muni ekki þurfa að ganga sömu þrautagöngu og við sem eldri erum. Höfundur er foreldri, sálfræðingur og kennari.
Áskorun til hæstvirts fjármálaráðherra Sigurðar Inga Jóhanssonar frá sérfræðingum í klínískri sálfræði Haukur Haraldsson,Inga Hrefna,Sólveig Erna Jónsdóttir,Kristbjörg Þórisdóttir Skoðun
Skoðun Áskorun til hæstvirts fjármálaráðherra Sigurðar Inga Jóhanssonar frá sérfræðingum í klínískri sálfræði Haukur Haraldsson,Inga Hrefna,Sólveig Erna Jónsdóttir,Kristbjörg Þórisdóttir skrifar
Skoðun Aðgengi að húsnæði fyrir ungt fólk – ekki lúxus heldur grundvallarréttur Gísli Rafn Ólafsson skrifar
Skoðun Að eldast – ertu undirbúin? Hafdís Dögg Sveinbjarnardóttir ,Lára María Valgerðardóttir ,Magnús E. Smith skrifar
Skoðun Tvö útspil Pírata fyrir notendur heilbrigðiskerfisins Halldóra Mogensen,Eva Sjöfn Helgadóttir skrifar
Áskorun til hæstvirts fjármálaráðherra Sigurðar Inga Jóhanssonar frá sérfræðingum í klínískri sálfræði Haukur Haraldsson,Inga Hrefna,Sólveig Erna Jónsdóttir,Kristbjörg Þórisdóttir Skoðun