Ekki bara fylgihlutir Sæþór Benjamín Randalsson, Melissa Williams, Innocentia Fiati, Reynaldo Curato Renegado og Hjörtur Birgir Jóhönnuson skrifa 5. janúar 2023 08:30 Kannski hefur þú séð okkur í fréttunum, svartir nælon jakkar, þrjátíu eða fleiri. Kannski hefurðu séð okkur ganga um Borgartúnið, bera borðana okkar og hlæja. Við erum samninganefnd Eflingar; hópur sem samanstendur af ástríðufullum einstaklingum frá öllum stigum félagsins. Sem meðlimir jakkafataklæddra göngumanna viljum við segja ykkur að við erum ekki bara fylgihlutir forystu Eflingar, heldur innri hluti af nýju ferli samningaviðræðna. Sögulega séð hefur samningaferlið verið algjörlega ólýðræðislegt í eðli sínu. Bæði hérlendis og erlendis er þetta ferli venjulega framkvæmt af örsmáum hópi fólks. Oftast, fyrir hönd stéttarfélaga, samanstendur þessi hópur af formanni félagsins, lögfræðingi og hagfræðingi; enginn þeirra mun nokkurn tíma vinna samkvæmt samningnum sem þau eru að semja um. Þar að auki munu verkamenn sem verða bundnir þessum samningi ekki sjá eða hafa áhrif á hann fyrr en í lokaatkvæðagreiðslu um fullgildingu. Þó að verkalýðsfélögin okkar hér kjósi um formennina okkar, og þó að þessir formenn séu venjulega frá þessum verkalýðsfélögum og hafa starfsbakgrunn, eru þeir kannski ekki meðvitaðir um vandamálin sem allir starfandi meðlimir félagsins standa frammi fyrir. Þessi skortur á gagnsæi og lýðræði er undirrót vandamála gömlu leiðarinnar og hvers vegna við gerum það öðruvísi. Þar sem meðlimir taka ekki þátt á gamla mátanum fyrr en í lokin er erfitt að túlka atkvæðagreiðsluna um að staðfesta eða ekki. Hvað þýðir það fyrir einhvern sem var haldið í myrkrinu þar til yfir lauk að kjósa „nei“? Hvað gerist þá? Fá þeir betri samning síðar eða verri? Þegar kosningaþátttaka er svona lítil, undir 20%, eru þessi atkvæði merki um ánægju með samninginn, eða lítill hópur tryggra félagsmanna að kjósa eins og leiðtogi þeirra biður þá um? Til að leysa þessi vandamál erum við að gera hlutina allt öðruvísi, byggt á reynslu og velgengni verkafólks um allan heim. Við komum með stóran hóp af raunverulegum meðlimum sem munu vinna undir endanlegum samningi, þessir aðilar búa til kröfurnar, taka þátt í samningaferlinu, og eru hluti af því að samþykkja bráðabirgðasamninginn eða ekki áður en hann fer til alls félagsins til atkvæðagreiðslu. Við sem nefnd verðum að skilja sögu íslenskra verkalýðsfélaga og kjarabaráttu. Við þurfum að skilja verðbólgu, kaupmátt, afkomu fyrirtækja og hvernig samtök eins og Samtök Atvinnulífsins og ASÍ og SGS starfa. Við horfum á kynningar, spyrjum spurninga, myndum litla hópa og kjósum um mikilvæg mál. Við höfum unnið óteljandi sinnum við að búa til kröfur, betrumbæta, semja og skera. Fyrir hvern opinberan fund með Samtökum Atvinnulífsins hefur nefndin haldið þrjá undirbúningsfundi. Á opinberu fundunum biðjum við oft um einkahlé svo við getum rætt fundinn og ef á þarf að halda, kosið um mál á staðnum áður en lengra er haldið. Við tökum þetta ferli mjög alvarlega, vegna þess hversu mikilvægt það er fyrir okkar eigið líf - það hefur áhrif á lífsviðurværi okkar! Ég hef sérstaklega gaman af flókinni tölfræði sem svo oft eru gerðar að glansandi og blekkjandi kynningum frá höfuðborgastéttinni til að útskýra hversu vel allt gengur, útskýrðar og settar fram af traustum heimildum á þann hátt sem snertir líf okkar. Við finnum líka fyrir áhrifum nærveru okkar á þessar samningaviðræður; Að hafa svona marga í herberginu frá stéttarfélaginu okkar hefur áþreifanleg áhrif á andrúmsloftið. Án nokkurra meðlima í herberginu væri auðvelt fyrir hraða eða málamiðlanir eða „hegðun herramanna“ að hafa áhrif á tölurnar og hugtökin; með okkar eigin meðlimum í herberginu missa þessir klóku leikir bit sitt. Við verkafólk þekkjum líka raunveruleikann í daglegu lífi okkar og allar lygar eða uppspuni til að mótmæla kröfum okkar falla dauðar niður. Í stuttu máli, nærvera okkar gerir okkur kleift að halda forystu ábyrga og gefur forystu okkar orku til að standa fast. Þegar við sjáum þá fullyrðingu að við séum bara aukahlutir eða að við skiljum ekki smáatriðin í því sem verið er að ræða, finnst okkur máttur verkalýðsfólks vera vanmetinn. Við höfum getu til að framkvæma þær breytingar sem við viljum og nú höfum við vettvanginn. Höfundar eiga sæti í samninganefnd Eflingar. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Kjaraviðræður 2022-23 Mest lesið ESB kærir sig ekkert um Ísland í jólagjöf Ole Anton Bieltvedt Skoðun Að kjósa með nútíma hugsunarhætti Ragnhildur Katla Jónsdóttir Skoðun BRCA Elín Íris Fanndal Jónasdóttir Skoðun Eitt heimili, ein fjölskylda og ein heilsa Pétur Heimisson Skoðun Íslenskufræðingurinn Sigmundur Davíð Hákon Darri Egilsson Skoðun Svartir föstudagar í boði íslenskra stjórnvalda Haukur Guðmundsson Skoðun Það er verið að ljúga að okkur Hildur Þórðardóttir Skoðun „Við andlát manns lýkur skattskyldu hans“ Þórður Gunnarsson Skoðun Dýrkeyptur aðgangur Stella Guðmundsdóttir Skoðun Aðgangur bannaður Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Þegar náttúruvinir hitta frambjóðendur. Hjálpartæki kjósandans Stefán Jón Hafstein skrifar Skoðun Svartir föstudagar í boði íslenskra stjórnvalda Haukur Guðmundsson skrifar Skoðun Eitt heimili, ein fjölskylda og ein heilsa Pétur Heimisson skrifar Skoðun BRCA Elín Íris Fanndal Jónasdóttir skrifar Skoðun ESB kærir sig ekkert um Ísland í jólagjöf Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Að kjósa með nútíma hugsunarhætti Ragnhildur Katla Jónsdóttir skrifar Skoðun Í upphafi skal endinn skoða.. Sigurður F. Sigurðarson skrifar Skoðun Stjórnvöld, virðið frumbyggjaréttinn í íslensku samfélagi Sæmundur Einarsson skrifar Skoðun Handleiðsla og vellíðan í starfi Sveindís Anna Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Eldgos og innviðir: Tryggjum öryggi Suðurnesja Halla Hrund Logadóttir skrifar Skoðun Er aukin einkavæðing lausnin? Reynir Böðvarsson skrifar Skoðun Samfélag á krossgötum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar Skoðun Hvað er vandamálið? Alexandra Briem skrifar Skoðun Au pair fyrirkomulagið – barn síns tíma? Hlöðver Skúli Hákonarson skrifar Skoðun Fontur – hiti þrjú stig Stefán Steingrímur Bergsson skrifar Skoðun Bankinn gefur, bankinn tekur Breki Karlsson skrifar Skoðun Hægt og hljótt Dofri Hermannsson skrifar Skoðun Kennaraverkfall – sparka í dekkin eða setja meira bensín á bílinn? Melkorka Mjöll Kristinsdóttir skrifar Skoðun Gervigóðmennska fyrir almannafé Kári Allansson skrifar Skoðun Góður granni, gulli betri! Jóna Bjarnadóttir skrifar Skoðun Frelsi er alls konar Jón Óskar Sólnes skrifar Skoðun Betra plan í ríkisfjármálum Sanna Magdalena Mörtudóttir skrifar Skoðun Íslenskufræðingurinn Sigmundur Davíð Hákon Darri Egilsson skrifar Skoðun Dýrkeyptur aðgangur Stella Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Þarf Alþingi að vera í óvissu? Haukur Arnþórsson skrifar Skoðun Stöndum með einyrkjum og sjálfstætt starfandi Kristján Þórður Snæbjarnarson skrifar Skoðun Ætla Íslendingar að standa vörð um orkuauðlindir sínar? Ágústa Ágústsdóttir skrifar Skoðun Evrópa og sjálfstæði Íslands Anna Sofía Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Heilnæmt samfélag, betri lífskjör og jöfn tækifæri fyrir öll Unnur Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Mölunarverksmiðja eða umhverfisvæn matvælaframleiðsla Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar Sjá meira
