Aðgát skal höfð Arnar Þór Jónsson skrifar 27. febrúar 2022 08:01 Eftirfarandi línur eru settar á blað til að hvetja lesendur til aðgátar. Það sem átti að vera nokkurra vikna átak til „að fletja kúrfuna“ varð að tveggja ára haftatíma. Þegar við nú loks drögum andann léttar blasir við nýr veruleiki. Heildarmat á því sem hér hefur gerst bendir til að vatnaskil hafi orðið í samskiptum ríkisvalds við borgarana. Borgaralegt frelsi stendur veikari fótum en áður. Mannréttindi sem við töldum tryggð hafa orðið fyrir alvarlegum skerðingum. Samband okkar við stjórnvöld hefur breyst: Grafið hefur verið undan trúnaði þar á milli. Stjórnvöld hafa í athöfnum sínum sýnt að þau vantreysta borgurunum til að taka ábyrgð á eigin heilsu. Frammi fyrir öllu þessu er ekki óeðlilegt þótt margir spyrji hvort borgararnir eigi í því ljósi að treysta stjórnvöldum. Hvernig væri að einhver talnaglöggur maður tæki að sér að reikna hvað hefði sparast ef helmingi ríkisstyrkja sl. tveggja ára hefði verið varið beint til LSH í þeim tilgangi að gera sjúkrahúsunum kleift að takast á við kórónaveiruna, án mismununarstefnu, án samfélagslegra lokana, grímuskyldu o.fl.? Hvernig væri að einhver háskólamaður gerði úttekt á því hvernig þrengt var að tjáningarfrelsinu, þ.m.t. svigrúmi til að lýsa málefnalegum efasemdum, sl. 2 ár? Fram hefur komið að stjórnvöld á Vesturlöndum, þar á meðal í Bretlandi, hafa stundað sálfræðihernað gegn almenningi í því skyni að ala á ótta. Í Kanada voru sett neyðarlög til að kveða niður mótmæli. Forsætisráðherra Kanada, Justin Trudeau, hefur ráðist gegn mótmælendum með því að skrumskæla þá og ala á andúð í stað þess að sameina þjóð sína. Trudeau, sem bauð sig fram undir merkjum frjálslyndis, hefur í framkvæmd sýnt einræðistilburði og sigað lögreglu á almenna borgara. Blaðamenn hafa þar ekki verið undanskildir. Íslensk stjórnvöld hafa ekki gagnrýnt þessar aðfarir. Hættulegt fordæmi hefur verið skapað. Gengið hefur verið svo langt í Kanada að frysta bankareikninga þeirra sem mótmælt hafa aðgerðum stjórnvalda. Hið sama hefur gilt um þá sem styrktu mótmælendur með fjárframlögum. Vesturlandabúar standa við vatnaskil: Stjórnvaldsaðgerðir sem aðeins áttu að beinast að afmörkuðum verndarhagsmunum hafa í reynd miklu lengra og mögulega verið forsmekkur að því sem koma skal. Frelsið sem við höfðum áður tekið sem gefnu hefur á þessum tveimur árum verið saxað niður, sneið fyrir sneið. „Frjálslyndið“ sem Vesturlönd hafa státað sig af hefur í framkvæmd umsnúist í átt til þröngsýni og hleypidóma þar sem skoðanafrávik eru stimpluð sem merki um mannvonsku. Ef almenningur vaknar ekki til aðgæslu gætu afléttingarnar nú orðið skammvinnar. Undir yfirborðinu vinna alþjóðastofnanir og embættismenn að auknum möguleikum á því að svipta lýðræðislega kjörna fulltrúa völdum í nafni aðsteðjandi hættu, sbr. m.a. nýtt frumvarp til sóttvarnalaga. Alþjóða heilbrigðismálastofnunin (WHO) undirbýr sáttmála sem virðist vera ætlað að yfirtrompa stjórnarskrár á farsóttartímum. Á mannamáli þýðir þetta að almenningur er í sífellt meira mæli sviptur völdum. Valdið færist sífellt fjær og verður stöðugt ólýðræðislegra. Samkvæmt Democracy Index búa aðeins 6,4% jarðarbúa við raunverulegt lýðræði og hefur það hlutfall farið lækkandi sl. ár. Ef ofan á þetta bætist að verði aðgangur manna að peningum skilyrtur, t.d. eftir því hversu hlýðnir menn eru, þá verður til óheilbrigt „velvildarkerfi“ (e. social credit system) að kínverskri fyrirmynd. Vísir að slíku kerfi er þegar sjáanlegur: Embættismenn hafa gerst gagnrýnislausir málsvarar valdbeitingar ríkisins. Á bak við tjöldin vegast á hugmyndafræðileg viðhorf innan lykilstofnana vestrænna ríkja, þ.m.t. Íslands. Í framkvæmd birtist þetta í kröfu um að menn bergmáli „réttar“ skoðanir og fái að launum framgang innan stjórnkerfisins. Mögulega er þetta eina leiðin til að skilja óhugnanlegar fréttamyndir þar sem þungvopnað lögreglulið ræðst gegn almenningi; þar sem embættisvaldið víkur þingræðinu til hliðar; þar sem fjölmiðlar víkjast undan sannleiksleit og gerast áróðurvélar; þar sem læknar bregðast læknaeiðnum; og þar sem ríkisstofnanir bregðast eftirlits- og aðhaldshlutverki sínu. Lágpunkti er náð þegar heiðvirt fólk samþykkir að spila eftir þessum óskráðu leikreglum, sýnir undirgefni og segir ekki annað en það sem ætlast er til að sagt verði. Höfundur er lögmaður. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Faraldur kórónuveiru (COVID-19) Samkomubann á Íslandi Arnar Þór Jónsson Mest lesið Þegar ómennskan vitnar í lög Bubbi Morthens Skoðun Þjóðin slæst við elda: Hvar er Alþingi? Baldur Borgþórsson Skoðun Þegar ég heyri nafnið Katrín Jakobsdóttir Hans Alexander Margrétarson Hansen Skoðun „Bara“ kennari Álfhildur Leifsdóttir Skoðun Má ekkert gera fyrir millistéttina? Þorbjörg S. Gunnlaugsdóttir Skoðun Góðan daginn, ég ætla að fá … ENGLISH PLEASE! Ólafur Guðsteinn Kristjánsson Skoðun Háskólinn sveik stúdenta um góðar samgöngur Guðni Thorlacius,Katla Ólafsdóttir Skoðun Skráningum á mistökum við sjúkdómsgreiningar er ábótavant Guðrún Gyða Ölvisdóttir Skoðun Hver er okkar ábyrgð á ofbeldi meðal barna Hafdís Hrönn Hafsteinsdóttir Skoðun Framtíðin liggur í bættri nýtingu auðlinda Helga Kristín Jóhannsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun „Heimferða- og fylgdadeild“ Eiríkur Rögnvaldsson skrifar Skoðun Til varnar mennsku kúgarans Hans Alexander Margrétarson Hansen skrifar Skoðun Þegar ómennskan vitnar í lög Bubbi Morthens skrifar Skoðun Engum til sóma Sigmar Guðmundsson skrifar Skoðun Góðan daginn, ég ætla að fá … ENGLISH PLEASE! Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar Skoðun Vernd náttúrunnar er ákvörðun Eva Dögg Davíðsdóttir skrifar Skoðun Hver er okkar ábyrgð á ofbeldi meðal barna Hafdís Hrönn Hafsteinsdóttir skrifar Skoðun Er verkalýðsbarátta á Íslandi að hnigna? Sverrir Fannberg Júlíusson skrifar Skoðun Má ekkert gera fyrir millistéttina? Þorbjörg S. Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Milljarðarnir óteljandi og bókun 35 Haraldur Ólafsson skrifar Skoðun Háskólinn sveik stúdenta um góðar samgöngur Guðni Thorlacius,Katla Ólafsdóttir skrifar Skoðun „Bara“ kennari Álfhildur Leifsdóttir skrifar Skoðun Þjóðin slæst við elda: Hvar er Alþingi? Baldur Borgþórsson skrifar Skoðun Yazan Tamimi – spegill á sjálfsmynd þjóðar Sema Erla Serdaroglu skrifar Skoðun Hvað er niðurskurðarstefna? Halla Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Framtíðin liggur í bættri nýtingu auðlinda Helga Kristín Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Öryggi sjúklinga – gerum og greinum betur Alma D. Möller skrifar Skoðun Skráningum á mistökum við sjúkdómsgreiningar er ábótavant Guðrún Gyða Ölvisdóttir skrifar Skoðun Sjálfbærni er góður „business“ hjá Orkuveitunni Hólmfríður Sigurðardóttir skrifar Skoðun Að standa með konum og kerfisbreytingum Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir skrifar Skoðun Lækkun gjalda fyrir barnafjölskyldur í Hveragerði Dagný Sif Sigurbjörnsdóttir,Halldór Benjamín Hreinsson,Jóhanna Ýr Jóhannsdóttir,Njörður Sigurðsson,Sandra Sigurðardóttir skrifar Skoðun Mikilvægi fjölskyldu- og parameðferðar – Að styrkja tengsl í flóknum heimi Helena Katrín Hjaltadóttir,Katrín Þrastardóttir skrifar Skoðun Er hvergi hægt að vera í friði? Reynir Böðvarsson skrifar Skoðun Um ferðaþjónustu og ADHD Nanný Arna Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Að taka stjórn á eigin stefnu Sigrún Þóra Sveinsdóttir skrifar Skoðun Ákall um aðgerðir! Lilja Rafney Magnúsdóttir skrifar Skoðun „Mér finnst“ pólitíkin og vindmyllurnar Tómas Ellert Tómasson skrifar Skoðun Frumútboð og framhjáhöld Baldur Thorlacius skrifar Skoðun Grænfáninn 30 ára Sigurlaug Arnardóttir,Guðrún Schmidt,Ósk Kristinsdóttir,Borghildur Gunnardóttir skrifar Skoðun Hingað og ekki lengra Þorbjörg Þorvaldsdóttir skrifar Sjá meira
Eftirfarandi línur eru settar á blað til að hvetja lesendur til aðgátar. Það sem átti að vera nokkurra vikna átak til „að fletja kúrfuna“ varð að tveggja ára haftatíma. Þegar við nú loks drögum andann léttar blasir við nýr veruleiki. Heildarmat á því sem hér hefur gerst bendir til að vatnaskil hafi orðið í samskiptum ríkisvalds við borgarana. Borgaralegt frelsi stendur veikari fótum en áður. Mannréttindi sem við töldum tryggð hafa orðið fyrir alvarlegum skerðingum. Samband okkar við stjórnvöld hefur breyst: Grafið hefur verið undan trúnaði þar á milli. Stjórnvöld hafa í athöfnum sínum sýnt að þau vantreysta borgurunum til að taka ábyrgð á eigin heilsu. Frammi fyrir öllu þessu er ekki óeðlilegt þótt margir spyrji hvort borgararnir eigi í því ljósi að treysta stjórnvöldum. Hvernig væri að einhver talnaglöggur maður tæki að sér að reikna hvað hefði sparast ef helmingi ríkisstyrkja sl. tveggja ára hefði verið varið beint til LSH í þeim tilgangi að gera sjúkrahúsunum kleift að takast á við kórónaveiruna, án mismununarstefnu, án samfélagslegra lokana, grímuskyldu o.fl.? Hvernig væri að einhver háskólamaður gerði úttekt á því hvernig þrengt var að tjáningarfrelsinu, þ.m.t. svigrúmi til að lýsa málefnalegum efasemdum, sl. 2 ár? Fram hefur komið að stjórnvöld á Vesturlöndum, þar á meðal í Bretlandi, hafa stundað sálfræðihernað gegn almenningi í því skyni að ala á ótta. Í Kanada voru sett neyðarlög til að kveða niður mótmæli. Forsætisráðherra Kanada, Justin Trudeau, hefur ráðist gegn mótmælendum með því að skrumskæla þá og ala á andúð í stað þess að sameina þjóð sína. Trudeau, sem bauð sig fram undir merkjum frjálslyndis, hefur í framkvæmd sýnt einræðistilburði og sigað lögreglu á almenna borgara. Blaðamenn hafa þar ekki verið undanskildir. Íslensk stjórnvöld hafa ekki gagnrýnt þessar aðfarir. Hættulegt fordæmi hefur verið skapað. Gengið hefur verið svo langt í Kanada að frysta bankareikninga þeirra sem mótmælt hafa aðgerðum stjórnvalda. Hið sama hefur gilt um þá sem styrktu mótmælendur með fjárframlögum. Vesturlandabúar standa við vatnaskil: Stjórnvaldsaðgerðir sem aðeins áttu að beinast að afmörkuðum verndarhagsmunum hafa í reynd miklu lengra og mögulega verið forsmekkur að því sem koma skal. Frelsið sem við höfðum áður tekið sem gefnu hefur á þessum tveimur árum verið saxað niður, sneið fyrir sneið. „Frjálslyndið“ sem Vesturlönd hafa státað sig af hefur í framkvæmd umsnúist í átt til þröngsýni og hleypidóma þar sem skoðanafrávik eru stimpluð sem merki um mannvonsku. Ef almenningur vaknar ekki til aðgæslu gætu afléttingarnar nú orðið skammvinnar. Undir yfirborðinu vinna alþjóðastofnanir og embættismenn að auknum möguleikum á því að svipta lýðræðislega kjörna fulltrúa völdum í nafni aðsteðjandi hættu, sbr. m.a. nýtt frumvarp til sóttvarnalaga. Alþjóða heilbrigðismálastofnunin (WHO) undirbýr sáttmála sem virðist vera ætlað að yfirtrompa stjórnarskrár á farsóttartímum. Á mannamáli þýðir þetta að almenningur er í sífellt meira mæli sviptur völdum. Valdið færist sífellt fjær og verður stöðugt ólýðræðislegra. Samkvæmt Democracy Index búa aðeins 6,4% jarðarbúa við raunverulegt lýðræði og hefur það hlutfall farið lækkandi sl. ár. Ef ofan á þetta bætist að verði aðgangur manna að peningum skilyrtur, t.d. eftir því hversu hlýðnir menn eru, þá verður til óheilbrigt „velvildarkerfi“ (e. social credit system) að kínverskri fyrirmynd. Vísir að slíku kerfi er þegar sjáanlegur: Embættismenn hafa gerst gagnrýnislausir málsvarar valdbeitingar ríkisins. Á bak við tjöldin vegast á hugmyndafræðileg viðhorf innan lykilstofnana vestrænna ríkja, þ.m.t. Íslands. Í framkvæmd birtist þetta í kröfu um að menn bergmáli „réttar“ skoðanir og fái að launum framgang innan stjórnkerfisins. Mögulega er þetta eina leiðin til að skilja óhugnanlegar fréttamyndir þar sem þungvopnað lögreglulið ræðst gegn almenningi; þar sem embættisvaldið víkur þingræðinu til hliðar; þar sem fjölmiðlar víkjast undan sannleiksleit og gerast áróðurvélar; þar sem læknar bregðast læknaeiðnum; og þar sem ríkisstofnanir bregðast eftirlits- og aðhaldshlutverki sínu. Lágpunkti er náð þegar heiðvirt fólk samþykkir að spila eftir þessum óskráðu leikreglum, sýnir undirgefni og segir ekki annað en það sem ætlast er til að sagt verði. Höfundur er lögmaður.
Skoðun Skráningum á mistökum við sjúkdómsgreiningar er ábótavant Guðrún Gyða Ölvisdóttir skrifar
Skoðun Lækkun gjalda fyrir barnafjölskyldur í Hveragerði Dagný Sif Sigurbjörnsdóttir,Halldór Benjamín Hreinsson,Jóhanna Ýr Jóhannsdóttir,Njörður Sigurðsson,Sandra Sigurðardóttir skrifar
Skoðun Mikilvægi fjölskyldu- og parameðferðar – Að styrkja tengsl í flóknum heimi Helena Katrín Hjaltadóttir,Katrín Þrastardóttir skrifar
Skoðun Grænfáninn 30 ára Sigurlaug Arnardóttir,Guðrún Schmidt,Ósk Kristinsdóttir,Borghildur Gunnardóttir skrifar