Borgin okkar Guðrún Jónasdóttir skrifar 12. maí 2022 11:31 Hann er sennilega vandfundinn sá sem ekki þykir hugmyndin um göngugötu og vistgötu sjarmerandi. Möguleikinn á að geta setið úti og gætt sér á góðum mat í góðra manna hópi er nokkuð sem okkur öllum þykir eftirsóknarvert. Til að skapa þessa eftirsóknarverðu stemningu í Kvosinni hafa borgaryfirvöld lokað leiðum út á Lækjargötu. Þessi skipulagsbreyting hefur talsverð áhrif á nærliggjandi götur og sem íbúi í Garðastrætinu síðastliðin 20 ár tel ég mig geta lýst afleiðingunum. Í dag fer stór hluti af umferðinni úr Kvosinni fram hjá svefnherbergisgluggum íbúa Garðastrætisins. Þetta hefur alltaf verið róleg íbúðagata en með þessu hefur henni verið gefið nýtt hlutverk; sem stofnæð fyrir umferðina, þar á meðal atvinnuumferð úr Kvosinni. Án alls samráðs við íbúa götunnar! Samhliða því að laða fleiri gesti í miðbæinn hafa borgaryfirvöld markvisst fækkað bílastæðum, sérstaklega í atvinnugötum. Fleiri hundruð bílastæði hafa horfið af borgarlandi í miðbænum síðustu ár. Vissulega hafa bæst við fjölmörg stæði við Austurhöfn, sem er þó töluvert dýrari kostur. Hér í hverfinu er nánast ómögulegt að finna stæði eftir að gjaldskyldu lýkur. Á sama tíma eru undantekningarlaust fleiri en 60 stæði laus í bílahúsinu á Vesturgötu og fleiri en 700 stæði laus í öllum bílahúsunum í miðbænum. Þetta ástand sem lagt er á íbúðagötur er að öllu leyti tilbúið og frekar auðvelt að laga, t.d. með því að lengja gjaldskyldutímann í götunum, lækka verðið í bílahúsunum þegar aðsókn þar dregst saman og hafa þau opin allan sólarhringinn. Ég skora á borgaryfirvöld að svara af hverju bílahúsin fá að vera svona illa nýtt á meðan íbúar í nærliggjandi götum eiga í erfiðleikum með að finna sér bílastæði. Það er daglegur viðburður að bílar bakki og keyri upp einstefnugöturnar fyrir vestan Garðastræti til þess eins að ná í bílastæði. Þá staðreynd þekki ég alltof vel þar sem fyrir sex árum bakkaði bílstjóri einn í slíkum leiðangri upp Bárugötuna og keyrði á son minn. Sonur minn, fullorðinn einstaklingur, hefur síðan þá glímt við vandamál í baki, hálsi og höfði. Það þarf varla að spyrja sig að því hvað hefði gerst hefði bílstjórinn keyrt á eitt af þeim fjölmörgu börnum sem búa í götunni. Ef marka má svör Hjálmars Sveinssonar á íbúafundi í september 2016 telja borgaryfirvöld sig ekki bera neina ábyrgð á hvað íbúar og gestir bæjarins gera til þess að komast úr þessu skipulagsvölundarhúsi eða til að ná sér í ókeypis bílastæði. Sonur minn sat þann fund og lýsti bæði ástandinu í hverfinu og ákeyrslunni fyrir Hjálmari. Á síðasta ári samþykkti borgarráð breytingar á gjaldskrá íbúakorta. Með þeirri samþykkt var enn frekar aukið á mismunun á íbúum borgarinnar eftir búsetu. Árgjaldið á íbúakortum fór úr 8.000 kr. í 15.000 kr. fyrir visthæfar bifreiðar en í 30.000 kr. fyrir aðrar bifreiðar. Ástæðan fyrir breytingunum er sögð vera grænir hvatar í baráttunni gegn loftslagsbreytingum. Hversu mikil er alvaran í raun og veru í baráttunni gegn loftslagsbreytingum þegar þetta álag lendir einungis á brotabroti af íbúum borgarinnar, þ.e. íbúum sem búa á gjaldsvæðum? Menga bílar íbúa á gjaldsvæðunum meira en bílar íbúa utan þeirra? Af hverju eru engir grænir hvatar í gjaldskrá bílahúsanna? Það er vert að taka það fram að fólksbílaeign íbúa í 101 er ein sú minnsta í allri Reykjavík. Í ljósi þessarar miklu