„Þetta er ekki hægt, en það verður samt að gera þetta“ Arnar Þór Jónsson skrifar 4. desember 2024 10:01 Ofangreind orð komu frá einum af bestu sonum Íslands þegar við ræddum nú í haust um stofnun og framboð Lýðræðisflokksins. Já, við vissum að þetta yrði erfið sigling gegnum brimgarð ríkisrekinna stjórnmálaflokka sem auglýstu fyrir tugi milljóna; í gegnum múr ríkisstyrktra fjölmiðla; gegn innlendu og erlendu stofnanaveldi. Lýðræðisflokkurinn varð að komast á fót til að unnt væri að tjá, með skýrum hætti í kosningabaráttunni, að kjósendur geta haft áhrif og þyrftu ekki endalaust að þola ánauð spillts stjórnkerfis og fégráðugs ríkis. Lýðræðisflokkinn varð að stofna til að unnt verði að segja síðar meir að íslenskir kjósendur hafi sannarlega verið varaðir við þeirri hættu sem stöðugt nálgast: Þar sem vald og auður halda áfram að þjappast saman; þar sem íslenskir ráðamenn (nú væntanlega Alma, Víðir o.fl.) halda áfram að afhenda erlendum stofnunum (ESB, Nato, WHO, SÞ) stöðugt meiri áhrif, bæði innanlands og á sviði utanríkismála. Hvenær mun koma að því að Íslendingar hætti að kjósa flokka (og fólk) sem þekktir eru fyrir að blekkja kjósendur með innihaldslausum loforðum? Hvenær munu Íslendingar hætta að treysta flokkum sem ítrekað hafa valdið skattgreiðendum beinu fjárhagstjóni (með mistökum og spillingu) og óbeinu (með peningaprentun til að borga vanhugsuð loforð). Hvenær munu Íslendingar hætta að kjósa flokka sem slegið hafa leyndarhjúp um mikilvæg gögn (t.d. varðandi Icesave og bóluefnakaup)? Með ríkisstjórn Viðreisnar, Samfylkingar og Flokks fólksins eru litlar líkur á að háar skuldir ríkissjóðs (nú ca. 1800 milljarðar) verði lækkaðar, þrátt fyrir að ríkið muni halda áfram að hækka skatta og gjöld! Framboð Lýðræðisflokksins þjónaði þvi hlutverki að skerpa athygli landsmanna gagnvart því sem fylgjast þarf með: Hvernig hulið erlent og innlent vald seilist til auðs og áhrifa, hvernig ríkisstyrktir fjölmiðlar hagræða sannleikanum í samræmi við pólitískan rétttrúnað, sem flestir stjórnmálamenn og stærstur hluti almennings endurtekur gagnrýnislaust. Dæmi: Flestir stjórnmálamenn (og kjósendur) virðast enn trúa því að átökin í Úkraínu hafi byrjað árið 2020 (en ekki 2014). Flestir trúa því sömuleiðis að sprautulyfin gegn Covid-19 hafi veitt vörn og ekki valdið umtalsverðum skaða). Ný ríkisstjórn mun vafalaust halda áfram að telja fólki trú um að við séum vel menntuð, frjálslynd, rík þjóð og meðal hamingjusömustu þjóða. Lýðræðisflokkurinn notaði ekki slíkan fagurgala, heldur raunsæi með því m.a. að benda á að þjóð sem státar sig af því að vera vel upplýst ætti ekki að eyðileggja heilsu sína með óheilbrigðum lífsstíl: Ef ekki verður tekið á rót vandans (guðleysi?) mun offita, kvíði, þunglyndi, félagsrof o.fl. knésetja heilbrigðiskerfið, bótakerfið og ríkissjóð. Ein meginforsenda þess að íslenskt lýðræði geti gengið í endurnýjun lífdaga er sú að menntakerfið dragi úr kennslu og prófum sem snúast um hugsunarlausa endurtekningu. Þess í stað ber að efla gagnrýna hugsun og hvetja nemendur til að virkja hæfileika sína og sköpunarkrafta. Að síðustu vil ég þakka öllum þeim sem studdu Lýðræðisflokkinn, öllum frambjóðendum fyrir hugrekkið og öllum sjálfboðaliðum fyrir óeigingjarnt framlag þeirra í þágu hugsjónar um betri framtíð. Á fundum okkar kviknaði neisti sem halda verður lífi í fram að næstu kosningum, þegar Íslendingar verða vonandi tilbúnir að meðtaka skilaboð flokksins um frið, frelsi, líf og ljós í baráttu við öfl sem ýta undir myrkvun hugans, frelsishöft og stríð. Þessi barátta er raunveruleg og hún er eilíf. Frammi fyrir þeim hörmungum sem á ganga í heiminum, frammi fyrir þeirri illsku sem sýnileg er alls staðar, getur enginn staðið aðgerðarlaus á hliðarlínunni án þess að flekka sjálfan sig. Eins og allir aðrir stendur þú frammi fyrir vali, kæri lesandi. Taktu þér stöðu réttu megin. Feldu þig ekki í hjörðinni. Fylgdu ekki meirihlutanum í blindni. Hlýddu samvisku þinni og sannfæringu. Láttu ekki aðra hugsa fyrir þig: Skylda þín er ekki auðveld, en hún er skýr: Þér ber að standa vörð um það sem er saklaust, gott, fagurt og satt. Höfundur er einn af stofnendum Lýðræðisflokksins. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Arnar Þór Jónsson Skoðun: Alþingiskosningar 2024 Lýðræðisflokkurinn Mest lesið Að kasta steinum úr glerhúsi Páll Steingrímsson Skoðun “Þú ert alltof of ung til að fá liðagigt” - Alþjóðlegur dagur liðagigtar Hrönn Stefánsdóttir Skoðun Er samþykki barna túlkunaratriði? Ólöf Tara Harðardóttir Skoðun Vegna meintra „föðurlandssvika og siðferðisleysis“ Gunnars Magnússonar Geir Sveinsson Skoðun Trump og forsetatilskipanir Helga Dögg Sverrisdóttir Skoðun Halldór 01.02.2025 Halldór Áróðursstríð Ingu Eydís Hörn Hermannsdóttir Skoðun Loðnustofninn hruninn Björn Ólafsson Skoðun Janúarblús vinstristjórnarinnar Jens Garðar Helgason Skoðun Hlutverk í fjölskyldum Matthildur Bjarnadóttir Skoðun Skoðun Skoðun “Þú ert alltof of ung til að fá liðagigt” - Alþjóðlegur dagur liðagigtar Hrönn Stefánsdóttir skrifar Skoðun Að kasta steinum úr glerhúsi Páll Steingrímsson skrifar Skoðun Býður grunnskólakerfið upp á öfuga hvatastýringu fyrir kennara? Davíð Már Sigurðsson skrifar Skoðun Vegna meintra „föðurlandssvika og siðferðisleysis“ Gunnars Magnússonar Geir Sveinsson skrifar Skoðun Er Ísland tilbúið fyrir gervigreindarbyltinguna? Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Loðnustofninn hruninn Björn Ólafsson skrifar Skoðun Munum við upplifa enn eitt „mikla stökkið framávið“? Jason Steinþórsson skrifar Skoðun Starfa stjórnmálamenn ekki í þágu almennings?: Um „blaðamannablaður“ og „óvandaða falsfréttamiðla“ Sigríður Dögg Auðunsdóttir skrifar Skoðun HA ég Hr. ráðherra? Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Trump og forsetatilskipanir Helga Dögg Sverrisdóttir skrifar Skoðun Spörum með breyttri verðstefnu í lyfjamálum Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Ómæld áhrif kjaradeilu kennara Anton Orri Dagsson skrifar Skoðun Hlutverk í fjölskyldum Matthildur Bjarnadóttir skrifar Skoðun Erfitt að treysta þegar upplifunin er að samfélagið forgangsraði ekki börnum Ragnheiður Stephensen skrifar Skoðun Janúarblús vinstristjórnarinnar Jens Garðar Helgason skrifar Skoðun Skipbrot meðaltalsstöðugleikaleiðarinnar Aðalgeir Ásvaldsson skrifar Skoðun Áróðursstríð Ingu Eydís Hörn Hermannsdóttir skrifar Skoðun Fyrir hvern vinnur þú? Sigurður Freyr Sigurðarson skrifar Skoðun Kostaboð Eydís Hörn Hermannsdóttir skrifar Skoðun Um kjaradeilu sveitarfélaga og kennara Inga Sigrún Atladóttir skrifar Skoðun Næring íþróttafólks: Þegar orkuna og kolvetnin skortir Birna Varðardóttir skrifar Skoðun Hvað næst RÚV? Hilmar Gunnlaugsson skrifar Skoðun Lífeyrissjóðir í sæng með kvótakóngum Björn Ólafsson skrifar Skoðun Glannalegt tal um gjaldþrot Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Bókvitið verður í askana látið! Árni Sigurðsson skrifar Skoðun Læknis- og sjúkraþjálfunarfræði fyrir alla Eiríkur Kúld Viktorsson skrifar Skoðun Hvernig er hægt að semja við samninganefnd sem hefur engan skilning á starfi stéttarinnar sem hún er að semja við? Ragnheiður Stephensen skrifar Skoðun Birtingarmynd fortíðar í nútímanum Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar Skoðun Mun seðlabankastjóri standa við orð sín Ágúst Bjarni Garðarsson skrifar Skoðun Þegar réttarkerfið bregst – hvað kostar það börnin? Anna María Ingveldur Larsen skrifar Sjá meira
Ofangreind orð komu frá einum af bestu sonum Íslands þegar við ræddum nú í haust um stofnun og framboð Lýðræðisflokksins. Já, við vissum að þetta yrði erfið sigling gegnum brimgarð ríkisrekinna stjórnmálaflokka sem auglýstu fyrir tugi milljóna; í gegnum múr ríkisstyrktra fjölmiðla; gegn innlendu og erlendu stofnanaveldi. Lýðræðisflokkurinn varð að komast á fót til að unnt væri að tjá, með skýrum hætti í kosningabaráttunni, að kjósendur geta haft áhrif og þyrftu ekki endalaust að þola ánauð spillts stjórnkerfis og fégráðugs ríkis. Lýðræðisflokkinn varð að stofna til að unnt verði að segja síðar meir að íslenskir kjósendur hafi sannarlega verið varaðir við þeirri hættu sem stöðugt nálgast: Þar sem vald og auður halda áfram að þjappast saman; þar sem íslenskir ráðamenn (nú væntanlega Alma, Víðir o.fl.) halda áfram að afhenda erlendum stofnunum (ESB, Nato, WHO, SÞ) stöðugt meiri áhrif, bæði innanlands og á sviði utanríkismála. Hvenær mun koma að því að Íslendingar hætti að kjósa flokka (og fólk) sem þekktir eru fyrir að blekkja kjósendur með innihaldslausum loforðum? Hvenær munu Íslendingar hætta að treysta flokkum sem ítrekað hafa valdið skattgreiðendum beinu fjárhagstjóni (með mistökum og spillingu) og óbeinu (með peningaprentun til að borga vanhugsuð loforð). Hvenær munu Íslendingar hætta að kjósa flokka sem slegið hafa leyndarhjúp um mikilvæg gögn (t.d. varðandi Icesave og bóluefnakaup)? Með ríkisstjórn Viðreisnar, Samfylkingar og Flokks fólksins eru litlar líkur á að háar skuldir ríkissjóðs (nú ca. 1800 milljarðar) verði lækkaðar, þrátt fyrir að ríkið muni halda áfram að hækka skatta og gjöld! Framboð Lýðræðisflokksins þjónaði þvi hlutverki að skerpa athygli landsmanna gagnvart því sem fylgjast þarf með: Hvernig hulið erlent og innlent vald seilist til auðs og áhrifa, hvernig ríkisstyrktir fjölmiðlar hagræða sannleikanum í samræmi við pólitískan rétttrúnað, sem flestir stjórnmálamenn og stærstur hluti almennings endurtekur gagnrýnislaust. Dæmi: Flestir stjórnmálamenn (og kjósendur) virðast enn trúa því að átökin í Úkraínu hafi byrjað árið 2020 (en ekki 2014). Flestir trúa því sömuleiðis að sprautulyfin gegn Covid-19 hafi veitt vörn og ekki valdið umtalsverðum skaða). Ný ríkisstjórn mun vafalaust halda áfram að telja fólki trú um að við séum vel menntuð, frjálslynd, rík þjóð og meðal hamingjusömustu þjóða. Lýðræðisflokkurinn notaði ekki slíkan fagurgala, heldur raunsæi með því m.a. að benda á að þjóð sem státar sig af því að vera vel upplýst ætti ekki að eyðileggja heilsu sína með óheilbrigðum lífsstíl: Ef ekki verður tekið á rót vandans (guðleysi?) mun offita, kvíði, þunglyndi, félagsrof o.fl. knésetja heilbrigðiskerfið, bótakerfið og ríkissjóð. Ein meginforsenda þess að íslenskt lýðræði geti gengið í endurnýjun lífdaga er sú að menntakerfið dragi úr kennslu og prófum sem snúast um hugsunarlausa endurtekningu. Þess í stað ber að efla gagnrýna hugsun og hvetja nemendur til að virkja hæfileika sína og sköpunarkrafta. Að síðustu vil ég þakka öllum þeim sem studdu Lýðræðisflokkinn, öllum frambjóðendum fyrir hugrekkið og öllum sjálfboðaliðum fyrir óeigingjarnt framlag þeirra í þágu hugsjónar um betri framtíð. Á fundum okkar kviknaði neisti sem halda verður lífi í fram að næstu kosningum, þegar Íslendingar verða vonandi tilbúnir að meðtaka skilaboð flokksins um frið, frelsi, líf og ljós í baráttu við öfl sem ýta undir myrkvun hugans, frelsishöft og stríð. Þessi barátta er raunveruleg og hún er eilíf. Frammi fyrir þeim hörmungum sem á ganga í heiminum, frammi fyrir þeirri illsku sem sýnileg er alls staðar, getur enginn staðið aðgerðarlaus á hliðarlínunni án þess að flekka sjálfan sig. Eins og allir aðrir stendur þú frammi fyrir vali, kæri lesandi. Taktu þér stöðu réttu megin. Feldu þig ekki í hjörðinni. Fylgdu ekki meirihlutanum í blindni. Hlýddu samvisku þinni og sannfæringu. Láttu ekki aðra hugsa fyrir þig: Skylda þín er ekki auðveld, en hún er skýr: Þér ber að standa vörð um það sem er saklaust, gott, fagurt og satt. Höfundur er einn af stofnendum Lýðræðisflokksins.
“Þú ert alltof of ung til að fá liðagigt” - Alþjóðlegur dagur liðagigtar Hrönn Stefánsdóttir Skoðun
Skoðun “Þú ert alltof of ung til að fá liðagigt” - Alþjóðlegur dagur liðagigtar Hrönn Stefánsdóttir skrifar
Skoðun Vegna meintra „föðurlandssvika og siðferðisleysis“ Gunnars Magnússonar Geir Sveinsson skrifar
Skoðun Starfa stjórnmálamenn ekki í þágu almennings?: Um „blaðamannablaður“ og „óvandaða falsfréttamiðla“ Sigríður Dögg Auðunsdóttir skrifar
Skoðun Erfitt að treysta þegar upplifunin er að samfélagið forgangsraði ekki börnum Ragnheiður Stephensen skrifar
Skoðun Hvernig er hægt að semja við samninganefnd sem hefur engan skilning á starfi stéttarinnar sem hún er að semja við? Ragnheiður Stephensen skrifar
“Þú ert alltof of ung til að fá liðagigt” - Alþjóðlegur dagur liðagigtar Hrönn Stefánsdóttir Skoðun