Leyfi til að elska Dofri Hermannsson skrifar 25. apríl 2020 08:00 Þekkir þú barn sem hefur að mestu eða öllu leyti misst allt samband við annað foreldri sitt og þann hluta fjölskyldu sinnar sem tengist því foreldri? Samkvæmt könnun sem Gallup gerði fyrir Foreldrajafnrétti fyrir 3 árum þekkir rúmlega þriðji hver Íslendingur barn í þeirri stöðu. Barn sem ekki hefur leyfi til að elska báða foreldra sína. Í hverjum mánuði leita til okkar foreldrar sem eru að missa samband við barnið sitt vegna erfiðra samskipta við hitt foreldrið. Til okkar leita jafn margar mæður og feður því þetta ofbeldi er ekki bundið við annað kynið. Því miður er fátt sem við getum gert til að hjálpa annað en að gefa góð ráð, því barnaverndaryfirvöld hafa takmarkaðan áhuga á tilfinningalegu ofbeldi og út á við getur litið út fyrir að allt sé í besta lagi. Staðreyndin er þó önnur. Að innræta barni svo mikla skömm, ótta og hatur í garð foreldris að það hafnar sambandi við það er árás á tilfinningalíf barnsins sem það mun líða fyrir alla ævi ef ekki er gripið í taumana og reynt að bæta skaðann. Hvað er það sem gerist? Ofbeldi af þessu tagi byrjar oft í kjölfar sambúðarslita eða þegar annað foreldrið fer í samband eftir skilnað. Það foreldri sem beitir útilokuninni ber þá mjög þungan hug til hins foreldrisins og getur alls ekki þolað að barnið elski áfram þennan einstakling sem því finnst hafa komið svona illa fram. Meðvitað eða ómeðvitað fer þetta foreldri að grafa undan sambandi barnsins við hitt foreldrið t.d. með illu umtali, með því að leita huggunar hjá barninu, með fjandsamlegri framkomu að barninu viðstöddu og með því að sýna barninu vanþóknun ef það tjáir jákvæðar tilfinningar í garð hins foreldrisins. Börnum er eðlislægt að taka inn á sig þær tilfinningar sem foreldrar þeirra sýna og gera þær að sínum og ótti við höfnun foreldris er dýpsti ótti hvers barns. Barn sem er viðvarandi í hollustuklemmu af þessu tagi upplifir á endanum óbærilegan þrýsting á að taka afstöðu með öðru foreldri sínu gegn hinu og velur þá yfirleitt það foreldri sem það óttast meira að hafni því. Fyrir þér sem vini eða ættingja getur litið út fyrir að eitthvað alvarlegt hafi komið upp á í samskiptum útilokaða foreldrisins við barnið sem veldur því að nú vill það ekki lengur hitta það foreldri. Foreldrið sem beitir útilokuninni nýtir sér þetta og gefur vinum sínum ýmsar skýringar á höfnun barnsins. Segir fátt beint út en lætur liggja að ýmsu og þessi loðnu svör geta jafnvel litið út eins og það vilji ekki vera að baktala fyrrverandi maka. Það mun trúlega segjast vera mjög miður sín yfir ástandinu og að það hafi gert allt sem það gat til að fá barnið til að skipta um skoðun. Hvernig getur þú vitað hvað er satt? Best er að kynna sér báðar hliðar málsins. Ef þú gerir það er líklegt að strax komi brestir í þá sögu sem þér hefur verið sögð. Einnig eru nokkur atriði sem ættu að kveikja „rauð ljós“. Ef barnið átti áður gott og ástríkt samband við foreldri sitt er líklegast að það sé ekki vandamálið heldur að vinur/vinkona/ættingi þinn sé að beita foreldraútilokun. Ef barnið hefur ekkert gott að segja um útilokaða foreldrið og virðist ekki finna til minnstu sektar yfir því að hallmæla því og hafna ættu allar viðvörunarbjöllur að hringja. Jafnvel börn sem eiga