Skoðun

Vinur minn Róbert Guð­finns­son

Valgeir Tómas Sigurðsson skrifar

Fyrst vil ég þakka fjölmörgum Siglfirðingum bæði búsettum og brottfluttum fyrir jákvæð símtöl, skilboð og auðsýndu þakklæti fyrir greinarkorn mitt um mismerkilega Siglfirðinga. Þessi sterku viðbrögð komu ánægjulega á óvart. Það sem flestir tala um, er hvers vegna heyrist ekkert í bæjarstjórn Fjallabyggðar um þetta alvarlega málið.

Einu andmælin sem hafa komið fram eru feisbókarskrif Róberts Guðfinnssonar, en hann var einn af þeim sem fékk Þormóð ramma afhentan á silfurfati á sínum tíma, frá fyrrum flokksbróður sínum Ólafi Ragnari Grímssyni og það var sú gjöf sem kom honum á kortið.

Róbert fær læk úr óvæntum áttum m.a. frá reykvískum borgarfulltrúa Sjálfstæðisflokksins, Páli símaskipstjóra Samherja og jafnframt frá aðilum sem málið er skylt á borð við Svanfríði Jónasdóttir sem var sérlegur aðstoðarmaður Ólafs Ragnars Grímssonar þáverandi flokksbróður Róberts, þegar Þormóður rammi var afhentur.

Róbert Guðfinnsson ágætur kunningi minn kvartar sáran undan mér, að ég hafi ekki sýnt sölumönnum á útræðrarétti Siglufjarðar sanngirni í skrifum mínum. Það gefur auga leiða að skýrsla ríkisendurskoðunar um sölu Ólafs Ragnars á Þormóði ramma til pólitískra samherja er ekki falleg lesning, en hún er sönn og því óneitanlega sanngjörn.

Ekki geri ég athugasemd við það að litlir slorkarlar frá Siglufirði eigi sér stóra drauma og vilji máta jakkaföt og bindi til að vængja sig á alþjóðavettvangi viðskipta. Þeir eiga ekki að gera það með stolnum fjöðrum af litla manninum með sölu útróðrarrétti þeirra, frá Siglufirði. Það væri miklu nær að þeir gerðu það á eigin forsendum og byggju til sitt eigið, í stað þess að eyðileggja framtíð Siglufjarðar sem fóstraði þá.

Róbert Guðfinnsson virðist trúa því að framþróun íslensk sjávarútvegs sé háð enn frekari samþjöppun en nú er þegar orðin, en ekki færir hann nokkur rök fyrir því á nokkurn hátt. Það er rétt að staldra við þessa fullyrðingu, þar sem farið var með nákvæmlega sömu rullu og gert var við sameiningu Ramma og Sæbergs. Staðreyndin er einfaldlega sú að byggðirnar í Ólafsfirði og Siglufirði voru mun blómlegri á meðan drift var í öllum þessum fyrirtækjum; Þormóði ramma, Sæberg, Magnúsi Gamalíelson og Siglfirðing ofl. sem hafa sameinast í Ramma.

Hvar endar brjálæðið

Hver segir að þessi sameiningarárátta sé á enda komin og hvar endar brjálæðið? Ef stjórnvöld og bæjaryfirvöld beita sér ekki fyrir því komið verði í veg fyrir sameininguna má fastlega búast við því nýtt sameinað félag renni innan tíðar inn í annað enn stærra og þess vegna í eigu erlendra auðhringja.

Reyndar er það svo að einstaka kvótagreifi eða -þegi er farinn að kalla eftir því að fá að selja fiskimiðin til erlendra aðila.

Höfundur er Siglfirðingur.


Tengdar fréttir

Ó­merki­legir og merki­legir Sigl­firðingar

Saga Siglufjarðar er vörðuð afrekum fjölmargra merkismanna og má þar nefna séra Bjarna Þorsteinsson, Vigfús Friðjónsson athafnamann, Skafta Stefánsson útgerðarmann, Óla Tynes frumkvöðul, Þórodd Guðmundsson, Guðmund Skarphéðinsson verkalýðsforingja, Aage Schiöth lyfsala, Halldóra Sigurlaug Jónsdóttir og Hinrik Thorarensen lækni og athafnaskáld, svo einhverjir séu tíndir til sögunnar.




Skoðun

Sjá meira


×