Skoðun

Mannvonskan hefur engin takmörk

Einar Helgason skrifar

Það var ekki ósvipað og maður hafi verið stungin með hníf í hjartastað þegar maður las pistil Hildar Sverrisdóttir í Vísi þann 17. desember síðastliðinn. Svo mjög fann maður til með þessari sómakonu og þessari mannvonsku sem hún upplýsti að væri í vændum hjá okkur sjálfstæðum Íslendingum. Haldiði að þessi illfygli þarna hjá Evrópusambandinu séu ekki búnir að koma sér saman um það að banna bláan Capri og aðrar þær sígarettutegundir sem eru með mentol bragði. Og þetta ætla þeir að gera þrátt fyrir að Hildur hafi það alveg á hreinu að það sé engin rök fyrir því að mentolsígarettur geti valdið því að börn og unglingar byrji að reykja. Auðvita hefðu þeir hætt við þetta í snarhasti ef þeir hefðu bara haft vit á því að spyrja Hildi. En líklegast er það of seint um rass gripið því heilbrigðisráðherra hefur mælt fyrir innleiðingarfrumvarpi frá ESB um þetta efni þrátt fyrir öflugan ræðuflutning Hildar á þinginu.

En þá erum við komin að því hvaða skelfilegar afleiðingar það hefur fyrir Íslenska þjóð ef þetta verður að lögum hér á landi. Í fyrsta lagi myndu allir saumaklúbbar sem til eru í landinu verða óstarfhæfir að sögn Hildar vegna þess að í þeim félagsskap er aðalstuðið að fara út á svalir og reykja saman mentolsígarettur. Í öðru lagi er það ótækt með öllu að þessi klúbbur þarna í Brussel skuli vera að skikka okkur fullvalda og sjálfstæða þjóð til þess að taka upp einhver ólög sem allir sjá að er tómur fíflaskapur. Auðvita sér það engin betur en Hildur Sverrisdóttir og hennar skoðanasystkyni á þingi.

Já það er ekki ofsögum sagt að það stingi í hjartað að verða vitni að þvílíkri ósvífni sem þarna er á ferðinni. Ætli það geti verið að þeir skammist sín ekkert þessir karlar þarna úti í Brussel sem semja svona ólög og demba á okkur sjálfstæða Íslendinga. Héldu þeir virkilega þegar við gerðum þeim þann heiður að vera aukaaðilar að ESB að við myndum kokgleypa alla bölvaða vitleysuna sem þeir semja þarna í koldimmum kjöllurunum þarna úti. Auðvita veit Hildur eins réttsýn manneskja og hún er að sumt sem hefur komið þarna úr kjöllurunum hefur komið sér ágætlega fyrir okkur. Við getum til dæmis flögrað um alla Evrópu og búið hvar sem er án þess að tala við kóng né prest. Við getum líka fengið okkur vinnu á svæðinu og eða stofnað fyrirtæki hindrunarlaust. Svo tekur varla að nefna þetta skíterý eins og flæða með allar okkar fiskafurðir inn á Evrópskan markað og njóta þar ákveðinna tollfríðinda.

En auðvita þarf ég ekkert að tíunda þessi atriði fyrir Hildi Sverrisdóttir hún veit þetta eflaust. Ég er líka viss um að hún veit líka um þessa sameiginlegu heilbrigðisþjónustu sem stendur til boða fyrir alla sem búa á svæðinu. Það reyndar hefur komið sér sérstaklega vel fyrir þau gamalmenni sem flúið hafa Ísland vegna þess að það getur ekki lifað af ellilaununum. Og ég þori líka að hengja mig upp á það að hún kannast líka við þann stjórnmálaflokk á Íslandi sem hefur það mest á samviskunni.

Já það er vandlifað í þessari veröld þegar óréttlætið keyrir um þverbak. Hugsið ykkur að sitja alsaklausir og sjálfstæðir þarna á ganginum fyrir utan fundarherbergið í Brussel þegar hurðin opnast og það er kastað í hausinn á okkur bann við bláum Capri. Lengra verður varla gengið í ósvífninni við sjálfstæða þjóð. Ekki nóg með það, þeir virðast ekki taka eftir okkur þegar við reynum að vekja athygli þeirra á því að þetta sé nú einum of langt gengið. Það er náttúrlega ekkert nema skandall að við þurfum að beygja okkur fyrir þessum tæplega þrjátíu ósjálfstæðum þjóðum sem sitja við fundarborðið og semja þessi ólög. Þar að auki taka þeir ekki eftir okkur þegar við reynum að mótmæla þarna á ganginum. Og nú eru góð ráð dýr. Kannski væri ráðið að Hildur skellti sér bara til Brussel og stæði fyrir nokkurskonar búsáhaldabyltingu á ganginum þarna í kjallaranum. Það gæti virkað bara ef Hildur tekur með sér pott og sleif til þess að berja í pottinn. Svo auðvita verðum við bara að passa okkur að fara ekki inn í fundarherbergið því þá missum við Íslendingar sjálfstæðið.

Höfundur er fyrrverandi sendlabílstjóri og núverandi eftirlaunaþegi.




Skoðun

Skoðun

Þorpið

Alina Vilhjálmsdóttir skrifar

Sjá meira


×