mjög gallaða foreldra eru mjög treg til að tala illa um þá og hafna þeim næstum aldrei. Þetta er hins vegar mjög sterkt einkenni á börnum sem eru beitt foreldraútilokun. Ef barnið leggur ríka áherslu á að enginn hafi reynt að hafa áhrif á það og að það hafi alfarið verið þess eigin ákvörðun að hafna foreldri sínu er það enn ein vísbendingin. Ef barnið hafnar ekki aðeins foreldri sínu heldur allri fjölskyldu sinni þeim megin er mjög líklegt að barnið sé beitt foreldraútilokun. Ef barnið á eldra hálfsystkini sem einnig hefur misst samband við sitt foreldri af óljósum ástæðum eru yfirgnæfandi líkur á að bæði börnin séu þolendur foreldraútilokunar af hálfu þess foreldris sem þau búa hjá. Hvað er hægt að gera? Því miður skortir barnaverndarkerfið okkar enn þekkingu til að greina þessi mál og verkferla til að grípa inn í þau. Vonandi breytist það með endurskoðun barnaverndarkerfisins sem nú er unnið að en víða erlendis eru stjórnvöld að vakna til vitundar um hve alvarlegt ofbeldi er hér á ferð. Þá hjálpar til að Mannréttindadómstóll Evrópu hefur dæmt nokkur þjóðríki fyrir að koma ekki í veg fyrir að barn missi samband við foreldri sitt á þennan hátt. Ljóst er að íslenska ríkið hefur brugðist ekki síður en þau. En þangað til barnaverndaryfirvöld á Íslandi fá í hendur þekkingu og aðferðir til að takast á við foreldraútilokun ert þú besta vörn barna sem eru sett í svona alvarlega hollustuklemmu. Sem vinur eða ættingi foreldris sem virðist beita foreldraútilokun getur þú haft samband við útilokaða foreldrið til að heyra þess hlið. Þú getur spurt það foreldri út í atvik sem þér hefur verið sagt frá til að gefa skýringu á því að barnið hafi hafnað því. Það eru miklar líkur á að fátt sé satt af því sem þér var sagt. Þetta krefst ekki mikils af þér, það þarf enginn að vita af samtalinu. Ef niðurstaða þín er sú að vinur þinn eða ættingi hafi beitt barn sitt og barnsforeldri útilokun þarftu að taka afstöðu. Segja hreint út að þetta ástand sé alls ekki eðlilegt, að þetta sé tilfinningaleg misnotkun á barni og ofbeldi gagnvart útilokaða foreldrinu og fjölskyldu þess. Þetta krefst hugrekkis af þér því það er mjög líklegt að þú verðir bannfærð(ur) á sama hátt og útilokaða foreldrið. Ef þú óttast það þá skaltu líka staldra við og hugsa um hvernig er að vera barn þessa foreldris. Ofbeldi þrífst best í þögn og skömm. Við veigrum okkur við því að gera óþægilega hluti og því getur verið þægilegra að líta í hina áttina, að spyrja einskis og þegja frekar en að segja hug sinn. Í dag er alþjóðlegur dagur vitundarvakningar um foreldraútilokun. Við skulum hætta að þegja yfir því tilfinningaofbeldi þegar barn er þvingað til að afmá foreldri sitt og fjölskyldu úr lífi sínu. Virðum rétt barna til að elska og njóta samveru við báða foreldra sína, ömmur og afa, frændur og frænkur. Höfundur er formaður Félags um foreldrajafnrétti. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Börn og uppeldi Mest lesið „Sýndu mér vini þína og ég sýni þér framtíð þína“ Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun Takk, Gísli Marteinn Eva Dögg Davíðsdóttir Skoðun Áskorun til hæstvirts fjármálaráðherra Sigurðar Inga Jóhanssonar frá sérfræðingum í klínískri sálfræði Haukur Haraldsson,Inga Hrefna,Sólveig Erna Jónsdóttir,Kristbjörg Þórisdóttir Skoðun Hvað er fátækt? Sanna Magdalena Mörtudóttir Skoðun Skynsemishyggja Miðflokksins hvarf hratt Kristófer Már Maronsson Skoðun Græn vindorka Ásdís Hlökk Theodórsdóttir Skoðun Miðflokkurinn: fjarverandi í landi tækifæranna Lilja Hrund Lúðvíksdóttir Skoðun Er rúmdýnan þín hægt og rólega að murka úr þér líftóruna? Gunnar Dan Wiium Skoðun Heilsugæsla í vanda Jón Magnús Kristjánsson Skoðun Halldór 28.09.2024 Halldór Skoðun Skoðun Áskorun til hæstvirts fjármálaráðherra Sigurðar Inga Jóhanssonar frá sérfræðingum í klínískri sálfræði Haukur Haraldsson,Inga Hrefna,Sólveig Erna Jónsdóttir,Kristbjörg Þórisdóttir skrifar Skoðun Takk, Gísli Marteinn Eva Dögg Davíðsdóttir skrifar Skoðun Hvað er fátækt? Sanna Magdalena Mörtudóttir skrifar Skoðun „Sýndu mér vini þína og ég sýni þér framtíð þína“ Gísli Hvanndal Jakobsson skrifar Skoðun Evrópusambandið er í vanda Þórður Birgisson skrifar Skoðun Skynsemishyggja Miðflokksins hvarf hratt Kristófer Már Maronsson skrifar Skoðun Þetta gengur ekki lengur! Reynir Böðvarsson skrifar Skoðun „Með Guði vinkonu okkar“ Sigurvin Lárus Jónsson skrifar Skoðun Græn vindorka Ásdís Hlökk Theodórsdóttir skrifar Skoðun Af hverju þetta tímabundna álag á útsvarið? Bragi Bjarnason skrifar Skoðun Aðgengi að húsnæði fyrir ungt fólk – ekki lúxus heldur grundvallarréttur Gísli Rafn Ólafsson skrifar Skoðun Að eldast – ertu undirbúin? Hafdís Dögg Sveinbjarnardóttir ,Lára María Valgerðardóttir ,Magnús E. Smith skrifar Skoðun Heilsugæsla í vanda Jón Magnús Kristjánsson skrifar Skoðun Laxalús og varnir gegn henni Jón Sveinsson skrifar Skoðun En hér er ég ekkert... Nichole Leigh Mosty skrifar Skoðun Við getum ekki beðið í 131 ár Jódís Skúladóttir skrifar Skoðun Nýtt upphaf hjá Vinstri grænum Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Íslensk kjör á íslenskum vinnumarkaði Kristrún Frostadóttir skrifar Skoðun Viðbrögð við vanlíðan ungmenna Sandra Björk Birgisdóttir skrifar Skoðun Valdatafl Skák og Mát! Lárus Guðmundsson skrifar Skoðun FO: Hvernig getur þú skipt sköpum fyrir konur í Súdan? Áslaug Eva Björnsdóttir skrifar Skoðun Tvö útspil Pírata fyrir notendur heilbrigðiskerfisins Halldóra Mogensen,Eva Sjöfn Helgadóttir skrifar Skoðun Miðflokkurinn: fjarverandi í landi tækifæranna Lilja Hrund Lúðvíksdóttir skrifar Skoðun Við stöndum saman með réttindum táknmálsins! Mordekaí Elí Esrason skrifar Skoðun Það sem „gleymist“ að segja Sigmar Guðmundsson skrifar Skoðun Hvar er fótspor stjórnvalda gegn vinnumansali? Þorbjörrg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Þegar Joe Camel varð jafngóður vinur barnanna og Mikki mús Eyrún Magnúsdóttir skrifar Skoðun Riddarar kærleikans Halla Tómasdóttir skrifar Skoðun Um mennsku og samfélag Bolli Pétur Bollason skrifar Skoðun Er rúmdýnan þín hægt og rólega að murka úr þér líftóruna? Gunnar Dan Wiium skrifar Sjá meira
