Göngum í dag – hlaupum á morgun Andrés Ingi Jónsson skrifar 12. ágúst 2023 12:01 Það er gott að tilheyra samfélagi sem stendur saman með mannréttindum. Einu sinni á ári sýnum við samstöðu með hinsegin fólki með því að troðfylla miðbæ Reykjavíkar í tilefni Gleðigöngunnar. Svona skýr og sterk samstaða er allt annað en sjálfsögð ef við lítum á stöðuna í ýmsum löndum í kringum okkur. Að mörgu leyti getum við líka verið hreykin af árangrinum sem náðst hefur í gegnum árin, breyttum viðhorfum og bættu regluverki, en allt of margt er óklárað. Gleðjumst og göngum saman í dag, en gleymum því ekki að enn er mikil barátta framundan. Stöndum saman gegn bakslaginu Þrátt fyrir samstöðuna sem samfélagið sýnir í Gleðigöngunni hefur orðið raunverulegt bakslag í viðhorfum til hinsegin fólks á síðustu árum. Hinsegin ungmenni urðu fyrst fyrir barðinu á því, þau hafa í nokkur ár bent ráðafólki á aukna fordóma og áreitni sem þau hafa orðið fyrir. Því miður hefur staðið á viðbrögðum frá stjórnvöldum. Það var ekki fyrr en á síðasta vetri sem ríkisstjórnin lagði fyrir þingið löngu tímabæra tillögu um aðgerðaáætlun gegn hatursorðræðu. Sú tillaga var síðan ekki í meiri forgangi en svo að þegar kom að því að grisja málaskrána fyrir þinglok í vor, þá var ríkisstjórnin til í að slátra áætluninni. Aðgerðum gegn hatursorðræðu þarf að fylgja eftir, alveg til enda, því bakslagið er raunverulegt og hættulegt vandamál sem snertir sérstaklega viðkvæma hópa. Hópa sem við sýnum samstöðu í Gleðigöngunni en ríkisstjórnin þarf líka að standa með alla leið. Fjölbreytileiki kallar á sveigjanleika Þegar ný lög taka gildi og það kemst reynsla á hvernig þau virka, þá er eðlilegt að þurfi að breyta þeim og bæta. Í tilviki laga um kynrænt sjálfræði kom t.d. í ljós strax fyrsta virka daginn að í þeim lagt sérstakt á fólk sem vildi leiðrétta kynskráningu sína. Þegar Alþingi áttaði sig loksins á því hversu ósanngjarn þessi transskattur var, þá var hann afnuminn með öllum greiddum atkvæðum. Ennþá eru ótal smáatriði sem þarf að lagfæra í lögunum – sem eru samt mörg stórmál fyrir fólkið sem lögin eiga að vernda. Til dæmis er óskiljanlegt misræmi í reglum um nafnabreytingar, þannig að fólk getur valið sér fornafn óháð kynskráningu, en eftirnöfnum má bara breyta í samræmi við það hvort fólk er skráð karl, kona eða með hlutlausa skráningu í þjóðskrá. Kynvitund fólks er á skala, ekki í þremur hólfum, og lagaumhverfið á að virða það. Ein af ástæðunum fyrir því að fólk veigrar sér við að velja hlutlausa skráningu kyns í þjóðskrá snýst síðan um persónulegt öryggi þeirra. Það er nefnilega meira en að segja það að ferðast til lands þar sem fordómar eru miklir og þurfa að framvísa vegabréfi þar sem kynseginleiki einstaklingsins er sérstaklega skráður. Þessu þarf ríkið að bregðast við, t.d. með því að heimila fólki með hlutlausa skráningu kyns að eiga aukavegabréf með annarri kynskráningu. Á síðasta vetri lagði ég fram frumvarp um stöðu kynsegin fólks, sem tekur á þessum atriðum. Það náði ekki í umræðu fyrir sumarhlé, en verður lagt fram strax við þingbyrjun í haust. Ég vona að sem flest þingfólk styðji málið – enda snýst það bæði um sjálfsákvörðunarrétt og öryggi kynsegin fólks. Erfið fæðing hjá ráðherra klósettmála Eitt af því einfaldasta sem átti að fylgja lögum um kynrænt sjálfræði var að breyta reglum þannig að kynhlutlaus salernis- og búningsaðstaða yrði í boði fyrir fólk sem skilgreinir sig hvorki sem karl né konu. Til að gera það að meginreglunni þarf einfalda breytingu á reglugerðum hjá tveimur ráðuneytum. Annað ráðuneytið steig loksins skref í þessa átt þremur árum eftir að lögin tóku gildi – það var í janúar 2022 þegar umhverfisráðuneytið setti drög að nýrri hollustuháttareglugerð í samráðsgátt. Ári seinna hafði ekkert gerst, þannig að ég spurði hvenær ráðuneytið ætlaði að klára málið. Ráðuneytið svaraði og sagðist ætla að ljúka endurskoðuninni í febrúar sl. Þegar sá frestur var löngu liðinn og ekkert bólaði á klósettreglugerð Guðlaugs Þórs spurði ég aftur um tímasetningu. Nú eru fimm mánuðir liðnir án þess að ráðuneytið sé búið að svara þeirri fyrirspurn (töluvert meira en 15 daga fresturinn sem það hefur skv. lögum) og fjögur ár liðin síðan lög um kynrænt sjálfræði kölluðu á að þau breyttu þessum reglum. Þessar ótrúlegu tafir ráðuneytisins á einfaldri reglubreytingu gefa ekki til kynna að ríkisstjórnin hafi málefni hinsegin fólks í forgangi. Ráðherrum finnist litlu skipta að setja skýrar reglur svo fólk geti vitað að það komist óáreitt á klósettið í skólanum eða vinnunni, að það geti treyst á búningsaðstöðu í sundi eða ræktinni. Biðlistar á biðlista ofan Ein stærsta úrbótin með lögum um kynrænt sjálfræði var að fólki er í dag sjálfu treyst til þess að skilgreina eigið kyn, frekar en að þurfa upp á náð og miskunn sérfræðinefndar að fá vottorð upp á að vera það sem það er. Það þýðir samt ekki að öllum hindrunum hafi verið rutt úr vegi innan kerfisins og í dag er ein sú stærsta mjög kunnugleg: fjármögnun heilbrigðiskerfisins. Það er sorgleg staðreynd að ríkisstjórnin hefur ekki sett fjármögnun á kynstaðfestandi heilbrigðisþjónustu í forgang. Biðlistar eru óþolandi langir og margfaldir. Í dag er biðlisti til að komast í þjónustu transteyma, þar sem aftur tekur við bið eftir því að fá þá heilbrigðisþjónustu sem nauðsynleg er. Og á meðan er ekki boðið upp á niðurgreidda sálfræðiþjónustu til að gera fólki biðina bærilegri. Hér verður ríkisstjórnin að taka sig á. Í dag ganga margir ráðherrarnir í Gleðigöngunni. Eftir mánuð þurfa þau að sýna að þeim hefi verið alvara með því – þau þurfa að leggja fram fjárlög sem útrýma biðlistunum. Það er ekki hægt að slá sér á brjóst fyrir að standa framarlega í málefnum hinsegin og kynsegin fólks, en vanrækja kerfin sem þau stóla á. Höfundur er þingmaður Pírata. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Andrés Ingi Jónsson Hinsegin Gleðigangan Jafnréttismál Mest lesið Carbfix: Stærsta framlag Íslands í loftslagsmálum heimsins Sævar Freyr Þráinsson Skoðun Mengum meira Heiðar Guðjónsson Skoðun Fögnum á degi líffræðilegrar fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Skúli Skúlason,Ole Sandberg,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun Hvað verður um Kára? Helga Sigrún Harðardóttir Skoðun Sigmundi Davíð svarað Björn Bjarnason Skoðun Coda Terminal hefur ekki áhrif á neysluvatnsból höfuðborgarsvæðisins Sigrún Tómasdóttir Skoðun Ferðatryggingar og val á kreditkorti Svandís Edda Hólm Jónudóttir Skoðun Af hverju leka gluggar fyrr en áður? Böðvar Bjarnason Skoðun Halldór 05.07.2024 Halldór Að óttast blokkir Ásta Logadóttir Skoðun Skoðun Skoðun Carbfix: Stærsta framlag Íslands í loftslagsmálum heimsins Sævar Freyr Þráinsson skrifar Skoðun Sigmundi Davíð svarað Björn Bjarnason skrifar Skoðun Coda Terminal hefur ekki áhrif á neysluvatnsból höfuðborgarsvæðisins Sigrún Tómasdóttir skrifar Skoðun Líf og dauði leikur á hnífsegg Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir skrifar Skoðun Mengum meira Heiðar Guðjónsson skrifar Skoðun Hvað verður um Kára? Helga Sigrún Harðardóttir skrifar Skoðun Að eiga tertuna og borða hana líka – svar til formanns Hildur Sverrisdóttir skrifar Skoðun Hik er sama og tap Ingólfur Sverrisson skrifar Skoðun Af hverju leka gluggar fyrr en áður? Böðvar Bjarnason skrifar Skoðun Hluta þjóðarinnar hent út í kuldann – hinn baðar sig í sólinni Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Að óttast blokkir Ásta Logadóttir skrifar Skoðun Engin gúrka hjá Blaðamannafélaginu Sigríður Dögg Auðunsdóttir,Freyja Steingrímsdóttir skrifar Skoðun Stórnotendur eru kjölfestan í íslenska raforkukerfinu Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar Skoðun Ert þú í góðu netsambandi? Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir skrifar Skoðun Evrópa og myrkrið framundan Hilmar Þór Hilmarsson skrifar Skoðun Heilræði fyrir Nýhaldið Sigmundur Davíð Gunnlaugsson skrifar Skoðun Glútenlaust gull á grillið Anna Gunndís Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Kaupin á eyrinni Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Lokunaruppboð í Kauphöllinni Baldur Thorlacius skrifar Skoðun Viðreisn mun leggja fram tillögu um íbúakosningu um Coda Terminal verkefnið í Hafnarfirði Jón Ingi Hákonarson skrifar Skoðun Ferðatryggingar og val á kreditkorti Svandís Edda Hólm Jónudóttir skrifar Skoðun Af hverju að byggja Coda Terminal? Ólafur Elínarson,Sandra Ósk Snæbjörnsdóttir skrifar Skoðun Hljóð úr horni Ingólfur Sverrisson skrifar Skoðun ESB fyrir almenning Oddný G. Harðardóttir skrifar Skoðun Strámaðurinn mikli Kristján Hreinsson skrifar Skoðun Árið er 2024 Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Samkeppni í nýju ljósi Páll Hermannsson skrifar Skoðun Það er verið að grafa dýpri fátæktargjá Rúnar Sigurjónsson skrifar Skoðun „Hæ ástin, þarf að millifæra, getur þú samþykkt beiðnina?“ Heiðrún Jónsdóttir skrifar Skoðun Algeng þvæla um Evrópusambandið Jón Frímann Jónsson skrifar Sjá meira
Það er gott að tilheyra samfélagi sem stendur saman með mannréttindum. Einu sinni á ári sýnum við samstöðu með hinsegin fólki með því að troðfylla miðbæ Reykjavíkar í tilefni Gleðigöngunnar. Svona skýr og sterk samstaða er allt annað en sjálfsögð ef við lítum á stöðuna í ýmsum löndum í kringum okkur. Að mörgu leyti getum við líka verið hreykin af árangrinum sem náðst hefur í gegnum árin, breyttum viðhorfum og bættu regluverki, en allt of margt er óklárað. Gleðjumst og göngum saman í dag, en gleymum því ekki að enn er mikil barátta framundan. Stöndum saman gegn bakslaginu Þrátt fyrir samstöðuna sem samfélagið sýnir í Gleðigöngunni hefur orðið raunverulegt bakslag í viðhorfum til hinsegin fólks á síðustu árum. Hinsegin ungmenni urðu fyrst fyrir barðinu á því, þau hafa í nokkur ár bent ráðafólki á aukna fordóma og áreitni sem þau hafa orðið fyrir. Því miður hefur staðið á viðbrögðum frá stjórnvöldum. Það var ekki fyrr en á síðasta vetri sem ríkisstjórnin lagði fyrir þingið löngu tímabæra tillögu um aðgerðaáætlun gegn hatursorðræðu. Sú tillaga var síðan ekki í meiri forgangi en svo að þegar kom að því að grisja málaskrána fyrir þinglok í vor, þá var ríkisstjórnin til í að slátra áætluninni. Aðgerðum gegn hatursorðræðu þarf að fylgja eftir, alveg til enda, því bakslagið er raunverulegt og hættulegt vandamál sem snertir sérstaklega viðkvæma hópa. Hópa sem við sýnum samstöðu í Gleðigöngunni en ríkisstjórnin þarf líka að standa með alla leið. Fjölbreytileiki kallar á sveigjanleika Þegar ný lög taka gildi og það kemst reynsla á hvernig þau virka, þá er eðlilegt að þurfi að breyta þeim og bæta. Í tilviki laga um kynrænt sjálfræði kom t.d. í ljós strax fyrsta virka daginn að í þeim lagt sérstakt á fólk sem vildi leiðrétta kynskráningu sína. Þegar Alþingi áttaði sig loksins á því hversu ósanngjarn þessi transskattur var, þá var hann afnuminn með öllum greiddum atkvæðum. Ennþá eru ótal smáatriði sem þarf að lagfæra í lögunum – sem eru samt mörg stórmál fyrir fólkið sem lögin eiga að vernda. Til dæmis er óskiljanlegt misræmi í reglum um nafnabreytingar, þannig að fólk getur valið sér fornafn óháð kynskráningu, en eftirnöfnum má bara breyta í samræmi við það hvort fólk er skráð karl, kona eða með hlutlausa skráningu í þjóðskrá. Kynvitund fólks er á skala, ekki í þremur hólfum, og lagaumhverfið á að virða það. Ein af ástæðunum fyrir því að fólk veigrar sér við að velja hlutlausa skráningu kyns í þjóðskrá snýst síðan