Sjálfskaparvítið er algert hjá ábyrgðarlausum stjórnvöldum Vilhelm Jónsson skrifar 4. ágúst 2020 12:04 Covid-19 er að birtast Íslendingum aftur af fullum þunga vegna dómgreindarleysis stjórnvalda að endurvekja hagkerfið með óábyrgum hætti. Á sama tíma og yfirvöld biðla til þjóðarinnar að höfða til ábyrgðarkenndar gagnvart sóttvörnum streyma óábyrgir Íslendingar og ferðamenn til og frá landinu, eftirlitslítið í boði stjórnvalda. Það er til lítils fyrir hluta þjóðarinnar að sýna samfélagslega ábyrgð meðan stjórnvöld láta stjórnast af þrýstingi frá sérhagsmunaröflum, sem láta sig litlu varða hagsmuni og heilbrigði landsmanna. Afraksturinn vegna afléttingar hafta á landamærum er að koma í ljós af mun meiri þunga en hefði þurft að eiga sér stað, einnig fyrir þá sem létu hvað hæst um að opna þyrfti landið, forkólfar ferðaþjónustunnar, sem munu uppskera eins og þeir sáðu. Til að kóróna bullið er skimun við landamæri framkvæmd frjálslega og með óábyrgum hætti. Það er löngu komið nóg af orðahjali hjá svokölluðu þríeyki og stjórnvöldum að höfða til ábyrgðarkenndar hjá almenningi. Á sama tíma og sóttvarnalækni hefur tekist að heilaþvo þjóðina um að sóttvarnagrímur séu gagnslausar krefjast heilbrigðisyfirvöld að almenningur noti grímur (sem eru síðan illfáanlegar) þar sem ekki er hægt að koma tveggja metra reglunni við. Furðu sætir að sóttvarnalæknir leyfi sér að efast um að grímur komi að gagni, ef horft er til notkun þeirra víðast hvar um heimsbyggðina. Það er tímabært að landlæknir hafi annað og meira fram að færa á svokölluðum stöðufundum en innantómt þakkarhjal yfir ekki neinu á sama tíma og heilbrigðiskerfið er á hliðinni. Tengill almannavarna með gylltu borðana ætti einnig að láta af orðahjali sínu um hversu góð við eigum að vera hvert við annað og höfða til ábyrgðarkenndar. Mun eðlilegra væri að teymið beindi tilmælum sínum til stjórnvalda að gæta sinnar samfélagslegu ábyrgðar. Ekki síst þar sem heilbrigðisyfirvöld ásamt stjórnvöldum halda vart vatni yfir hvað allt hafi tekist vel varðandi Covid-19. Ellilífeyrisþegar, fólk með undirliggjandi sjúkdóma og fleiri, sem þurft hafa að sæta ströngum sóttvörnum mánuðum saman, þurfa enn og aftur að takast á við afleiðingar vegna núverandi sjálfskaparvítis stjórnvalda vegna utanaðkomandi þrýstings sérhagsmunarafla. Það eru líklega engin lýsingarorð til að lýsa því hvað sumt fólk hefur þurft að þola til að komast í gegnum margra mánaða sóttvarnir, sem sér ekki fyrir endann á. Stjórnvöld ættu að íhuga hvað þau hafa gert til að létta þjáningar þeirra sem eru læstir inni á elli- og hjúkrunarheimilum og sjá ekki ástvini mánuðum saman. Stjórnvöld ættu einnig að íhuga (fari allt á versta veg í rússnesku rúllettunni sem þau sköpuðu sér) að þau munu ekki geta fríað sig allri ábyrgð, ef allt fer á versta veg. Forstjóri Landspítalans var nánast jarðsettur í byrjun árs af sænskum sérfræðingum hversu óhæfir stjórnarhættir væru viðhafðir innan spítalans og hversu bágur rekstur bráðamóttöku væri. Engu að síður hefur forstjórinn, ásamt heilbrigðisráðherra, fengið að rausa óáreittur mánuðum saman á svokölluðum stöðufundum þar sem hann bendir í sífellu á hversu spítalanum sé vel stjórnað. Það er löngu orðið tímabært að stjórnarhættir Landspítalans séu teknir til