Atvinnulíf

Dagatalsmenningin: Rosa töff að vera með yfirbókaða dag­skrá

Rakel Sveinsdóttir skrifar
Dagatals-menningin er orðin mjög sýnileg á mörgum vinnustöðum. Þar sem það þykir töff að vera með ofhlaðna dagskrá þar sem hver mínúta er skipulögð yfir vikuna. En gæti það verið meira töff að segjast aldrei vera mjög upptekin?
Dagatals-menningin er orðin mjög sýnileg á mörgum vinnustöðum. Þar sem það þykir töff að vera með ofhlaðna dagskrá þar sem hver mínúta er skipulögð yfir vikuna. En gæti það verið meira töff að segjast aldrei vera mjög upptekin? Vísir/Getty

Það er nýtt trend í gangi víða í atvinnulífinu. Sem nú nýtir sér alla góða tækni til að skipuleggja vinnuna. Já, dagatals-menningin er orðin þekkt víða.

Þar sem allt gengur út á að vera með ofhlaðna dagskrá. Og að það sem ekki er skráð í dagatalið, kemst ekki að.

Hver einasta mínúta er hreinlega bókuð í hverri viku.

Hádegismatur? Jeminn, nei, kemst ekki, er á fundi…

Ég er algjörlega á hvolfi næstu daga, svo mikið bókað.

En hversu töff er þetta? 

Og er þetta mögulega bakslag?

Eru þetta kannski línurnar sem stjórnendur vinnustaðarins eru að leggja? Alltaf sjálfir með alla daga uppbókaða.

 Og eftir höfðinu dansa limirnir og allt það…

Töff eða óskynsamlegt?

Í viðtali Atvinnulífsins við Þórhildi Eddu Gunnarsdóttur í vikunni, framkvæmdastjóra Sweeply, sagði Þórhildur að hún hefði það sem mottó að segjast aldrei vera mjög upptekin.

„Ég trúi því einfaldlega að ef við erum alltaf að segja að við séum ótrúlega upptekin, þá séum við að hugsa svo mikið um það að við náum ekki að fókusa á að við séum einfaldlega að gera fullt af skemmtilegum hlutum með því að vera ekkert að hugsa um að við séum ótrúlega upptekin,“ sagði Þórhildur og bætti því við að reynslan af þessu mottói væri mjög góð:

,Mín reynsla er sú að bara með því að vera ekkert að hugsa um að vera ótrúlega upptekin, skapist fullt af plássi í lífinu til að gera enn fleiri skemmtilega hluti.“

Greinahöfundur FastCompany tekur undir þessi orð í nýlegri grein, en þar mælir hann með því að vinnustaðir fari að sporna við þessari þróun, áður en allt verður komið í óefni.

Því það að halda áfram að vera svona upptekin í því að vera upptekin, er á endanum engum til góðs; Hvorki vinnustaðnum né starfsfólkinu.

Mjög líklega er skilvirknin til dæmis ekki upp á sitt besta, ef kapphlaupið við að vera alltaf svona upptekin er svona mikið.

Sömuleiðis á sá tími að vera liðinn þar sem starfsfólk upplifir að það eigi að vera upptekið við að vinna hverja einustu mínútu yfir vinnudaginn. Eitthvað sem löngu er orðið þekkt að skilar ekki bestum árangri.

Þannig að nú er spurt:

  • Hvernig er staðan á þínum vinnustað?
  • Ríkir dagatalsmenning þar? Ef já; Hjá öllum? Hjá sumum?
  • Ert þú hluti af dagatals-menningunni? 
  • Eða þekkir þú einhvern sem er það?
  • En yfirmennirnir á vinnustaðnum?
  • Finnst þér töff að vera alltaf mjög upptekin? 
  • Eða er það kannski meira töff að segjast aldrei vera mjög upptekin?

Tengdar fréttir

Eitraður starfsmaður og góð ráð

Það er stundum talað um eitraða vinnustaðamenningu. Eða eitraða stjórnarhætti. En hvað með stöðuna þegar stjórnandi er með eitraðan starfsmann?

Ekki trompast við fólk í vinnu eða á fundum

Við eigum okkur öll góða daga. Og ekki eins góða daga. Enginn getur sagt að þær stundir komi ekki upp, þar sem þráðurinn í okkur er jafnvel styttri en venjulega.

Nýtt trend: Engir yfirmenn á vinnustaðnum

Eitt af því sem mikið hefur verið rætt, ritað um og rannsakað síðustu árin, er helgun starfsmanna. Sem snýst um að rýna í það hversu nátengt og skuldbundið fólk upplifi sig í starfi. Hversu miklu máli starfið og vinnustaðurinn skipti fólk.






Fleiri fréttir

Sjá meira


×