Breytingar á lögum um útlendinga – neikvæð áhrif á réttindi og vernd barna á flótta Eva Bjarnadóttir og Sigurður Árnason skrifa 3. júní 2024 15:31 Félagasamtök sem vinna að bættum réttindum barna, hvetja til þess að frumvarp um breytingar á lögum um útlendinga sem nú er til meðferðar á Alþingi Íslendinga verði ekki samþykkt án breytinga. Samtökin telja að tilteknar breytingar sem lagðar eru til í frumvarpinu muni hafa neikvæð áhrif á réttindi barna sem sækja um alþjóðlega vernd á Íslandi og börn fólks sem veitt er vernd á Íslandi. Sérstakar ástæður Mál 11 ára gamals drengs frá Palestínu sem greindur er með Duchenne vöðvarýrnun og endursenda á til Spánar samkvæmt ákvörðun Útlendingastofnunar og úrskurði kærunefndar útlendingamála hefur verið til umfjöllunar í fjölmiðlum undanfarið. Að mati okkar er um að ræða mál sem sýnir að hluta til hætturnar sem felast í tillögum frumvarpsins. Í frumvarpinu er lagt til að felld verði brott úr lögum um útlendinga heimild stjórnvalda til að falla frá endursendingu með vísan til “sérstakra ástæðna” í málum umsækjenda um alþjóðlega vernd. Um er að ræða heimild sem hefur á liðnum árum forðað fjölda einstaklinga, þ.m.t. börnum í sérstaklega viðkvæmri stöðu, frá því að vera send úr landi í ómannúðlegar aðstæður eða óvissu um öryggi sitt. Við hvetjum til þess að stjórnvöld nýti þessa heimild í máli drengsins og að löggjafinn tryggi að fallið verði frá áformum frumvarpsins um að fella ákvæðið úr lögum um útlendinga. Lengri bið barna eftir að sameinast foreldrum sínum Í frumvarpinu eru einnig lagðar til breytingar sem að okkar mati stofna í hættu rétti barna til að sameinast fjölskyldu sinni. Annars vegar er lagt til í frumvarpinu að þeir sem hafa sótt um eða verið veitt vernd í öðrum aðildarríkjum Schengen samstarfsins geti ekki fengið umsókn sína um vernd teknar til efnismeðferðar hér á landi á grundvelli „sérstakra tengsla“ þrátt fyrir að eiga fjölskyldumeðlim sem hefur hér dvalarleyfi. Enn fremur er lagt til í frumvarpinu að fólk sem hlýtur vernd hér á landi á grundvelli viðbótarverndar eða dvalarleyfis á grundvelli mannúðarsjónarmiða geti ekki sótt um dvalarleyfi fyrir fjölskyldur sínar fyrr en viðkomandi hefur haft dvalarleyfi hér á landi í tvö ár. Þetta mun augljóslega geta haft þau áhrif að börn verði fjarri foreldrum sínum í heil tvö ár áður en hægt yrði að leggja fram umsókn um slíka fjölskyldusameiningu. Oft yrði um það að ræða að börnin stæðu frammi fyrir sömu hættu í heimaríkinu þennan tveggja ára biðtíma sem var ástæðan fyrir flótta foreldrisins. Enn fremur er ljóst að það getur haft slæmar afleiðingar fyrir heilbrigði, þroska og öryggi barna að vera án umsjár foreldra sinna til langs tíma. Tekið skal fram að í frumvarpinu er mælt fyrir um undanþágur frá þessum biðtíma en að mati okkar er ljóst af lestri frumvarpsins að um ákaflega takmörkuð undnaþágutilvik er að ræða sem munu ekki veita nema einstaka börnum vernd frá áhrifum frumvarpsins. Við setningu laga á Alþingi og við töku ákvarðana í málum sem stjórnvöld hafa til meðferðar ber að tryggja börnum þau réttindi sem þau njóta samkvæmt Barnasáttmála Sameinuðu þjóðanna sem hefur lagagildi hér á landi. Samkvæmt 3. gr. Barnasáttmálans skal það sem barni er fyrir bestu ávallt hafa forgang í slíkum málum. Samkvæmt 9. gr. Barnasáttmálans skulu aðildarríki hans tryggja að barn sé ekki skilið frá foreldrum sínum gegn vilja þeirra og í 10. gr. er kveðið á um að aðildarríki skuli með jákvæðu hugarfari, mannúðlega og með skjótum hætti afgreiða beiðni barns eða foreldris þess um að koma til eða fara frá aðildarríki vegna endurfundar fjölskyldu. Þá ber aðildarríkjum samkvæmt 22 gr. Barnasáttmálans að