endurskoðunar þar sem hann stendur vart undir kröfum sem gerðar eru til dýraspítala í nágrannalöndunum. Rekstur spítalans einkennist af margra ára biðlistum og óstjórn með tilheyrandi þjáningum og hörmungum fyrir þúsundir sjúklinga vegna læknamistaka og langra biðlista undangenginna ára. Í ofanálag er tæplega gert ráð fyrir að sérfræðingar spítalans og aðrir séu tiltækir til starfa um helgar, nema stórslyss eigi sér stað. Það er íhugunarefni hve margir hafa kvatt þetta líf vegna þess að þjónusta um helgar og á kvöldin er ábótavant hjá svokölluðu háklassa sjúkrahúsi. Jafnvel þó svo að Covid-19 hafi reddast í vor er ekki sjálfgefið að svo verði aftur. Í stað þess að heilbrigðisyfirvöld kæmu sér upp varanlegri sóttvarnaraðstöðu, Covid sjúkra- og gjörgæsluaðstöðu, sem nýttist til lengri tíma litið, eru verulegar líkur á að sjúklingar þurfi enn og aftur að takast á við kunnuglega biðlista vegna Covid-sjúklinga og húsnæðisskorts. Yfirvöld þurfa að lesa með traustari hætti í ástandið á heimsvísu, hvað sé að gerast varðandi Covid-19. Núverandi ástandi hefði væntanlega mátt afstýra með fyrirhyggju og aga við opnun landamæra. Það eina góða sem getur hlotist af þessum hremmingum þjóðarinnar er að hún átti sig á hvað stjórnvöld eru óábyrg, þegar gambla skal með örlög og lýðheilsu almennings þar sem hlutirnir eiga bara að reddast. Ábyrgðarleysið var svo yfirgengilegt að hvorki sjúkra- eða gjörgæsludeild var til staðar fyrr en síðla marsmánaðar til að takast á við faraldurinn ásamt sóttvarnabúnaði þegar allt stefndi í óefni. Í flestum siðmenntuðum löndum hefðu einhverjir þurft að taka poka sinn. Flestum ætti að vera ljóst að sú uppbygging sem náðist var á kostnað annarra legurýma, og væntanlega er sama staða uppi núna. Það er íhugunarefni hvað sé til af sóttvarnabúnaði sé faraldurinn að stefna aftur í óefni ef haft er í huga það skeytingarleysi sem viðhaft var varðandi innkaup á sóttvarnabúnaði og aðstöðu fyrir sjúkra- og gjörgæslu Covid-sjúklinga. Loðin og flóttaleg svör landlæknis fyrir nokkrum dögum síðan, er hann var inntur eftir birgðahaldi, gefur fullt tilefni til að efast um að það sé í lagi. Það er illa komið fyrir þjóðinni ef heilbrigðisyfirvöld geta ekki lært af fyrri mistökum varðandi skort á pinnum og öðrum sóttvarnabúnaði. Efnahagur ferðaþjónustunnar, og þeirra sem eru að fást við tekjubrest og afleiðingar vegna Covid-19, verður ekki endurreistur með óábyrgu háttalagi. Ítrekað var varað við opnun landamæra og hvaða afleiðingar gætu hlotist af því. Þó svo mikið hafi legið við gagnvart atvinnulífinu er vandséð að réttlætanlegt sé hvernig staðið var að verki. Afraksturinn er kominn í ljós af meiri þunga en þurfti að eiga sér stað, það verður tæplega mikið að gera hjá Icelandair þennan veturinn, nema þá helst að sannfæra þjóðina um að moka tugum milljörðum í ógjaldfært félag. Samherjabaróninn ætti að geta á næstu misserum látið félög í sinni eigu ryksuga upp gjaldþrotafyrirtæki vítt og breitt um landið. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Vilhelm Jónsson Mest lesið Samfélag án Pírata Lenya Rún Taha Karim Skoðun Þarf ég að flytja úr landi? Katrín Sigríður J. Steingrímsdóttir Skoðun Foreldrar, ömmur og afar þessa lands - áskorun til ykkar! Ragnheiður Stephensen Skoðun Bannað að lækna sykursýki II Lukka Pálsdóttir Skoðun Krónan eða evran? Kostir og gallar Hilmar Þór Hilmarsson Skoðun Helvítis fokking fokk!! Er ekki nóg komið? Maríanna H. Helgadóttir Skoðun Borgið lausnargjaldið Ólafur Hauksson Skoðun Þegar Skagamenn glöddu lítið hjarta María Rut Kristinsdóttir Skoðun Flokkur fólksins ræðst gegn hagsmunum eldra fólks og komandi kynslóða Þorsteinn Sæmundsson Skoðun Íslenski fasteignamarkaðurinn: spilavíti þar sem húsið vinnur alltaf Ingvar Þóroddsson Skoðun Skoðun Skoðun Kennarinn sem hvarf Álfhildur Leifsdóttir skrifar Skoðun Hamborgarhryggur - minnst viðeigandi jólamaturinn Óskar H. Valtýsson skrifar Skoðun Annarra manna peningar eru peningar okkar allra Davíð Þór Jónsson skrifar Skoðun Fasismi er að trenda – erum við að sofna á verðinum? Guðni Freyr Öfjörð skrifar Skoðun Ehf-gatið og leiðir til að loka því Matthias Harksen skrifar Skoðun Heilbrigðisvandamál heilbrigðiskerfisins Sigurður Páll Jónsson skrifar Skoðun Heimilislæknir ----- þverfaglegt heilsugæsluteymi! Pétur Heimisson skrifar Skoðun Til friðarsinna á Íslandi Saga Unnsteinsdóttir skrifar Skoðun Að segja satt skiptir máli Þórunn Sveinbjörnsdóttir skrifar Skoðun Jöfnuður í heilbrigðisþjónustu fyrir öll börn – óháð búsetu Sif Huld Albertsdóttir skrifar Skoðun Að drepa eða drepast!? og þar fór það Bakir Anwar Nassar skrifar Skoðun Jane Goodall hvetur íslensk stjórnvöld til að hætta hvalveiðum Jane Goodall skrifar Skoðun Endurnýjun stjórnmálanna Guðjón Sigurbjartsson skrifar Skoðun Árangur og áskoranir í iðnmenntun Arna Arnardóttir,Magnús Hilmar Helgason,Vignir Steinþór Halldórsson skrifar Skoðun Hvar enda skattahækkanir? Bessí Þóra Jónsdóttir skrifar Skoðun Svört orka tekur 2 ár en græn 32 ár Magnús Jóhannesson skrifar Skoðun Ákall um aðgerðir gegn þjóðarmorði í Gaza Eva Dögg Davíðsdóttir skrifar Skoðun Það þarf samfélag til að ala upp barn Ástþór Ólafsson skrifar Skoðun Skömm Reykjavíkurborgar: Hvernig er staðan í leikskólum borgarinnar? Elín Einarsdóttir skrifar Skoðun Á ég að slökkva með fjarstýringunni? Birna Guðný Björnsdóttir skrifar Skoðun Samfélag án Pírata Lenya Rún Taha Karim skrifar Skoðun Burt með biðlista barna…nema þau búi í Reykjavík! Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Það byrjaði sem gola en brátt var komið rok Ásthildur Lóa Þórsdóttir skrifar Skoðun Helvítis fokking fokk!! Er ekki nóg komið? Maríanna H. Helgadóttir skrifar Skoðun Foreldrar, ömmur og afar þessa lands - áskorun til ykkar! Ragnheiður Stephensen skrifar Skoðun Framsókn í forystu fyrir meira og hagkvæmara húsnæði Sigurður Ingi Jóhannsson skrifar Skoðun Raforka til garðyrkjubænda hækkar um 25%. Verða heimilin næst? Elinóra Inga Sigurðardóttir skrifar Skoðun Á tíundu hverri mínútu er kona myrt af einhverjum sem hún þekkir Stella Samúelsdóttir skrifar Skoðun Flokkur fólksins ræðst gegn hagsmunum eldra fólks og komandi kynslóða Þorsteinn Sæmundsson skrifar Skoðun Kerfisbreytingar á Réttindagæslu fatlaðra – óvissa og áhyggjur Aileen Soffia Svensdóttir skrifar Sjá meira
Covid-19 er að birtast Íslendingum aftur af fullum þunga vegna dómgreindarleysis stjórnvalda að endurvekja hagkerfið með óábyrgum hætti. Á sama tíma og yfirvöld biðla til þjóðarinnar að höfða til ábyrgðarkenndar gagnvart sóttvörnum streyma óábyrgir Íslendingar og ferðamenn til og frá landinu, eftirlitslítið í boði stjórnvalda. Það er til lítils fyrir hluta þjóðarinnar að sýna samfélagslega ábyrgð meðan stjórnvöld láta stjórnast af þrýstingi frá sérhagsmunaröflum, sem láta sig litlu varða hagsmuni og heilbrigði landsmanna. Afraksturinn vegna afléttingar hafta á landamærum er að koma í ljós af mun meiri þunga en hefði þurft að eiga sér stað, einnig fyrir þá sem létu hvað hæst um að opna þyrfti landið, forkólfar ferðaþjónustunnar, sem munu uppskera eins og þeir sáðu. Til að kóróna bullið er skimun við landamæri framkvæmd frjálslega og með óábyrgum hætti. Það er löngu komið nóg af orðahjali hjá svokölluðu þríeyki og stjórnvöldum að höfða til ábyrgðarkenndar hjá almenningi. Á sama tíma og sóttvarnalækni hefur tekist að heilaþvo þjóðina um að sóttvarnagrímur séu gagnslausar krefjast heilbrigðisyfirvöld að almenningur noti grímur (sem eru síðan illfáanlegar) þar sem ekki er hægt að koma tveggja metra reglunni við. Furðu sætir að sóttvarnalæknir leyfi sér að efast um að grímur komi að gagni, ef horft er til notkun þeirra víðast hvar um heimsbyggðina. Það er tímabært að landlæknir hafi annað og meira fram að færa á svokölluðum stöðufundum en innantómt þakkarhjal yfir ekki neinu á sama tíma og heilbrigðiskerfið er á hliðinni. Tengill almannavarna með gylltu borðana ætti einnig að láta af orðahjali sínu um hversu góð við eigum að vera hvert við annað og höfða til ábyrgðarkenndar. Mun eðlilegra væri að teymið beindi tilmælum sínum til stjórnvalda að gæta sinnar samfélagslegu ábyrgðar. Ekki síst þar sem heilbrigðisyfirvöld ásamt stjórnvöldum halda vart vatni yfir hvað allt hafi tekist vel varðandi Covid-19. Ellilífeyrisþegar, fólk með undirliggjandi sjúkdóma og fleiri, sem þurft hafa að sæta ströngum sóttvörnum mánuðum saman, þurfa enn og aftur að takast á við afleiðingar vegna núverandi sjálfskaparvítis stjórnvalda vegna utanaðkomandi þrýstings sérhagsmunarafla. Það eru líklega engin lýsingarorð til að lýsa því hvað sumt fólk hefur þurft að þola til að komast í gegnum margra mánaða sóttvarnir, sem sér ekki fyrir endann á. Stjórnvöld ættu að íhuga hvað þau hafa gert til að létta þjáningar þeirra sem eru læstir inni á elli- og hjúkrunarheimilum og sjá ekki ástvini mánuðum saman. Stjórnvöld ættu einnig að íhuga (fari allt á versta veg í rússnesku rúllettunni sem þau sköpuðu sér) að þau munu ekki geta fríað sig allri ábyrgð, ef allt fer á versta veg. Forstjóri Landspítalans var nánast jarðsettur í byrjun árs af sænskum sérfræðingum hversu óhæfir stjórnarhættir væru viðhafðir innan spítalans og hversu bágur rekstur bráðamóttöku væri. Engu að síður hefur forstjórinn, ásamt heilbrigðisráðherra, fengið að rausa óáreittur mánuðum saman á svokölluðum stöðufundum þar sem hann bendir í sífellu á hversu spítalanum sé vel stjórnað. Það er löngu orðið tímabært að stjórnarhættir Landspítalans séu teknir til endurskoðunar þar sem hann stendur vart undir kröfum sem gerðar eru til dýraspítala í nágrannalöndunum. Rekstur spítalans einkennist af margra ára biðlistum og óstjórn með tilheyrandi þjáningum og hörmungum fyrir þúsundir sjúklinga vegna læknamistaka og langra biðlista undangenginna ára. Í ofanálag er tæplega gert ráð fyrir að sérfræðingar spítalans og aðrir séu tiltækir til starfa um helgar, nema stórslyss eigi sér stað. Það er íhugunarefni hve margir hafa kvatt þetta líf vegna þess að þjónusta um helgar og á kvöldin er ábótavant hjá svokölluðu háklassa sjúkrahúsi. Jafnvel þó svo að Covid-19 hafi reddast í vor er ekki sjálfgefið að svo verði aftur. Í stað þess að heilbrigðisyfirvöld kæmu sér upp varanlegri sóttvarnaraðstöðu, Covid sjúkra- og gjörgæsluaðstöðu, sem nýttist til lengri tíma litið, eru verulegar líkur á að sjúklingar þurfi enn og aftur að takast á við kunnuglega biðlista vegna Covid-sjúklinga og húsnæðisskorts. Yfirvöld þurfa að lesa með traustari hætti í ástandið á heimsvísu, hvað sé að gerast varðandi Covid-19. Núverandi ástandi hefði væntanlega mátt afstýra með fyrirhyggju og aga við opnun landamæra. Það eina góða sem getur hlotist af þessum hremmingum þjóðarinnar er að hún átti sig á hvað stjórnvöld eru óábyrg, þegar gambla skal með örlög og lýðheilsu almennings þar sem hlutirnir eiga bara að reddast. Ábyrgðarleysið var svo yfirgengilegt að hvorki sjúkra- eða gjörgæsludeild var til staðar fyrr en síðla marsmánaðar til að takast á við faraldurinn ásamt sóttvarnabúnaði þegar allt stefndi í óefni. Í flestum siðmenntuðum löndum hefðu einhverjir þurft að taka poka sinn. Flestum ætti að vera ljóst að sú uppbygging sem náðist var á kostnað annarra legurýma, og væntanlega er sama staða uppi núna. Það er íhugunarefni hvað sé til af sóttvarnabúnaði sé faraldurinn að stefna aftur í óefni ef haft er í huga það skeytingarleysi sem viðhaft var varðandi innkaup á sóttvarnabúnaði og aðstöðu fyrir sjúkra- og gjörgæslu Covid-sjúklinga. Loðin og flóttaleg svör landlæknis fyrir nokkrum dögum síðan, er hann var inntur eftir birgðahaldi, gefur fullt tilefni til að efast um að það sé í lagi. Það er illa komið fyrir þjóðinni ef heilbrigðisyfirvöld geta ekki lært af fyrri mistökum varðandi skort á pinnum og öðrum sóttvarnabúnaði. Efnahagur ferðaþjónustunnar, og þeirra sem eru að fást við tekjubrest og afleiðingar vegna Covid-19, verður ekki endurreistur með óábyrgu háttalagi. Ítrekað var varað við opnun landamæra og hvaða afleiðingar gætu hlotist af því. Þó svo mikið hafi legið við gagnvart atvinnulífinu er vandséð að réttlætanlegt sé hvernig staðið var að verki. Afraksturinn er kominn í ljós af meiri þunga en þurfti að eiga sér stað, það verður tæplega mikið að gera hjá Icelandair þennan veturinn, nema þá helst að sannfæra þjóðina um að moka tugum milljörðum í ógjaldfært félag. Samherjabaróninn ætti að geta á næstu misserum látið félög í sinni eigu ryksuga upp gjaldþrotafyrirtæki vítt og breitt um landið.
Skoðun Árangur og áskoranir í iðnmenntun Arna Arnardóttir,Magnús Hilmar Helgason,Vignir Steinþór Halldórsson skrifar
Skoðun Skömm Reykjavíkurborgar: Hvernig er staðan í leikskólum borgarinnar? Elín Einarsdóttir skrifar
Skoðun Raforka til garðyrkjubænda hækkar um 25%. Verða heimilin næst? Elinóra Inga Sigurðardóttir skrifar
Skoðun Á tíundu hverri mínútu er kona myrt af einhverjum sem hún þekkir Stella Samúelsdóttir skrifar
Skoðun Flokkur fólksins ræðst gegn hagsmunum eldra fólks og komandi kynslóða Þorsteinn Sæmundsson skrifar
Skoðun Kerfisbreytingar á Réttindagæslu fatlaðra – óvissa og áhyggjur Aileen Soffia Svensdóttir skrifar