Gagnrýni

Ég man, því er ég

Heillandi lýsing á uppvexti skálds, þar sem skynjun barnsins rennur í gegnum rökhugsun hins fullorðna manns og skapar dýpt og víddir sem vandfundnar eru í æviminningum.

Gagnrýni

Alltaf hægt að fá nýtt lán

Kirsuberjagarðurinn var frumsýndur í Borgarleikhúsinu á föstudaginn var. Þvílík leikgleði og þvílíkt listaverk. Frábærlega unnin sýning fyrir alla fjölskylduna.

Gagnrýni

Verðugur arftaki Dr. Jones

Uncharted 3 er flottari en svölustu hasarmyndir og heldur manni rígföstum frá upphafi til enda. Hreint frábær leikur sem ætti að vera skyldueign fyrir alla unnendur ævintýra og hasars.

Gagnrýni

Gefur frumsmíðinni ekkert eftir

Mesópótamía flott plata sem gefur frumsmíðinni ekkert eftir. Agnes Björt er skemmtileg söngkona sem gerir mikið fyrir sveitina, bæði á plötunni og með líflegri sviðsframkomu á tónleikum. Aðdáendur FM Belfast, Gus Gus og Bloodgroup ættu að kíkja á Sykur.

Gagnrýni

Flott framhald

Balkansveitin Orphic Oxtra rúllar plötu númer tvö upp með stæl. Kebab diskó er fín plata sem sýnir að það er mikill hugur í meðlimum Orphic Oxtra og þeir eru opnir fyrir því að taka nýja strauma inn í tónlistina. Það verður spennandi að fylgjast með því hvernig tónlist sveitarinnar þróast á næstu plötum.

Gagnrýni

Kambur í hrauni, kryppan á Heklu

Meistaraverkið og fleiri sögur er ekki gallalaus bók en ber þegar best lætur öll bestu höfundareinkenni Ólafs Gunnarssonar, skemmtir, vekur umhugsun og skilur eftir örlítinn hroll í sálinni. Fjórtán ólíkar smásögur frá sagnamanni af guðs náð. Grimmd, húmor og fullkomið vald á forminu.

Gagnrýni

Tíminn er núna

Einmitt núna er ný mynd eftir Woody Allen í bíó. Drífðu þig! Midnight in Paris er besta mynd Allen í nokkur ár, síðan Match Point kom út.

Gagnrýni

Nóttin á bak við lífið

Glæsilegt lokabindi þríleiksins um Strákinn og Plássið. Meistaralega stíluð, sár og hrífandi saga. Þessi þríleikur Jóns Kalmans er eitt mesta stórvirki í íslenskum bókmenntum síðari ára. Þessi saga forfeðranna, sagan af lífskjörum þeirra, þrautseigju og baráttu við hafið og önnur náttúruöfl hefur sjaldan verið betur sögð.

Gagnrýni

Ghostigital á Iceland Airwaves: Harðasta bandið

Tónleikar Ghostigital hafa verið einn af hápunktum Airwaves undanfarin ár og það varð engin breytng á því á árinu 2011. Þeir Einar Örn og Curver spiluðu klukkan níu á laugardagskvöldið á aðalsviðinu á Faktorý og staðurinn troðfylltist á meðan þeir voru að spila.

Gagnrýni

Tonik á Iceland Airwaves: Tónar og litir

Anton Kaldal Ágústsson er búinn að búa til raftónlist undir nafninu Tonik í nokkur ár. Hann var fyrsta atriðið á dagskránni á Faktorý á laugardagskvöldið. Þegar ég mætti á staðinn var hann í góðum fíling á sviðinu ásamt bassaleikara. Tónlist Toniks hljómaði mjög vel í þessu frábæra hljóðkerfi sem var á staðnum og henni fylgdi einföld, en vel útfærð ljósasýning, en eitt af því sem Tonik segist vera að vinna með er samband lita og tóna.

Gagnrýni

Samaris á Iceland Airwaves: Öruggari og þéttari

Það var ágæt mæting þegar tríóið Samaris spilaði á neðri hæðinni á Faktorý á laugardagskvöldið. Hljómsveitin er orðin mun þéttari og öruggari heldur en hún var þegar ég sá þau spila síðasta vor. Tónlistin þeirra er afbrigði af trip-hoppi tíunda áratugarins með áhrifum frá nýrri stefnum eins og dub step og svo einhverju sem kemur frá þeim sjálfum.

Gagnrýni

tUnE-yArDs á Iceland Airwaves: Brjáluð stemning

tUnE-yArDs er mjög skemmtileg á tónleikum. Hún leikur sjálf á trommur og syngur og hljóðritar bæði söng og takta og spilar þá jafnóðum (notar fótpedala til að stjórna aðgerðum !) og svo spilar hún á úkúleleið sitt. Með henni á Nasa var bassaleikari og tveir saxófónleikarar. Áhorfendur sungu með hástöfum í lögum eins og Gangsta og You Yes You en hápunkturinn var lagið Bizness.

