Eru peningar okkar að viðhalda stríðum? Eiríkur Ingi Magnússon skrifar 15. október 2023 07:01 Öll stríð ganga á og hrifsa burt eignir fólks. Í þeim heimi sem við lifum við í dag er ofbeldi og líkamleg valdbeiting þeir þættir sem hvað mest vega þegar yfirráðum skal náð yfir tilteknum landsvæðum á kostnað þeirra sem búa á þeim. Stríðum er svo viðhaldið með því að hrifsa burt tiltekinn eignarflokk af fólki utan stríðsátaka, nánar tiltekið pening þess til að fjármagna og viðhalda þeim. Sökum þess hve gríðarmikill fórnarkostnaður fylgir stríðum er þeim ekki viðhaldið nema þau beri með sér mögulegan efnahagstengdan ágóða, sjaldnast eru stríð otin til þess eins að drepa annað fólk, þau eru otin til þess að koma upp hagstæðum varnarsvæðum eða til að ná yfirráðum og valdi á landsvæðum sem og auðlindum þess. Í slíkum aðgerðum er eignarréttur fólks gjörsamlega vanvirtur þar sem eignir þess eru hrifsaðar af þeim eða skemmdar á kostnað fjölmargra mannslífa. Síðan úr fyrri heimsstyrjöld er auðveldara fyrir ríki heimsins að viðhalda stríðum þar sem fjármögnun þeirra er mun einfaldari en þegar peningur okkar var beintengdur við gull. Gull kom í veg fyrir að ríki gátu fjármagnað stríð umfram gullforða sinn og þegna sinna, sem neyddi þau til að leita til sáttarmiðla fyrr en nú er gert. Með tilkomu valdboðsgjaldmiðla eru engin efri mörk fyrir því hversu miklu er hægt að eyða í stríðsrekstur því alltaf er hægt að ræsa peningaprentarann til að fjármagna næsta stríð eða viðhalda þeim núverandi á kostnað almennings, hvort sem það er með lífi þeirra, í gegnum aukna skattinnheimtu eða með útþynningu gjaldmiðilsins. Stríð eru fjármögnuð á kostnað almennings án leyfis, því allt það fjármagn sem kemur frá sérhverju ríki er beinn ávöxtur þegna þess. Ef það kemur ekki beint frá almennri skattinnheimtu, sem það gerir sjaldnast, kemur það framm í útþynningu kaupmátts vegna aukinnar skuldasöfnunar tiltekins ríkis sem leiðir af sér aukna verðbólgu. Sprengjur og hríðskotavopna eru því ekki einu stríðsvopnin heldur er peningaprentarinn það sömuleiðis, hann fjármagnar stríðsglæpi á kostnað almennra borgara án þess að spurja þá um leyfi fyrir því. Eignarréttur peninga okkar er ekki til staðar sökum þess hve miðstýrður hann er. Á meðan ríki hafa einkarétt, útgáfuvald og fullkomna stjórn á gjaldmiðlinum er ekkert sem almenningur getur gert til að mótmæla fjármögnun stríða. Mótmæli ein og sér gegn stríðsaðgerðum og fjármögnun þeirra breyta því ekki hversu miðstýrðir gjaldmiðlar heimsins eru, það eina sem er til ráða er að taka upp nýtt form penings. Að mínu mati er sá þáttur sem helst skortir er sá eiginleiki að eignarréttur peningsins færist í hendur fólksins, ekki í hendur ríkisins og þeirra sem því stýra hverju sinni sem oft búa yfir valdagræðgi og eiginhagsmunahyggju. Fólk skortir frjálsann, óútþynnanlegan og ómiðstýrðan eignarflokk, slíkur eignarflokkur þarf að vera óáþreifanlegur svo ekki sé hægt að handsama hann af fólki með valdi. Slíkur eignarflokkur kann að hljóma sem tæknileg bylting í okkar augum því aldrei nokkurntíman hefur fólk búið yfir þeim möguleika að geta flutt landsvæðana á milli með þann eignarflokk geymdan í huga sér, og sem krefst ekki aðkomu miðstýrðs aðila til að samþykkja. Slíkur eignarflokkur getur því skipt sköpun bæði fyrir fólk sem flýr hræðileg átakasvæði, sem og fólk utan þeirra til að sporna við fjármögnun endalausra stríðsátaka. Öll viljum við minni spillingu og friðsælara einstaklingsfrelsi, en á meðan við höfum ekki eignarrétt á þeim flokki sem veitir okkur hvað mesta frelsið er ósk okkar jafn vonlaus og ákvarðanir og stefnur þjóðarleiðtoga heimsins eru óútreiknanlegar. Þó svo að nútíminn virðist svartur og ljótur er hægt að horfa björtum augum framm á veginn því miklir möguleikar búa í tækniframförum framtíðarinnar, möguleikar sem færa valdið í hendur fólksins og burt frá miðstýrðum aðilum sem hafa heljargrip á mikilvægasta eignarflokki mannsins, peningnum. Ég vil því enda á þeirri persónulegu skoðun að Bitcoin er dæmi um eignarflokk sem uppfyllir öll þessi skilyrði sem ég nefni hér að ofan. Ómiðstýrður og óútþynnalegur peningur sem gefur sérhverjum einstaklingi sem á honum heldur sitt frelsi til að nota eftir eigin hentusemi Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Hernaður Rafmyntir Mest lesið Fögnum á degi líffræðilegrar fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Skúli Skúlason,Ole Sandberg,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun Hamingjan grundvallast á gæðum hugsananna Árni Már Jensson Skoðun Stundum hefur Gunnar Smári rétt fyrir sér Ólafur Björn Sverrisson Skoðun Veistu þitt skýjaspor? Hólmfríður Rut Einarsdóttir,Þóra Rut Jónsdóttir Skoðun Hátt reitt til höggs Hjálmar Jónsson Skoðun Það er ákvörðun að beita mannvonsku Gísli Rafn Ólafsson Skoðun Hvað veit ég? Ég er bara fangi! Ólafur Ágúst Hraundal Skoðun Árið er 1990 Rebekka Hilmarsdóttir Skoðun Halldór 29.06.2024 Halldór Uppbygging almannahagsmuna á Íslandi Hlynur Már Vilhjálmsson Skoðun Skoðun Skoðun Stundum hefur Gunnar Smári rétt fyrir sér Ólafur Björn Sverrisson skrifar Skoðun Hamingjan grundvallast á gæðum hugsananna Árni Már Jensson skrifar Skoðun Hátt reitt til höggs Hjálmar Jónsson skrifar Skoðun Brennt barn forðast eldinn Hrefna Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Varnir gegn gagnagíslatökum Unnur Kristín Sveinbjarnardóttir skrifar Skoðun Uppbygging almannahagsmuna á Íslandi Hlynur Már Vilhjálmsson skrifar Skoðun Málað sig út í horn Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Full orkuskipti ríkisflota og samgönguþjónustu fyrir 2030 Sigurður Friðleifsson skrifar Skoðun Einelti er veruleikabrenglun Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun „Lýtalaus íslenska“ er ekki til Eiríkur Rögnvaldsson skrifar Skoðun Hvatning til mótshaldara Landsmóts hestamanna Linda Karen Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Áróður Kremls gegn Úkraínu og NATO Guðni Freyr Öfjörð skrifar Skoðun Að gefnu tilefni Kristján Hreinsson skrifar Skoðun Það er ákvörðun að beita mannvonsku Gísli Rafn Ólafsson skrifar Skoðun Löng barátta XD fyrir jafnrétti og frelsi Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Árið er 1990 Rebekka Hilmarsdóttir skrifar Skoðun Létt Borgarlína og bráðavandi umferðar Elías B. Elíasson,Þórarinn Hjaltason skrifar Skoðun Bestun Seðlabankastjóra Karl Guðlaugsson skrifar Skoðun Nýr tækniskóli rís við Flensborgarhöfn í Hafnarfirði Ágúst Bjarni Garðarsson skrifar Skoðun Úr samkeppni í einokun? Sigríður Margrét Oddsdóttir,Anna Hrefna Ingimundarsdóttir skrifar Skoðun Að mála sig út í horn Ingólfur Sverrisson skrifar Skoðun Verst fyrir fámennustu ríkin Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Hvað getum við tekið á móti mörgum? Gísli Rafn Ólafsson skrifar Skoðun Yazan, Kant og siðleg breytni á Íslandi Gunnar Hersveinn skrifar Skoðun Dauðinn og skattarnir skrifar Skoðun Áskorun ÖBÍ og Þroskahjálpar til ráðherra og þingmanna Alma Ýr Ingólfsdóttir,Unnur Helga Óttarsdóttir skrifar Skoðun Flug frá Keflavík til Köben tekur styttri tíma en meðaltími nauðgunar Guðný S. Bjarnadóttir skrifar Skoðun Hvers vegna getur ein greiðsla á ári frá TR verið góður kostur? Sigurjón Skúlason skrifar Skoðun Í gíslingu Ríkislögmanns, samtryggingar og spillingar Ásthildur Lóa Þórsdóttir skrifar Skoðun Þegar andi Mussolini svífur yfir vötnunum og titlar verða langir Ole Anton Bieltvedt skrifar Sjá meira
Öll stríð ganga á og hrifsa burt eignir fólks. Í þeim heimi sem við lifum við í dag er ofbeldi og líkamleg valdbeiting þeir þættir sem hvað mest vega þegar yfirráðum skal náð yfir tilteknum landsvæðum á kostnað þeirra sem búa á þeim. Stríðum er svo viðhaldið með því að hrifsa burt tiltekinn eignarflokk af fólki utan stríðsátaka, nánar tiltekið pening þess til að fjármagna og viðhalda þeim. Sökum þess hve gríðarmikill fórnarkostnaður fylgir stríðum er þeim ekki viðhaldið nema þau beri með sér mögulegan efnahagstengdan ágóða, sjaldnast eru stríð otin til þess eins að drepa annað fólk, þau eru otin til þess að koma upp hagstæðum varnarsvæðum eða til að ná yfirráðum og valdi á landsvæðum sem og auðlindum þess. Í slíkum aðgerðum er eignarréttur fólks gjörsamlega vanvirtur þar sem eignir þess eru hrifsaðar af þeim eða skemmdar á kostnað fjölmargra mannslífa. Síðan úr fyrri heimsstyrjöld er auðveldara fyrir ríki heimsins að viðhalda stríðum þar sem fjármögnun þeirra er mun einfaldari en þegar peningur okkar var beintengdur við gull. Gull kom í veg fyrir að ríki gátu fjármagnað stríð umfram gullforða sinn og þegna sinna, sem neyddi þau til að leita til sáttarmiðla fyrr en nú er gert. Með tilkomu valdboðsgjaldmiðla eru engin efri mörk fyrir því hversu miklu er hægt að eyða í stríðsrekstur því alltaf er hægt að ræsa peningaprentarann til að fjármagna næsta stríð eða viðhalda þeim núverandi á kostnað almennings, hvort sem það er með lífi þeirra, í gegnum aukna skattinnheimtu eða með útþynningu gjaldmiðilsins. Stríð eru fjármögnuð á kostnað almennings án leyfis, því allt það fjármagn sem kemur frá sérhverju ríki er beinn ávöxtur þegna þess. Ef það kemur ekki beint frá almennri skattinnheimtu, sem það gerir sjaldnast, kemur það framm í útþynningu kaupmátts vegna aukinnar skuldasöfnunar tiltekins ríkis sem leiðir af sér aukna verðbólgu. Sprengjur og hríðskotavopna eru því ekki einu stríðsvopnin heldur er peningaprentarinn það sömuleiðis, hann fjármagnar stríðsglæpi á kostnað almennra borgara án þess að spurja þá um leyfi fyrir því. Eignarréttur peninga okkar er ekki til staðar sökum þess hve miðstýrður hann er. Á meðan ríki hafa einkarétt, útgáfuvald og fullkomna stjórn á gjaldmiðlinum er ekkert sem almenningur getur gert til að mótmæla fjármögnun stríða. Mótmæli ein og sér gegn stríðsaðgerðum og fjármögnun þeirra breyta því ekki hversu miðstýrðir gjaldmiðlar heimsins eru, það eina sem er til ráða er að taka upp nýtt form penings. Að mínu mati er sá þáttur sem helst skortir er sá eiginleiki að eignarréttur peningsins færist í hendur fólksins, ekki í hendur ríkisins og þeirra sem því stýra hverju sinni sem oft búa yfir valdagræðgi og eiginhagsmunahyggju. Fólk skortir frjálsann, óútþynnanlegan og ómiðstýrðan eignarflokk, slíkur eignarflokkur þarf að vera óáþreifanlegur svo ekki sé hægt að handsama hann af fólki með valdi. Slíkur eignarflokkur kann að hljóma sem tæknileg bylting í okkar augum því aldrei nokkurntíman hefur fólk búið yfir þeim möguleika að geta flutt landsvæðana á milli með þann eignarflokk geymdan í huga sér, og sem krefst ekki aðkomu miðstýrðs aðila til að samþykkja. Slíkur eignarflokkur getur því skipt sköpun bæði fyrir fólk sem flýr hræðileg átakasvæði, sem og fólk utan þeirra til að sporna við fjármögnun endalausra stríðsátaka. Öll viljum við minni spillingu og friðsælara einstaklingsfrelsi, en á meðan við höfum ekki eignarrétt á þeim flokki sem veitir okkur hvað mesta frelsið er ósk okkar jafn vonlaus og ákvarðanir og stefnur þjóðarleiðtoga heimsins eru óútreiknanlegar. Þó svo að nútíminn virðist svartur og ljótur er hægt að horfa björtum augum framm á veginn því miklir möguleikar búa í tækniframförum framtíðarinnar, möguleikar sem færa valdið í hendur fólksins og burt frá miðstýrðum aðilum sem hafa heljargrip á mikilvægasta eignarflokki mannsins, peningnum. Ég vil því enda á þeirri persónulegu skoðun að Bitcoin er dæmi um eignarflokk sem uppfyllir öll þessi skilyrði sem ég nefni hér að ofan. Ómiðstýrður og óútþynnalegur peningur sem gefur sérhverjum einstaklingi sem á honum heldur sitt frelsi til að nota eftir eigin hentusemi
Fögnum á degi líffræðilegrar fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Skúli Skúlason,Ole Sandberg,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun
Skoðun Áskorun ÖBÍ og Þroskahjálpar til ráðherra og þingmanna Alma Ýr Ingólfsdóttir,Unnur Helga Óttarsdóttir skrifar
Skoðun Flug frá Keflavík til Köben tekur styttri tíma en meðaltími nauðgunar Guðný S. Bjarnadóttir skrifar
Fögnum á degi líffræðilegrar fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Skúli Skúlason,Ole Sandberg,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun