Stuðningsgrein: Hún verður vitur forseti Guðmundur W. Vilhjálmsson skrifar 25. júní 2012 19:00 Tveir Þor-geirar eru frægir úr sögum okkar Íslendinga. Annar þeirra er Þorgeir Hávarsson, kjarkmaður mikill en kjarkur hans var í öfugu hlutfalli við vit. Hann drap að ósekju fjölda manna sem minna máttu sín til að auka virðingu sína. Fyrirmyndir hans voru þeir íslenskir sem fóru til hirða norskra konunga til að elta lýð og drepa. Annar þor-geir var Þorgeir Ljósvetningagoði, sem hafði góðan kjark, en því fylgdi vit meira. Sá Þorgeir hafði kjark til að leggjast undir feld til að hug- leiða gerning til sátta þegar við lá að kristnir menn og heiðnir myndu berjast á Alþingi til úrslita um kristnitöku þjóðarinnar. Undan feldi kom þessi Þorgeir með afurð vit síns, sáttatillögu sem þingheimur sættist á og komst þá friður með þjóðinni. Í umræðum um framboð einstaklinga til kjörs um embætti forseta Íslands hefur komið fram að frambjóðendur þurftu að sanna kjark sinn með yfirlýsingum um þor til að beita valdi forsetans skv 26. gr. stjórnarskráinnar til að neita að undirrita lög og efna til þjóðaratkvæðagreiðslu um þau lög. Ekki var spurt um kjark til að neita ekki að undirrrita. Forseti Íslands hafði sýnt kjark til þessara aðgerða ítrekað. Í Icesave málinu skipaði Alþingi nefnd til fara til London og semja við Breta og Hollendinga um þau afdrífaríku mál. Til þeirrar ferðar voru valdir menn sem litla reynslu höfðu í milliríkjamálaferlum, en lög til að staðfesta niðurstöður samninga sem nefndin kom með voru samþykkt af tæpum meirhluta þingsins. Forsetinn neitaði að staðfesta lögin og vísaði þeim til þjóðaratkvæðagreiðslu þar sem þjóðin hafnaði þeim. Nú taldi þingið að Icesave málið væri enn komið í sínar hendur, skipaði nýja nefnd til að semja við við Breta og Hollendinga, útbjó hana með nesti og nýja skó og réð þeim til fulltingis lögfræðing sem hafði mikla reynslu í milliríkjadeilum, Mr Lee C. Buchheit. Sú nefnd kom heim með samningsuppkast til samþykkis Alþingis. Þessi tvenn samningsdrög áttu ekkert sameiginlegt nema nafnið. Seinna samningsuppkastið var það miklu betra og fannst mönnum að forsetinn hefði forðað þjóðinni frá hörðum kosti. Alþingi vann nú það verk sem það var kjörið til og samþykkti drögin með 70% atkvæða og létti mörgum. Slíkur meirihluti er fátíður á alþingi. En nú kemur að spurningunni um hvort beiting 26. Gr. stjórnarskrárinnar er ávanabindandi, þvi enn beitir forseti vor synjunarheimild sinni og málið fer aftur í þjóðaratkvæðagreiðslu og þar er lögunum enn synjað gildis. Vitað var að betri samningur myndi ekki fást. Má segja að örlögin hafi í upphafi stefnt okkur í málaferli. Að mínu mati hefði sitjandi forseti lokið sínum ferli á Bessastöðum með meiri reisn með undirritun laga um síðara samningsuppkastið. En var þjóðin þá ekki dómbær í þessu máli? Nei, hún var ekki undirbúin né nógu vel upplýst í mjög flóknu máli. Fjölmiðlar greindu ekki nógu vel frá því hvað tæki við ef samningnum yrði hafnað. Fyrir nokkru birstist grein í fjölmiðli hér þess efnis að töluvert hefði verið greitt inn á Icesave reikninginn. Kona ein brást svo við þessari frásögn: Ég hélt að við hefðum í þjóðaratkvæðagreiðslunni ákveðið að borga ekki skuldir óreiðumanna, að borga ekki neitt! Umdeildar fjárhæðir voru innistæður einstaklinga, sveitafélaga og hópa sem féllu fyrir yfirboði Landsbankans á vöxtum á Icesavereikningum í Englandi, Hollandi og víðar. Svo kom hrunið og akkerisfestar voru engar. Engar trygginar voru að baki þessum innstæðum. Útibú Landsbankans erlendis voru heimilislausir flækingar. Ríkisstjórnir landa þar sem íslensku útibúin störfuðu greiddu innistæðueigendum hámarksbætur skv. reglum Evrópusambandsins, sem voru 20.000 evrur. Við hrunið ákvað ríkisstjórn Íslands að allar innistæður í íslenskum bönkum á Íslandi skyldu vera að fullu tryggðar. Nú eru Icesave reikningarnir efnisþáttur í málaferlum Bretlands og Hollands gegn ríkisstjórn Íslands. Krafa þeirra er að Ísland endurgreiði útlagt fé þessara ríkisstjórna til innistæðueigenda. En jafnframt er bent á mismunun í bótum á Íslandi annars vegar, þar sem innistæður voru að fullu greiddar, og hinsvegar þar sem hámarksbætur námu 20.000 evrum. Vonandi nær krafa í dómsmálinu um fullar bætur ekki fram að ganga. Bú Landsbankans í Bretlandi mun eiga sjóði til að greiða bætur miðað við innistæður að upphæð eur 20.000. Falli dómur á þá leið að íslenska ríkinu beri að bæta að fullu hinum erlendu innistæðueigendum, þar sem um mismunun hefði verið að ræða, verður um mikið hærri upphæðir að ræða. Forseti Íslands hefur nú setið í embætti í 16 ár, eða fjögur kjörtímabil. Kóngar og keisarar „ríkja" til æviloka en þeir eru ekki þjóðkjörnir. Forseti Íslands á ekki að gegna embætti lengur en þrjú kjörtímabil, enda mannval mikið hér, eins og forsetinn hefur ítrekað lagt áherslu á. Við það val eiga stjórnmálaflokkar ekki að koma. Það hefur reynslan sýnt. Næsti forseti fær m.a. það hlutverk að brúa bil milli forseta og þings. Virðing þingsins er í lágmarki meðal þjóðarinnar en á því verður þingið sjálft að finna lausn. Það er ekki í verkahring forseta. Við þessar kosningar sem nú eiga að fara fram tel ég Þóru Arnórsdóttir góðan kost í embættið. Ég tel hana hafa margumrætt þor, bæði til að gera – og gera ekki. Hún mun skilja að Alþingi, ríkisstjórn, dómstólar og forseti, allt er þetta hluti af þjóðinni. Ég mun kjósa Þóru Arnórsdóttir. Ég veit að hún verður vitur forseti. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Forsetakosningar 2012 Mest lesið „Áhrifavaldar“ og „Sauðirnir“ sem fylgja þeim Guðmunda G. Guðmundsdóttir Skoðun Fögnum á degi líffræðilegrar fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Skúli Skúlason,Ole Sandberg,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun Gulldrengir Landspítala (Ekki KSÍ): Sönn saga um spillingu Sigurlaug Guðrún Kristjánsdóttir Skoðun Ég er eins og ég er Sólveig Sigurðardóttir Skoðun Lýst yfir hættustigi vegna áfengisdrykkju Gunnar Hersveinn Skoðun „Það eru allir með ADHD“ Tómas Páll Þorvaldsson Skoðun „...nema sveitarstjórnir og lögregla“ Kristín Magnúsdóttir Skoðun Brúin yfir Fossvog Sigurður Oddsson Skoðun Ráðvilltur ráðgjafi ríkisstjórnar Ásgeir Daníelsson Skoðun Var jafnrétti í heiðri haft af ráðherra jafnréttismála? Erna Guðmundsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun „Áhrifavaldar“ og „Sauðirnir“ sem fylgja þeim Guðmunda G. Guðmundsdóttir skrifar Skoðun „...nema sveitarstjórnir og lögregla“ Kristín Magnúsdóttir skrifar Skoðun Sjónarhornið er það sem skiptir mestu Anton McKee skrifar Skoðun Ég er eins og ég er Sólveig Sigurðardóttir skrifar Skoðun Brúin yfir Fossvog Sigurður Oddsson skrifar Skoðun Kominn tími til að laga lýðræðishallann og skapa traust til stjórnmálanna Magnea Marinósdóttir skrifar Skoðun Var jafnrétti í heiðri haft af ráðherra jafnréttismála? Erna Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Má fjársýslan semja við Rapyd? Gunnar Már Gunnarsson,Sindri Kristjánsson skrifar Skoðun Gulldrengir Landspítala (Ekki KSÍ): Sönn saga um spillingu Sigurlaug Guðrún Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Byggja upp eða pakka? Gerður Gestsdóttir Valgerðardóttir skrifar Skoðun Loftslagsaðgerðir í sátt við líffræðilega fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir, Guðrún Schmidt skrifar Skoðun Oft er ekki nægjanleg mönnun til þess að sinna félagslífi/tómstundum Atli Már Haraldsson skrifar Skoðun Verði ykkur að trú ykkar! Vangaveltur um stóra kirkjugarðsmálið Gunnar Jóhannesson skrifar Skoðun Ráðvilltur ráðgjafi ríkisstjórnar Ásgeir Daníelsson skrifar Skoðun Ímyndaðu þér að þú sért átján ára stúlka... Stella Samúelsdóttir skrifar Skoðun Hvað eiga lýðræði og hátíðarhöld sameiginlegt Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Stjórnartíðindi 150 ára Svavar Kjarrval skrifar Skoðun Í skólabyrjun Dagbjört Harðardóttir,Sigurjón Már Fox skrifar Skoðun „Það eru allir með ADHD“ Tómas Páll Þorvaldsson skrifar Skoðun Sannleikurinn um Evrópusambandið I - Öryggi, velferð og lífsgæði, sem margir átta sig ekki á Ole Anton Bieltved skrifar Skoðun Aftur að hjálmskviðu ríkislögreglustjóra Indriði Stefánsson skrifar Skoðun Svar við bréfi Ernu Ragnar Sigurður Kristjánsson skrifar Skoðun ADHD og Sköpunargáfa: Leyndarmál Skapandi Framfara: Steindór Þórarinsson skrifar Skoðun Lýst yfir hættustigi vegna áfengisdrykkju Gunnar Hersveinn skrifar Skoðun Nýfrjálshyggjan er ósjálfbær Reynir Böðvarsson skrifar Skoðun Gjaldfrjálsar skólamáltíðir fyrir öll börn á Íslandi - nú þarf að vanda til verka Guðrún E. Gunnarsdóttir,Laufey Steingrímsdóttir,Ludvig Guðmundsson skrifar Skoðun Fjármagna enn hernað Rússlands Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Persónur og leikendur í leikriti fáránleikans Davíð Bergmann skrifar Skoðun Eru framkvæmdir í Saltvík loftslagsvænar? Ólafur S. Andrésson skrifar Skoðun Vönduð eða vindasöm vinnubrögð í aðdraganda vindorkuvers Haraldur Þór Jónsson skrifar Sjá meira
Tveir Þor-geirar eru frægir úr sögum okkar Íslendinga. Annar þeirra er Þorgeir Hávarsson, kjarkmaður mikill en kjarkur hans var í öfugu hlutfalli við vit. Hann drap að ósekju fjölda manna sem minna máttu sín til að auka virðingu sína. Fyrirmyndir hans voru þeir íslenskir sem fóru til hirða norskra konunga til að elta lýð og drepa. Annar þor-geir var Þorgeir Ljósvetningagoði, sem hafði góðan kjark, en því fylgdi vit meira. Sá Þorgeir hafði kjark til að leggjast undir feld til að hug- leiða gerning til sátta þegar við lá að kristnir menn og heiðnir myndu berjast á Alþingi til úrslita um kristnitöku þjóðarinnar. Undan feldi kom þessi Þorgeir með afurð vit síns, sáttatillögu sem þingheimur sættist á og komst þá friður með þjóðinni. Í umræðum um framboð einstaklinga til kjörs um embætti forseta Íslands hefur komið fram að frambjóðendur þurftu að sanna kjark sinn með yfirlýsingum um þor til að beita valdi forsetans skv 26. gr. stjórnarskráinnar til að neita að undirrita lög og efna til þjóðaratkvæðagreiðslu um þau lög. Ekki var spurt um kjark til að neita ekki að undirrrita. Forseti Íslands hafði sýnt kjark til þessara aðgerða ítrekað. Í Icesave málinu skipaði Alþingi nefnd til fara til London og semja við Breta og Hollendinga um þau afdrífaríku mál. Til þeirrar ferðar voru valdir menn sem litla reynslu höfðu í milliríkjamálaferlum, en lög til að staðfesta niðurstöður samninga sem nefndin kom með voru samþykkt af tæpum meirhluta þingsins. Forsetinn neitaði að staðfesta lögin og vísaði þeim til þjóðaratkvæðagreiðslu þar sem þjóðin hafnaði þeim. Nú taldi þingið að Icesave málið væri enn komið í sínar hendur, skipaði nýja nefnd til að semja við við Breta og Hollendinga, útbjó hana með nesti og nýja skó og réð þeim til fulltingis lögfræðing sem hafði mikla reynslu í milliríkjadeilum, Mr Lee C. Buchheit. Sú nefnd kom heim með samningsuppkast til samþykkis Alþingis. Þessi tvenn samningsdrög áttu ekkert sameiginlegt nema nafnið. Seinna samningsuppkastið var það miklu betra og fannst mönnum að forsetinn hefði forðað þjóðinni frá hörðum kosti. Alþingi vann nú það verk sem það var kjörið til og samþykkti drögin með 70% atkvæða og létti mörgum. Slíkur meirihluti er fátíður á alþingi. En nú kemur að spurningunni um hvort beiting 26. Gr. stjórnarskrárinnar er ávanabindandi, þvi enn beitir forseti vor synjunarheimild sinni og málið fer aftur í þjóðaratkvæðagreiðslu og þar er lögunum enn synjað gildis. Vitað var að betri samningur myndi ekki fást. Má segja að örlögin hafi í upphafi stefnt okkur í málaferli. Að mínu mati hefði sitjandi