Brjótum heimsblað! Hallgrímur Helgason skrifar 27. maí 2024 14:30 Kosningabaráttan hefur verið býsna skemmtileg og bara nokkuð kærkomin þetta vorið, þar sem þjóðin varð af sínu árlega Júró-fári. Óneitanlega hefur þó eitt framboðið yfirskyggt umræðuna, enda í fyrsta sinn sem ráðherra sitjandi ríkisstjórnar fer í forsetaframboð. Hefur þetta skapað heitar umræður víða og heyrst hefur af fjölskyldum þar sem systkyni talast ekki lengur við, vinir rífast á götum úti og hálfleikskaffið í Bestu deildinni frussast á ranga staði. “Hún er hæf en þetta er ekki við hæfi,” kvað fyrrum kvennaframboðskona. Ófáum landsmönnum ofbýður sannarlega að sjá pólitíska valdið, peningavaldið og menningarvaldið fallast svo ljúft í faðma. Öðrum frambjóðendum gengur upp og niður, Höllur rísa og Höllur hníga, en ég leyfi mér að benda á Baldur Þórhallsson, sem enn heldur sínu, skammt undan forsætisráðherranum fyrrverandi, og gæti átt möguleika á kjöri. Hér vantar þó enn stuðninginn sem þarf. Baldur og Felix hafa árum saman verið dýrmæt fyrirmynd nýrra fjölskyldutegunda, vakið aðdáun sem ötulir baráttumenn hinsegin réttinda og um leið staðið sterkir hver á sínu sviði, Baldur í fræðunum og Felix í menningunni. Fólk var enda mætt heim til þeirra strax á nýársdag og heimtaði framboð! Fallegustu stuðningsyfirlýsingar baráttunnar hafa komið frá barnsmæðrum beggja, og fallegri og samheldnari fjölskyldu er vart hægt að hugsa sér á Bessastaði. Sjálfur þekki ég Felix betur þar sem ég hef auðvitað fylgst vel með samstarfi hans og bróður míns, Gunnars Helgasonar, í gegnum árin. Saman hafa þeir gefið börnum landsins fleiri gæðastundir en flestir. Og þessi kvöldin sofna ófá börnin út frá lestri Felixar og Þuríðar Blævar á bók hans, Ævintýrum Freyju og Frikka, á Storytel. Fyrir sex ára dóttur minni er Felix einn af ásunum. Og auðvitað kýs ég hann fyrir hana. Baldur hefur rekið heiðarlega og glaðbeitta kosningabaráttu, svarað óþægilegum spurningum af óvæntri hreinskilni og sýnt yfirburða þekkingu sína á embætti forseta Íslands, og sögu þess, í ófáum pallborðum. Hann hefur farið um allt land, tekið í hendina á hálfri þjóðinni, er alþýðlegur og alþjóðlegur í senn, hefur reynslu úr sveit og utan úr heimi, er djúpur á fræðin en líka léttur og ræðinn. Með Baldri og Felix fengjum við öðruvísi Bessastaði, fulla af lífi og fjöri og nýrri kennd: Að allir og öll eigi hlut í forseta Íslands, hvar í stiga sem þau standa, og sama hve langt frá Íslandsnorminu gamla þau eru. Það er engin tilviljun að Baldur nýtur mikils stuðnings meðal minnihlutahópa hverskonar, fólks sem stendur í hornum okkar samfélags, sökum fíknar, sjúkdóma, kynhneigðar eða uppruna. Fólkið sem aldrei fær að kjósa sína rödd, á þing eða í bæjarstjórn. Öll geta þau endurspeglað sig í baráttu Baldurs og Felixar. Fjölmenningarsamfélagið okkar þarf forseta við hæfi. Þetta atriði vegur þungt, Baldur á hér stærra erindi en aðrir, fyrir utan sína fræðilegu vigt og skeleggu framkomu. Það sem gerir svo útslagið er áhersla þeirra beggja á unga fólkið og börnin, áhersla sem ekki er orðin tóm heldur byggð á sönnum sárum og áratuga reynslu í barnamenningu. Þar sem ég sat með móður minni á hjúkrunarheimilinu í morgun, hvar hún fékk loks pláss í liðinni viku, og fylgdist með öllu þessu eljusama starfsfólki, frá Víetnam, Póllandi, Filippseyjum og fleiri löndum, varð mér augljós nauðsyn þess að í þessum kosningum þurfum við að brjóta blað og fleyta okkur inn í framtíðina. Oftar en ekki hefur okkur tekist það, líkt og með kjöri Vigdísar, en stundum tekst það ekki, líkt og í Eurovision-einvíginu fyrr á þessu ári. Hvað gerum við næsta laugardag? Ef kosningabaráttan væri bíómynd gæti hún aðeins endað á einn veg. Sama hvað fólki finnst um aðra frambjóðendur þá yrði sigur Baldurs og Felixar alltaf sætastur. Enginn fengist til að fjármagna annan söguþráð en þennan: Eftir að hafa lengst af vermt þriðja sætið í könnunum rennur upp æsispennandi kosninganótt. Talning dregst á langinn en laust fyrir klukkan níu að morgni koma loks síðustu tölur frá Austurlandi: Baldur Þórhallsson sigrar óvænt með þremur atkvæðum frá Stöðvarfirði, verður forseti Íslands og fyrsti þjóðkjörni forseti heims sem er samkynhneigður. Lokaskotið er Pallaball á hádegi sunnudags. Óveðursvika fær regnbogaendi með konfettibombum og alkynja mannskapurinn stígur gleðidans. Enn á ný stendur Ísland í fararbroddi sögunnar. Kæru vinir og landsmenn. Staðan í baráttunni núna er svolítið eins og í Eurovision eftir dómnefndastigin. Það á enn eftir að tilkynna úrslit símakosningarinnar. Það getur ennþá allt gerst! Vinni einhver hinna verður það viðburður í Íslandssögunni. Vinni Baldur og Felix verður það viðburður í mannkynssögunni. Höfundur er myndlistarmaður og rithöfundur. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Forsetakosningar 2024 Hallgrímur Helgason Skoðun: Forsetakosningar 2024 Mest lesið Viltu borga 200 þús á mánuði eða 600 þús á mánuði af íbúðinni? Hildur Þórðardóttir Skoðun Sjálfstæðismenn boða víst skattalækkanir á þá efnamestu Haukur V. Alfreðsson Skoðun Fellur helsti stuðningsmaður menningarmála af þingi? Magnús Logi Kristinsson Skoðun ESB kærir sig ekkert um Ísland í jólagjöf Ole Anton Bieltvedt Skoðun Vímuefnið VONÍUM Haraldur Ingi Haraldsson Skoðun Svartir föstudagar í boði íslenskra stjórnvalda Haukur Guðmundsson Skoðun Gæti aukin einkavæðing og skólaval í grunnskólakerfinu bætt námsárangur og aukið jafnrétti? Jón Páll Haraldsson,Linda Heiðarsdóttir,Ómar Örn Magnússon Skoðun Betri Strætó 2025 og (svo) Borgarlína Dagur B. Eggertsson Skoðun Þegar náttúruvinir hitta frambjóðendur. Hjálpartæki kjósandans Stefán Jón Hafstein Skoðun BRCA Elín Íris Fanndal Jónasdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Þroskamerki þjóðar Tómas Torfason skrifar Skoðun Afvegaleidd umræða um áskoranir heilbrigðiskerfisins Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir skrifar Skoðun Var stytting náms til stúdentsprófs í þágu ungmenna? Sigurður E. Sigurjónsson skrifar Skoðun Það sem ekki má fjalla um fyrir kosningar til Alþingis Árni Jensson skrifar Skoðun Launafólk sýndi ábyrgð – Hvað með bankana og fjármagnseigendur? Finnbjörn A. Hermannsson skrifar Skoðun Sjálfstæðar konur? Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar Skoðun Fullveldinu er fórnað með aðild að Evrópusambandinu Anton Guðmundsson skrifar Skoðun Endurhugsum dæmið, endurnýtum textíl Guðbjörg Rut Pálmadóttir skrifar Skoðun Betri Strætó 2025 og (svo) Borgarlína Dagur B. Eggertsson skrifar Skoðun Um kosningar, gulrætur og verðbólgu Jean-Rémi Chareyre skrifar Skoðun Gæti aukin einkavæðing og skólaval í grunnskólakerfinu bætt námsárangur og aukið jafnrétti? Jón Páll Haraldsson,Linda Heiðarsdóttir,Ómar Örn Magnússon skrifar Skoðun Fellur helsti stuðningsmaður menningarmála af þingi? Magnús Logi Kristinsson skrifar Skoðun Sjálfstæðismenn boða víst skattalækkanir á þá efnamestu Haukur V. Alfreðsson skrifar Skoðun Vímuefnið VONÍUM Haraldur Ingi Haraldsson skrifar Skoðun Viltu borga 200 þús á mánuði eða 600 þús á mánuði af íbúðinni? Hildur Þórðardóttir skrifar Skoðun Þegar náttúruvinir hitta frambjóðendur. Hjálpartæki kjósandans Stefán Jón Hafstein skrifar Skoðun Svartir föstudagar í boði íslenskra stjórnvalda Haukur Guðmundsson skrifar Skoðun Eitt heimili, ein fjölskylda og ein heilsa Pétur Heimisson skrifar Skoðun BRCA Elín Íris Fanndal Jónasdóttir skrifar Skoðun ESB kærir sig ekkert um Ísland í jólagjöf Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Að kjósa með nútíma hugsunarhætti Ragnhildur Katla Jónsdóttir skrifar Skoðun Í upphafi skal endinn skoða.. Sigurður F. Sigurðarson skrifar Skoðun Stjórnvöld, virðið frumbyggjaréttinn í íslensku samfélagi Sæmundur Einarsson skrifar Skoðun Handleiðsla og vellíðan í starfi Sveindís Anna Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Eldgos og innviðir: Tryggjum öryggi Suðurnesja Halla Hrund Logadóttir skrifar Skoðun Er aukin einkavæðing lausnin? Reynir Böðvarsson skrifar Skoðun Samfélag á krossgötum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar Skoðun Hvað er vandamálið? Alexandra Briem skrifar Skoðun Au pair fyrirkomulagið – barn síns tíma? Hlöðver Skúli Hákonarson skrifar Skoðun Fontur – hiti þrjú stig Stefán Steingrímur Bergsson skrifar Sjá meira
Kosningabaráttan hefur verið býsna skemmtileg og bara nokkuð kærkomin þetta vorið, þar sem þjóðin varð af sínu árlega Júró-fári. Óneitanlega hefur þó eitt framboðið yfirskyggt umræðuna, enda í fyrsta sinn sem ráðherra sitjandi ríkisstjórnar fer í forsetaframboð. Hefur þetta skapað heitar umræður víða og heyrst hefur af fjölskyldum þar sem systkyni talast ekki lengur við, vinir rífast á götum úti og hálfleikskaffið í Bestu deildinni frussast á ranga staði. “Hún er hæf en þetta er ekki við hæfi,” kvað fyrrum kvennaframboðskona. Ófáum landsmönnum ofbýður sannarlega að sjá pólitíska valdið, peningavaldið og menningarvaldið fallast svo ljúft í faðma. Öðrum frambjóðendum gengur upp og niður, Höllur rísa og Höllur hníga, en ég leyfi mér að benda á Baldur Þórhallsson, sem enn heldur sínu, skammt undan forsætisráðherranum fyrrverandi, og gæti átt möguleika á kjöri. Hér vantar þó enn stuðninginn sem þarf. Baldur og Felix hafa árum saman verið dýrmæt fyrirmynd nýrra fjölskyldutegunda, vakið aðdáun sem ötulir baráttumenn hinsegin réttinda og um leið staðið sterkir hver á sínu sviði, Baldur í fræðunum og Felix í menningunni. Fólk var enda mætt heim til þeirra strax á nýársdag og heimtaði framboð! Fallegustu stuðningsyfirlýsingar baráttunnar hafa komið frá barnsmæðrum beggja, og fallegri og samheldnari fjölskyldu er vart hægt að hugsa sér á Bessastaði. Sjálfur þekki ég Felix betur þar sem ég hef auðvitað fylgst vel með samstarfi hans og bróður míns, Gunnars Helgasonar, í gegnum árin. Saman hafa þeir gefið börnum landsins fleiri gæðastundir en flestir. Og þessi kvöldin sofna ófá börnin út frá lestri Felixar og Þuríðar Blævar á bók hans, Ævintýrum Freyju og Frikka, á Storytel. Fyrir sex ára dóttur minni er Felix einn af ásunum. Og auðvitað kýs ég hann fyrir hana. Baldur hefur rekið heiðarlega og glaðbeitta kosningabaráttu, svarað óþægilegum spurningum af óvæntri hreinskilni og sýnt yfirburða þekkingu sína á embætti forseta Íslands, og sögu þess, í ófáum pallborðum. Hann hefur farið um allt land, tekið í hendina á hálfri þjóðinni, er alþýðlegur og alþjóðlegur í senn, hefur reynslu úr sveit og utan úr heimi, er djúpur á fræðin en líka léttur og ræðinn. Með Baldri og Felix fengjum við öðruvísi Bessastaði, fulla af lífi og fjöri og nýrri kennd: Að allir og öll eigi hlut í forseta Íslands, hvar í stiga sem þau standa, og sama hve langt frá Íslandsnorminu gamla þau eru. Það er engin tilviljun að Baldur nýtur mikils stuðnings meðal minnihlutahópa hverskonar, fólks sem stendur í hornum okkar samfélags, sökum fíknar, sjúkdóma, kynhneigðar eða uppruna. Fólkið sem aldrei fær að kjósa sína rödd, á þing eða í bæjarstjórn. Öll geta þau endurspeglað sig í baráttu Baldurs og Felixar. Fjölmenningarsamfélagið okkar þarf forseta við hæfi. Þetta atriði vegur þungt, Baldur á hér stærra erindi en aðrir, fyrir utan sína fræðilegu vigt og skeleggu framkomu. Það sem gerir svo útslagið er áhersla þeirra beggja á unga fólkið og börnin, áhersla sem ekki er orðin tóm heldur byggð á sönnum sárum og áratuga reynslu í barnamenningu. Þar sem ég sat með móður minni á hjúkrunarheimilinu í morgun, hvar hún fékk loks pláss í liðinni viku, og fylgdist með öllu þessu eljusama starfsfólki, frá Víetnam, Póllandi, Filippseyjum og fleiri löndum, varð mér augljós nauðsyn þess að í þessum kosningum þurfum við að brjóta blað og fleyta okkur inn í framtíðina. Oftar en ekki hefur okkur tekist það, líkt og með kjöri Vigdísar, en stundum tekst það ekki, líkt og í Eurovision-einvíginu fyrr á þessu ári. Hvað gerum við næsta laugardag? Ef kosningabaráttan væri bíómynd gæti hún aðeins endað á einn veg. Sama hvað fólki finnst um aðra frambjóðendur þá yrði sigur Baldurs og Felixar alltaf sætastur. Enginn fengist til að fjármagna annan söguþráð en þennan: Eftir að hafa lengst af vermt þriðja sætið í könnunum rennur upp æsispennandi kosninganótt. Talning dregst á langinn en laust fyrir klukkan níu að morgni koma loks síðustu tölur frá Austurlandi: Baldur Þórhallsson sigrar óvænt með þremur atkvæðum frá Stöðvarfirði, verður forseti Íslands og fyrsti þjóðkjörni forseti heims sem er samkynhneigður. Lokaskotið er Pallaball á hádegi sunnudags. Óveðursvika fær regnbogaendi með konfettibombum og alkynja mannskapurinn stígur gleðidans. Enn á ný stendur Ísland í fararbroddi sögunnar. Kæru vinir og landsmenn. Staðan í baráttunni núna er svolítið eins og í Eurovision eftir dómnefndastigin. Það á enn eftir að tilkynna úrslit símakosningarinnar. Það getur ennþá allt gerst! Vinni einhver hinna verður það viðburður í Íslandssögunni. Vinni Baldur og Felix verður það viðburður í mannkynssögunni. Höfundur er myndlistarmaður og rithöfundur.
Gæti aukin einkavæðing og skólaval í grunnskólakerfinu bætt námsárangur og aukið jafnrétti? Jón Páll Haraldsson,Linda Heiðarsdóttir,Ómar Örn Magnússon Skoðun
Skoðun Afvegaleidd umræða um áskoranir heilbrigðiskerfisins Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir skrifar
Skoðun Launafólk sýndi ábyrgð – Hvað með bankana og fjármagnseigendur? Finnbjörn A. Hermannsson skrifar
Skoðun Gæti aukin einkavæðing og skólaval í grunnskólakerfinu bætt námsárangur og aukið jafnrétti? Jón Páll Haraldsson,Linda Heiðarsdóttir,Ómar Örn Magnússon skrifar
Gæti aukin einkavæðing og skólaval í grunnskólakerfinu bætt námsárangur og aukið jafnrétti? Jón Páll Haraldsson,Linda Heiðarsdóttir,Ómar Örn Magnússon Skoðun