Kannski hefur þú séð okkur í fréttunum, svartir nælon jakkar, þrjátíu eða fleiri. Kannski hefurðu séð okkur ganga um Borgartúnið, bera borðana okkar og hlæja. Við erum samninganefnd Eflingar; hópur sem samanstendur af ástríðufullum einstaklingum frá öllum stigum félagsins. Sem meðlimir jakkafataklæddra göngumanna viljum við segja ykkur að við erum ekki bara fylgihlutir forystu Eflingar, heldur innri hluti af nýju ferli samningaviðræðna. Sögulega séð hefur samningaferlið verið algjörlega ólýðræðislegt í eðli sínu. Bæði hérlendis og erlendis er þetta ferli venjulega framkvæmt af örsmáum hópi fólks. Oftast, fyrir hönd stéttarfélaga, samanstendur þessi hópur af formanni félagsins, lögfræðingi og hagfræðingi; enginn þeirra mun nokkurn tíma vinna samkvæmt samningnum sem þau eru að semja um. Þar að auki munu verkamenn sem verða bundnir þessum samningi ekki sjá eða hafa áhrif á hann fyrr en í lokaatkvæðagreiðslu um fullgildingu. Þó að verkalýðsfélögin okkar hér kjósi um formennina okkar, og þó að þessir formenn séu venjulega frá þessum verkalýðsfélögum og hafa starfsbakgrunn, eru þeir kannski ekki meðvitaðir um vandamálin sem allir starfandi meðlimir félagsins standa frammi fyrir. Þessi skortur á gagnsæi og lýðræði er undirrót vandamála gömlu leiðarinnar og hvers vegna við gerum það öðruvísi. Þar sem meðlimir taka ekki þátt á gamla mátanum fyrr en í lokin er erfitt að túlka atkvæðagreiðsluna um að staðfesta eða ekki. Hvað þýðir það fyrir einhvern sem var haldið í myrkrinu þar til yfir lauk að kjósa „nei“? Hvað gerist þá? Fá þeir betri samning síðar eða verri? Þegar kosningaþátttaka er svona lítil, undir 20%, eru þessi atkvæði merki um ánægju með samninginn, eða lítill hópur tryggra félagsmanna að kjósa eins og leiðtogi þeirra biður þá um? Til að leysa þessi vandamál erum við að gera hlutina allt öðruvísi, byggt á reynslu og velgengni verkafólks um allan heim. Við komum með stóran hóp af raunverulegum meðlimum sem munu vinna undir endanlegum samningi, þessir aðilar búa til kröfurnar, taka þátt í samningaferlinu, og eru hluti af því að samþykkja bráðabirgðasamninginn eða ekki áður en hann fer til alls félagsins til atkvæðagreiðslu. Við sem nefnd verðum að skilja sögu íslenskra verkalýðsfélaga og kjarabaráttu. Við þurfum að skilja verðbólgu, kaupmátt, afkomu fyrirtækja og hvernig samtök eins og Samtök Atvinnulífsins og ASÍ og SGS starfa. Við horfum á kynningar, spyrjum spurninga, myndum litla hópa og kjósum um mikilvæg mál. Við höfum unnið óteljandi sinnum við að búa til kröfur, betrumbæta, semja og skera. Fyrir hvern opinberan fund með Samtökum Atvinnulífsins hefur nefndin haldið þrjá undirbúningsfundi. Á opinberu fundunum biðjum við oft um einkahlé svo við getum rætt fundinn og ef á þarf að halda, kosið um mál á staðnum áður en lengra er haldið. Við tökum þetta ferli mjög alvarlega, vegna þess hversu mikilvægt það er fyrir okkar eigið líf - það hefur áhrif á lífsviðurværi okkar! Ég hef sérstaklega gaman af flókinni tölfræði sem svo oft eru gerðar að glansandi og blekkjandi kynningum frá höfuðborgastéttinni til að útskýra hversu vel allt gengur, útskýrðar og settar fram af traustum heimildum á þann hátt sem snertir líf okkar. Við finnum líka fyrir áhrifum nærveru okkar á þessar samningaviðræður; Að hafa svona marga í herberginu frá stéttarfélaginu okkar hefur áþreifanleg áhrif á andrúmsloftið. Án nokkurra meðlima í herberginu væri auðvelt fyrir hraða eða málamiðlanir eða „hegðun herramanna“ að hafa áhrif á tölurnar og hugtökin; með okkar eigin meðlimum í herberginu missa þessir klóku leikir bit sitt. Við verkafólk þekkjum líka raunveruleikann í daglegu lífi okkar og allar lygar eða uppspuni til að mótmæla kröfum okkar falla dauðar niður. Í stuttu máli, nærvera okkar gerir okkur kleift að halda forystu ábyrga og gefur forystu okkar orku til að standa fast. Þegar við sjáum þá fullyrðingu að við séum bara aukahlutir eða að við skiljum ekki smáatriðin í því sem verið er að ræða, finnst okkur máttur verkalýðsfólks vera vanmetinn. Við höfum getu til að framkvæma þær breytingar sem við viljum og nú höfum við vettvanginn. Höfundar eiga sæti í samninganefnd Eflingar.
Skoðun Kennaraverkfall – sparka í dekkin eða setja meira bensín á bílinn? Melkorka Mjöll Kristinsdóttir skrifar
Skoðun Mölunarverksmiðja eða umhverfisvæn matvælaframleiðsla Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar