Varast ber til vamms að segja Kári Stefánsson skrifar 7. september 2021 12:30 Eitt af því sem lærist fljótt þeim sem lendir títt í viðtölum í beinni útsendingu er að svara ekki endilega þeim spurningum sem spyrillinn beinir að manni heldur þeim sem hentar manni að svara. Í grein sem Páll Matthíasson forstjóri Landspítalans birti á Vísir.is í gær, og átti að heita viðbrögð við því sem ég sagði í viðtali við Læknablaðið, notar hann tækni sem er af sama toga. Hann gagnrýnir mig ekki fyrir það sem ég sagði heldur það sem honum hentaði að ég hefði sagt. Til dæmis segir hann í niðurlagsorðum greinar sinnar að ég hafi vegið ómaklega að starfsfólki spítalans. Ég held að ég hafi hvorki vegið maklega né ómaklega að starfsfólki spítalans heldur hrósað því en þó ekki um of. Sem dæmi má nefna eftirfarandi málsgrein: „En um leið og þetta fór upp á Landspítala þá fóru allir að tala um að menn væru svo þreyttir. Þetta er einhver misskilningur. Ofboðslega gott fólk vinnur að veirurannsóknum uppi á Landspítala. Þetta er afburðafólk en einhverra hluta vegna er andrúmsloftið á spítalanum þannig að það virðist ekki fá tækifæri til þess að njóta þess sem það gerir. Það er út í hött. Það þarf að gera eitthvað í því.“ Þessi málsgrein segir næstum því allt sem ég vildi sagt hafa um Landspítalann; þar vinnur einstaklega gott og hæft fólk við erfiðar aðstæður. Þessar aðstæður gera það að verkum að andrúmsloftið á staðnum er ekki eins og best verður á kosið og þegar fólk vinnur í vondu andrúmslofti þreytist það fyrr og verður ekki eins mikið úr verki. Það eru að öllum líkindum margar og flóknar ástæður fyrir þessum erfiðu aðstæðum en ein er sú að spítalinn hefur verið fjársveltur til langs tíma. Ástæður fyrir fjársveltinu eru einnig margar og flóknar en flestar eiga þær að öllum líkindum rætur sínar í því að Alþingi Íslendinga virðist líta svo á að góð heilbrigðisþjónusta sé lúxus sem eigi einungis að vera til staðar fyrir þá sem hafa efni á að kaupa sér hana utan kerfis. Á einum stað í greininni segir Páll: „ Kári ræðir í löngu máli lækna spítalans, kallar þá ósamstæða og sérgæslumenn.“ Þetta er einfaldlega ekki satt. Í viðtalinu ræði ég hvergi lækna spítalans. Ég tjái hins vegar þá skoðun mína að læknar hafi of lítil áhrif á þróun heilbrigðismála á Íslandi og held því fram að þeir geti sjálfum sér um kennt vegna þess hvernig þeir hafa staðið að félagsmálum sínum. Stærstu samtök lækna í landinu, Læknafélag Íslands og Læknafélag Reykjavíkur standa varla undir því að kallast fagfélög heldur eru þau fyrst og fremst félög sem semja um kaup og kjör lækna. Þetta gerir það að verkum að það hefur reynst erfit fyrir stjórnvöld að leita til samtaka lækna um ráð. Þetta er bagalegt og mikilvægt að læknar skilji að þau samtök sem semja um kaup og kjör og hins vegar þau sem ættu að leiða þjóðina í baráttu fyrir betri heilbrigðisþjónustu. Það yrði miklu skemmtilegra að vera læknir undir þeim kringumstæðum og læknum sem finnst gaman að vinna eru miklu betri læknar. Þá er það spurningin um það hvers vegna Páll hafi brugðist svona við viðtalinu við mig í Læknablaðinu þar sem ég segi lítið annað en að spítalinn sé í vanda sem er skoðun sem hann reynir ekki að hrekja ? Ég viðurkenni að sá möguleiki sé fyrir hendi að ég misskilji hrapalega mín eigin orð í viðtalinu en Páll skilji þau hinum rétta skilningi. Eftirfarandi skilaboð sem ég fékk i gær frá einum af læknum spítalans benda kannski til þess að svo sé ekki. „Sæll Kári, Vil persónulega þakka þér fyrir mjög hreinskilið viðtal í Læknablaðinu. Þar telur þú upp mikilvæga þætti í rekstri Landspítalans sem þarf að ræða. Svar Páls í dag í þinn garð er mjög ómaklegt að mínu mati Kveðja Theódór Skúli Barnasvæfinga- og gjörgæslulæknir (en einnig formaður félags sjúkrahúslækna.)“ Annar möguleiki og líklegri er sá að Páll líti svo á að með lýsingum mínum á vesöld spítalans sé ég að gagnrýna hann. Ef það reynist rétt væri grein hans sem á yfirborðinu lítur út fyrir að vera svolítil aðför að mér beinlínis árás á hann sjálfan. Það væri miður því vesöld spítalans er á ábyrgð þjóðar sem hefur kosið sér leiðtoga sem hafa vanrækt heilbrigðiskerfið í áratugi en ekki forstjóra sem er að gera sitt besta úr því sem honum var gefið. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Kári Stefánsson Heilbrigðismál Landspítalinn Mest lesið Halldór 5.10.2024 Jón Þór Stefánsson Halldór Eignafólk græðir mikið á vaxtastefnu Seðlabankans Stefán Ólafsson Skoðun Telur rektor Háskóla Íslands úrskurði alþjóðadómstóla og ályktanir Sameinuðu þjóðanna vera pólitískt álitamál? Elí Hörpu- og Önundarbur Skoðun Spilling á Íslandi: Erum við að missa tökin? Ágústa Árnadóttir Skoðun Sleppum brúnni og förum betri leið framhjá Selfossi Elliði Vignisson Skoðun Af ofurhetjum og störfum þeirra Kristín Björnsdóttir Skoðun Þriðjungur barna af erlendum uppruna tilheyrir ekki skólanum sínum Sara Björg Sigurðardóttir Skoðun Að dansa í regninu Lóa Björk Ólafsdóttir Skoðun Uppeldi frá gamla einmenningar eins-skin-litar viðhorfum Matthildur Björnsdóttir Skoðun Einstakur atburður og viðbúnaður Marinó G. Njálsson Skoðun Skoðun Skoðun Uppeldi frá gamla einmenningar eins-skin-litar viðhorfum Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Af ofurhetjum og störfum þeirra Kristín Björnsdóttir skrifar Skoðun Eignafólk græðir mikið á vaxtastefnu Seðlabankans Stefán Ólafsson skrifar Skoðun Þriðjungur barna af erlendum uppruna tilheyrir ekki skólanum sínum Sara Björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Telur rektor Háskóla Íslands úrskurði alþjóðadómstóla og ályktanir Sameinuðu þjóðanna vera pólitískt álitamál? Elí Hörpu- og Önundarbur skrifar Skoðun Framtíðarkvíði er ekki gott veganesti Sigurður Páll Jónsson skrifar Skoðun Spilling á Íslandi: Erum við að missa tökin? Ágústa Árnadóttir skrifar Skoðun Orkan á Vestfjörðum Þorsteinn Másson skrifar Skoðun Smábátar eru þjóðhagslega hagkvæmari en togarar Kjartan Sveinsson skrifar Skoðun Foreldrar eru sérfræðingar í sínum börnum Valdimar Víðisson skrifar Skoðun Vísindin vakna til nýsköpunar! Einar Mäntylä skrifar Skoðun Risastórt lýðheilsumál sem Alþingi hunsar Sigurður Hólmar Jóhannesson skrifar Skoðun Þess vegna býð ég mig fram Guðmundur Ingi Guðbrandsson skrifar Skoðun Sleppum brúnni og förum betri leið framhjá Selfossi Elliði Vignisson skrifar Skoðun Einstakur atburður og viðbúnaður Marinó G. Njálsson skrifar Skoðun Framboð er eina leiðin Eiríkur St. Eiríksson skrifar Skoðun Háskóli Íslands er ekki að sinna skyldum sínum Silja Höllu Egilsdóttir skrifar Skoðun Verðmætasköpun og kennarar Davíð Már Sigurðsson skrifar Skoðun Nýjar lausnir gegn ofbeldi Drífa Snædal skrifar Skoðun Lögin um það sem er bannað Helgi Brynjarsson skrifar Skoðun Að dansa í regninu Lóa Björk Ólafsdóttir skrifar Skoðun Dauðarefsing Pírata Sigurjón Þórðarson skrifar Skoðun Af hverju erum við að þessu? Kjartan Sveinn Guðmundsson skrifar Skoðun Upplýsingaóreiða í boði orkugeirans og Landsvirkjunar Snæbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Úrskurðargrautur lögmanna Ómar R. Valdimarsson skrifar Skoðun Er vitlaust gefið í stjórnmálum? Reynir Böðvarsson skrifar Skoðun Hinn langi USArmur Ísraels Ingólfur Steinsson skrifar Skoðun Kveðja frá Heimssýn til landsfundar VG 2024 Haraldur Ólafsson skrifar Skoðun Þjóðaróperan á Alþingi í nær 70 ár Finnur Bjarnason,Þórunn Sigurðardóttir skrifar Skoðun Um Ölfusárbrú og veggjöld Haukur Arnþórsson skrifar Sjá meira
Eitt af því sem lærist fljótt þeim sem lendir títt í viðtölum í beinni útsendingu er að svara ekki endilega þeim spurningum sem spyrillinn beinir að manni heldur þeim sem hentar manni að svara. Í grein sem Páll Matthíasson forstjóri Landspítalans birti á Vísir.is í gær, og átti að heita viðbrögð við því sem ég sagði í viðtali við Læknablaðið, notar hann tækni sem er af sama toga. Hann gagnrýnir mig ekki fyrir það sem ég sagði heldur það sem honum hentaði að ég hefði sagt. Til dæmis segir hann í niðurlagsorðum greinar sinnar að ég hafi vegið ómaklega að starfsfólki spítalans. Ég held að ég hafi hvorki vegið maklega né ómaklega að starfsfólki spítalans heldur hrósað því en þó ekki um of. Sem dæmi má nefna eftirfarandi málsgrein: „En um leið og þetta fór upp á Landspítala þá fóru allir að tala um að menn væru svo þreyttir. Þetta er einhver misskilningur. Ofboðslega gott fólk vinnur að veirurannsóknum uppi á Landspítala. Þetta er afburðafólk en einhverra hluta vegna er andrúmsloftið á spítalanum þannig að það virðist ekki fá tækifæri til þess að njóta þess sem það gerir. Það er út í hött. Það þarf að gera eitthvað í því.“ Þessi málsgrein segir næstum því allt sem ég vildi sagt hafa um Landspítalann; þar vinnur einstaklega gott og hæft fólk við erfiðar aðstæður. Þessar aðstæður gera það að verkum að andrúmsloftið á staðnum er ekki eins og best verður á kosið og þegar fólk vinnur í vondu andrúmslofti þreytist það fyrr og verður ekki eins mikið úr verki. Það eru að öllum líkindum margar og flóknar ástæður fyrir þessum erfiðu aðstæðum en ein er sú að spítalinn hefur verið fjársveltur til langs tíma. Ástæður fyrir fjársveltinu eru einnig margar og flóknar en flestar eiga þær að öllum líkindum rætur sínar í því að Alþingi Íslendinga virðist líta svo á að góð heilbrigðisþjónusta sé lúxus sem eigi einungis að vera til staðar fyrir þá sem hafa efni á að kaupa sér hana utan kerfis. Á einum stað í greininni segir Páll: „ Kári ræðir í löngu máli lækna spítalans, kallar þá ósamstæða og sérgæslumenn.“ Þetta er einfaldlega ekki satt. Í viðtalinu ræði ég hvergi lækna spítalans. Ég tjái hins vegar þá skoðun mína að læknar hafi of lítil áhrif á þróun heilbrigðismála á Íslandi og held því fram að þeir geti sjálfum sér um kennt vegna þess hvernig þeir hafa staðið að félagsmálum sínum. Stærstu samtök lækna í landinu, Læknafélag Íslands og Læknafélag Reykjavíkur standa varla undir því að kallast fagfélög heldur eru þau fyrst og fremst félög sem semja um kaup og kjör lækna. Þetta gerir það að verkum að það hefur reynst erfit fyrir stjórnvöld að leita til samtaka lækna um ráð. Þetta er bagalegt og mikilvægt að læknar skilji að þau samtök sem semja um kaup og kjör og hins vegar þau sem ættu að leiða þjóðina í baráttu fyrir betri heilbrigðisþjónustu. Það yrði miklu skemmtilegra að vera læknir undir þeim kringumstæðum og læknum sem finnst gaman að vinna eru miklu betri læknar. Þá er það spurningin um það hvers vegna Páll hafi brugðist svona við viðtalinu við mig í Læknablaðinu þar sem ég segi lítið annað en að spítalinn sé í vanda sem er skoðun sem hann reynir ekki að hrekja ? Ég viðurkenni að sá möguleiki sé fyrir hendi að ég misskilji hrapalega mín eigin orð í viðtalinu en Páll skilji þau hinum rétta skilningi. Eftirfarandi skilaboð sem ég fékk i gær frá einum af læknum spítalans benda kannski til þess að svo sé ekki. „Sæll Kári, Vil persónulega þakka þér fyrir mjög hreinskilið viðtal í Læknablaðinu. Þar telur þú upp mikilvæga þætti í rekstri Landspítalans sem þarf að ræða. Svar Páls í dag í þinn garð er mjög ómaklegt að mínu mati Kveðja Theódór Skúli Barnasvæfinga- og gjörgæslulæknir (en einnig formaður félags sjúkrahúslækna.)“ Annar möguleiki og líklegri er sá að Páll líti svo á að með lýsingum mínum á vesöld spítalans sé ég að gagnrýna hann. Ef það reynist rétt væri grein hans sem á yfirborðinu lítur út fyrir að vera svolítil aðför að mér beinlínis árás á hann sjálfan. Það væri miður því vesöld spítalans er á ábyrgð þjóðar sem hefur kosið sér leiðtoga sem hafa vanrækt heilbrigðiskerfið í áratugi en ekki forstjóra sem er að gera sitt besta úr því sem honum var gefið.
Telur rektor Háskóla Íslands úrskurði alþjóðadómstóla og ályktanir Sameinuðu þjóðanna vera pólitískt álitamál? Elí Hörpu- og Önundarbur Skoðun
Þriðjungur barna af erlendum uppruna tilheyrir ekki skólanum sínum Sara Björg Sigurðardóttir Skoðun
Skoðun Þriðjungur barna af erlendum uppruna tilheyrir ekki skólanum sínum Sara Björg Sigurðardóttir skrifar
Skoðun Telur rektor Háskóla Íslands úrskurði alþjóðadómstóla og ályktanir Sameinuðu þjóðanna vera pólitískt álitamál? Elí Hörpu- og Önundarbur skrifar
Telur rektor Háskóla Íslands úrskurði alþjóðadómstóla og ályktanir Sameinuðu þjóðanna vera pólitískt álitamál? Elí Hörpu- og Önundarbur Skoðun
Þriðjungur barna af erlendum uppruna tilheyrir ekki skólanum sínum Sara Björg Sigurðardóttir Skoðun