forseti lokið sínum ferli á Bessastöðum með meiri reisn með undirritun laga um síðara samningsuppkastið. En var þjóðin þá ekki dómbær í þessu máli? Nei, hún var ekki undirbúin né nógu vel upplýst í mjög flóknu máli. Fjölmiðlar greindu ekki nógu vel frá því hvað tæki við ef samningnum yrði hafnað. Fyrir nokkru birstist grein í fjölmiðli hér þess efnis að töluvert hefði verið greitt inn á Icesave reikninginn. Kona ein brást svo við þessari frásögn: Ég hélt að við hefðum í þjóðaratkvæðagreiðslunni ákveðið að borga ekki skuldir óreiðumanna, að borga ekki neitt! Umdeildar fjárhæðir voru innistæður einstaklinga, sveitafélaga og hópa sem féllu fyrir yfirboði Landsbankans á vöxtum á Icesavereikningum í Englandi, Hollandi og víðar. Svo kom hrunið og akkerisfestar voru engar. Engar trygginar voru að baki þessum innstæðum. Útibú Landsbankans erlendis voru heimilislausir flækingar. Ríkisstjórnir landa þar sem íslensku útibúin störfuðu greiddu innistæðueigendum hámarksbætur skv. reglum Evrópusambandsins, sem voru 20.000 evrur. Við hrunið ákvað ríkisstjórn Íslands að allar innistæður í íslenskum bönkum á Íslandi skyldu vera að fullu tryggðar. Nú eru Icesave reikningarnir efnisþáttur í málaferlum Bretlands og Hollands gegn ríkisstjórn Íslands. Krafa þeirra er að Ísland endurgreiði útlagt fé þessara ríkisstjórna til innistæðueigenda. En jafnframt er bent á mismunun í bótum á Íslandi annars vegar, þar sem innistæður voru að fullu greiddar, og hinsvegar þar sem hámarksbætur námu 20.000 evrum. Vonandi nær krafa í dómsmálinu um fullar bætur ekki fram að ganga. Bú Landsbankans í Bretlandi mun eiga sjóði til að greiða bætur miðað við innistæður að upphæð eur 20.000. Falli dómur á þá leið að íslenska ríkinu beri að bæta að fullu hinum erlendu innistæðueigendum, þar sem um mismunun hefði verið að ræða, verður um mikið hærri upphæðir að ræða. Forseti Íslands hefur nú setið í embætti í 16 ár, eða fjögur kjörtímabil. Kóngar og keisarar „ríkja" til æviloka en þeir eru ekki þjóðkjörnir. Forseti Íslands á ekki að gegna embætti lengur en þrjú kjörtímabil, enda mannval mikið hér, eins og forsetinn hefur ítrekað lagt áherslu á. Við það val eiga stjórnmálaflokkar ekki að koma. Það hefur reynslan sýnt. Næsti forseti fær m.a. það hlutverk að brúa bil milli forseta og þings. Virðing þingsins er í lágmarki meðal þjóðarinnar en á því verður þingið sjálft að finna lausn. Það er ekki í verkahring forseta. Við þessar kosningar sem nú eiga að fara fram tel ég Þóru Arnórsdóttir góðan kost í embættið. Ég tel hana hafa margumrætt þor, bæði til að gera – og gera ekki. Hún mun skilja að Alþingi, ríkisstjórn, dómstólar og forseti, allt er þetta hluti af þjóðinni. Ég mun kjósa Þóru Arnórsdóttir. Ég veit að hún verður vitur forseti.
Fögnum á degi líffræðilegrar fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Skúli Skúlason,Ole Sandberg,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun
Skoðun Kominn tími til að laga lýðræðishallann og skapa traust til stjórnmálanna Magnea Marinósdóttir skrifar
Skoðun Gulldrengir Landspítala (Ekki KSÍ): Sönn saga um spillingu Sigurlaug Guðrún Kristjánsdóttir skrifar
Skoðun Loftslagsaðgerðir í sátt við líffræðilega fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir, Guðrún Schmidt skrifar
Skoðun Oft er ekki nægjanleg mönnun til þess að sinna félagslífi/tómstundum Atli Már Haraldsson skrifar
Skoðun Sannleikurinn um Evrópusambandið I - Öryggi, velferð og lífsgæði, sem margir átta sig ekki á Ole Anton Bieltved skrifar
Skoðun Gjaldfrjálsar skólamáltíðir fyrir öll börn á Íslandi - nú þarf að vanda til verka Guðrún E. Gunnarsdóttir,Laufey Steingrímsdóttir,Ludvig Guðmundsson skrifar
Fögnum á degi líffræðilegrar fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Skúli Skúlason,Ole Sandberg,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun