Hringleikahúsið í ráðhúsinu Vigdís Hauksdóttir skrifar 16. apríl 2020 14:30 Ég sé mig knúna til að skrifa þessa grein og birta opinberlega þar sem mér hefur ítrekað verið neitað að bóka um þetta alvarlega mál í borgarráði. Þannig er lýðræðið fótum troðið af formanni borgarráðs sem kennir sig við flokk sem stendur fyrir frelsi og frjálslyndi. Það er sláandi hvað formaður borgarráðs, Þórdís Lóa Þórhallsdóttir er illa að sér í lögum og lagatúlkun. Í tölvupósti sem barst kjörnum fulltrúum og varamönnum þeirra að kvöldi 15. apríl sl. kemur fram að hún telji samþykktir um stjórn Reykjavíkurborgar og fundarsköp borgarstjórnar ganga framar sveitarstjórnarlögum, og vísar þar í 47. gr. samþykktanna um skyldur starfsmanna Reykjavíkurborgar gagnvart borgarráði. Greinin hljóðar svo: „Skylt er starfsmönnum borgarinnar að sitja fundi borgarráðs þegar til umræðu eru málefni sem snerta störf þeirra og þess er óskað af borgarstjóra eða borgarráði.“ IV. kafli. sveitarstjórnarlaga nr. 138/2011, er að finna ákvæði um réttindi og skyldur sveitarstjórnarmanna. Í 22. gr. er sérstaklega fjallað um mætingarskyldu kjörinna fulltrúa og hljóðar hún svo: „Sveitarstjórnarmanni ber skylda til að taka þátt í öllum sveitarstjórnarfundum og fundum í nefndum og ráðum sem hann hefur verið kjörinn til nema lögmæt forföll hamli, sbr. 31. gr.“ Undirmaður kjörins fulltrúa hefur forgang Formaður borgarráðs er hér með upplýst um að landslög ganga framar samþykktum Reykjavíkurborgar. Það er hrein og skýr lagaskylda að kjörinn fulltrúi sinni sínum störfum vegna skyldumætinga á fundi sem boðað er til. Því er það með hreinum ólíkindum að formaður borgarráðs hafi lagt það til að ég sem borgarfulltrúi víki af fundum þegar embættismaður á vegum borgarinnar, sem hefur staðgengil, og er þar að auki skrifstofustjóri borgarstjóra, mæti á fund borgarráðs til að fylgja málum eftir. Borgarstjóra er í lófa lagið að fylgja sínum málum sjálfur eftir, nú eða staðgengill hans sem samkvæmt núverandi fyrirkomulagi er umræddur formaður borgarráðs á meðan ekki hefur verið ráðið í starf borgarritara. Bæði borgarstjóri sem er æðsti yfirmaður borgarinnar og formaður borgarráðs eru að bregðast stjórnendaábyrgð sinni. Margra mánaða áreiti Það sjá allir að sú framkoma sem mér er sýnd sem kjörinn fulltrúi stenst ekki lög. Fortíðina þekkja flestir. Þann 19. júní 2019, 24. september 2019 og 2. desember 2019 voru send bréf í ábyrgðarpósti á heimili mitt að kvöldi til þess efnis að skrifstofustjóri borgarstjóra og borgarritara sakaði mig um gróft einelti. Svo gróft að hún hafi hlotið heilsutjón af. Þetta er gróft áreiti á mig sem kjörinn fulltrúi og þungar sakir sem ég sit ekki undir. Af þeim sökum er ljóst að þessi aðili á ekki erindi á fundi þar sem ég hef skyldumætingu. Ásakanirnar eru það alvarlegar og þungar að forðun við mig hljóta að fylgja. Staðreyndin er samt sú að þessi aðili sækir það af fullum þunga með stuðningi borgarstjóra og formanns borgarráðs að sitja fundi þar sem ég er, ekki til að forðast mig, heldur til að halda áreitinu á hendur mér áfram. Ekki er hægt að sitja undir svona framkomu. Enda hef ég sent erindi um áreiti á vinnustað til Vinnueftirlitsins. Ruðst inn í ríkisstofnun og persónuvernd brotin Í sama tölvupósti og formaður borgarráðs sendi í gær til borgarráðs og varamanna þeirra kemur í ljós að hún hefur brotið á mér persónuverdarlög með því að fyrirskipa Mannauðs- og starfsumhverfissviði Reykjavíkur að kanna það hjá Vinnueftirlitinu hvort stofnunin muni taka einhver frekari skref vegna kvörtunar sem barst frá mér þann 4. mars sl. Síðan segir í póstinum að samkvæmt þeim upplýsingum sem hún hafi þá felist eftirlit Vinnueftirlitsins í því að skoða hvort forvarnir og viðbragðsáætlun við einelti, áreitni og ofbeldi sé til staðar á vinnustöðum og að Vinnueftirlitið hafi gögn um slíkt frá Reykjavíkurborg. Formaður borgarráðs tekur sér síðan ályktunarvald og segir í póstinum að hún geri ráð fyrir „að þar verði ekki aðhafst frekar.“ Hvernig er hægt að álykta með þessum hætti þegar ég hef ekki fengið tilkynningu frá Vinnueftirlitinu um að rannsókn á hegðun sem leitt getur til eineltis, áreitni eða annars ofbeldis er lokið í máli mínu? Hér er formaður borgarrráðs gróflega að íhutast um mín mál hjá opinberri stofnun. Slíkt er skýrt brot á lögum, gróf afskipti af mínu persónulega lífi og persónunjósnir. Góða fólkið Það hljóta allir að sjá að þetta mál allt er byggt á pólitískum grunni. Það er farið að bera í bakkafullan lækinn hvernig kjörnir fulltrúar meirihlutans nýta sér embættismenn í pólitískum tilgangi til að koma höggi á kjörna fulltrúa í minnihlutanum. Það er kaldhæðnislegt að formaður borgarráðs, Þórdís Lóa Þórhallsdóttir, tilheyri flokki sem berst fyrir réttlátu samfélagi og frelsi á öllum sviðum með frjálslyndi að leiðarljósi. Síðan segir á heimasíðu Viðireisnar: „Óvönduð orðræða getur valdið skaða og þjáningu og í sumum tilfellum varðar hún við lög. Hugsum áður en við tölum eða sendum skilaboð frá okkur.“ Stefna og markmið Viðreisnar skilar sér ekki í störfum formanns borgarráðs fyrir Reykjavíkurborg. Höfundur er borgarfulltrúi Miðflokksins. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Vigdís Hauksdóttir Borgarstjórn Reykjavík Mest lesið Halldór 5.10.2024 Jón Þór Stefánsson Halldór Eignafólk græðir mikið á vaxtastefnu Seðlabankans Stefán Ólafsson Skoðun Telur rektor Háskóla Íslands úrskurði alþjóðadómstóla og ályktanir Sameinuðu þjóðanna vera pólitískt álitamál? Elí Hörpu- og Önundarbur Skoðun Spilling á Íslandi: Erum við að missa tökin? Ágústa Árnadóttir Skoðun Sleppum brúnni og förum betri leið framhjá Selfossi Elliði Vignisson Skoðun Þriðjungur barna af erlendum uppruna tilheyrir ekki skólanum sínum Sara Björg Sigurðardóttir Skoðun Af ofurhetjum og störfum þeirra Kristín Björnsdóttir Skoðun Að dansa í regninu Lóa Björk Ólafsdóttir Skoðun Einstakur atburður og viðbúnaður Marinó G. Njálsson Skoðun Uppeldi frá gamla einmenningar eins-skin-litar viðhorfum Matthildur Björnsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Uppeldi frá gamla einmenningar eins-skin-litar viðhorfum Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Af ofurhetjum og störfum þeirra Kristín Björnsdóttir skrifar Skoðun Eignafólk græðir mikið á vaxtastefnu Seðlabankans Stefán Ólafsson skrifar Skoðun Þriðjungur barna af erlendum uppruna tilheyrir ekki skólanum sínum Sara Björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Telur rektor Háskóla Íslands úrskurði alþjóðadómstóla og ályktanir Sameinuðu þjóðanna vera pólitískt álitamál? Elí Hörpu- og Önundarbur skrifar Skoðun Framtíðarkvíði er ekki gott veganesti Sigurður Páll Jónsson skrifar Skoðun Spilling á Íslandi: Erum við að missa tökin? Ágústa Árnadóttir skrifar Skoðun Orkan á Vestfjörðum Þorsteinn Másson skrifar Skoðun Smábátar eru þjóðhagslega hagkvæmari en togarar Kjartan Sveinsson skrifar Skoðun Foreldrar eru sérfræðingar í sínum börnum Valdimar Víðisson skrifar Skoðun Vísindin vakna til nýsköpunar! Einar Mäntylä skrifar Skoðun Risastórt lýðheilsumál sem Alþingi hunsar Sigurður Hólmar Jóhannesson