„Ein-stærð-fyrir-öll” Sigríður Helga Kárdal Ásgeirsdóttir skrifar 20. mars 2023 07:30 Menntakerfið er ekki réttur staður fyrir stífa ,,ein-stærð-fyrir-öll” umgjörð, heldur þarf það að vera sveigjanlegt eftir ólíkum þörfum stúdenta og tryggja þarf aðgengi fyrir öll. Hagsmuna fjölbreyttrar nemendaflóru í menntakerfinu er ekki fyllilega gætt, sérstaklega erlenda nemendur, foreldra í námi, kynsegin nemendur og fatlað fólk. Háskóli Íslands verður að vera leiðandi hvað varðar inngildandi (e. inclusive) háskólasamfélag. Um það bil 12% stúdenta í Háskóla Íslands eru af erlendu bergi brotnir, og íslenskt samfélag er að verða sífellt fjölbreyttara og alþjóðlegra. Margar námsleiðir í Háskólanum eru hins vegar enn óaðgengilegar fyrir stúdenta sem ekki hafa íslensku að móðurmáli. Inntökuprófið í læknisfræði er eitt margra dæma um illa aðgengilegt nám. Einn hluti prófsins spyr út í almenna þekkingu, en þar eru spurningar um íslenska menningu, sem nemendur sem eru fæddir og/eða uppalnir erlendis eiga erfitt með að svara og ekki er hægt að undirbúa eða læra sérstaklega fyrir þann hluta. Þetta eru spurningar um vinsælt íslenskt tónlistarfólk, barnavísur og sögupersónur úr Íslendingabókunum sem láta erlenda nemendur standa illa að vígi. Á þeim tæplega fjórum árum sem alþjóðafulltrúi hefur verið starfandi á réttindaskrifstofu Stúdentaráðs er ljóst að þau ýmsu hagsmunamál sem hann hefur beitt sér fyrir snúi helst að þessum efnum. Þess vegna var barátta Röskvu fyrir því að koma á fót stöðu alþjóðafulltrúa á réttindaskrifstofuna gríðarlega mikilvæg. Viðhorfi sem þessu þarf að breyta og Háskóli Íslands verður að þróast í takt við samtímann. Verkefnið Sprettur er mikilvægur liður í því, en það verður ekki síður að kortleggja betur samsetningu á stúdentahópnum með það að markmiði að fá betri tilfinningu fyrir því hvers konar þjónustu ólíkir hópar þurfa. Það er mikil einföldun að öll séu sett undir sama hatt. Röskva í Stúdentaráði hefur þrýst á að skólayfirvöld bæti upplýsingar og tölfræði um nemendur, einkum af erlendum uppruna, með hliðsjón af stefnu Háskóla Íslands (HÍ26). Við í Röskvu viljum að Háskóli Íslands standi fyrir afgerandi aðgerðum og endurskoði núverandi kerfi sem hindrar aðgengi fólks að námi, bæði við inntöku þeirra og á meðan námi þeirra stendur. Jafnræði snýst ekki um að öll fái það sama heldur um að öll komi jöfn að borðinu. Höfundur skipar 1. sæti fyrir Röskvu á Heilbrigðisvísindasviði fyrir kosningar til Stúdentaráðs Háskóla Íslands, sem fara fram á Uglu 22. og 23. mars. Lesa má meira um áherslur Röskvu hér . “One-size-fits-all” The educational system is not the right place for a rigid “one-size-fits-all” framework. It needs to be adaptable to the needs of students to ensure accessibility for all students. The interests of a diverse student body in the system are not guarded well enough, especially regarding international students, parents, gender-queer students and disabled people. The University of Iceland must be a leading example of an inclusive university community. On campus, roughly 12% of students have international backgrounds and Icelandic society is continuously becoming more diverse. However, there are still many programmes within the university that are inaccessible to students that do not have Icelandic as a first language. The entrance exam into medical studies is one of the many examples of an inaccessible programme. One section of the exam asks about general knowledge that often consists of questions about Icelandic culture which individuals born and/or raised elsewhere have difficulty answering, and one cannot possibly study or prepare specifically for that section. These are questions about popular Icelandic celebrities, nursery rhymes, or characters in children's books that put individuals with international backgrounds at a great disadvantage and it is overt inequality. During the last four years when an International Officer has been working in the Student Rights Office, it is clear that they have been fighting for various student interest affairs, predominantly those concerning the problems stated above. This is why Rösvka’s fight to bring about and implement the position of an International Officer in the Student Rights Office was vital. Views of these sorts need to change and the University has to evolve with the times. The project Sprettur is an important link in this chain, but it is also vital to better map out the composition of student groups, to get a better feel for what kind of services different groups need. It is an over-simplification to assume the same circumstances for everyone. Röskva in the Student Council has put pressure on authorities to increase the quantity and quality of information and statistics of students, especially of international students, in consideration of the policy of the University of Iceland (HÍ26). We in Röskva want the University to stand for decisive action and reevaluate how the current system hinders students’ access both upon entry and throughout their studies. The fight for equality is not about giving everyone the same, but rather is it about providing a level playing field. The author is the first candidate on Röskva’s election list for the School of Health Sciences, for the Student Council elections, which will take place on Ugla March 22nd and 23rd. You can read more about Röskva’s emphasis here. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Hagsmunir stúdenta Mest lesið Löngu þarft samtal um hóp sem gleymist! Katarzyna Kubiś Skoðun Næringarfræði er lykillinn að betri heilsu, viltu vera með? Guðrún Nanna Egilsdóttir Skoðun Að sækja gullið (okkar) Þröstur Friðfinnsson Skoðun Menntun fyrir öll – nema okkur Haukur Guðmundsson Skoðun Til hamingju blaðamenn! Hjálmar Jónsson Skoðun Mega bara íslenskir karlmenn nauðga konum á Íslandi? Guðný S. Bjarnadóttir Skoðun Stormur í Þjóðleikhúsinu Bubbi Morthens Skoðun Það er ekki hægt að loka augunum fyrir þessum veruleika Davíð Bergmann Skoðun Auðbeldi SFS Örn Bárður Jónsson Skoðun Opið hús fyrir útvalda Björn Brynjúlfur Björnsson Skoðun Skoðun Skoðun Næringarfræði er lykillinn að betri heilsu, viltu vera með? Guðrún Nanna Egilsdóttir skrifar Skoðun Löngu þarft samtal um hóp sem gleymist! Katarzyna Kubiś skrifar Skoðun Menntun fyrir öll – nema okkur Haukur Guðmundsson skrifar Skoðun Það er ekki hægt að loka augunum fyrir þessum veruleika Davíð Bergmann skrifar Skoðun Kirkjugarðsballið: Eiga Íslendingar að mæta þar? Birgir Dýrfjörð skrifar Skoðun Að sækja gullið (okkar) Þröstur Friðfinnsson skrifar Skoðun Til hamingju blaðamenn! Hjálmar Jónsson skrifar Skoðun Stormur í Þjóðleikhúsinu Bubbi Morthens skrifar Skoðun Börn í skugga stríðs Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Opið bréf til mennta- og barnamálaráðherra Gunnar Örn Vopnfjörð Þorsteinsson skrifar Skoðun Hvernig gerum við Grundarhverfi enn betra? Ævar Harðarson skrifar Skoðun Matvælaframleiðslulandið Ísland – er framtíð án sérþekkingar? Ólöf Guðný Geirsdóttir,Ólafur Ögmundarson skrifar Skoðun 120km hraði á Keflavíkurveginum og netsölur með áfengi Jón Páll Haraldsson skrifar Skoðun Lausnin liggur fyrir – Landspítali þarf að stíga skrefið Sandra B. Franks skrifar Skoðun Auðbeldi SFS Örn Bárður Jónsson skrifar Skoðun Skjárinn og börnin Daðey Albertsdóttir,Silja Björk Egilsdóttir,Skúli Bragi Geirdal skrifar Skoðun „Er stjúpmamma þín vond eins og í Öskubusku?“ Hafdís Bára Ólafsdóttir skrifar Skoðun Af hverju er Framsóknarfólk hamingjusamast? Árelía Eydís Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Norska leiðin hefur gefist vel – í Póllandi Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar Skoðun Opið hús fyrir útvalda Björn Brynjúlfur Björnsson skrifar Skoðun Af hverju hræðist fólk kynjafræði? Eydís Ásbjörnsdóttir skrifar Skoðun Hlustum á okkar landsliðskonur - sýnum Ísrael rauða spjaldið Hrönn G. Guðmundsdóttir,Ragnhildur Hólmgeirsdóttir skrifar Skoðun Hópnauðganir/svartheimar! Davíð Bergmann skrifar Skoðun Valdið og samvinnuhugsjónin Kjartan Helgi Ólafsson skrifar Skoðun NPA breytti lífinu mínu Sveinbjörn Eggertsson skrifar Skoðun Hefur þú tilkynnt um ofbeldi gegn barni? Alfa Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Gildi kærleika og mannúðar Toshiki Toma skrifar Skoðun Hvernig tryggjum við samkeppnishæfni þjóðar? Jón Skafti Gestsson skrifar Skoðun Í minningu Frans páfa - sem tók sér nafn verndardýrlings dýra og náttúru Árni Stefán Árnason skrifar Skoðun Flottu kjötauglýsingarnar í blöðunum... Ole Anton Bieltvedt skrifar Sjá meira
Menntakerfið er ekki réttur staður fyrir stífa ,,ein-stærð-fyrir-öll” umgjörð, heldur þarf það að vera sveigjanlegt eftir ólíkum þörfum stúdenta og tryggja þarf aðgengi fyrir öll. Hagsmuna fjölbreyttrar nemendaflóru í menntakerfinu er ekki fyllilega gætt, sérstaklega erlenda nemendur, foreldra í námi, kynsegin nemendur og fatlað fólk. Háskóli Íslands verður að vera leiðandi hvað varðar inngildandi (e. inclusive) háskólasamfélag. Um það bil 12% stúdenta í Háskóla Íslands eru af erlendu bergi brotnir, og íslenskt samfélag er að verða sífellt fjölbreyttara og alþjóðlegra. Margar námsleiðir í Háskólanum eru hins vegar enn óaðgengilegar fyrir stúdenta sem ekki hafa íslensku að móðurmáli. Inntökuprófið í læknisfræði er eitt margra dæma um illa aðgengilegt nám. Einn hluti prófsins spyr út í almenna þekkingu, en þar eru spurningar um íslenska menningu, sem nemendur sem eru fæddir og/eða uppalnir erlendis eiga erfitt með að svara og ekki er hægt að undirbúa eða læra sérstaklega fyrir þann hluta. Þetta eru spurningar um vinsælt íslenskt tónlistarfólk, barnavísur og sögupersónur úr Íslendingabókunum sem láta erlenda nemendur standa illa að vígi. Á þeim tæplega fjórum árum sem alþjóðafulltrúi hefur verið starfandi á réttindaskrifstofu Stúdentaráðs er ljóst að þau ýmsu hagsmunamál sem hann hefur beitt sér fyrir snúi helst að þessum efnum. Þess vegna var barátta Röskvu fyrir því að koma á fót stöðu alþjóðafulltrúa á réttindaskrifstofuna gríðarlega mikilvæg. Viðhorfi sem þessu þarf að breyta og Háskóli Íslands verður að þróast í takt við samtímann. Verkefnið Sprettur er mikilvægur liður í því, en það verður ekki síður að kortleggja betur samsetningu á stúdentahópnum með það að markmiði að fá betri tilfinningu fyrir því hvers konar þjónustu ólíkir hópar þurfa. Það er mikil einföldun að öll séu sett undir sama hatt. Röskva í Stúdentaráði hefur þrýst á að skólayfirvöld bæti upplýsingar og tölfræði um nemendur, einkum af erlendum uppruna, með hliðsjón af stefnu Háskóla Íslands (HÍ26). Við í Röskvu viljum að Háskóli Íslands standi fyrir afgerandi aðgerðum og endurskoði núverandi kerfi sem hindrar aðgengi fólks að námi, bæði við inntöku þeirra og á meðan námi þeirra stendur. Jafnræði snýst ekki um að öll fái það sama heldur um að öll komi jöfn að borðinu. Höfundur skipar 1. sæti fyrir Röskvu á Heilbrigðisvísindasviði fyrir kosningar til Stúdentaráðs Háskóla Íslands, sem fara fram á Uglu 22. og 23. mars. Lesa má meira um áherslur Röskvu hér . “One-size-fits-all” The educational system is not the right place for a rigid “one-size-fits-all” framework. It needs to be adaptable to the needs of students to ensure accessibility for all students. The interests of a diverse student body in the system are not guarded well enough, especially regarding international students, parents, gender-queer students and disabled people. The University of Iceland must be a leading example of an inclusive university community. On campus, roughly 12% of students have international backgrounds and Icelandic society is continuously becoming more diverse. However, there are still many programmes within the university that are inaccessible to students that do not have Icelandic as a first language. The entrance exam into medical studies is one of the many examples of an inaccessible programme. One section of the exam asks about general knowledge that often consists of questions about Icelandic culture which individuals born and/or raised elsewhere have difficulty answering, and one cannot possibly study or prepare specifically for that section. These are questions about popular Icelandic celebrities, nursery rhymes, or characters in children's books that put individuals with international backgrounds at a great disadvantage and it is overt inequality. During the last four years when an International Officer has been working in the Student Rights Office, it is clear that they have been fighting for various student interest affairs, predominantly those concerning the problems stated above. This is why Rösvka’s fight to bring about and implement the position of an International Officer in the Student Rights Office was vital. Views of these sorts need to change and the University has to evolve with the times. The project Sprettur is an important link in this chain, but it is also vital to better map out the composition of student groups, to get a better feel for what kind of services different groups need. It is an over-simplification to assume the same circumstances for everyone. Röskva in the Student Council has put pressure on authorities to increase the quantity and quality of information and statistics of students, especially of international students, in consideration of the policy of the University of Iceland (HÍ26). We in Röskva want the University to stand for decisive action and reevaluate how the current system hinders students’ access both upon entry and throughout their studies. The fight for equality is not about giving everyone the same, but rather is it about providing a level playing field. The author is the first candidate on Röskva’s election list for the School of Health Sciences, for the Student Council elections, which will take place on Ugla March 22nd and 23rd. You can read more about Röskva’s emphasis here.
Skoðun Matvælaframleiðslulandið Ísland – er framtíð án sérþekkingar? Ólöf Guðný Geirsdóttir,Ólafur Ögmundarson skrifar
Skoðun Hlustum á okkar landsliðskonur - sýnum Ísrael rauða spjaldið Hrönn G. Guðmundsdóttir,Ragnhildur Hólmgeirsdóttir skrifar
Skoðun Í minningu Frans páfa - sem tók sér nafn verndardýrlings dýra og náttúru Árni Stefán Árnason skrifar