Landið er stjórnlaust Vilhelm Jónsson skrifar 16. febrúar 2023 10:31 Það er vandséð hvernig hægt er að sýna fulla háttvísi þegar skítug slóð forystusauða ríkisstjórnarflokkanna er dregin upp og þeir láta sér ekki segjast þó svo að ítrekað sé flett ofanaf óhæfum embættisverkum þeirra. Þjóðin er sundurtætt og í störukeppni, þar sem hver höndin er upp á móti annarri í eiginhagsmunagæslu og skotgröfum að puðra hvert annað niður. Forsætis- og fjármálaráðherra eru sem fyrr iðnir við að sverja af sér ábyrgð þó að vart líði vika að ekki sé dregið upp óhæft verklag. Má þar nefna að farið er frjálslega með sölu ríkiseigna í þeim tilgangi að mylja undir sig og sína í nafni einkavæðingar og hagsmunargæslu. Tilsvör ráðherranna standast enga skoðun þegar litið er til þess hvernig regluverk eru þverbrotin og hunsuð. Engu að síður kemst fjármálaráðherra upp með hvað sem er í skjóli Katrínar Jakobsdóttur og skósveina ríkisstjórnarflokkanna. Það er löngu orðið tímabært að þjóðin fari að átta sig á að ríkisstjórn Katrínar Jakobsdóttur ber fulla ábyrgð á þeim óstöðugleika og því sundurlyndi sem endurspeglast hvert sem litið er í samfélaginu. Óraunhæf fjármálasýsla er allsráðandi ásamt stjórnlausum húsnæðismarkaði sem drifin er áfram af græðgi, óheyrilegum byggingarkostnaði og glórulausum vaxtakjörum.Stjórnvöldum ber að stuðla að stöðugleika og festu gagnvart allri uppbyggingu og láta af gegndarlausri sjálftöku og sérhagsmunagæslu til útvaldra. Engin sátt hefur verið á vinnumarkaðinum árum saman. Sérstaklega eftir launamisréttið og sjálftöku 2017 þegar kjararáð skammtaði útvöldum ríkisstarfsmönnum svívirðilegar launahækkanir í boði Katrínar og Bjarna. Þessi sami hópur vílar síðan ekki fyrir sér að höfða til ábyrgðarkenndar hinnar vinnandi lálaunastéttar sem þegar er við hungurmörk, til að hún kyndi ekki undir verðbólgubálið. Forystusauðir atvinnulífsins sem og aðrir gullkálfar hafa skammtað sér svívirðilegri laun og sjálftöku sem stenst enga skoðun og liggur í tugum og jafnvel hundruðum milljóna. Sjálftaka innan ríkisfyrirtækja sem og banka er á sama leveli í skjóli veruleikafyrtra stjórnenda sem eru of oft vart annað en siðblindir. Stýrivaxtahækkanir Seðlabankans eru ómarkvissar og hvorki til þess fallnar að vera trúverðugar né vel ígrundaðar auk þess að vera rökstuddar með innantómu hjali. Fjármálaráðherra ásamt forsætisráðherra bera engu að síður höfuðábyrgðina á verðbólgunni og óstjórninni sem bitnar verst á skuldugum heimilum og fyrirtækjum. Það rignir yfir landann svívirðilegum afkomutölum fjármálgeirans og arðgreiðslum. Verslunarrisar, trygginga og olíufélög mergsjúga þjóðina og ekki er afkoman og rányrkja í boði stjórnvalda síðri í sjávarútvegsgreinunum. Gráðugir og ofurríkir sægreifar ryksuga til sín hótelbyggingar,fyrirtæki og allt sem hönd á festir. Einnig eru þeir innvinklaðir í erlend hlutafélög og ýmislegt þar í gangi sem þolir illa dagsljósið hvað ósýnilegri eignamyndun og yfirtökum við kemur. Sjálftaka sem stjórnvöld og aðrir siðblindingjar skammta sér og sínum gefur best til kynna þrælslund þjóðarinnar og hvað hún er tilbúin að láta miklar þrengingar yfir sig ganga. Útvalin sjávarútvegsfélög hafa rakað til sín lífsviðurværi þúsunda heimila