gera það sem í þeirra valdi stendur að sameina börn á flótta fjölskyldum sínum. Engum dytti í hug að aðskilnaður barns frá foreldrum sínum teldist almennt barni fyrir bestu. Á það jafnt við um börn fólks á flótta sem önnur börn. Við hvetjum til þess að ekki verði ýtt undir greinarmun þar á milli og að fallið verði frá áformum frumvarpsins um að rétti fólks sem fær vernd hér á landi til að sameinast fjölskyldum sínum verði seinkað um tvö ár. Löng málsmeðferð fyrir börn Samkvæmt núgildandi lögum um útlendinga skal taka umsókn um alþjóðlega vernd til efnismeðferðar hafi umsækjandi ekki fengið endanlega niðurstöðu í máli sínu á stjórnsýslustigi innan 12 mánaða frá því að umsókn var lögð fram. Þegar um börn er að ræða er miðað við að endanleg niðurstaða hafi ekki fengist innan 10 mánaða. Ákvæði þessa efnis byggja meðal annars á því að ómannúðlegt þykir að láta umsækjendur bíða til langs tíma eftir niðurstöðu og ljóst er að það á sérstaklega við um börn. Með frumvarpinu er nú lagt til að þessi ákvæði verði felld úr lögunum. Við bendum á að núgildandi ákvæði voru ekki sett af tilefnislausu. Tafir á málsmeðferð hafa oft valdið því að þegar komið hefur til synjunar og brottflutnings barna úr landi hafi þau myndað sterk tengsl við nærsamfélag sitt, lært tungumálið og jafnvel ekki átt minningar um annað en að búa hér á landi. Við minnum á skyldu löggjafans og stjórnvalda til að hafa það sem börnum er fyrir bestu í forgangi og hvetur til þess að ekki verði horfið frá ákvæðum í lögum um útlendinga sem hafa þann tilgang að tryggja mannúðlega meðferð á umsóknum barna um alþjóðlega vernd. Eva Bjarnadóttir, teymisstjóri hjá UNICEF á Íslandi og Sigurður Árnason, lögfræðingur hjá ÖBÍ- réttindasamtök fyrir hönd: Barnaheill - Save the Children á Íslandi, Heimili og skóli, Mannréttindaskrifstofa Íslands, Rauði krossinn á Íslandi, Samfés, UNICEF á Íslandi, Þroskahjálp og ÖBÍ réttindasamtök. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Réttindi barna Alþingi Mest lesið Halldór 22.12.2024 Halldór Baldursson Halldór Tímamót Jón Steindór Valdimarsson Skoðun Að sinna orkuþörf almennings Kristín Linda Árnadóttir Skoðun Landið helga? Ingólfur Steinsson Skoðun Hvað eru jólin fyrir þér? Hugrún Sigurjónsdóttir Skoðun Menntun fyrir Hans Vögg Þuríður Magnúsína Björnsdóttir Skoðun Opið bréf til valkyrjanna þriggja Björn Sævar Einarsson Skoðun Kæri Grímur Grímsson – sakamaður gengur laus? Árni Guðmundsson Skoðun Forréttindablinda strákanna í Viðskiptaráði Sonja Ýr Þorbergsdóttir Skoðun Þarf alltaf að vera svín? Harpa Kristbergsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Hvað eru jólin fyrir þér? Hugrún Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Landið helga? Ingólfur Steinsson skrifar Skoðun Að sinna orkuþörf almennings Kristín Linda Árnadóttir skrifar Skoðun Tímamót Jón Steindór Valdimarsson skrifar Skoðun Menntun fyrir Hans Vögg Þuríður Magnúsína Björnsdóttir skrifar Skoðun Þegar Samtök verslunar og þjónustu vita betur Erna Bjarnadóttir skrifar Skoðun Dans verkalýðsleiðtoga í kringum gullkálfinn Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Jól í sól versus jóla í dimmu Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Mikilvægi samgöngusáttmála fyrir Vestfirði Sigríður Ólöf Kristjánsdóttir,Unnar Hermannsson,Halldór Halldórsson skrifar Skoðun Opið bréf til valkyrjanna þriggja Björn Sævar Einarsson skrifar Skoðun Kæri Grímur Grímsson – sakamaður gengur laus? Árni Guðmundsson skrifar Skoðun Er janúar leiðinlegasti mánuður ársins? Dagbjört Harðardóttir skrifar Skoðun Svar við hótunum Eflingar Sigurður G. Guðjónsson skrifar Skoðun Er aukin fræðsla um kólesteról og mettaða fitu virkilega upplýsingaóreiða? Sigurður Örn Ragnarsson skrifar Skoðun Manni verður kalt ef maður pissar í skóinn sinn Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar Skoðun Skautun eða tvíhyggja? Þóra Pétursdóttir skrifar Skoðun Egóið er í hégómanum Skúli S. Ólafsson skrifar Skoðun Dæmalaus málflutningur Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Grýtt eða greið leið? Þröstur Sæmundsson skrifar Skoðun Tímalína hörmulegra limlestinga og kvalafulls dauðastríðs háþróaðrar lífveru Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Hugleiðing um listamannalaun III Þórhallur Guðmundsson skrifar Skoðun Dæmalaust mál Sigursteinn Másson skrifar Skoðun „Stórfelldir og siðlausir fjármagnsflutningar“ - Áskorun á Ole Anton Bieltvedt Hjalti Þórisson skrifar Skoðun Tjáningarfrelsið, ábyrgð og Snorri Másson Bjarndís Helga Tómasdóttir ,Kári Garðarsson skrifar Skoðun Þegar Trölli stal atkvæðum Eyjólfur Ingvi Bjarnason skrifar Skoðun Forréttindablinda strákanna í Viðskiptaráði Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar Skoðun Tækifæri gervigreindar í menntun Páll Ásgeir Torfason skrifar Skoðun Sjálfstæð hugsun á tímum gervigreindar Árni Sigurðsson skrifar Skoðun Framtíð menntunar er í einkarekstri Unnar Þór Sæmundsson skrifar Skoðun Er lítil samkeppni á fjármálamarkaði? Gústaf Steingrímsson skrifar Sjá meira
Félagasamtök sem vinna að bættum réttindum barna, hvetja til þess að frumvarp um breytingar á lögum um útlendinga sem nú er til meðferðar á Alþingi Íslendinga verði ekki samþykkt án breytinga. Samtökin telja að tilteknar breytingar sem lagðar eru til í frumvarpinu muni hafa neikvæð áhrif á réttindi barna sem sækja um alþjóðlega vernd á Íslandi og börn fólks sem veitt er vernd á Íslandi. Sérstakar ástæður Mál 11 ára gamals drengs frá Palestínu sem greindur er með Duchenne vöðvarýrnun og endursenda á til Spánar samkvæmt ákvörðun Útlendingastofnunar og úrskurði kærunefndar útlendingamála hefur verið til umfjöllunar í fjölmiðlum undanfarið. Að mati okkar er um að ræða mál sem sýnir að hluta til hætturnar sem felast í tillögum frumvarpsins. Í frumvarpinu er lagt til að felld verði brott úr lögum um útlendinga heimild stjórnvalda til að falla frá endursendingu með vísan til “sérstakra ástæðna” í málum umsækjenda um alþjóðlega vernd. Um er að ræða heimild sem hefur á liðnum árum forðað fjölda einstaklinga, þ.m.t. börnum í sérstaklega viðkvæmri stöðu, frá því að vera send úr landi í ómannúðlegar aðstæður eða óvissu um öryggi sitt. Við hvetjum til þess að stjórnvöld nýti þessa heimild í máli drengsins og að löggjafinn tryggi að fallið verði frá áformum frumvarpsins um að fella ákvæðið úr lögum um útlendinga. Lengri bið barna eftir að sameinast foreldrum sínum Í frumvarpinu eru einnig lagðar til breytingar sem að okkar mati stofna í hættu rétti barna til að sameinast fjölskyldu sinni. Annars vegar er lagt til í frumvarpinu að þeir sem hafa sótt um eða verið veitt vernd í öðrum aðildarríkjum Schengen samstarfsins geti ekki fengið umsókn sína um vernd teknar til efnismeðferðar hér á landi á grundvelli „sérstakra tengsla“ þrátt fyrir að eiga fjölskyldumeðlim sem hefur hér dvalarleyfi. Enn fremur er lagt til í frumvarpinu að fólk sem hlýtur vernd hér á landi á grundvelli viðbótarverndar eða dvalarleyfis á grundvelli mannúðarsjónarmiða geti ekki sótt um dvalarleyfi fyrir fjölskyldur sínar fyrr en viðkomandi hefur haft dvalarleyfi hér á landi í tvö ár. Þetta mun augljóslega geta haft þau áhrif að börn verði fjarri foreldrum sínum í heil tvö ár áður en hægt yrði að leggja fram umsókn um slíka fjölskyldusameiningu. Oft yrði um það að ræða að börnin stæðu frammi fyrir sömu hættu í heimaríkinu þennan tveggja ára biðtíma sem var ástæðan fyrir flótta foreldrisins. Enn fremur er ljóst að það getur haft slæmar afleiðingar fyrir heilbrigði, þroska og öryggi barna að vera án umsjár foreldra sinna til langs tíma. Tekið skal fram að í frumvarpinu er mælt fyrir um undanþágur frá þessum biðtíma en að mati okkar er ljóst af lestri frumvarpsins að um ákaflega takmörkuð undnaþágutilvik er að ræða sem munu ekki veita nema einstaka börnum vernd frá áhrifum frumvarpsins. Við setningu laga á Alþingi og við töku ákvarðana í málum sem stjórnvöld hafa til meðferðar ber að tryggja börnum þau réttindi sem þau njóta samkvæmt Barnasáttmála Sameinuðu þjóðanna sem hefur lagagildi hér á landi. Samkvæmt 3. gr. Barnasáttmálans skal það sem barni er fyrir bestu ávallt hafa forgang í slíkum málum. Samkvæmt 9. gr. Barnasáttmálans skulu aðildarríki hans tryggja að barn sé ekki skilið frá foreldrum sínum gegn vilja þeirra og í 10. gr. er kveðið á um að aðildarríki skuli með jákvæðu hugarfari, mannúðlega og með skjótum hætti afgreiða beiðni barns eða foreldris þess um að koma til eða fara frá aðildarríki vegna endurfundar fjölskyldu. Þá ber aðildarríkjum samkvæmt 22 gr. Barnasáttmálans að gera það sem í þeirra valdi stendur að sameina börn á flótta fjölskyldum sínum. Engum dytti í hug að aðskilnaður barns frá foreldrum sínum teldist almennt barni fyrir bestu. Á það jafnt við um börn fólks á flótta sem önnur börn. Við hvetjum til þess að ekki verði ýtt undir greinarmun þar á milli og að fallið verði frá áformum frumvarpsins um að rétti fólks sem fær vernd hér á landi til að sameinast fjölskyldum sínum verði seinkað um tvö ár. Löng málsmeðferð fyrir börn Samkvæmt núgildandi lögum um útlendinga skal taka umsókn um alþjóðlega vernd til efnismeðferðar hafi umsækjandi ekki fengið endanlega niðurstöðu í máli sínu á stjórnsýslustigi innan 12 mánaða frá því að umsókn var lögð fram. Þegar um börn er að ræða er miðað við að endanleg niðurstaða hafi ekki fengist innan 10 mánaða. Ákvæði þessa efnis byggja meðal annars á því að ómannúðlegt þykir að láta umsækjendur bíða til langs tíma eftir niðurstöðu og ljóst er að það á sérstaklega við um börn. Með frumvarpinu er nú lagt til að þessi ákvæði verði felld úr lögunum. Við bendum á að núgildandi ákvæði voru ekki sett af tilefnislausu. Tafir á málsmeðferð hafa oft valdið því að þegar komið hefur til synjunar og brottflutnings barna úr landi hafi þau myndað sterk tengsl við nærsamfélag sitt, lært tungumálið og jafnvel ekki átt minningar um annað en að búa hér á landi. Við minnum á skyldu löggjafans og stjórnvalda til að hafa það sem börnum er fyrir bestu í forgangi og hvetur til þess að ekki verði horfið frá ákvæðum í lögum um útlendinga sem hafa þann tilgang að tryggja mannúðlega meðferð á umsóknum barna um alþjóðlega vernd. Eva Bjarnadóttir, teymisstjóri hjá UNICEF á Íslandi og Sigurður Árnason, lögfræðingur hjá ÖBÍ- réttindasamtök fyrir hönd: Barnaheill - Save the Children á Íslandi, Heimili og skóli, Mannréttindaskrifstofa Íslands, Rauði krossinn á Íslandi, Samfés, UNICEF á Íslandi, Þroskahjálp og ÖBÍ réttindasamtök.
Skoðun Mikilvægi samgöngusáttmála fyrir Vestfirði Sigríður Ólöf Kristjánsdóttir,Unnar Hermannsson,Halldór Halldórsson skrifar
Skoðun Er aukin fræðsla um kólesteról og mettaða fitu virkilega upplýsingaóreiða? Sigurður Örn Ragnarsson skrifar
Skoðun Tímalína hörmulegra limlestinga og kvalafulls dauðastríðs háþróaðrar lífveru Ole Anton Bieltvedt skrifar
Skoðun „Stórfelldir og siðlausir fjármagnsflutningar“ - Áskorun á Ole Anton Bieltvedt Hjalti Þórisson skrifar
Skoðun Tjáningarfrelsið, ábyrgð og Snorri Másson Bjarndís Helga Tómasdóttir ,Kári Garðarsson skrifar