skrifar Skoðun Þess vegna býð ég mig fram Guðmundur Ingi Guðbrandsson skrifar Skoðun Sleppum brúnni og förum betri leið framhjá Selfossi Elliði Vignisson skrifar Skoðun Einstakur atburður og viðbúnaður Marinó G. Njálsson skrifar Skoðun Framboð er eina leiðin Eiríkur St. Eiríksson skrifar Skoðun Háskóli Íslands er ekki að sinna skyldum sínum Silja Höllu Egilsdóttir skrifar Skoðun Verðmætasköpun og kennarar Davíð Már Sigurðsson skrifar Skoðun Nýjar lausnir gegn ofbeldi Drífa Snædal skrifar Skoðun Lögin um það sem er bannað Helgi Brynjarsson skrifar Skoðun Að dansa í regninu Lóa Björk Ólafsdóttir skrifar Skoðun Dauðarefsing Pírata Sigurjón Þórðarson skrifar Skoðun Af hverju erum við að þessu? Kjartan Sveinn Guðmundsson skrifar Skoðun Upplýsingaóreiða í boði orkugeirans og Landsvirkjunar Snæbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Úrskurðargrautur lögmanna Ómar R. Valdimarsson skrifar Skoðun Er vitlaust gefið í stjórnmálum? Reynir Böðvarsson skrifar Skoðun Hinn langi USArmur Ísraels Ingólfur Steinsson skrifar Skoðun Kveðja frá Heimssýn til landsfundar VG 2024 Haraldur Ólafsson skrifar Skoðun Þjóðaróperan á Alþingi í nær 70 ár Finnur Bjarnason,Þórunn Sigurðardóttir skrifar Skoðun Um Ölfusárbrú og veggjöld Haukur Arnþórsson skrifar Sjá meira
Ég sé mig knúna til að skrifa þessa grein og birta opinberlega þar sem mér hefur ítrekað verið neitað að bóka um þetta alvarlega mál í borgarráði. Þannig er lýðræðið fótum troðið af formanni borgarráðs sem kennir sig við flokk sem stendur fyrir frelsi og frjálslyndi. Það er sláandi hvað formaður borgarráðs, Þórdís Lóa Þórhallsdóttir er illa að sér í lögum og lagatúlkun. Í tölvupósti sem barst kjörnum fulltrúum og varamönnum þeirra að kvöldi 15. apríl sl. kemur fram að hún telji samþykktir um stjórn Reykjavíkurborgar og fundarsköp borgarstjórnar ganga framar sveitarstjórnarlögum, og vísar þar í 47. gr. samþykktanna um skyldur starfsmanna Reykjavíkurborgar gagnvart borgarráði. Greinin hljóðar svo: „Skylt er starfsmönnum borgarinnar að sitja fundi borgarráðs þegar til umræðu eru málefni sem snerta störf þeirra og þess er óskað af borgarstjóra eða borgarráði.“ IV. kafli. sveitarstjórnarlaga nr. 138/2011, er að finna ákvæði um réttindi og skyldur sveitarstjórnarmanna. Í 22. gr. er sérstaklega fjallað um mætingarskyldu kjörinna fulltrúa og hljóðar hún svo: „Sveitarstjórnarmanni ber skylda til að taka þátt í öllum sveitarstjórnarfundum og fundum í nefndum og ráðum sem hann hefur verið kjörinn til nema lögmæt forföll hamli, sbr. 31. gr.“ Undirmaður kjörins fulltrúa hefur forgang Formaður borgarráðs er hér með upplýst um að landslög ganga framar samþykktum Reykjavíkurborgar. Það er hrein og skýr lagaskylda að kjörinn fulltrúi sinni sínum störfum vegna skyldumætinga á fundi sem boðað er til. Því er það með hreinum ólíkindum að formaður borgarráðs hafi lagt það til að ég sem borgarfulltrúi víki af fundum þegar embættismaður á vegum borgarinnar, sem hefur staðgengil, og er þar að auki skrifstofustjóri borgarstjóra, mæti á fund borgarráðs til að fylgja málum eftir. Borgarstjóra er í lófa lagið að fylgja sínum málum sjálfur eftir, nú eða staðgengill hans sem samkvæmt núverandi fyrirkomulagi er umræddur formaður borgarráðs á meðan ekki hefur verið ráðið í starf borgarritara. Bæði borgarstjóri sem er æðsti yfirmaður borgarinnar og formaður borgarráðs eru að bregðast stjórnendaábyrgð sinni. Margra mánaða áreiti Það sjá allir að sú framkoma sem mér er sýnd sem kjörinn fulltrúi stenst ekki lög. Fortíðina þekkja flestir. Þann 19. júní 2019, 24. september 2019 og 2. desember 2019 voru send bréf í ábyrgðarpósti á heimili mitt að kvöldi til þess efnis að skrifstofustjóri borgarstjóra og borgarritara sakaði mig um gróft einelti. Svo gróft að hún hafi hlotið heilsutjón af. Þetta er gróft áreiti á mig sem kjörinn fulltrúi og þungar sakir sem ég sit ekki undir. Af þeim sökum er ljóst að þessi aðili á ekki erindi á fundi þar sem ég hef skyldumætingu. Ásakanirnar eru það alvarlegar og þungar að forðun við mig hljóta að fylgja. Staðreyndin er samt sú að þessi aðili sækir það af fullum þunga með stuðningi borgarstjóra og formanns borgarráðs að sitja fundi þar sem ég er, ekki til að forðast mig, heldur til að halda áreitinu á hendur mér áfram. Ekki er hægt að sitja undir svona framkomu. Enda hef ég sent erindi um áreiti á vinnustað til Vinnueftirlitsins. Ruðst inn í ríkisstofnun og persónuvernd brotin Í sama tölvupósti og formaður borgarráðs sendi í gær til borgarráðs og varamanna þeirra kemur í ljós að hún hefur brotið á mér persónuverdarlög með því að fyrirskipa Mannauðs- og starfsumhverfissviði Reykjavíkur að kanna það hjá Vinnueftirlitinu hvort stofnunin muni taka einhver frekari skref vegna kvörtunar sem barst frá mér þann 4. mars sl. Síðan segir í póstinum að samkvæmt þeim upplýsingum sem hún hafi þá felist eftirlit Vinnueftirlitsins í því að skoða hvort forvarnir og viðbragðsáætlun við einelti, áreitni og ofbeldi sé til staðar á vinnustöðum og að Vinnueftirlitið hafi gögn um slíkt frá Reykjavíkurborg. Formaður borgarráðs tekur sér síðan ályktunarvald og segir í póstinum að hún geri ráð fyrir „að þar verði ekki aðhafst frekar.“ Hvernig er hægt að álykta með þessum hætti þegar ég hef ekki fengið tilkynningu frá Vinnueftirlitinu um að rannsókn á hegðun sem leitt getur til eineltis, áreitni eða annars ofbeldis er lokið í máli mínu? Hér er formaður borgarrráðs gróflega að íhutast um mín mál hjá opinberri stofnun. Slíkt er skýrt brot á lögum, gróf afskipti af mínu persónulega lífi og persónunjósnir. Góða fólkið Það hljóta allir að sjá að þetta mál allt er byggt á pólitískum grunni. Það er farið að bera í bakkafullan lækinn hvernig kjörnir fulltrúar meirihlutans nýta sér embættismenn í pólitískum tilgangi til að koma höggi á kjörna fulltrúa í minnihlutanum. Það er kaldhæðnislegt að formaður borgarráðs, Þórdís Lóa Þórhallsdóttir, tilheyri flokki sem berst fyrir réttlátu samfélagi og frelsi á öllum sviðum með frjálslyndi að leiðarljósi. Síðan segir á heimasíðu Viðireisnar: „Óvönduð orðræða getur valdið skaða og þjáningu og í sumum tilfellum varðar hún við lög. Hugsum áður en við tölum eða sendum skilaboð frá okkur.“ Stefna og markmið Viðreisnar skilar sér ekki í störfum formanns borgarráðs fyrir Reykjavíkurborg. Höfundur er borgarfulltrúi Miðflokksins.
Telur rektor Háskóla Íslands úrskurði alþjóðadómstóla og ályktanir Sameinuðu þjóðanna vera pólitískt álitamál? Elí Hörpu- og Önundarbur Skoðun
Þriðjungur barna af erlendum uppruna tilheyrir ekki skólanum sínum Sara Björg Sigurðardóttir Skoðun
Skoðun Þriðjungur barna af erlendum uppruna tilheyrir ekki skólanum sínum Sara Björg Sigurðardóttir skrifar
Skoðun Telur rektor Háskóla Íslands úrskurði alþjóðadómstóla og ályktanir Sameinuðu þjóðanna vera pólitískt álitamál? Elí Hörpu- og Önundarbur skrifar
Telur rektor Háskóla Íslands úrskurði alþjóðadómstóla og ályktanir Sameinuðu þjóðanna vera pólitískt álitamál? Elí Hörpu- og Önundarbur Skoðun
Þriðjungur barna af erlendum uppruna tilheyrir ekki skólanum sínum Sara Björg Sigurðardóttir Skoðun