Bústaðavegur verður Nikótínstræti — þökk sé Reitum og lífeyrissjóðunum Eyrún Magnúsdóttir skrifar 12. ágúst 2024 13:31 Nikótínpúðar eru ein af þessum vafasömu vörum sem hafa dúkkað upp í veröld unga fólksins hér á landi á síðustu árum. Seljendur púðanna auglýsa þá grimmt, en alltaf undir því yfirskini að verið sé að auglýsa púða án nikótíns. Auglýsingar fyrir þessa púða eru undantekningalaust baðaðar ferskleika, allt er hreint og tært. Nikótínpúðasölumönnum hefur, líkt og rafrettuseljendum, gengið stórvel að ná til unga fólksins hér á landi, enda starfa þeir nær óáreittir í skjóli sofandi stjórnvalda sem hafa enn ekki fundið leiðir til að halda aftur af uppgangi púðabransans eða rafrettna. Eitt af hverjum þremur ungmennum notar nikótínpúða ef marka mál Þjóðarpúls Gallup. Allt var þetta í upphafi markaðssett sem vörn gegn reykingum, en hópurinn sem notar púðana er þó margfalt stærri en sá sem hefði nokkurn tímann átt á hættu að verða reykingum að bráð. Ný nikótínverslun í göngufæri við þrjá grunnskóla En það virðist ekki nóg fyrir nikótínpúðasalana að ná til 18 - 29 ára hópsins. Nú á að hasla sér völl meðal grunnskólanema líka með því að koma sér fyrir í grónum verslunarkjarna í miðju skólahverfi. Reitir fasteignafélag, í eigu stærstu lífeyrissjóða landsins, hefur leigt út áberandi pláss í Grímsbæ við Bústaðaveg til litaglaða nikótínsalans Svens. Í innan við 500 metra radíus frá Grímsbæ, þar sem ný Svens búð á að opna innan skamms, eru þrír grunnskólar með samanlagt um 1200 nemendur og fimm leikskólar með yfir 300 nemendur. Einn skólanna er Réttarholtsskóli, þar sem um 450 unglingar sækja nám. Þessir nikótínpúðaneytendur framtíðarinnar geta núna gengið framhjá vörumerki Svens dag hvern og haft það fyrir augunum þegar farið er í ísbúðina, búðina eða á pizzastaðinn í Grímsbæ. Markaðssetning nikótínsalanna gengur einmitt út á að normalísera, byggja upp vörumerki sem er jafn sjálfsagt að sjá í verslunarkjarna og hverja aðra matvörubúð. Af hverju má þetta? Af hverju loka stjórnvöld augum á meðan nikótínsalar sækja í sig veðrið, auka söluna og opna verslanir í næstu götu við unglingaskóla? Margir foreldrar velta þessu eflaust fyrir sér, og ég er ein af þeim. Heilbrigðisráðherra hefur lengi talað um að það eigi að stemma stigu við þessum vágestum, rafrettunum og nikótínpúðunum, en það gerist lítið. Verslunarkjarninn Grímsbær stendur við Bústaðaveg. Aðeins austar í götunni er fyrrverandi söluturninn og núverandi rafrettubúllan Póló. Þar var blandi í poka einfaldlega rutt úr hillunum og rafrettum komið fyrir í staðinn. Þetta er í miðju íbúðahverfi og í göngufæri frá Víkinni. Enginn sagði neitt og lítið virðist hægt að gera til að halda þessari starfsemi fjarri skólum og íþróttasvæðum. Nú fær skólahverfið í ofanálag sérhæfða nikótínpúðaverslun í Grímsbæ, þannig að Bústaðavegurinn verður helsta nikótíngata borgarinnar. Mikið úrval af vökva í rafrettur og alls konar púðar í boði. Nikótínsala blómstrar því sem aldrei fyrr, þótt sígarettuformið sé á undanhaldi. Hafa Reitir lesið eigin stefnu um samfélagslega ábyrgð? Reitir fasteignafélag á Grímsbæ í heild sinni en félagið á einnig stærri verslunarkjarna á borð við Kringluna og Holtagarða. Í ársfjórðungsuppgjöri fasteignafélagsins, sem á um 460 þúsund fermetra atvinnuhúsnæðis, kemur fram að leigutekjur eru upp á við fyrstu þrjá mánuði ársins miðað við sama tímabil í fyrra. Undanfarið ár hafa leigutekjur og rekstrarhagnaður vaxið umfram verðlag, segir í uppgjörinu. Reitir ættu að vera í aðstöðu til að stýra því hvers konar starfsemi velst inn í Grímsbæ, þeir gætu valið að bjóða skaplegra leiguverð svo hægt sé að koma fyrir starfsemi sem styður við samfélagið í stað þess að rífa það niður. Þessi litli verslunarkjarni stendur að mörgu leyti vel. Við erum með matvöruverslun, rakarastofu, snyrtistofu, skósmið, pizzastað, bakarí, skartgripaverslun, ísbúð og blómabúð. Eflaust er ég að gleyma einhverju, en þetta er í það minnsta fínasta upptalning fyrir hverfiskjarna á borð við Grímsbæ. Þarna er starfsemi sem þjónar samfélaginu í hverfinu og það væri óskandi að Reitir hefðu það sem leiðarljós áfram. Jafnvel hefði verið gagnlegt fyrir Reiti að rýna í eigin stefnu um samfélagslega ábyrgð áður en gerður var leigusamningur við nikótínsala. Líkt og fjölmörg önnur fyrirtæki þá hafa Reitir sett sér háleit markmið um samfélagslega ábyrgð og pakkað þeim inn í vel yddaða meginpunkta sem lesa má á vef félagsins. Stefna Reita um samfélagslega ábyrgð felur meðal annars í sér að félagið: stuðlar að sjálfbærri þróun í umhverfis-, félags- og efnahagsmálum með heilbrigði og velferð samfélagsins að leiðarljósi virðir gildandi lög og reglur og samræmir starfsemi sína alþjóðlega viðtekinni háttsemi miðar að gagnkvæmni með því að skapa sameiginlegt virði fyrir alla hagsmunaaðila og samfélagið í heild kemur auga á, fyrirbyggir og dregur úr hugsanlegum skaðlegum áhrifum af starfsemi sinni Áhersla á samfélagslega ábyrgð er til þess fallin að auka traust á félaginu og treysta orðspor um leið og stuðlað er að betra og ábyrgara samfélagi. Vandséð er hvernig það að troða nikótínpúðasölu inn í gróinn verslunarkjarna í miðju skólahverfi fellur að þessum markmiðum, enda ættu skaðleg áhrif sölu nikótínpúða öllum að vera ljós. Á samfélagslega ábyrgðin kannski ekki við þarna? Hér geta fyrirtæki blómstrað, stendur á flennistórum límmiða sem komið hefur verið fyrir í gluggum Svens-rýmisins í Grímsbæ. Mynd af konu að vökva blóm er birt í öðrum glugga til að leggja áherslu á þetta. En það skiptir líka máli að hverfið blómstri, Reitir virðast hafa gleymt að láta prenta límmiða fyrir það. Fjórir stærstu lífeyrissjóðirnir eru stærstu eigendur Reita Víkjum þá að eigendum Reita. Fasteignafélagið er ekki bara í eigu einhverra bisnesskalla úti í bæ heldur eru Reitir í meirihlutaeigu lífeyrissjóðanna okkar. Stærstu lífeyrissjóðir landsins eru stærstu hluthafarnir í Reitum. Fjórir stærstu hluthafar eru Gildi lífeyrissjóður, Lífeyrissjóður verslunarmanna (LIVE), Lífeyrissjóður starfsmanna ríkisins (LSR) og Birta lífeyrissjóður. Samanlagt fara þessir fjórir með yfir 43 prósenta hlut í Reitum en alls raða 11 lífeyrissjóðir sér á lista yfir 20 stærstu hluthafa í Reitum með samtals tæplega 63 prósent hlutafjár. Margir þessara lífeyrissjóða hafa skýra stefnu um ábyrgar fjárfestingar og samfélagslega ábyrgð. Eru þessir hluthafar sáttir við að Reitir fari svona hressilega gegn eigin stefnu um samfélagslega ábyrgð? Munu lífeyrissjóðirnir stíga inn og setja skýrari línur um að starfsemi Reita í miðjum skólahverfum megi ekki vera skaðleg samfélaginu? Nikótínpúðar og rafrettur verða nú enn meira fyrir augunum á börnum og unglingum í hverfi 108, þökk sé Reitum fasteignafélagi, lífeyrissjóðunum okkar og heilbrigðisyfirvöldum sem gera lítið til að stoppa uppgang nikótínpúðabransans. Bústaðavegurinn gæti jafnvel bara skipt um nafn og heitið Nikótínstræti. Það náðist árangur á sínum tíma með reykingar. Leiðin var í raun ekkert svakalega flókin. Rými til reykinga var dregið saman, tækifæri söluaðila til að kynna vöruna takmörkuð, sýnileikinn varð minni og varan fyrir vikið ekki eins eftirsótt. En nú má allt í einu gera nikótín krúttlegt, litríkt og baðað ferskleika, selja það við hliðina á grunnskólum, unglingaskólum og leikskólum og hafa nikótínvörumerki jafnáberandi og merki ísbúðarinnar við hliðina á. Hvað klikkaði? Og ætlar í alvöru enginn að gera neitt í þessu? Þróun sem snýst ekki við af sjálfu sér Höfum í huga að þróunin síðustu ár í nikótínpúðum hér á landi er öll nikótínsölunum í hag: aukin útbreiðsla verslana, aukinn sýnileiki, aukin sala og aukin notkun ungs fólks. Þessi þróun snýst ekki við af sjálfu sér. Hverfi 108 er ekki það eina sem þarf að horfa upp á það á næstunni að nikótínstarfsemin færi sig nær börnum og unglingum. Stjórnvöld hafa sofnað, en kannski er reynandi að leita til lífeyrissjóða og stórra fasteignafélaga að stemma stigu við þessum vágesti. Hvað segja Reitir, LIVE, Gildi, LSR, Birta og allir hinir lífeyrissjóðirnir sem eiga hlut í Reitum og fleiri fasteignafélögum? Er þetta brotabrot af leigutekjunum ykkar svo mikilvægt að þið horfið framhjá áformum nikótínsala að valda sem mestum skaða með því að ná fótfestu í skólahverfum? Eru leigutekjurnar mikilvægari en sú sýn nikótínsalanna að gera nikótínneytendur framtíðarinnar úr unglingunum okkar? Hvað með að sýna þessa samfélagslegu ábyrgð í verki … kæmi það til greina? Höfundur er íbúi í 108 Reykjavík. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Áfengi og tóbak Verslun Mest lesið Það er verið að ljúga að okkur Hildur Þórðardóttir Skoðun „Við andlát manns lýkur skattskyldu hans“ Þórður Gunnarsson Skoðun Dýrkeyptur aðgangur Stella Guðmundsdóttir Skoðun Aðgangur bannaður Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir Skoðun Íslenskufræðingurinn Sigmundur Davíð Hákon Darri Egilsson Skoðun Styrkleiki íslensku grunnskólanna Jón Páll Haraldsson,Linda Heiðarsdóttir,Ómar Örn Magnússon Skoðun 100 þúsund á mánuði Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir Skoðun Með háskólapróf til að snýta og skeina? Hildur Sólmundsdóttir Skoðun Sjálfstæðisflokkurinn boðar skattalækkanir á þá efnamestu Haukur V. Alfreðsson Skoðun Hvers vegna hefur frammistöðu íslenskra nemenda í PISA farið hrakandi? Jón Páll Haraldsson,Linda Heiðarsdóttir,Ómar Örn Magnússon Skoðun Skoðun Skoðun Að kjósa með nútíma hugsunarhætti Ragnhildur Katla Jónsdóttir skrifar Skoðun Í upphafi skal endinn skoða.. Sigurður F. Sigurðarson skrifar Skoðun Stjórnvöld, virðið frumbyggjaréttinn í íslensku samfélagi Sæmundur Einarsson skrifar Skoðun Handleiðsla og vellíðan í starfi Sveindís Anna Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Eldgos og innviðir: Tryggjum öryggi Suðurnesja Halla Hrund Logadóttir skrifar Skoðun Er aukin einkavæðing lausnin? Reynir Böðvarsson skrifar Skoðun Samfélag á krossgötum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar Skoðun Hvað er vandamálið? Alexandra Briem skrifar Skoðun Au pair fyrirkomulagið – barn síns tíma? Hlöðver Skúli Hákonarson skrifar Skoðun Fontur – hiti þrjú stig Stefán Steingrímur Bergsson skrifar Skoðun Bankinn gefur, bankinn tekur Breki Karlsson skrifar Skoðun Hægt og hljótt Dofri Hermannsson skrifar Skoðun Kennaraverkfall – sparka í dekkin eða setja meira bensín á bílinn? Melkorka Mjöll Kristinsdóttir skrifar Skoðun Gervigóðmennska fyrir almannafé Kári Allansson skrifar Skoðun Góður granni, gulli betri! Jóna Bjarnadóttir skrifar Skoðun Frelsi er alls konar Jón Óskar Sólnes skrifar Skoðun Betra plan í ríkisfjármálum Sanna Magdalena Mörtudóttir skrifar Skoðun Íslenskufræðingurinn Sigmundur Davíð Hákon Darri Egilsson skrifar Skoðun Dýrkeyptur aðgangur Stella Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Þarf Alþingi að vera í óvissu? Haukur Arnþórsson skrifar Skoðun Stöndum með einyrkjum og sjálfstætt starfandi Kristján Þórður Snæbjarnarson skrifar Skoðun Ætla Íslendingar að standa vörð um orkuauðlindir sínar? Ágústa Ágústsdóttir skrifar Skoðun Evrópa og sjálfstæði Íslands Anna Sofía Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Heilnæmt samfélag, betri lífskjör og jöfn tækifæri fyrir öll Unnur Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Mölunarverksmiðja eða umhverfisvæn matvælaframleiðsla Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar Skoðun Lifað með reisn - Frá starfslokum til æviloka Þorsteinn Sæmundsson skrifar Skoðun Viðreisn, evran og Finnland Eggert Sigurbergsson skrifar Skoðun Fleiri staðreyndir um jafnlaunavottun – íþyngjandi og kostnaðarsamt regluverk Gunnar Ármannsson skrifar Skoðun Við þurfum þingmann eins og Ágúst Bjarna Valdimar Víðisson skrifar Skoðun Sagnaarfur Biblíunnar – Heildræn sýn á sköpunina Sigurvin Lárus Jónsson skrifar Sjá meira
Nikótínpúðar eru ein af þessum vafasömu vörum sem hafa dúkkað upp í veröld unga fólksins hér á landi á síðustu árum. Seljendur púðanna auglýsa þá grimmt, en alltaf undir því yfirskini að verið sé að auglýsa púða án nikótíns. Auglýsingar fyrir þessa púða eru undantekningalaust baðaðar ferskleika, allt er hreint og tært. Nikótínpúðasölumönnum hefur, líkt og rafrettuseljendum, gengið stórvel að ná til unga fólksins hér á landi, enda starfa þeir nær óáreittir í skjóli sofandi stjórnvalda sem hafa enn ekki fundið leiðir til að halda aftur af uppgangi púðabransans eða rafrettna. Eitt af hverjum þremur ungmennum notar nikótínpúða ef marka mál Þjóðarpúls Gallup. Allt var þetta í upphafi markaðssett sem vörn gegn reykingum, en hópurinn sem notar púðana er þó margfalt stærri en sá sem hefði nokkurn tímann átt á hættu að verða reykingum að bráð. Ný nikótínverslun í göngufæri við þrjá grunnskóla En það virðist ekki nóg fyrir nikótínpúðasalana að ná til 18 - 29 ára hópsins. Nú á að hasla sér völl meðal grunnskólanema líka með því að koma sér fyrir í grónum verslunarkjarna í miðju skólahverfi. Reitir fasteignafélag, í eigu stærstu lífeyrissjóða landsins, hefur leigt út áberandi pláss í Grímsbæ við Bústaðaveg til litaglaða nikótínsalans Svens. Í innan við 500 metra radíus frá Grímsbæ, þar sem ný Svens búð á að opna innan skamms, eru þrír grunnskólar með samanlagt um 1200 nemendur og fimm leikskólar með yfir 300 nemendur. Einn skólanna er Réttarholtsskóli, þar sem um 450 unglingar sækja nám. Þessir nikótínpúðaneytendur framtíðarinnar geta núna gengið framhjá vörumerki Svens dag hvern og haft það fyrir augunum þegar farið er í ísbúðina, búðina eða á pizzastaðinn í Grímsbæ. Markaðssetning nikótínsalanna gengur einmitt út á að normalísera, byggja upp vörumerki sem er jafn sjálfsagt að sjá í verslunarkjarna og hverja aðra matvörubúð. Af hverju má þetta? Af hverju loka stjórnvöld augum á meðan nikótínsalar sækja í sig veðrið, auka söluna og opna verslanir í næstu götu við unglingaskóla? Margir foreldrar velta þessu eflaust fyrir sér, og ég er ein af þeim. Heilbrigðisráðherra hefur lengi talað um að það eigi að stemma stigu við þessum vágestum, rafrettunum og nikótínpúðunum, en það gerist lítið. Verslunarkjarninn Grímsbær stendur við Bústaðaveg. Aðeins austar í götunni er fyrrverandi söluturninn og núverandi rafrettubúllan Póló. Þar var blandi í poka einfaldlega rutt úr hillunum og rafrettum komið fyrir í staðinn. Þetta er í miðju íbúðahverfi og í göngufæri frá Víkinni. Enginn sagði neitt og lítið virðist hægt að gera til að halda þessari starfsemi fjarri skólum og íþróttasvæðum. Nú fær skólahverfið í ofanálag sérhæfða nikótínpúðaverslun í Grímsbæ, þannig að Bústaðavegurinn verður helsta nikótíngata borgarinnar. Mikið úrval af vökva í rafrettur og alls konar púðar í boði. Nikótínsala blómstrar því sem aldrei fyrr, þótt sígarettuformið sé á undanhaldi. Hafa Reitir lesið eigin stefnu um samfélagslega ábyrgð? Reitir fasteignafélag á Grímsbæ í heild sinni en félagið á einnig stærri verslunarkjarna á borð við Kringluna og Holtagarða. Í ársfjórðungsuppgjöri fasteignafélagsins, sem á um 460 þúsund fermetra atvinnuhúsnæðis, kemur fram að leigutekjur eru upp á við fyrstu þrjá mánuði ársins miðað við sama tímabil í fyrra. Undanfarið ár hafa leigutekjur og rekstrarhagnaður vaxið umfram verðlag, segir í uppgjörinu. Reitir ættu að vera í aðstöðu til að stýra því hvers konar starfsemi velst inn í Grímsbæ, þeir gætu valið að bjóða skaplegra leiguverð svo hægt sé að koma fyrir starfsemi sem styður við samfélagið í stað þess að rífa það niður. Þessi litli verslunarkjarni stendur að mörgu leyti vel. Við erum með matvöruverslun, rakarastofu, snyrtistofu, skósmið, pizzastað, bakarí, skartgripaverslun, ísbúð og blómabúð. Eflaust er ég að gleyma einhverju, en þetta er í það minnsta fínasta upptalning fyrir hverfiskjarna á borð við Grímsbæ. Þarna er starfsemi sem þjónar samfélaginu í hverfinu og það væri óskandi að Reitir hefðu það sem leiðarljós áfram. Jafnvel hefði verið gagnlegt fyrir Reiti að rýna í eigin stefnu um samfélagslega ábyrgð áður en gerður var leigusamningur við nikótínsala. Líkt og fjölmörg önnur fyrirtæki þá hafa Reitir sett sér háleit markmið um samfélagslega ábyrgð og pakkað þeim inn í vel yddaða meginpunkta sem lesa má á vef félagsins. Stefna Reita um samfélagslega ábyrgð felur meðal annars í sér að félagið: stuðlar að sjálfbærri þróun í umhverfis-, félags- og efnahagsmálum með heilbrigði og velferð samfélagsins að leiðarljósi virðir gildandi lög og reglur og samræmir starfsemi sína alþjóðlega viðtekinni háttsemi miðar að gagnkvæmni með því að skapa sameiginlegt virði fyrir alla hagsmunaaðila og samfélagið í heild kemur auga á, fyrirbyggir og dregur úr hugsanlegum skaðlegum áhrifum af starfsemi sinni Áhersla á samfélagslega ábyrgð er til þess fallin að auka traust á félaginu og treysta orðspor um leið og stuðlað er að betra og ábyrgara samfélagi. Vandséð er hvernig það að troða nikótínpúðasölu inn í gróinn verslunarkjarna í miðju skólahverfi fellur að þessum markmiðum, enda ættu skaðleg áhrif sölu nikótínpúða öllum að vera ljós. Á samfélagslega ábyrgðin kannski ekki við þarna? Hér geta fyrirtæki blómstrað, stendur á flennistórum límmiða sem komið hefur verið fyrir í gluggum Svens-rýmisins í Grímsbæ. Mynd af konu að vökva blóm er birt í öðrum glugga til að leggja áherslu á þetta. En það skiptir líka máli að hverfið blómstri, Reitir virðast hafa gleymt að láta prenta límmiða fyrir það. Fjórir stærstu lífeyrissjóðirnir eru stærstu eigendur Reita Víkjum þá að eigendum Reita. Fasteignafélagið er ekki bara í eigu einhverra bisnesskalla úti í bæ heldur eru Reitir í meirihlutaeigu lífeyrissjóðanna okkar. Stærstu lífeyrissjóðir landsins eru stærstu hluthafarnir í Reitum. Fjórir stærstu hluthafar eru Gildi lífeyrissjóður, Lífeyrissjóður verslunarmanna (LIVE), Lífeyrissjóður starfsmanna ríkisins (LSR) og Birta lífeyrissjóður. Samanlagt fara þessir fjórir með yfir 43 prósenta hlut í Reitum en alls raða 11 lífeyrissjóðir sér á lista yfir 20 stærstu hluthafa í Reitum með samtals tæplega 63 prósent hlutafjár. Margir þessara lífeyrissjóða hafa skýra stefnu um ábyrgar fjárfestingar og samfélagslega ábyrgð. Eru þessir hluthafar sáttir við að Reitir fari svona hressilega gegn eigin stefnu um samfélagslega ábyrgð? Munu lífeyrissjóðirnir stíga inn og setja skýrari línur um að starfsemi Reita í miðjum skólahverfum megi ekki vera skaðleg samfélaginu? Nikótínpúðar og rafrettur verða nú enn meira fyrir augunum á börnum og unglingum í hverfi 108, þökk sé Reitum fasteignafélagi, lífeyrissjóðunum okkar og heilbrigðisyfirvöldum sem gera lítið til að stoppa uppgang nikótínpúðabransans. Bústaðavegurinn gæti jafnvel bara skipt um nafn og heitið Nikótínstræti. Það náðist árangur á sínum tíma með reykingar. Leiðin var í raun ekkert svakalega flókin. Rými til reykinga var dregið saman, tækifæri söluaðila til að kynna vöruna takmörkuð, sýnileikinn varð minni og varan fyrir vikið ekki eins eftirsótt. En nú má allt í einu gera nikótín krúttlegt, litríkt og baðað ferskleika, selja það við hliðina á grunnskólum, unglingaskólum og leikskólum og hafa nikótínvörumerki jafnáberandi og merki ísbúðarinnar við hliðina á. Hvað klikkaði? Og ætlar í alvöru enginn að gera neitt í þessu? Þróun sem snýst ekki við af sjálfu sér Höfum í huga að þróunin síðustu ár í nikótínpúðum hér á landi er öll nikótínsölunum í hag: aukin útbreiðsla verslana, aukinn sýnileiki, aukin sala og aukin notkun ungs fólks. Þessi þróun snýst ekki við af sjálfu sér. Hverfi 108 er ekki það eina sem þarf að horfa upp á það á næstunni að nikótínstarfsemin færi sig nær börnum og unglingum. Stjórnvöld hafa sofnað, en kannski er reynandi að leita til lífeyrissjóða og stórra fasteignafélaga að stemma stigu við þessum vágesti. Hvað segja Reitir, LIVE, Gildi, LSR, Birta og allir hinir lífeyrissjóðirnir sem eiga hlut í Reitum og fleiri fasteignafélögum? Er þetta brotabrot af leigutekjunum ykkar svo mikilvægt að þið horfið framhjá áformum nikótínsala að valda sem mestum skaða með því að ná fótfestu í skólahverfum? Eru leigutekjurnar mikilvægari en sú sýn nikótínsalanna að gera nikótínneytendur framtíðarinnar úr unglingunum okkar? Hvað með að sýna þessa samfélagslegu ábyrgð í verki … kæmi það til greina? Höfundur er íbúi í 108 Reykjavík.
Styrkleiki íslensku grunnskólanna Jón Páll Haraldsson,Linda Heiðarsdóttir,Ómar Örn Magnússon Skoðun
Hvers vegna hefur frammistöðu íslenskra nemenda í PISA farið hrakandi? Jón Páll Haraldsson,Linda Heiðarsdóttir,Ómar Örn Magnússon Skoðun
Skoðun Kennaraverkfall – sparka í dekkin eða setja meira bensín á bílinn? Melkorka Mjöll Kristinsdóttir skrifar
Skoðun Mölunarverksmiðja eða umhverfisvæn matvælaframleiðsla Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar
Skoðun Fleiri staðreyndir um jafnlaunavottun – íþyngjandi og kostnaðarsamt regluverk Gunnar Ármannsson skrifar
Styrkleiki íslensku grunnskólanna Jón Páll Haraldsson,Linda Heiðarsdóttir,Ómar Örn Magnússon Skoðun
Hvers vegna hefur frammistöðu íslenskra nemenda í PISA farið hrakandi? Jón Páll Haraldsson,Linda Heiðarsdóttir,Ómar Örn Magnússon Skoðun