Skoðun

Bergmálsklefi fullkomleikans

Sif Sigmarsdóttir skrifar
Nútíminn er trunta

með tóman grautarhaus.

Hjartað það er hrímað

því heilinn gengur laus.

Þótt lag Þursaflokksins, Nútíminn, hafi fyrst heyrst á öldum ljósvakans fyrir fjórum áratugum hefur nútíminn lítið breyst. Eftirsókn eftir vindi feykir okkur hálfmeðvitundarlausum á áfangastaði hégómans þar sem við drúpum tómum grautarhausum hokin við stafræn altari og tilbiðjum föður, son og heilagan anda; Google, Fésbók og Steve Jobs. Við tókum bita af eplinu og vorum rekin úr Paradís, dæmd til að strita í stafrænni veröld, yrkja ímyndina plöguð af blygðun um alla eilífð, amen.

Filter, fótósjopp, stafræn fegrunaraðgerð. Sjáið mig! Ég er á skíðum í Ölpunum, teygjustökki á Balí.

Við krjúpum við árbakka og störum á spegilmynd okkar jafnheltekin og Narkissos sem elskaði eigin ásjónu svo mikið að hann veslaðist upp og dó. Áin okkar er Fésbók; sykursæt tálbeita Zuckerbergs sem sannfærir okkur um að sitja og horfa á strauminn renna á skjá, á meðan lífið líður hjá.

Ef tré fellur í skógi og enginn býr til myllumerki um það, heyrist þá hljóð?

Cogito, ergo sum. Ég „pósta“, þess vegna er ég til.

Ég, ég, ég. Sjáið mig! Ég var að hlaupa maraþon, er að lesa bók.

Við hverfumst í hringi í kringum sjálfið. Sjálfhverfa er ferðalag samtímans. Hver er ég? Best að spyrja Google.

En undir gljáandi yfirborði stafrænnar veraldar, handan bergmálsklefa fullkomleikans, er ekki allt sem sýnist.

„Lög eru eins og pylsur – best er að sjá ekki hvernig þau verða til,“ sagði Otto von Bismarck. Fleira en lög er eins og pylsur. Einstaklingurinn er bjúga sem Fésbókin flytur á færibandi milli notenda til að neyta – eina með öllu nema hráum (veruleika). Því inni í sléttum himnubelg er subbulegur raunveruleikinn, óreiða úr óróleika, óöryggi og óhamingju. Ó, ó, ó!

Truntan hún er taumlaus

og töltir út á hlið. 

Sumir eru að síga 

úr söðli undir kvið.

Einhverjir verða undir

að gömlum, góðum sið

segir í texta Þursaflokksins. Því það að vera er ekki lengur nóg. Eða eins og uppgefinn Fésbókar vinur orðaði það svo vel:

Þú þarft ekki bara að vera í leikfimi – þú þarft að vera í formi eins og atvinnumaður.

Þú þarft ekki bara að vera í góðri vinnu – þú þarft að vera leiðtogi.

Þú þarft ekki bara að eiga börn – þau þurfa að vera framúrskarandi.

Þú þarft ekki bara að fara í frí – þú þarft að vera í Víetnam.

Þú þarft ekki bara að borða hollt – þú þarft að vera vegan.

Þú þarft ekki bara að vera vel menntuð/aður – þú þarft doktorspróf.

Þú þarft ekki bara að stunda útivist – þú þarft að vera landvættur.

Þú þarft ekki bara að eiga fallegt heimili – það þarf að fylgja nýjustu tískustraumum.

Gakktu inn í daginn, kæri lesandi. Skildu falskan fullkomleikann eftir í símanum og láttu þér nægja að vera. En samt: Ekki gleyma að njóta; þér má alls ekki mistakast að njóta.




Skoðun

Skoðun

BRCA

Elín Íris Fanndal Jónasdóttir skrifar

Sjá meira


×