af svokallaðri „sameiginlegri auðlind“ í boði stjórnvalda á kostnað landsbyggðarinnar með skelfilegum afleiðingum þar sem hvert byggðarlagið af öðru ber þess aldrei bætur. Hinn ósnertanlegi Samherjagreifi bíður í skjóli stjórnvalda eftir að skammtímaminni landans dvíni eftir allan skítinn sem hefur verið dreginn upp og þrífst í greininni. Það er löngu tímabært að stjórnvöld temji sér vandaðri stjórnarhætti, jafnvel sérstakur er ekki hafinn yfir gagnrýni. Slíkt hið sama á við um ríkissáttasemjara sem misnotar vald sitt með miðlunartillögu sem stenst enga skoðun og er lítið annað en valdníðsla til að kæfa niður lögbundinn samningsrétt Eflingar á kostnað þeirra sem bera minnst úr býtum. Stjórnvöld verða að fara að bera skynbragð á að of hröð og sveiflukennd fasteignar uppbygging skapar óstöðugleika og skort á vinnuafli sem verður þess valdandi að launa- og byggingarkostnaður fer úr böndunum. Sú hraða uppbygging sem fór af stað eftir margra ára niðursveiflu er drifin áfram af stjórnleysi og foráttuheimsku. Að sjálfsögðu dásama fasteignaeigendur hækkandi fasteignaverð sem hefur orðið þess valdandi að allt of margir endurfjármögnuðu íbúðaskuldir og neyslu sem kyndir undir verðbólgu. Hver háskólafræðingurinn af öðrum kemur fram á sjónarsviðið til að upplýsa þjóðina af sinni miklu snilld að skuldir heimilanna séu að lækka og hagvöxtur sé í hæstu hæðum þó hvort tveggja standist enga skoðun. Eðlilega reynir efnameira fólk ásamt öðrum fjármagnseigendum að verja fjármuni sína og ævisparnað með öllum tiltækum ráðum svo sem með því að kaupa upp fasteignir þar sem aðeins neikvæðir vextir eru í boði. Óstjórn leiðir af sér afleiðingar og fátækt fólk sem hefur úr litlu að spila hlýtur óbætanlegan skaða meðan aðrir nýta sér ástandið. Þann hrylling ber að stöðva. Verklag Alþingis er vart annað en hryggðarmynd ásamt óábyrgum ríkisbubbum sem eru ekki í neinum tengslum við ástandið og láta sig það jafnvel engu skipta. Þjóðin var höfð af fíflum og dregin á asnaeyrunum af ábyrgðarlausum stjórnmálamönnum og bankasýslu í aðdraganda bankahrunsins og tímabært að hún fari að sýna þann þroska að treysta ekki enn og aftur misvitrum embættismönnum og siðblindingjum. Of hröð og sveiflukennd uppbygging skapar óstöðugleika og skort á vinnuafli sem verður þess valdandi að launa- og byggingarkostnaður fer úr böndunum. Sjálfskaparvítin eru nánast hvert sem litið er um samfélagið og forsætisráðherra hefur og er tilbúinn að moka tugmilljörðum ef ekki hundruðum út og suður úr ríkissjóði til að treysta stöðu sína til að halda völdum. Slíkt hið sama átti sér stað þegar forsætis- og fjármálaráðherra fóru frjálslega með gjaldeyrisforðasjóðinn í Covid faraldrinum. Sandkassaleikur stjórnvalda er drifinn áfram af illa ígrunduðum smáskammtalækningum og ábyrgðarleysi. Eðlilegt efnahagsástand og fasteignamarkaður mun aldrei þrífast meðan þjóðin býr við handónýtan gjaldmiðil og ábyrgðarlausa stjórnmálamenn. Höfundur er athafnamaður. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Vilhelm Jónsson Mest lesið Að kjósa með nútíma hugsunarhætti Ragnhildur Katla Jónsdóttir Skoðun Íslenskufræðingurinn Sigmundur Davíð Hákon Darri Egilsson Skoðun Það er verið að ljúga að okkur Hildur Þórðardóttir Skoðun „Við andlát manns lýkur skattskyldu hans“ Þórður Gunnarsson Skoðun Dýrkeyptur aðgangur Stella Guðmundsdóttir Skoðun Aðgangur bannaður Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir Skoðun Hvers vegna hefur frammistöðu íslenskra nemenda í PISA farið hrakandi? Jón Páll Haraldsson,Linda Heiðarsdóttir,Ómar Örn Magnússon Skoðun Hægt og hljótt Dofri Hermannsson Skoðun Stjórnvöld, virðið frumbyggjaréttinn í íslensku samfélagi Sæmundur Einarsson Skoðun Hvað er vandamálið? Alexandra Briem Skoðun Skoðun Skoðun Að kjósa með nútíma hugsunarhætti Ragnhildur Katla Jónsdóttir skrifar Skoðun Í upphafi skal endinn skoða.. Sigurður F. Sigurðarson skrifar Skoðun Stjórnvöld, virðið frumbyggjaréttinn í íslensku samfélagi Sæmundur Einarsson skrifar Skoðun Handleiðsla og vellíðan í starfi Sveindís Anna Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Eldgos og innviðir: Tryggjum öryggi Suðurnesja Halla Hrund Logadóttir skrifar Skoðun Er aukin einkavæðing lausnin? Reynir Böðvarsson skrifar Skoðun Samfélag á krossgötum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar Skoðun Hvað er vandamálið? Alexandra Briem skrifar Skoðun Au pair fyrirkomulagið – barn síns tíma? Hlöðver Skúli Hákonarson skrifar Skoðun Fontur – hiti þrjú stig Stefán Steingrímur Bergsson skrifar Skoðun Bankinn gefur, bankinn tekur Breki Karlsson skrifar Skoðun Hægt og hljótt Dofri Hermannsson skrifar Skoðun Kennaraverkfall – sparka í dekkin eða setja meira bensín á bílinn? Melkorka Mjöll Kristinsdóttir skrifar Skoðun Gervigóðmennska fyrir almannafé Kári Allansson skrifar Skoðun Góður granni, gulli betri! Jóna Bjarnadóttir skrifar Skoðun Frelsi er alls konar Jón Óskar Sólnes skrifar Skoðun Betra plan í ríkisfjármálum Sanna Magdalena Mörtudóttir skrifar Skoðun Íslenskufræðingurinn Sigmundur Davíð Hákon Darri Egilsson skrifar Skoðun Dýrkeyptur aðgangur Stella Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Þarf Alþingi að vera í óvissu? Haukur Arnþórsson skrifar Skoðun Stöndum með einyrkjum og sjálfstætt starfandi Kristján Þórður Snæbjarnarson skrifar Skoðun Ætla Íslendingar að standa vörð um orkuauðlindir sínar? Ágústa Ágústsdóttir skrifar Skoðun Evrópa og sjálfstæði Íslands Anna Sofía Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Heilnæmt samfélag, betri lífskjör og jöfn tækifæri fyrir öll Unnur Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Mölunarverksmiðja eða umhverfisvæn matvælaframleiðsla Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar Skoðun Lifað með reisn - Frá starfslokum til æviloka Þorsteinn Sæmundsson skrifar Skoðun Viðreisn, evran og Finnland Eggert Sigurbergsson skrifar Skoðun Fleiri staðreyndir um jafnlaunavottun – íþyngjandi og kostnaðarsamt regluverk Gunnar Ármannsson skrifar Skoðun Við þurfum þingmann eins og Ágúst Bjarna Valdimar Víðisson skrifar Skoðun Sagnaarfur Biblíunnar – Heildræn sýn á sköpunina Sigurvin Lárus Jónsson skrifar Sjá meira
Það er vandséð hvernig hægt er að sýna fulla háttvísi þegar skítug slóð forystusauða ríkisstjórnarflokkanna er dregin upp og þeir láta sér ekki segjast þó svo að ítrekað sé flett ofanaf óhæfum embættisverkum þeirra. Þjóðin er sundurtætt og í störukeppni, þar sem hver höndin er upp á móti annarri í eiginhagsmunagæslu og skotgröfum að puðra hvert annað niður. Forsætis- og fjármálaráðherra eru sem fyrr iðnir við að sverja af sér ábyrgð þó að vart líði vika að ekki sé dregið upp óhæft verklag. Má þar nefna að farið er frjálslega með sölu ríkiseigna í þeim tilgangi að mylja undir sig og sína í nafni einkavæðingar og hagsmunargæslu. Tilsvör ráðherranna standast enga skoðun þegar litið er til þess hvernig regluverk eru þverbrotin og hunsuð. Engu að síður kemst fjármálaráðherra upp með hvað sem er í skjóli Katrínar Jakobsdóttur og skósveina ríkisstjórnarflokkanna. Það er löngu orðið tímabært að þjóðin fari að átta sig á að ríkisstjórn Katrínar Jakobsdóttur ber fulla ábyrgð á þeim óstöðugleika og því sundurlyndi sem endurspeglast hvert sem litið er í samfélaginu. Óraunhæf fjármálasýsla er allsráðandi ásamt stjórnlausum húsnæðismarkaði sem drifin er áfram af græðgi, óheyrilegum byggingarkostnaði og glórulausum vaxtakjörum.Stjórnvöldum ber að stuðla að stöðugleika og festu gagnvart allri uppbyggingu og láta af gegndarlausri sjálftöku og sérhagsmunagæslu til útvaldra. Engin sátt hefur verið á vinnumarkaðinum árum saman. Sérstaklega eftir launamisréttið og sjálftöku 2017 þegar kjararáð skammtaði útvöldum ríkisstarfsmönnum svívirðilegar launahækkanir í boði Katrínar og Bjarna. Þessi sami hópur vílar síðan ekki fyrir sér að höfða til ábyrgðarkenndar hinnar vinnandi lálaunastéttar sem þegar er við hungurmörk, til að hún kyndi ekki undir verðbólgubálið. Forystusauðir atvinnulífsins sem og aðrir gullkálfar hafa skammtað sér svívirðilegri laun og sjálftöku sem stenst enga skoðun og liggur í tugum og jafnvel hundruðum milljóna. Sjálftaka innan ríkisfyrirtækja sem og banka er á sama leveli í skjóli veruleikafyrtra stjórnenda sem eru of oft vart annað en siðblindir. Stýrivaxtahækkanir Seðlabankans eru ómarkvissar og hvorki til þess fallnar að vera trúverðugar né vel ígrundaðar auk þess að vera rökstuddar með innantómu hjali. Fjármálaráðherra ásamt forsætisráðherra bera engu að síður höfuðábyrgðina á verðbólgunni og óstjórninni sem bitnar verst á skuldugum heimilum og fyrirtækjum. Það rignir yfir landann svívirðilegum afkomutölum fjármálgeirans og arðgreiðslum. Verslunarrisar, trygginga og olíufélög mergsjúga þjóðina og ekki er afkoman og rányrkja í boði stjórnvalda síðri í sjávarútvegsgreinunum. Gráðugir og ofurríkir sægreifar ryksuga til sín hótelbyggingar,fyrirtæki og allt sem hönd á festir. Einnig eru þeir innvinklaðir í erlend hlutafélög og ýmislegt þar í gangi sem þolir illa dagsljósið hvað ósýnilegri eignamyndun og yfirtökum við kemur. Sjálftaka sem stjórnvöld og aðrir siðblindingjar skammta sér og sínum gefur best til kynna þrælslund þjóðarinnar og hvað hún er tilbúin að láta miklar þrengingar yfir sig ganga. Útvalin sjávarútvegsfélög hafa rakað til sín lífsviðurværi þúsunda heimila af svokallaðri „sameiginlegri auðlind“ í boði stjórnvalda á kostnað landsbyggðarinnar með skelfilegum afleiðingum þar sem hvert byggðarlagið af öðru ber þess aldrei bætur. Hinn ósnertanlegi Samherjagreifi bíður í skjóli stjórnvalda eftir að skammtímaminni landans dvíni eftir allan skítinn sem hefur verið dreginn upp og þrífst í greininni. Það er löngu tímabært að stjórnvöld temji sér vandaðri stjórnarhætti, jafnvel sérstakur er ekki hafinn yfir gagnrýni. Slíkt hið sama á við um ríkissáttasemjara sem misnotar vald sitt með miðlunartillögu sem stenst enga skoðun og er lítið annað en valdníðsla til að kæfa niður lögbundinn samningsrétt Eflingar á kostnað þeirra sem bera minnst úr býtum. Stjórnvöld verða að fara að bera skynbragð á að of hröð og sveiflukennd fasteignar uppbygging skapar óstöðugleika og skort á vinnuafli sem verður þess valdandi að launa- og byggingarkostnaður fer úr böndunum. Sú hraða uppbygging sem fór af stað eftir margra ára niðursveiflu er drifin áfram af stjórnleysi og foráttuheimsku. Að sjálfsögðu dásama fasteignaeigendur hækkandi fasteignaverð sem hefur orðið þess valdandi að allt of margir endurfjármögnuðu íbúðaskuldir og neyslu sem kyndir undir verðbólgu. Hver háskólafræðingurinn af öðrum kemur fram á sjónarsviðið til að upplýsa þjóðina af sinni miklu snilld að skuldir heimilanna séu að lækka og hagvöxtur sé í hæstu hæðum þó hvort tveggja standist enga skoðun. Eðlilega reynir efnameira fólk ásamt öðrum fjármagnseigendum að verja fjármuni sína og ævisparnað með öllum tiltækum ráðum svo sem með því að kaupa upp fasteignir þar sem aðeins neikvæðir vextir eru í boði. Óstjórn leiðir af sér afleiðingar og fátækt fólk sem hefur úr litlu að spila hlýtur óbætanlegan skaða meðan aðrir nýta sér ástandið. Þann hrylling ber að stöðva. Verklag Alþingis er vart annað en hryggðarmynd ásamt óábyrgum ríkisbubbum sem eru ekki í neinum tengslum við ástandið og láta sig það jafnvel engu skipta. Þjóðin var höfð af fíflum og dregin á asnaeyrunum af ábyrgðarlausum stjórnmálamönnum og bankasýslu í aðdraganda bankahrunsins og tímabært að hún fari að sýna þann þroska að treysta ekki enn og aftur misvitrum embættismönnum og siðblindingjum. Of hröð og sveiflukennd uppbygging skapar óstöðugleika og skort á vinnuafli sem verður þess valdandi að launa- og byggingarkostnaður fer úr böndunum. Sjálfskaparvítin eru nánast hvert sem litið er um samfélagið og forsætisráðherra hefur og er tilbúinn að moka tugmilljörðum ef ekki hundruðum út og suður úr ríkissjóði til að treysta stöðu sína til að halda völdum. Slíkt hið sama átti sér stað þegar forsætis- og fjármálaráðherra fóru frjálslega með gjaldeyrisforðasjóðinn í Covid faraldrinum. Sandkassaleikur stjórnvalda er drifinn áfram af illa ígrunduðum smáskammtalækningum og ábyrgðarleysi. Eðlilegt efnahagsástand og fasteignamarkaður mun aldrei þrífast meðan þjóðin býr við handónýtan gjaldmiðil og ábyrgðarlausa stjórnmálamenn. Höfundur er athafnamaður.
Hvers vegna hefur frammistöðu íslenskra nemenda í PISA farið hrakandi? Jón Páll Haraldsson,Linda Heiðarsdóttir,Ómar Örn Magnússon Skoðun
Skoðun Kennaraverkfall – sparka í dekkin eða setja meira bensín á bílinn? Melkorka Mjöll Kristinsdóttir skrifar
Skoðun Mölunarverksmiðja eða umhverfisvæn matvælaframleiðsla Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar
Skoðun Fleiri staðreyndir um jafnlaunavottun – íþyngjandi og kostnaðarsamt regluverk Gunnar Ármannsson skrifar
Hvers vegna hefur frammistöðu íslenskra nemenda í PISA farið hrakandi? Jón Páll Haraldsson,Linda Heiðarsdóttir,Ómar Örn Magnússon Skoðun