umhverfisvakningar mætti ætla að borgaryfirvöld myndu fagna íbúum sem lifa bíllausum lífsstíl. Þvert á móti! Ef sótt er um að bæta við nýrri séríbúð í húsi þá eru þessi sömu borgaryfirvöld fljót að afhenda reikning upp á meira en tvær milljónir fyrir bílastæðagjaldi ef ekki er möguleiki á bílastæði á lóðinni. Það gjald ber að greiða þrátt fyrir að íbúðareigandinn ætli sér að vera einkar umhverfisvænn og lifa án einkabíls. Það skal tekið fram að íbúðareigandinn fær nákvæmlega ekkert fyrir greiðslu bílastæðagjaldsins. Bílastæði í íbúðagötunum voru fyrst og fremst hugsuð fyrir íbúa þeirra gatna. Í kringum 2004 var orðið erfitt að fá stæði hér í götunni og þá hófst gjaldskylda og jafnframt útgáfa íbúakortanna. Ástandið stórbatnaði. Áherslurnar hafa hins vegar algjörlega snúist við hjá núverandi borgaryfirvöldum og þar ríkir nú sú skoðun að ákveðnar íbúðagötur eigi að sjá gestum bæjarins fyrir bílastæðum. Það sem sýnir viðhorfsbreytinguna einna best er skýrsla sem unnin var fyrir borgaryfirvöld. Þar stendur að íbúarnir á gjaldsvæðunum borgi alltof lítið fyrir aðgang að stæðunum og að þeir njóti forréttinda að geta lagt fyrir utan heimili sín. Þrátt fyrir að mörg hverfi í Reykjavík séu þannig hönnuð að bílastæði séu á borgarlandi eru íbúar á gjaldsvæðunum þeir einu í Reykjavík sem ætlast er til að greiði sérstaklega fyrir mögulegan aðgang að þeim og mæti þar að auki samkeppni um þau. Þetta er bæði ósanngjarnt og hættulegt. Höfundur er íbúi í Garðastræti í Reykjavík. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Reykjavík Skoðun: Kosningar 2022 Sveitarstjórnarkosningar 2022 Mest lesið Barnaskapur Bjarna Ben; Fjölmargar þjóðir með meiri kaupmátt en við! Ole Anton Bieltvedt Skoðun Sigurður Ingi og óverðtryggingin Hjalti Þórisson Skoðun Varnarveggur gegn vonbrigðum Sanna Magdalena Mörtudóttir Skoðun Flokkur fólksins vill efla byggð um land allt! Lilja Rafney Magnúsdóttir Skoðun Skilum skömminni Elín Birna Olsen Skoðun Teppaleggjum ekki íslenska náttúru með vindorku Halla Hrund Logadóttir Skoðun Reynir Samband sveitarfélaga að spilla gerð kennarasamninga? Ragnar Þór Pétursson Skoðun Getur þú fengið þá hjálp sem þú þarft ef andlega heilsan hrörnar? Sigurrós Eggertsdóttir Skoðun Gekk ég yfir sjó og land og ríkisstofnanir líka Magnús Guðmundsson Skoðun „Við andlát manns lýkur skattskyldu hans“ Þórður Gunnarsson Skoðun Skoðun Skoðun Kvikmyndagerð á Íslandi: Næstu skref Lilja Dögg Alfreðsdóttir skrifar Skoðun Sigurður Ingi og óverðtryggingin Hjalti Þórisson skrifar Skoðun Varnarveggur gegn vonbrigðum Sanna Magdalena Mörtudóttir skrifar Skoðun Flokkur fólksins vill efla byggð um land allt! Lilja Rafney Magnúsdóttir skrifar Skoðun Barnaskapur Bjarna Ben; Fjölmargar þjóðir með meiri kaupmátt en við! Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Gekk ég yfir sjó og land og ríkisstofnanir líka Magnús Guðmundsson skrifar Skoðun Getur þú fengið þá hjálp sem þú þarft ef andlega heilsan hrörnar? Sigurrós Eggertsdóttir skrifar Skoðun Skilum skömminni Elín Birna Olsen skrifar Skoðun Reynir Samband sveitarfélaga að spilla gerð kennarasamninga? Ragnar Þór Pétursson skrifar Skoðun Hefur sálfræðileg meðferð áhrif á líkamlegt heilbrigði? Rúnar Helgi Andrason skrifar Skoðun Vaxtahækkanir og brotið traust - hver ber ábyrgð? Sandra B. Franks skrifar Skoðun Rödd friðar þarf að hljóma skærar Arnar Þór Jónsson skrifar Skoðun Af skynsemi Vegagerðarinnar Magnús Rannver Rafnsson skrifar Skoðun Nýja stjórnarskráin — Alþingi rjúfi stöðnunina með stjórnlagaþingi Stjórn Stjórnarskrárfélagsins skrifar Skoðun Nýtt fangelsi – fyrir öruggara samfélag Guðrún Hafsteinsdóttir skrifar Skoðun Ísland og orkuskiptin: Styðjum þróun á jarðhita og alþjóðlegt samstarf Ester Halldórsdóttir skrifar Skoðun Ærin verkefni næstu ár Ásbjörg Kristinsdóttir skrifar Skoðun Kominn tími á öðruvísi stjórnmál Gísli Rafn Ólafsson skrifar Skoðun Furðuleg réttlæting á hækkun verðtryggðra vaxta Marinó G. Njálsson skrifar Skoðun Raforka er ekki eina orkan! Dagur Helgason skrifar Skoðun Miskunnsami nýmarxistinn Kári Allansson skrifar Skoðun Skapandi skattur og skapandi fólk Vilhjálmur Árnason skrifar Skoðun Teppaleggjum ekki íslenska náttúru með vindorku Halla Hrund Logadóttir skrifar Skoðun Kjósum á næsta kjörtímabili Jón Steindór Valdimarsson skrifar Skoðun Kosningaloforðið sem gleymdist? Þorsteinn Siglaugsson skrifar Skoðun Eru aðventan og jólin kvíða- eða tilhlökkunarefni? Guðlaug Helga Ásgeirsdóttir skrifar Skoðun Óframseljanlegt DAGA-kerfi Kári Jónsson skrifar Skoðun Nýtanleg verðmætasköpun um allt land Jóhann Frímann Arinbjarnarson skrifar Skoðun Geðrænn vandi barna og ungmenna Eldur S. Kristinsson skrifar Skoðun Það er kominn verðmiði á fangelsið en hvað má ungmenni í alvarlegum vanda kosta? Davíð Bergmann skrifar Sjá meira
Hann er sennilega vandfundinn sá sem ekki þykir hugmyndin um göngugötu og vistgötu sjarmerandi. Möguleikinn á að geta setið úti og gætt sér á góðum mat í góðra manna hópi er nokkuð sem okkur öllum þykir eftirsóknarvert. Til að skapa þessa eftirsóknarverðu stemningu í Kvosinni hafa borgaryfirvöld lokað leiðum út á Lækjargötu. Þessi skipulagsbreyting hefur talsverð áhrif á nærliggjandi götur og sem íbúi í Garðastrætinu síðastliðin 20 ár tel ég mig geta lýst afleiðingunum. Í dag fer stór hluti af umferðinni úr Kvosinni fram hjá svefnherbergisgluggum íbúa Garðastrætisins. Þetta hefur alltaf verið róleg íbúðagata en með þessu hefur henni verið gefið nýtt hlutverk; sem stofnæð fyrir umferðina, þar á meðal atvinnuumferð úr Kvosinni. Án alls samráðs við íbúa götunnar! Samhliða því að laða fleiri gesti í miðbæinn hafa borgaryfirvöld markvisst fækkað bílastæðum, sérstaklega í atvinnugötum. Fleiri hundruð bílastæði hafa horfið af borgarlandi í miðbænum síðustu ár. Vissulega hafa bæst við fjölmörg stæði við Austurhöfn, sem er þó töluvert dýrari kostur. Hér í hverfinu er nánast ómögulegt að finna stæði eftir að gjaldskyldu lýkur. Á sama tíma eru undantekningarlaust fleiri en 60 stæði laus í bílahúsinu á Vesturgötu og fleiri en 700 stæði laus í öllum bílahúsunum í miðbænum. Þetta ástand sem lagt er á íbúðagötur er að öllu leyti tilbúið og frekar auðvelt að laga, t.d. með því að lengja gjaldskyldutímann í götunum, lækka verðið í bílahúsunum þegar aðsókn þar dregst saman og hafa þau opin allan sólarhringinn. Ég skora á borgaryfirvöld að svara af hverju bílahúsin fá að vera svona illa nýtt á meðan íbúar í nærliggjandi götum eiga í erfiðleikum með að finna sér bílastæði. Það er daglegur viðburður að bílar bakki og keyri upp einstefnugöturnar fyrir vestan Garðastræti til þess eins að ná í bílastæði. Þá staðreynd þekki ég alltof vel þar sem fyrir sex árum bakkaði bílstjóri einn í slíkum leiðangri upp Bárugötuna og keyrði á son minn. Sonur