Hvað veist þú um þína hagsmuni? Einar G. Harðarson skrifar 3. maí 2022 11:00 Í tilefni af 1. maí. Efnahagsmál heimsins eru flestum almennum manni nokkuð hulin. Gæti verið að hluti þeirra séu hulin af ástæðu; þeirri ástæðu að ef fólkið vissi hvað er í raun að gerast myndu þau vilja skipta sér af þó ekki væri nema með því að kjósa öðruvísi. Hverjir eru svo í raun stjórnvöld?Hver er ástæðan á bak við stríð? Hvernig halda fyrirtæki frá almenningi raunverulegum sannleika á bak við viðskipti? Stríðið í Úkraínu er dæmi um upplýsingaflæði til almennings sem, varlega áætlað, er bjagað. Hvers vegna er Julian Assange í fangelsi fyrir að greina frá stríðsglæpum Bandaríkjamanna? Undanfarna tugi ára hafa Evrópa og Norður Ameríka verið ráðandi öfl í heiminum með US$ í farabroddi. Gjaldmiðillin USdollar heldur utan um 70% allra viðskipta í heiminum. Á sama tíma stækka þessi lönd yfirráðasvæði sín í austur með eflingu NATO. Ef NATO er varnarbandalag, af hverju að stækka svæðið? Er það ekki merki um að vilja stærra yfirráðasvæði, með öðrum orðum landvinninga? Kína, Rússland og Indland, ásamt restinni af austurlöndum, eru búin að þola yfirgang áðurnefndra ríkja í áratugi. Nú sjá ríki í austri að illa er að fara í efnahagsmálum. Til dæmis með prentun peninga í stórum stíl, með þeim afleiðingum að verðbólga er nú meiri en nokkru sinni fyrr í öllum löndum Norður Ameríku og Evrópu. Prentun á US$ frá árinu 1913 til 2007 numu 1 trilljón dala en frá 2007 til 2022 voru prentaðir um 10 trilljón dalir. Þessi prentun peninga er að þynna út gjaldeyri vesturvelda. Nú hafa seðlabankar landanna þriggja í austri gefið út eða eru að gefa út rafmyntir CBDC, Central Bank Digital Currency. Þessi mynt er nú notuð í milliríkjaviðskiptum þjóðanna í billjónum bandaríkjadala talið. Vægi US$ er hraðbyrgði að minnka. Lönd eru að breyta myntkörfu sinni þannig að US$ og Evra hafa minna vægi en áður og sérstaklega hefur kínverska Juanið aukist. Viðskiptaþvinganir á Rússland í formi peninga og peningaflutninga SWIFT hafa æ minna vægi því rafmynt er nú notuð.Vesturveldin með Bandaríki Norður Ameríku í fararbroddi skella við skollaeyrum og hafa misleitt umræðu um rafmyntir. Ástæðan er sú að rafmyntir eru ódýrari í rekstri, framleiðslu og léttari í viðskiptum á milli landa, fyrirtækja og einstaklinga. Andspyrnan er bankakerfið. Bankakerfið hagnast á hverju ári um stærri upphæðir en hægt er að nefna. „Allir“ þingmenn USA eru milljónamæringar og að auki bakkaðir upp af einhverjum banka. Að öðrum kosti komast þeir ekki á þing. Verum minnug þess að Mark Zuckerberg ætlaði að stofna rafmyntina Líbru í Bandaríkjunum 2018 en var niðurlægður af bandarískri þingnefnd sem sagði hann vera að eyðileggja bandaríska efnahagskerfið. Hann færði uppbyggingu sína á rafmyntinni til Sviss og er henni haldið leyndri. Það er ekkert óeðlilegt við það að bankar og efnafólk haldi upplýsingum af þessu tagi frá almenningi en Það er ótrúlegt að verkalýðsfélög séu ekki að skoða þessi mál af mikilli alvöru. Breyting á peningakerfinu geta verið meiri kjarabætur en margir síðustu kjarasamningar samanlagt. Vitað er að rafmynt verður og er mun ódýrari í rekstri en venjulegur gjaldmiðill og spáð er að á milli 80-90% banka muni hætta rekstri eftir að rafmynt kemur í almenna notkun. Og hún mun koma, af sömu ástæðu og vatn rennur til sjávar. Austurlönd eru að færa sig í þessa átt hraðar en fyrr, m.a. vegna þess að Rússar þurfa að leysa sín greiðsluvandamál. Hagsmunir venjulegs fólks eru í húfi. Rekstur þriggja banka skilar 100 milljörðum í hagnað á Íslandi á einu ári og þá á eftir að draga frá allan rekstrarkostnað, vexti, afskriftir ofl. Hverjir hagnast mest á óbreyttri efnahagstefnu? Jú, eigendur banka og efnahagskerfisins hvers sem það er í raun.Því lengur sem fjölmiðlar, bankar og yfirvöld halda upplýsingum frá almenningi þá fitna bankarnir eins og fjóspúkinn á bitanum. Þegar niðursveiflan kemur verður hún hraðari og sársaukameiri. Breytingarnar á núverandi fyrirkomulagi verða mestar og bestar fyrir almenning. Undir því fyrirkomulagi sem ríkir í dag, t.d. með prentun peninga, verða ríkir ríkari og fátækir fátækari. Höfundur er löggiltur fasteignasali. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Einar G. Harðarson Mest lesið Bönnum íþróttamót barna fyrir kl. 10 um helgar Diljá Mist Einarsdóttir Skoðun Eignarhaldsfélag Ingu og hirðin hennar Davíð Bergmann Skoðun Slökkvistarfið Eiríkur Hjálmarsson Skoðun Hvatning til heilbrigðisráðherra Halla Þorvaldsdóttir Skoðun Svar við greininni „Lífsstílslæknar og samsæriskenningar um mettaða fitu“ Hópur lækna Skoðun Fæðuöryggi þjóðar, sláum í klárinn, togum í tauminn Helgi Eyleifur Þorvaldsson Skoðun Opið bréf til Ingu Sæland Ragnar Erling Hermannsson Skoðun Agaleysi í íslenskum skólum - Kennarar þurfa valdið til baka Sigrún Ólöf Ingólfsdóttir Skoðun Verðmætasköpun með hugvitið að vopni Ingvar Hjálmarsson Skoðun Spurningar og svör um Evrópumál Jón Baldvin Hannibalsson Skoðun Skoðun Skoðun Áskorun til Handknattleikssambands Íslands: Ekki keppa við lið Ísraels um sæti í Evrópumóti kvenna í handbolta í apríl 2025 Hjálmtýr Heiðdal skrifar Skoðun Fögnum umræðunni um skólamál Hjördís B. Gestsdóttir skrifar Skoðun Ný ríkisstjórn, traust og athygli Guðmundur F. Magnússon skrifar Skoðun Verðmætasköpun með hugvitið að vopni Ingvar Hjálmarsson skrifar Skoðun Fæðuöryggi þjóðar, sláum í klárinn, togum í tauminn Helgi Eyleifur Þorvaldsson skrifar Skoðun Slökkvistarfið Eiríkur Hjálmarsson skrifar Skoðun Hvatning til heilbrigðisráðherra Halla Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Bönnum íþróttamót barna fyrir kl. 10 um helgar Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Samtrygging verkalýðshreyfingar og samtaka atvinnulífsins í eftirlaunasjóðum launafólks Kári Jónsson skrifar Skoðun Húsnæði er forsenda bata Heiða Björg Hilmisdóttir skrifar Skoðun Eignarhaldsfélag Ingu og hirðin hennar Davíð Bergmann skrifar Skoðun Í skugga misvægis atkvæðanna Örn Sigurðsson skrifar Skoðun Spurningar og svör um Evrópumál Jón Baldvin Hannibalsson skrifar Skoðun Skýr sýn og metnaður Hákon Stefánsson skrifar Skoðun Er samþykki barna túlkunaratriði? Ólöf Tara Harðardóttir skrifar Skoðun Allir geta drukknað en enginn þarf að drukkna Hildur Vattnes Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Agaleysi í íslenskum skólum - Kennarar þurfa valdið til baka Sigrún Ólöf Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Svar við greininni „Lífsstílslæknar og samsæriskenningar um mettaða fitu“ Hópur lækna skrifar Skoðun Fjórar leiðir til að verða besta útgáfan af þér Sanna Magdalena Mörtudóttir skrifar Skoðun Ferðalag sálna Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Ekkert samráð – ekkert traust Björg Eva Erlendsdóttir skrifar Skoðun Viðreisn, Sjálfstæðisflokkurinn og fátæka fólkið Yngvi Ómar Sighvatsson ,Jón Ferdínand Estherarson skrifar Skoðun Að vera með BRCA-stökkbreytingu Brynja Rún Sævarsdóttir skrifar Skoðun Opið bréf til foreldra í Stakkaborg Jónína Einarsdóttir skrifar Skoðun Rammaáætlun og Hvammsvirkjun: Heimilt en ekki skylt Mörður Árnason skrifar Skoðun Hvernig þjóð viljum við vera? Sigrún Lilja Guðbjörnsdóttir skrifar Skoðun Meiri rökræður, minni áróður: Borgaraþing fyrir þjóðaratkvæðagreiðslu um ESB-aðild Valgerður Björk Pálsdóttir skrifar Skoðun Opið bréf til Ingu Sæland Ragnar Erling Hermannsson skrifar Skoðun Atvinnuþátttaka kvenna og karla Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir skrifar Skoðun Mannekla á leikskólum Rakel Björk Benediktsdóttir Borg,Margrét Edda Gnarr,Hannes Daði Haraldsson skrifar Sjá meira
Í tilefni af 1. maí. Efnahagsmál heimsins eru flestum almennum manni nokkuð hulin. Gæti verið að hluti þeirra séu hulin af ástæðu; þeirri ástæðu að ef fólkið vissi hvað er í raun að gerast myndu þau vilja skipta sér af þó ekki væri nema með því að kjósa öðruvísi. Hverjir eru svo í raun stjórnvöld?Hver er ástæðan á bak við stríð? Hvernig halda fyrirtæki frá almenningi raunverulegum sannleika á bak við viðskipti? Stríðið í Úkraínu er dæmi um upplýsingaflæði til almennings sem, varlega áætlað, er bjagað. Hvers vegna er Julian Assange í fangelsi fyrir að greina frá stríðsglæpum Bandaríkjamanna? Undanfarna tugi ára hafa Evrópa og Norður Ameríka verið ráðandi öfl í heiminum með US$ í farabroddi. Gjaldmiðillin USdollar heldur utan um 70% allra viðskipta í heiminum. Á sama tíma stækka þessi lönd yfirráðasvæði sín í austur með eflingu NATO. Ef NATO er varnarbandalag, af hverju að stækka svæðið? Er það ekki merki um að vilja stærra yfirráðasvæði, með öðrum orðum landvinninga? Kína, Rússland og Indland, ásamt restinni af austurlöndum, eru búin að þola yfirgang áðurnefndra ríkja í áratugi. Nú sjá ríki í austri að illa er að fara í efnahagsmálum. Til dæmis með prentun peninga í stórum stíl, með þeim afleiðingum að verðbólga er nú meiri en nokkru sinni fyrr í öllum löndum Norður Ameríku og Evrópu. Prentun á US$ frá árinu 1913 til 2007 numu 1 trilljón dala en frá 2007 til 2022 voru prentaðir um 10 trilljón dalir. Þessi prentun peninga er að þynna út gjaldeyri vesturvelda. Nú hafa seðlabankar landanna þriggja í austri gefið út eða eru að gefa út rafmyntir CBDC, Central Bank Digital Currency. Þessi mynt er nú notuð í milliríkjaviðskiptum þjóðanna í billjónum bandaríkjadala talið. Vægi US$ er hraðbyrgði að minnka. Lönd eru að breyta myntkörfu sinni þannig að US$ og Evra hafa minna vægi en áður og sérstaklega hefur kínverska Juanið aukist. Viðskiptaþvinganir á Rússland í formi peninga og peningaflutninga SWIFT hafa æ minna vægi því rafmynt er nú notuð.Vesturveldin með Bandaríki Norður Ameríku í fararbroddi skella við skollaeyrum og hafa misleitt umræðu um rafmyntir. Ástæðan er sú að rafmyntir eru ódýrari í rekstri, framleiðslu og léttari í viðskiptum á milli landa, fyrirtækja og einstaklinga. Andspyrnan er bankakerfið. Bankakerfið hagnast á hverju ári um stærri upphæðir en hægt er að nefna. „Allir“ þingmenn USA eru milljónamæringar og að auki bakkaðir upp af einhverjum banka. Að öðrum kosti komast þeir ekki á þing. Verum minnug þess að Mark Zuckerberg ætlaði að stofna rafmyntina Líbru í Bandaríkjunum 2018 en var niðurlægður af bandarískri þingnefnd sem sagði hann vera að eyðileggja bandaríska efnahagskerfið. Hann færði uppbyggingu sína á rafmyntinni til Sviss og er henni haldið leyndri. Það er ekkert óeðlilegt við það að bankar og efnafólk haldi upplýsingum af þessu tagi frá almenningi en Það er ótrúlegt að verkalýðsfélög séu ekki að skoða þessi mál af mikilli alvöru. Breyting á peningakerfinu geta verið meiri kjarabætur en margir síðustu kjarasamningar samanlagt. Vitað er að rafmynt verður og er mun ódýrari í rekstri en venjulegur gjaldmiðill og spáð er að á milli 80-90% banka muni hætta rekstri eftir að rafmynt kemur í almenna notkun. Og hún mun koma, af sömu ástæðu og vatn rennur til sjávar. Austurlönd eru að færa sig í þessa átt hraðar en fyrr, m.a. vegna þess að Rússar þurfa að leysa sín greiðsluvandamál. Hagsmunir venjulegs fólks eru í húfi. Rekstur þriggja banka skilar 100 milljörðum í hagnað á Íslandi á einu ári og þá á eftir að draga frá allan rekstrarkostnað, vexti, afskriftir ofl. Hverjir hagnast mest á óbreyttri efnahagstefnu? Jú, eigendur banka og efnahagskerfisins hvers sem það er í raun.Því lengur sem fjölmiðlar, bankar og yfirvöld halda upplýsingum frá almenningi þá fitna bankarnir eins og fjóspúkinn á bitanum. Þegar niðursveiflan kemur verður hún hraðari og sársaukameiri. Breytingarnar á núverandi fyrirkomulagi verða mestar og bestar fyrir almenning. Undir því fyrirkomulagi sem ríkir í dag, t.d. með prentun peninga, verða ríkir ríkari og fátækir fátækari. Höfundur er löggiltur fasteignasali.
Skoðun Áskorun til Handknattleikssambands Íslands: Ekki keppa við lið Ísraels um sæti í Evrópumóti kvenna í handbolta í apríl 2025 Hjálmtýr Heiðdal skrifar
Skoðun Samtrygging verkalýðshreyfingar og samtaka atvinnulífsins í eftirlaunasjóðum launafólks Kári Jónsson skrifar
Skoðun Agaleysi í íslenskum skólum - Kennarar þurfa valdið til baka Sigrún Ólöf Ingólfsdóttir skrifar
Skoðun Svar við greininni „Lífsstílslæknar og samsæriskenningar um mettaða fitu“ Hópur lækna skrifar
Skoðun Viðreisn, Sjálfstæðisflokkurinn og fátæka fólkið Yngvi Ómar Sighvatsson ,Jón Ferdínand Estherarson skrifar
Skoðun Meiri rökræður, minni áróður: Borgaraþing fyrir þjóðaratkvæðagreiðslu um ESB-aðild Valgerður Björk Pálsdóttir skrifar
Skoðun Mannekla á leikskólum Rakel Björk Benediktsdóttir Borg,Margrét Edda Gnarr,Hannes Daði Haraldsson skrifar