Gagnrýni

Sinead O'Connor á Iceland Airwaves: Spilað á allan tilfinningaskalann

Það var mikil stemning í Fríkirkjunni þegar írska stjarnan Sinéad O'Connor spilaði þar á föstudagskvöldið með tveimur aðstoðarmönnum, gítarleikara og hljómborðsleikara. Sinéad var í fínu formi og náði mjög sterkum tengslum við tónleikagesti, sérstaklega þegar leið á tónleikana. Hún er frábær söngkona og textahöfundur og flutti lögin sín af mikilli tilfinningu sem kallaði marg oft fram gæsahúð hjá áhorfendum sem fylltu kirkjuna.

Gagnrýni

Esmerine á Iceland Airwaves: Hörpufjör í Hörpu

Montreal-bandið Esmerine hreif áhorfendur með sér um leið og sveitin hóf leik. Tónlist sveitarinnar er að mestu leikin á selló, hörpu og ýmis ásláttarhljóðfæri, til að mynda sílafón, og sver sig í ætt við ýmsar síðrokksveitir og indíbönd frá Kanada.

Gagnrýni

Dungen á Iceland Airwaves: Vonbrigði

Lélegur hljómur Hafnarhússins eyðilagði lítið fyrir HAM, en fór illa með sænsku hipparokkarana í Dungen. Tónleikar hljómsveitarinnar byggðust mikið upp á spunakenndum hljóðfæraleik, en erfitt reyndist að greina tónlistina þar sem bassinn virtist hafa skitið yfir tónleikana. Svo lélegur var hljómurinn.

Gagnrýni

John Grant á Iceland Airwaves: Stórkostlegur sögumaður

John Grant var ekkert að klæða sig upp fyrir tónleika sína í Hörpu. Hann settist fyrir framan flygilinn með lopahúfu á hausnum og hamraði inn æðislegar melódíur í tæpan klukkutíma. Grant er frábær sögumaður og sýndi fimi sína milli laga. Sagði frá erfiðum uppvaxtarárum, en hann uppgvötaði mjög snemma að hann er hommi og taldi lengi að það væri synd.

Gagnrýni

HAM á Iceland Airwaves: Díselvélin

Hljómurinn í Hafnarhúsinu á föstudagskvöld var lélegur. Það kom lítið niður á tónleikum HAM sem er einhvers konar þungarokkvél. Vélin hökktir lítið og keyrir áfram á díselolíu með tilheyrandi hávaða og látum. Lögin Dauð hóra, Mitt líf og Ingimar eru orðin klassík, þrátt fyrir að stutt sé síðan þau komu út á plötu og áhorfendur sungu með af lífsins sálar kröftum. Haldið til haga: Í gagnrýni Fréttablaðsins um tónleika HAM í Hafnarhúsinu á föstudaginn kom fram að hljómurinn hafi verið lélegur. Þetta er klaufalega orðað þar sem gagnrýnandi var ekki á svæðinu fyrri hluta kvölds og var því ekki dómbær á það sem fór þá fram.

Gagnrýni

Of Monsters and Men á Iceland Airwaves: Varla feilnóta

Of Monsters and Men sýndi í Norðurljósasalnum af hverju hún er vinsælasta hljómsveit landsins um þessar mundir. Fullt var út úr dyrum eins og búast mátti við og stemningin var eftir því. Tíu manns voru á sviðinu og spilamennskan var þétt og hljómurinn einkar góður. Hið gríðarvinsæla Little Talks fékk bestu viðtökurnar en önnur lög voru ekki síðri.

Gagnrýni

Dad Rocks á Iceland Airwaves: Huggulegt

Snævar Njáll Albertsson býr í Danmörku og kallar sig Dad Rocks! Með honum á sviðinu í Kaldalónssalnum voru tveir fiðluleikarar, tveir trompetleikarar og einn sellóleikari en trommuleikarinn átti ekki heimagengt frá Danmörku

Gagnrýni

Puzzle Muteson á Iceland Airwaves: Lágstemmt

Salurinn í Iðnó var troðfullur og með Puzzle á sviðinu voru sjö manns, þar á meðal píanóleikarinn Daníel Bjarnason. Sjálfur sat forsprakkinn fremst með kassagítarinn í hendi og söng með fallegri rödd sinni lágstemmd lögin.

Gagnrýni

Kænn kappi í Landnámssetrinu

Niðurstaða: Þór nýtur sín í þessu hlutverki og er alveg óhætt að mæla með enn einu fræðandi og skemmtilegu stefnumóti við forna kappa uppi í Borgarnesi.

Gagnrýni

Plastic Ono Band á Iceland Airwaves: Salurinn tæmdist

Salurinn var kjaftfullur áður en tónleikar The Plastic Ono Band hófust. Til að hita upp fyrir tónleikana var sýnd heimildarmynd um Yoko Ono og John Lennon og allir virtust spenntir að sjá þessa frægu hljómsveit stíga á svið. Fljótlega eftir að Yoko hóf upp raustina byrjaði fólk þó að tínast úr salnum, enda er söngur hennar langt í frá allra.

Gagnrýni

Mest lesið