minn, fullorðinn einstaklingur, hefur síðan þá glímt við vandamál í baki, hálsi og höfði. Það þarf varla að spyrja sig að því hvað hefði gerst hefði bílstjórinn keyrt á eitt af þeim fjölmörgu börnum sem búa í götunni. Ef marka má svör Hjálmars Sveinssonar á íbúafundi í september 2016 telja borgaryfirvöld sig ekki bera neina ábyrgð á hvað íbúar og gestir bæjarins gera til þess að komast úr þessu skipulagsvölundarhúsi eða til að ná sér í ókeypis bílastæði. Sonur minn sat þann fund og lýsti bæði ástandinu í hverfinu og ákeyrslunni fyrir Hjálmari. Á síðasta ári samþykkti borgarráð breytingar á gjaldskrá íbúakorta. Með þeirri samþykkt var enn frekar aukið á mismunun á íbúum borgarinnar eftir búsetu. Árgjaldið á íbúakortum fór úr 8.000 kr. í 15.000 kr. fyrir visthæfar bifreiðar en í 30.000 kr. fyrir aðrar bifreiðar. Ástæðan fyrir breytingunum er sögð vera grænir hvatar í baráttunni gegn loftslagsbreytingum. Hversu mikil er alvaran í raun og veru í baráttunni gegn loftslagsbreytingum þegar þetta álag lendir einungis á brotabroti af íbúum borgarinnar, þ.e. íbúum sem búa á gjaldsvæðum? Menga bílar íbúa á gjaldsvæðunum meira en bílar íbúa utan þeirra? Af hverju eru engir grænir hvatar í gjaldskrá bílahúsanna? Það er vert að taka það fram að fólksbílaeign íbúa í 101 er ein sú minnsta í allri Reykjavík. Í ljósi þessarar miklu umhverfisvakningar mætti ætla að borgaryfirvöld myndu fagna íbúum sem lifa bíllausum lífsstíl. Þvert á móti! Ef sótt er um að bæta við nýrri séríbúð í húsi þá eru þessi sömu borgaryfirvöld fljót að afhenda reikning upp á meira en tvær milljónir fyrir bílastæðagjaldi ef ekki er möguleiki á bílastæði á lóðinni. Það gjald ber að greiða þrátt fyrir að íbúðareigandinn ætli sér að vera einkar umhverfisvænn og lifa án einkabíls. Það skal tekið fram að íbúðareigandinn fær nákvæmlega ekkert fyrir greiðslu bílastæðagjaldsins. Bílastæði í íbúðagötunum voru fyrst og fremst hugsuð fyrir íbúa þeirra gatna. Í kringum 2004 var orðið erfitt að fá stæði hér í götunni og þá hófst gjaldskylda og jafnframt útgáfa íbúakortanna. Ástandið stórbatnaði. Áherslurnar hafa hins vegar algjörlega snúist við hjá núverandi borgaryfirvöldum og þar ríkir nú sú skoðun að ákveðnar íbúðagötur eigi að sjá gestum bæjarins fyrir bílastæðum. Það sem sýnir viðhorfsbreytinguna einna best er skýrsla sem unnin var fyrir borgaryfirvöld. Þar stendur að íbúarnir á gjaldsvæðunum borgi alltof lítið fyrir aðgang að stæðunum og að þeir njóti forréttinda að geta lagt fyrir utan heimili sín. Þrátt fyrir að mörg hverfi í Reykjavík séu þannig hönnuð að bílastæði séu á borgarlandi eru íbúar á gjaldsvæðunum þeir einu í Reykjavík sem ætlast er til að greiði sérstaklega fyrir mögulegan aðgang að þeim og mæti þar að auki samkeppni um þau. Þetta er bæði ósanngjarnt og hættulegt. Höfundur er íbúi í Garðastræti í Reykjavík.
Skoðun Barnaskapur Bjarna Ben; Fjölmargar þjóðir með meiri kaupmátt en við! Ole Anton Bieltvedt skrifar
Skoðun Getur þú fengið þá hjálp sem þú þarft ef andlega heilsan hrörnar? Sigurrós Eggertsdóttir skrifar
Skoðun Nýja stjórnarskráin — Alþingi rjúfi stöðnunina með stjórnlagaþingi Stjórn Stjórnarskrárfélagsins skrifar
Skoðun Ísland og orkuskiptin: Styðjum þróun á jarðhita og alþjóðlegt samstarf Ester Halldórsdóttir skrifar
Skoðun Það er kominn verðmiði á fangelsið en hvað má ungmenni í alvarlegum vanda kosta? Davíð Bergmann skrifar