um persónulegt öryggi þeirra. Það er nefnilega meira en að segja það að ferðast til lands þar sem fordómar eru miklir og þurfa að framvísa vegabréfi þar sem kynseginleiki einstaklingsins er sérstaklega skráður. Þessu þarf ríkið að bregðast við, t.d. með því að heimila fólki með hlutlausa skráningu kyns að eiga aukavegabréf með annarri kynskráningu. Á síðasta vetri lagði ég fram frumvarp um stöðu kynsegin fólks, sem tekur á þessum atriðum. Það náði ekki í umræðu fyrir sumarhlé, en verður lagt fram strax við þingbyrjun í haust. Ég vona að sem flest þingfólk styðji málið – enda snýst það bæði um sjálfsákvörðunarrétt og öryggi kynsegin fólks. Erfið fæðing hjá ráðherra klósettmála Eitt af því einfaldasta sem átti að fylgja lögum um kynrænt sjálfræði var að breyta reglum þannig að kynhlutlaus salernis- og búningsaðstaða yrði í boði fyrir fólk sem skilgreinir sig hvorki sem karl né konu. Til að gera það að meginreglunni þarf einfalda breytingu á reglugerðum hjá tveimur ráðuneytum. Annað ráðuneytið steig loksins skref í þessa átt þremur árum eftir að lögin tóku gildi – það var í janúar 2022 þegar umhverfisráðuneytið setti drög að nýrri hollustuháttareglugerð í samráðsgátt. Ári seinna hafði ekkert gerst, þannig að ég spurði hvenær ráðuneytið ætlaði að klára málið. Ráðuneytið svaraði og sagðist ætla að ljúka endurskoðuninni í febrúar sl. Þegar sá frestur var löngu liðinn og ekkert bólaði á klósettreglugerð Guðlaugs Þórs spurði ég aftur um tímasetningu. Nú eru fimm mánuðir liðnir án þess að ráðuneytið sé búið að svara þeirri fyrirspurn (töluvert meira en 15 daga fresturinn sem það hefur skv. lögum) og fjögur ár liðin síðan lög um kynrænt sjálfræði kölluðu á að þau breyttu þessum reglum. Þessar ótrúlegu tafir ráðuneytisins á einfaldri reglubreytingu gefa ekki til kynna að ríkisstjórnin hafi málefni hinsegin fólks í forgangi. Ráðherrum finnist litlu skipta að setja skýrar reglur svo fólk geti vitað að það komist óáreitt á klósettið í skólanum eða vinnunni, að það geti treyst á búningsaðstöðu í sundi eða ræktinni. Biðlistar á biðlista ofan Ein stærsta úrbótin með lögum um kynrænt sjálfræði var að fólki er í dag sjálfu treyst til þess að skilgreina eigið kyn, frekar en að þurfa upp á náð og miskunn sérfræðinefndar að fá vottorð upp á að vera það sem það er. Það þýðir samt ekki að öllum hindrunum hafi verið rutt úr vegi innan kerfisins og í dag er ein sú stærsta mjög kunnugleg: fjármögnun heilbrigðiskerfisins. Það er sorgleg staðreynd að ríkisstjórnin hefur ekki sett fjármögnun á kynstaðfestandi heilbrigðisþjónustu í forgang. Biðlistar eru óþolandi langir og margfaldir. Í dag er biðlisti til að komast í þjónustu transteyma, þar sem aftur tekur við bið eftir því að fá þá heilbrigðisþjónustu sem nauðsynleg er. Og á meðan er ekki boðið upp á niðurgreidda sálfræðiþjónustu til að gera fólki biðina bærilegri. Hér verður ríkisstjórnin að taka sig á. Í dag ganga margir ráðherrarnir í Gleðigöngunni. Eftir mánuð þurfa þau að sýna að þeim hefi verið alvara með því – þau þurfa að leggja fram fjárlög sem útrýma biðlistunum. Það er ekki hægt að slá sér á brjóst fyrir að standa framarlega í málefnum hinsegin og kynsegin fólks, en vanrækja kerfin sem þau stóla á. Höfundur er þingmaður Pírata.
Fögnum á degi líffræðilegrar fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Skúli Skúlason,Ole Sandberg,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun
Skoðun Coda Terminal hefur ekki áhrif á neysluvatnsból höfuðborgarsvæðisins Sigrún Tómasdóttir skrifar
Skoðun Viðreisn mun leggja fram tillögu um íbúakosningu um Coda Terminal verkefnið í Hafnarfirði Jón Ingi Hákonarson skrifar
Fögnum á degi líffræðilegrar fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Skúli Skúlason,Ole Sandberg,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun