Samgöngu-stríðsyfirlýsingar núverandi meirihluta í Reykjavík Rúnar Sigurjónsson skrifar 6. maí 2022 12:01 Það er ekki hlutverk stjórnmálamanna að ákveða fyrir fólk hvernig það ferðast á milli staða. Í þeirra verkahring er að greiða götu þeirra samgöngumáta sem íbúarnir kunna að velja sér. Jafnframt er eðlilegt að stjórnmálamenn skapi jákvæða hvata fyrir fólk til að nýta almenningssamgöngur, hjólreiðar, gönguleiðir, rafskutlur og aðra ferðamáta fyrir þá sem það geta og vilja. Samgöngumál eru mörgum Reykvíkingum og gestum í Borginni ofarlega í huga, enda þurfa þeir daglega að berjast við að komast leiðar sinnar eftir gatnakerfi sem virðist löngu sprungið. Núverandi borgaryfirvöld einblína á fokdýrt borgarlínukerfi sem taka mun mörg ár og jafnvel áratugi að koma á koppinn, ef það verður þá nokkurn tíma fullgert. Tæknin stendur nefnilega ekki í stað. Hvort svo íbúarnir muni nýta sér þennan samgöngumáta skal ósagt látið, enda hafa þeir lengi haft bílinn í þjónustu sinni. Hann er hið örugga samgöngutæki sem hlífir fólki gegn óblíðri veðráttu og á að geta flutt það fljótt og örugglega á milli staða. En til þess þarf gatnakerfið að vera skilvirkt og er það á ábyrgð borgaryfirvalda að svo sé. Því miður eru margir ágallar á núverandi kerfi og margir kannast við ástandið á álagstímum. Kemur þar margt til. Umferðarljósum er ekki rétt stýrt, óþarfa þrengingum hefur verið komið upp og hraði lækkaður niður í 30 km á gömlum stofnbrautum. Jafnframt hefur bílastæðum markvist verið fækkað í borginni sem takmarkað hefur aðgengi öryrkja og eldri borgara og margra annarra að ákveðnum borgarhlutum eins og í miðbænum. Vísvitandi tafir og seinagangur borgaryfirvalda Alvarlegastur er þó sá seinagangur sem verið hefur í uppbyggingu þeirra umferðarmannvirkja sem stórbæta myndu umferðarflæðið í borginni. Hér má sérstaklega nefna mislæg gatnamót á horni Breiðholtsbrautar og Bústaðavegar, en sú einfalda lausn myndi losa um mengandi umferðarstíflur sem oft teppa stóran hluta stofnbrauta í næsta nágrenni. Á sama tíma og núverandi borgaryfirvöld eru stöðugt minnt á löngu svikin loforð um slíka framkvæmd tala þau um óraunhæfa drauma sína um neðanjarðarakreinar undir Miklubraut og Sæbraut. Það er vissulega hægt að leggja þessar miklu umferðaræðar í stokk, en hvað á að gera við alla umferðina meðan á þeim margra ára framkvæmdum stendur? Nær væri að greiða úr umferð þar sem hnútar eru, í stað þess að búa til enn fleiri. Önnur mikilvæg framkvæmd er Sundabrautin sem rætt hefur verið linnulaust um í aldarfjórðung án þess að nokkuð gerist annað en að tefja fyrir þessari samgöngubót. Á meðan reynir á þolrif borgarbúa, sem í góðri trú hafa flutt í úthverfin með von um greiðari samgöngur við miðbæ Reykjavíkur. Slóð svikinna loforða um bættar samgöngur í borginni virðast vera stærstu minnisvarðar núverandi stjórnvalda. Draumórar borgarlínunnar Sé vikið aftur að borgarlínunni, stærsta draumóraverkefni sögunnar, þá mun hún sjálfsagt valda meiri vandræðum en lausnum. Þrenging Suðurlandsbrautar í eina akrein í hvora átt, til að rýma til fyrir miðjusettum borgarlínuvögnum, mun valda ómældum umferðartöfum í austurhluta borgarinnar til langrar framtíðar. Lagning vagnlínu í gegnum Geirsnefið þýðir opnun á ruslahaug sem geymir þúsundir tonna af ryðguðu járni, eftir að borgaryfirvöldum hugkvæmdist fyrir margt löngu að urða þar yfir 600 bílhræ með rafgeymum og olíufylltum vélbúnaði. Almenningssamgöngur þurfa vissulega að vera fyrir hendi, en þær má útfæra á mun hagkvæmari hátt án þess að gengið sé á þær viðkvæmu samgönguæðar sem fyrir eru. Skoða þarf gatnakerfið í heild sinni og lagfæra það með mislægum gatnamótum og bættri ljósastýringu. Með því eykst umferðarflæðið og loftmengun minnkar. Á sama tíma þurfa vinnuveitendur og skólayfirvöld að huga að breytilegum mætingatíma og aukinni heimavinnu, en slíkt hjálpar til við að minnka umferð á álagstímum og jafna hana yfir daginn. Núverandi meirihluti hefur sagt borgarbúum eins konar samgöngustríð á hendur. Við erum ekki þar. Við í Flokki fólksins boðum samgöngur fyrir alla. Setjum X við F í kjörklefanum og tryggjum að svo megi verða. Höfundur skipar 5. sæti á lista Flokks fólksins í Reykjavík. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Flokkur fólksins Borgarstjórn Reykjavík Sveitarstjórnarkosningar 2022 Skoðun: Kosningar 2022 Mest lesið Að kjósa með nútíma hugsunarhætti Ragnhildur Katla Jónsdóttir Skoðun Íslenskufræðingurinn Sigmundur Davíð Hákon Darri Egilsson Skoðun Það er verið að ljúga að okkur Hildur Þórðardóttir Skoðun „Við andlát manns lýkur skattskyldu hans“ Þórður Gunnarsson Skoðun Dýrkeyptur aðgangur Stella Guðmundsdóttir Skoðun Hvers vegna hefur frammistöðu íslenskra nemenda í PISA farið hrakandi? Jón Páll Haraldsson,Linda Heiðarsdóttir,Ómar Örn Magnússon Skoðun Aðgangur bannaður Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir Skoðun Stjórnvöld, virðið frumbyggjaréttinn í íslensku samfélagi Sæmundur Einarsson Skoðun Í upphafi skal endinn skoða.. Sigurður F. Sigurðarson Skoðun Hægt og hljótt Dofri Hermannsson Skoðun Skoðun Skoðun Að kjósa með nútíma hugsunarhætti Ragnhildur Katla Jónsdóttir skrifar Skoðun Í upphafi skal endinn skoða.. Sigurður F. Sigurðarson skrifar Skoðun Stjórnvöld, virðið frumbyggjaréttinn í íslensku samfélagi Sæmundur Einarsson skrifar Skoðun Handleiðsla og vellíðan í starfi Sveindís Anna Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Eldgos og innviðir: Tryggjum öryggi Suðurnesja Halla Hrund Logadóttir skrifar Skoðun Er aukin einkavæðing lausnin? Reynir Böðvarsson skrifar Skoðun Samfélag á krossgötum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar Skoðun Hvað er vandamálið? Alexandra Briem skrifar Skoðun Au pair fyrirkomulagið – barn síns tíma? Hlöðver Skúli Hákonarson skrifar Skoðun Fontur – hiti þrjú stig Stefán Steingrímur Bergsson skrifar Skoðun Bankinn gefur, bankinn tekur Breki Karlsson skrifar Skoðun Hægt og hljótt Dofri Hermannsson skrifar Skoðun Kennaraverkfall – sparka í dekkin eða setja meira bensín á bílinn? Melkorka Mjöll Kristinsdóttir skrifar Skoðun Gervigóðmennska fyrir almannafé Kári Allansson skrifar Skoðun Góður granni, gulli betri! Jóna Bjarnadóttir skrifar Skoðun Frelsi er alls konar Jón Óskar Sólnes skrifar Skoðun Betra plan í ríkisfjármálum Sanna Magdalena Mörtudóttir skrifar Skoðun Íslenskufræðingurinn Sigmundur Davíð Hákon Darri Egilsson skrifar Skoðun Dýrkeyptur aðgangur Stella Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Þarf Alþingi að vera í óvissu? Haukur Arnþórsson skrifar Skoðun Stöndum með einyrkjum og sjálfstætt starfandi Kristján Þórður Snæbjarnarson skrifar Skoðun Ætla Íslendingar að standa vörð um orkuauðlindir sínar? Ágústa Ágústsdóttir skrifar Skoðun Evrópa og sjálfstæði Íslands Anna Sofía Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Heilnæmt samfélag, betri lífskjör og jöfn tækifæri fyrir öll Unnur Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Mölunarverksmiðja eða umhverfisvæn matvælaframleiðsla Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar Skoðun Lifað með reisn - Frá starfslokum til æviloka Þorsteinn Sæmundsson skrifar Skoðun Viðreisn, evran og Finnland Eggert Sigurbergsson skrifar Skoðun Fleiri staðreyndir um jafnlaunavottun – íþyngjandi og kostnaðarsamt regluverk Gunnar Ármannsson skrifar Skoðun Við þurfum þingmann eins og Ágúst Bjarna Valdimar Víðisson skrifar Skoðun Sagnaarfur Biblíunnar – Heildræn sýn á sköpunina Sigurvin Lárus Jónsson skrifar Sjá meira
Það er ekki hlutverk stjórnmálamanna að ákveða fyrir fólk hvernig það ferðast á milli staða. Í þeirra verkahring er að greiða götu þeirra samgöngumáta sem íbúarnir kunna að velja sér. Jafnframt er eðlilegt að stjórnmálamenn skapi jákvæða hvata fyrir fólk til að nýta almenningssamgöngur, hjólreiðar, gönguleiðir, rafskutlur og aðra ferðamáta fyrir þá sem það geta og vilja. Samgöngumál eru mörgum Reykvíkingum og gestum í Borginni ofarlega í huga, enda þurfa þeir daglega að berjast við að komast leiðar sinnar eftir gatnakerfi sem virðist löngu sprungið. Núverandi borgaryfirvöld einblína á fokdýrt borgarlínukerfi sem taka mun mörg ár og jafnvel áratugi að koma á koppinn, ef það verður þá nokkurn tíma fullgert. Tæknin stendur nefnilega ekki í stað. Hvort svo íbúarnir muni nýta sér þennan samgöngumáta skal ósagt látið, enda hafa þeir lengi haft bílinn í þjónustu sinni. Hann er hið örugga samgöngutæki sem hlífir fólki gegn óblíðri veðráttu og á að geta flutt það fljótt og örugglega á milli staða. En til þess þarf gatnakerfið að vera skilvirkt og er það á ábyrgð borgaryfirvalda að svo sé. Því miður eru margir ágallar á núverandi kerfi og margir kannast við ástandið á álagstímum. Kemur þar margt til. Umferðarljósum er ekki rétt stýrt, óþarfa þrengingum hefur verið komið upp og hraði lækkaður niður í 30 km á gömlum stofnbrautum. Jafnframt hefur bílastæðum markvist verið fækkað í borginni sem takmarkað hefur aðgengi öryrkja og eldri borgara og margra annarra að ákveðnum borgarhlutum eins og í miðbænum. Vísvitandi tafir og seinagangur borgaryfirvalda Alvarlegastur er þó sá seinagangur sem verið hefur í uppbyggingu þeirra umferðarmannvirkja sem stórbæta myndu umferðarflæðið í borginni. Hér má sérstaklega nefna mislæg gatnamót á horni Breiðholtsbrautar og Bústaðavegar, en sú einfalda lausn myndi losa um mengandi umferðarstíflur sem oft teppa stóran hluta stofnbrauta í næsta nágrenni. Á sama tíma og núverandi borgaryfirvöld eru stöðugt minnt á löngu svikin loforð um slíka framkvæmd tala þau um óraunhæfa drauma sína um neðanjarðarakreinar undir Miklubraut og Sæbraut. Það er vissulega hægt að leggja þessar miklu umferðaræðar í stokk, en hvað á að gera við alla umferðina meðan á þeim margra ára framkvæmdum stendur? Nær væri að greiða úr umferð þar sem hnútar eru, í stað þess að búa til enn fleiri. Önnur mikilvæg framkvæmd er Sundabrautin sem rætt hefur verið linnulaust um í aldarfjórðung án þess að nokkuð gerist annað en að tefja fyrir þessari samgöngubót. Á meðan reynir á þolrif borgarbúa, sem í góðri trú hafa flutt í úthverfin með von um greiðari samgöngur við miðbæ Reykjavíkur. Slóð svikinna loforða um bættar samgöngur í borginni virðast vera stærstu minnisvarðar núverandi stjórnvalda. Draumórar borgarlínunnar Sé vikið aftur að borgarlínunni, stærsta draumóraverkefni sögunnar, þá mun hún sjálfsagt valda meiri vandræðum en lausnum. Þrenging Suðurlandsbrautar í eina akrein í hvora átt, til að rýma til fyrir miðjusettum borgarlínuvögnum, mun valda ómældum umferðartöfum í austurhluta borgarinnar til langrar framtíðar. Lagning vagnlínu í gegnum Geirsnefið þýðir opnun á ruslahaug sem geymir þúsundir tonna af ryðguðu járni, eftir að borgaryfirvöldum hugkvæmdist fyrir margt löngu að urða þar yfir 600 bílhræ með rafgeymum og olíufylltum vélbúnaði. Almenningssamgöngur þurfa vissulega að vera fyrir hendi, en þær má útfæra á mun hagkvæmari hátt án þess að gengið sé á þær viðkvæmu samgönguæðar sem fyrir eru. Skoða þarf gatnakerfið í heild sinni og lagfæra það með mislægum gatnamótum og bættri ljósastýringu. Með því eykst umferðarflæðið og loftmengun minnkar. Á sama tíma þurfa vinnuveitendur og skólayfirvöld að huga að breytilegum mætingatíma og aukinni heimavinnu, en slíkt hjálpar til við að minnka umferð á álagstímum og jafna hana yfir daginn. Núverandi meirihluti hefur sagt borgarbúum eins konar samgöngustríð á hendur. Við erum ekki þar. Við í Flokki fólksins boðum samgöngur fyrir alla. Setjum X við F í kjörklefanum og tryggjum að svo megi verða. Höfundur skipar 5. sæti á lista Flokks fólksins í Reykjavík.
Hvers vegna hefur frammistöðu íslenskra nemenda í PISA farið hrakandi? Jón Páll Haraldsson,Linda Heiðarsdóttir,Ómar Örn Magnússon Skoðun
Skoðun Kennaraverkfall – sparka í dekkin eða setja meira bensín á bílinn? Melkorka Mjöll Kristinsdóttir skrifar
Skoðun Mölunarverksmiðja eða umhverfisvæn matvælaframleiðsla Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar
Skoðun Fleiri staðreyndir um jafnlaunavottun – íþyngjandi og kostnaðarsamt regluverk Gunnar Ármannsson skrifar
Hvers vegna hefur frammistöðu íslenskra nemenda í PISA farið hrakandi? Jón Páll Haraldsson,Linda Heiðarsdóttir,Ómar Örn Magnússon Skoðun