Hörður bætti því við að biðtími eftir virkjanaleyfinu hefði verið óeðlilega langur. Færa má rök fyrir því að biðin eftir leyfinu sé ekki aðeins óheppileg og óeðlilega löng, heldur líka rándýr.
Alþjóðlegt hrávöruverð hefur hækkað hratt á undanförnu ári, einkum og sér í lagi vegna innrásar Rússa í Úkraínu og þeirrar orkukreppu sem hefur fylgt í kjölfarið. Steinsteypa og stál, sem eru mikilvægustu og veigamestu hráefnin við byggingu vatnsaflsvirkjana, hafa hækkað mikið í verði á undanförnum 12 mánuðum. Orkukreppan í Evrópu hefur hækkað aðfangakostnað allrar framleiðslu, hvort sem þar er litið til byggingahráefnis eða tækjabúnaðar.
Það er því alls ekki ókeypis að sitja við Grensásveg og klóra sér í skegginu yfir leyfisveitingum vegna borðleggjandi virkjanakosta sem uppfylla öll skilyrði laga. Það er rándýrt.
Þessi þróun birtist meðal annars í því að byggingavísitala Hagstofunnar hefur hækkað um tæplega 11 prósent – og það bara frá síðustu áramótum. Kostnaðaráætlun Hvammsvirkjunar á þeim tíma sem sótt var um virkjanaleyfið var á bilinu 43-49 milljarðar króna (300 til 350 milljónir Bandaríkjadala).
Miðað við hækkun á byggingavísitölu stendur það verðbil nú í 48 til 55 milljörðum króna. Þetta þýðir að byggingakostnaður vegna Hvammsvirkjunar kann að hafa aukist um fimm til sex milljarða króna hið minnsta. Mögulega vegna þess að Orkustofnun tók sér ár umfram hefðbundinn úrvinnslutíma umsókna til að skila virkjanaleyfinu í hús til Landsvirkjunar.
Tapaðar tekjur
Til viðbótar við aukinn kostnað vegna verðhækkana hráefnis verður líka að taka tillit til tapaðra tekna Landsvirkjunar. Erfitt að spá fyrir um orkuverð framtíðar. Þó eru allar líkur til þess að það verði hærra en í dag. Í uppgjöri Landsvirkjunar fyrir nýliðinn ársfjórðung má lesa að meðalverð til stóriðju var rétt ríflega 42 Bandaríkjadalir fyrir megavattstundina.
Miðað við þá forsendu að Orkustofnun hafi skilað af sér virkjanaleyfi Hvammsvirkjunar ári síðar en eðlilegt hefði verið eru tapaðar tekjur Landsvirkjunar því hugsanlega um 35 milljónir Bandaríkjadala, eða tæpir fimm milljarðar króna.
Sé þetta tvennt tekið saman þýðir óeðlilegur afgreiðslutími Orkustofnunar því mögulega um 10 milljörðum verri afkomu þjóðarbúsins en ella. Það er svo fyrir utan öll þau efnahagsumsvif sem skapast af stórum fjárfestingum sem vatnsaflsvirkjunum.
Það er því alls ekki ókeypis að sitja við Grensásveg og klóra sér í skegginu yfir leyfisveitingum vegna borðleggjandi virkjanakosta sem uppfylla öll skilyrði laga. Það er rándýrt.
Klinkið er vettvangur Innherja þar sem dregin er upp mynd og veitt innsýn í bakherbergi viðskipta, stjórnmála og atvinnulífs á landinu.