Þekkir þú barn sem hefur að mestu eða öllu leyti misst allt samband við annað foreldri sitt og þann hluta fjölskyldu sinnar sem tengist því foreldri? Samkvæmt könnun sem Gallup gerði fyrir Foreldrajafnrétti fyrir 3 árum þekkir rúmlega þriðji hver Íslendingur barn í þeirri stöðu. Barn sem ekki hefur leyfi til að elska báða foreldra sína. Í hverjum mánuði leita til okkar foreldrar sem eru að missa samband við barnið sitt vegna erfiðra samskipta við hitt foreldrið. Til okkar leita jafn margar mæður og feður því þetta ofbeldi er ekki bundið við annað kynið. Því miður er fátt sem við getum gert til að hjálpa annað en að gefa góð ráð, því barnaverndaryfirvöld hafa takmarkaðan áhuga á tilfinningalegu ofbeldi og út á við getur litið út fyrir að allt sé í besta lagi. Staðreyndin er þó önnur. Að innræta barni svo mikla skömm, ótta og hatur í garð foreldris að það hafnar sambandi við það er árás á tilfinningalíf barnsins sem það mun líða fyrir alla ævi ef ekki er gripið í taumana og reynt að bæta skaðann. Hvað er það sem gerist? Ofbeldi af þessu tagi byrjar oft í kjölfar sambúðarslita eða þegar annað foreldrið fer í samband eftir skilnað. Það foreldri sem beitir útilokuninni ber þá mjög þungan hug til hins foreldrisins og getur alls ekki þolað að barnið elski áfram þennan einstakling sem því finnst hafa komið svona illa fram. Meðvitað eða ómeðvitað fer þetta foreldri að grafa undan sambandi barnsins við hitt foreldrið t.d. með illu umtali, með því að leita huggunar hjá barninu, með fjandsamlegri framkomu að barninu viðstöddu og með því að sýna barninu vanþóknun ef það tjáir jákvæðar tilfinningar í garð hins foreldrisins. Börnum er eðlislægt að taka inn á sig þær tilfinningar sem foreldrar þeirra sýna og gera þær að sínum og ótti við höfnun foreldris er dýpsti ótti hvers barns. Barn sem er viðvarandi í hollustuklemmu af þessu tagi upplifir á endanum óbærilegan þrýsting á að taka afstöðu með öðru foreldri sínu gegn hinu og velur þá yfirleitt það foreldri sem það óttast meira að hafni því. Fyrir þér sem vini eða ættingja getur litið út fyrir að eitthvað alvarlegt hafi komið upp á í samskiptum útilokaða foreldrisins við barnið sem veldur því að nú vill það ekki lengur hitta það foreldri. Foreldrið sem beitir útilokuninni nýtir sér þetta og gefur vinum sínum ýmsar skýringar á höfnun barnsins. Segir fátt beint út en lætur liggja að ýmsu og þessi loðnu svör geta jafnvel litið út eins og það vilji ekki vera að baktala fyrrverandi maka. Það mun trúlega segjast vera mjög miður sín yfir ástandinu og að það hafi gert allt sem það gat til að fá barnið til að skipta um skoðun. Hvernig getur þú vitað hvað er satt? Best er að kynna sér báðar hliðar málsins. Ef þú gerir það er líklegt að strax komi brestir í þá sögu sem þér hefur verið sögð. Einnig eru nokkur atriði sem ættu að kveikja „rauð ljós“. Ef barnið átti áður gott og ástríkt samband við foreldri sitt er líklegast að það sé ekki vandamálið heldur að vinur/vinkona/ættingi þinn sé að beita foreldraútilokun. Ef barnið hefur ekkert gott að segja um útilokaða foreldrið og virðist ekki finna til minnstu sektar yfir því að hallmæla því og hafna ættu allar viðvörunarbjöllur að hringja. Jafnvel börn sem eiga mjög gallaða foreldra eru mjög treg til að tala illa um þá og hafna þeim næstum aldrei. Þetta er hins vegar mjög sterkt einkenni á börnum sem eru beitt foreldraútilokun. Ef barnið leggur ríka áherslu á að enginn hafi reynt að hafa áhrif á það og að það hafi alfarið verið þess eigin ákvörðun að hafna foreldri sínu er það enn ein vísbendingin. Ef barnið hafnar ekki aðeins foreldri sínu heldur allri fjölskyldu sinni þeim megin er mjög líklegt að barnið sé beitt foreldraútilokun. Ef barnið á eldra hálfsystkini sem einnig hefur misst samband við sitt foreldri af óljósum ástæðum eru yfirgnæfandi líkur á að bæði börnin séu þolendur foreldraútilokunar af hálfu þess foreldris sem þau búa hjá. Hvað er hægt að gera? Því miður skortir barnaverndarkerfið okkar enn þekkingu til að greina þessi mál og verkferla til að grípa inn í þau. Vonandi breytist það með endurskoðun barnaverndarkerfisins sem nú er unnið að en víða erlendis eru stjórnvöld að vakna til vitundar um hve alvarlegt ofbeldi er hér á ferð. Þá hjálpar til að Mannréttindadómstóll Evrópu hefur dæmt nokkur þjóðríki fyrir að koma ekki í veg fyrir að barn missi samband við foreldri sitt á þennan hátt. Ljóst er að íslenska ríkið hefur brugðist ekki síður en þau. En þangað til barnaverndaryfirvöld á Íslandi fá í hendur þekkingu og aðferðir til að takast á við foreldraútilokun ert þú besta vörn barna sem eru sett í svona alvarlega hollustuklemmu. Sem vinur eða ættingi foreldris sem virðist beita foreldraútilokun getur þú haft samband við útilokaða foreldrið til að heyra þess hlið. Þú getur spurt það foreldri út í atvik sem þér hefur verið sagt frá til að gefa skýringu á því að barnið hafi hafnað því. Það eru miklar líkur á að fátt sé satt af því sem þér var sagt. Þetta krefst ekki mikils af þér, það þarf enginn að vita af samtalinu. Ef niðurstaða þín er sú að vinur þinn eða ættingi hafi beitt barn sitt og barnsforeldri útilokun þarftu að taka afstöðu. Segja hreint út að þetta ástand sé alls ekki eðlilegt, að þetta sé tilfinningaleg misnotkun á barni og ofbeldi gagnvart útilokaða foreldrinu og fjölskyldu þess. Þetta krefst hugrekkis af þér því það er mjög líklegt að þú verðir bannfærð(ur) á sama hátt og útilokaða foreldrið. Ef þú óttast það þá skaltu líka staldra við og hugsa um hvernig er að vera barn þessa foreldris. Ofbeldi þrífst best í þögn og skömm. Við veigrum okkur við því að gera óþægilega hluti og því getur verið þægilegra að líta í hina áttina, að spyrja einskis og þegja frekar en að segja hug sinn. Í dag er alþjóðlegur dagur vitundarvakningar um foreldraútilokun. Við skulum hætta að þegja yfir því tilfinningaofbeldi þegar barn er þvingað til að afmá foreldri sitt og fjölskyldu úr lífi sínu. Virðum rétt barna til að elska og njóta samveru við báða foreldra sína, ömmur og afa, frændur og frænkur. Höfundur er formaður Félags um foreldrajafnrétti.
Áskorun til hæstvirts fjármálaráðherra Sigurðar Inga Jóhanssonar frá sérfræðingum í klínískri sálfræði Haukur Haraldsson,Inga Hrefna,Sólveig Erna Jónsdóttir,Kristbjörg Þórisdóttir Skoðun
Skoðun Áskorun til hæstvirts fjármálaráðherra Sigurðar Inga Jóhanssonar frá sérfræðingum í klínískri sálfræði Haukur Haraldsson,Inga Hrefna,Sólveig Erna Jónsdóttir,Kristbjörg Þórisdóttir skrifar
Skoðun Aðgengi að húsnæði fyrir ungt fólk – ekki lúxus heldur grundvallarréttur Gísli Rafn Ólafsson skrifar
Skoðun Að eldast – ertu undirbúin? Hafdís Dögg Sveinbjarnardóttir ,Lára María Valgerðardóttir ,Magnús E. Smith skrifar
Skoðun Tvö útspil Pírata fyrir notendur heilbrigðiskerfisins Halldóra Mogensen,Eva Sjöfn Helgadóttir skrifar
Áskorun til hæstvirts fjármálaráðherra Sigurðar Inga Jóhanssonar frá sérfræðingum í klínískri sálfræði Haukur Haraldsson,Inga Hrefna,Sólveig Erna Jónsdóttir,Kristbjörg Þórisdóttir Skoðun