Sæmó úrslit Guðmundur Steingrímsson skrifar 28. maí 2018 07:00 Kosningar eru alltaf heilmikil æfing fyrir mann. Í hvert skipti sem niðurstöður kosninga blasa við er nauðsynlegt að taka sig taki, anda djúpt og reyna að finna fegurðina í því að Íslendingar eru semsagt ekki allir sammála mér og mínum skoðunum. Alls konar öfl fá atkvæði, sem ég botna ekkert í að fólk skuli kjósa. Það hlýtur til dæmis að blasa við, að ég sem heimspekimenntaður Vesturbæingur á 14 ára gömlum Toyota Prius, nýbúinn að ferma ungling í borgaralegri fermingu, á í mjög djúpstæðum erfiðleikum með að skilja af hverju fólk kýs Sjálfstæðisflokkinn eða Miðflokkinn. Ég spóla bara í huganum. Um þessa staðreynd, að þessir flokkar njóta fylgis, gæti ég talað endalaust í hringi, með mjög flottum hugtökum og alls konar sannfærandi handahreyfingum yfir latté eða IPA bjór á Kaffi Vest, en ég yrði samt engu nær.Fjölbreytileikinn En þetta er einmitt fegurðin. Fólk er ekki eins. Sumir fíla sykrað Kók og aðrir Pepsi Max. Sumir hata myndir sem gerast úti í geimnum, en aðrir elska þær. Konan mín fæst ekki til að horfa á mynd sem gerist úti í geimnum nema ég ljúgi því að henni að um sé að ræða matreiðsluþátt, úti í geimnum. Reyndar hefur þetta aldrei tekist, en hvað um það. Ég fer einn með börnin á geimmyndir. Maður getur auðvitað ekki fagnað fjölbreytileikanum, talið hann vera grundvöll heilbrigðis lýðræðissamfélags, og farið svo í fýlu yfir því að fólk sé ekki eins og maður sjálfur. Ég fell auðvitað ítrekað í þá gryfju að telja fullt af fólki sem ég horfi á í sjónvarpinu vera erkifávita. Hver gerir það ekki? Ég vil þó samt reyna að trúa því að í fjölbreytaleika mannlífsins, ólíkum skoðunum fólks, búi beinlínis kraftur. Góðar hugmyndir verða betri eftir því sem fleiri koma að þeim. Maður sjálfur verður betri eftir því sem maður lærir meira af öðrum um þær hliðar tilverunnar sem manni voru áður huldar. Ég óska því Sjálfstæðisflokknum til hamingju með góðan árangur í borginni. Og til hamingju, Vigdís Hauks, með kjörið. Já, og fyrst ég er byrjaður, til hamingju, Kolbrún Baldurs og Sanna Magdalena. Megi sjónarmið og verk ykkar allra bæta samfélagið og lifi fjölbreytnin. Nýir flokkar, nýtt umboð Verð ég nú að hafa nokkur orð um restina, áður en ég óska henni til hamingju líka. Eins og vanalegt er orðið, leiða kosningar á Íslandi til lærðrar umræðu um krísu á vinstri væng. Þetta er orðin klisja, sem vinstra fólk tekur yfirleitt lúmskt fagnandi, held ég, enda virðist mér stundum vinstra fólk þykja fátt skemmtilegra en naflaskoðun. En væri kannski ástæða til að sleppa naflaskoðun núna? Ég hallast að því. Staðreyndin er sú, að hvað telst sigur og ósigur flokka, í hinu nýja og síbreytilega umhverfi stjórnmálanna, er svolítið afstætt dæmi. Sjálfstæðisflokkurinn fær eina sína verstu útreið í borginni frá upphafi, en er samt talinn sigurvegari. Gott og vel. Ég skil það. Samfylkingin fékk um 5% í alþingiskosningum fyrir tveimur árum og þurrkaðist næstum því út, en fær nú 25% í borginni. Hún er samt álitin tapari. Þetta er smá skrítið. Meirihlutinn fallinn, segja stjórnmálaskýrendur. Þeir skauta þægilega fram hjá því að einn flokkurinn í þeim meirihluta, Björt framtíð, bauð ekki fram. Meirihlutinn var því í sjálfu sér fallinn um leið og kjörtímabilið var búið. Engin tíðindi í því. Nýtt umboð þurfti og nýir flokkar sóttu það. Lengi má gott bæta Hver er þá staðan í borginni? Jú, hún er þannig að ég sé fulla ástæðu til að óska mér sjálfum og mínu frjálslynda hugarþeli til hamingju með niðurstöðuna þrátt fyrir allt. Ég hef vissulega þurft að rýna örlítið í tölurnar á náttbuxunum, eftir langa kosninganótt, til að fatta að þær eru gleðiefni. Nú finnst mér þetta blasa við. Frjálslyndur flokkur á miðjunni, Viðreisn, fær mjög góða kosningu. Til hamingju með það, Þórdís og Pawel. Sú niðurstaða ásamt auknu fylgi Pírata – til hamingju, Dóra og Sigurborg – gerir það að verkum að samstarf flokkanna frá miðju yfir til vinstri, CPSV, er einkar álitlegur kostur. Stefna núverandi meirihluta – eins og hún birtist til dæmis í stórmerkilegu Aðalskipulagi – hlaut hljómgrunn meirihluta kjósenda í öllum grundvallaratriðum. Til hamingju með það, Samfó og VG. Hins vegar kom upp úr kjörkössunum líka kærkomið tækifæri til að gera meirihlutasamstarf frá miðju til vinstri enn betra. Áherslur á beint lýðræði, kerfisbreytingar, einfaldari stjórnsýslu, fjölbreytta atvinnustarfsemi og markaðslausnir fengu aukið fylgi, með góðri kosningu Pírata og Viðreisnar. Þessar áherslur mega mjög gjarnan koma sterkari inn í núverandi meirihlutasamstarf og tvinnast við sameiginlegar áherslur allra þessara flokka á þéttingu byggðar, umhverfisvernd, húsnæðisuppbyggingu og almenningssamgöngur. Þetta er það sem gerðist í kosningunum. Um þá skoðun mína hljóta allir borgarbúar að vera mér sammála. Djók. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Birtist í Fréttablaðinu Guðmundur Steingrímsson Kosningar 2018 Mest lesið Örvæntingarfullur maður sker út grasker Þórður Snær Júlíusson Skoðun Ég var barnið sem vildi ekki taka í höndina á kennaranum sínum Fida Abu Libdeh Skoðun Bob Marley og íslenskar kosningar Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun Gerum þetta að kosningamáli Ágúst Ólafur Ágústsson Skoðun Stóri grænþvotturinn Heiðrún Lind Marteinsdóttir Skoðun Vitsmunaleg vanstilling í boði ungra Sjálfstæðiskvenna Erna Mist Skoðun Sjálfstæðisflokkur hækkar kostnað heimilanna Kristrún Frostadóttir Skoðun Kjaftæði Elliði Vignisson Skoðun Hvar er mannúðin? Davíð Sól Pálsson Skoðun Falleinkunn fyrrum forseta Vilhjálmur Þorsteinsson,Viktor Orri Valgarðsson Skoðun Skoðun Skoðun Fyrirmyndarstjórn Viðreisnar og Samfylkingar á Reykjavíkurborg? Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Sjálfstæðisflokkur hækkar kostnað heimilanna Kristrún Frostadóttir skrifar Skoðun Hvar er mannúðin? Davíð Sól Pálsson skrifar Skoðun Gerum þetta að kosningamáli Ágúst Ólafur Ágústsson skrifar Skoðun Stóri grænþvotturinn Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar Skoðun Örvæntingarfullur maður sker út grasker Þórður Snær Júlíusson skrifar Skoðun Vill íslenska þjóðin halda í einmenninguna? Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Inngilding eða „aðskilnaður“? Jasmina Vajzović Crnac skrifar Skoðun Vonin má aldrei deyja Guðmunda G. Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Ég var barnið sem vildi ekki taka í höndina á kennaranum sínum Fida Abu Libdeh skrifar Skoðun Um áhrif niðurskurðar á fjárlögum 2025 til kvikmyndagerðar og lista Steingrímur Dúi Másson skrifar Skoðun Bob Marley og íslenskar kosningar Gísli Hvanndal Jakobsson skrifar Skoðun Fólk eða fífl? Anna Gunndís Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Eru til lausnir við mönnunarvanda heilsugæslunnar? Gunnlaugur Már Briem skrifar Skoðun Er eitthvað mál að handtaka börn? Elsa Bára Traustadóttir skrifar Skoðun Er ferðaþjónusta útlendingavandamál? Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Íslenska kerfið framleiðir afbrotamenn Ágústa Ágústsdóttir skrifar Skoðun Ekki fokka þessu upp! Gunnar Dan Wiium skrifar Skoðun Kosningaloforð og hvað svo? Björn Snæbjörnsson skrifar Skoðun Fólk, fjárfestingar og framfarir Baldur Thorlacius skrifar Skoðun Húsnæðis- og skipulagsmál Anna Sofía Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Falleinkunn fyrrum forseta Vilhjálmur Þorsteinsson,Viktor Orri Valgarðsson skrifar Skoðun Séreignarsparnaður nauðsynlegur valkostur til að létta greiðslubyrði Kolbrún Halldórsdóttir skrifar Skoðun Skattlögð þegar við þénum, eigum og eyðum Aron H. Steinsson skrifar Skoðun Kjaftæði Elliði Vignisson skrifar Skoðun Vitsmunaleg vanstilling í boði ungra Sjálfstæðiskvenna Erna Mist skrifar Skoðun Lítið gert úr áhyggjum íbúa Ölfuss og annarra landsmanna Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar Skoðun Kyrrstöðuna verður að rjúfa! Lausn fyrir verðandi innviðaráðherra Sigþór Sigurðsson skrifar Skoðun Íslenskan og menningararfurinn Sólveig Dagmar Þórisdóttir skrifar Skoðun Mannúðlegri úrræði Guðrún Hafsteinsdóttir skrifar Sjá meira
Kosningar eru alltaf heilmikil æfing fyrir mann. Í hvert skipti sem niðurstöður kosninga blasa við er nauðsynlegt að taka sig taki, anda djúpt og reyna að finna fegurðina í því að Íslendingar eru semsagt ekki allir sammála mér og mínum skoðunum. Alls konar öfl fá atkvæði, sem ég botna ekkert í að fólk skuli kjósa. Það hlýtur til dæmis að blasa við, að ég sem heimspekimenntaður Vesturbæingur á 14 ára gömlum Toyota Prius, nýbúinn að ferma ungling í borgaralegri fermingu, á í mjög djúpstæðum erfiðleikum með að skilja af hverju fólk kýs Sjálfstæðisflokkinn eða Miðflokkinn. Ég spóla bara í huganum. Um þessa staðreynd, að þessir flokkar njóta fylgis, gæti ég talað endalaust í hringi, með mjög flottum hugtökum og alls konar sannfærandi handahreyfingum yfir latté eða IPA bjór á Kaffi Vest, en ég yrði samt engu nær.Fjölbreytileikinn En þetta er einmitt fegurðin. Fólk er ekki eins. Sumir fíla sykrað Kók og aðrir Pepsi Max. Sumir hata myndir sem gerast úti í geimnum, en aðrir elska þær. Konan mín fæst ekki til að horfa á mynd sem gerist úti í geimnum nema ég ljúgi því að henni að um sé að ræða matreiðsluþátt, úti í geimnum. Reyndar hefur þetta aldrei tekist, en hvað um það. Ég fer einn með börnin á geimmyndir. Maður getur auðvitað ekki fagnað fjölbreytileikanum, talið hann vera grundvöll heilbrigðis lýðræðissamfélags, og farið svo í fýlu yfir því að fólk sé ekki eins og maður sjálfur. Ég fell auðvitað ítrekað í þá gryfju að telja fullt af fólki sem ég horfi á í sjónvarpinu vera erkifávita. Hver gerir það ekki? Ég vil þó samt reyna að trúa því að í fjölbreytaleika mannlífsins, ólíkum skoðunum fólks, búi beinlínis kraftur. Góðar hugmyndir verða betri eftir því sem fleiri koma að þeim. Maður sjálfur verður betri eftir því sem maður lærir meira af öðrum um þær hliðar tilverunnar sem manni voru áður huldar. Ég óska því Sjálfstæðisflokknum til hamingju með góðan árangur í borginni. Og til hamingju, Vigdís Hauks, með kjörið. Já, og fyrst ég er byrjaður, til hamingju, Kolbrún Baldurs og Sanna Magdalena. Megi sjónarmið og verk ykkar allra bæta samfélagið og lifi fjölbreytnin. Nýir flokkar, nýtt umboð Verð ég nú að hafa nokkur orð um restina, áður en ég óska henni til hamingju líka. Eins og vanalegt er orðið, leiða kosningar á Íslandi til lærðrar umræðu um krísu á vinstri væng. Þetta er orðin klisja, sem vinstra fólk tekur yfirleitt lúmskt fagnandi, held ég, enda virðist mér stundum vinstra fólk þykja fátt skemmtilegra en naflaskoðun. En væri kannski ástæða til að sleppa naflaskoðun núna? Ég hallast að því. Staðreyndin er sú, að hvað telst sigur og ósigur flokka, í hinu nýja og síbreytilega umhverfi stjórnmálanna, er svolítið afstætt dæmi. Sjálfstæðisflokkurinn fær eina sína verstu útreið í borginni frá upphafi, en er samt talinn sigurvegari. Gott og vel. Ég skil það. Samfylkingin fékk um 5% í alþingiskosningum fyrir tveimur árum og þurrkaðist næstum því út, en fær nú 25% í borginni. Hún er samt álitin tapari. Þetta er smá skrítið. Meirihlutinn fallinn, segja stjórnmálaskýrendur. Þeir skauta þægilega fram hjá því að einn flokkurinn í þeim meirihluta, Björt framtíð, bauð ekki fram. Meirihlutinn var því í sjálfu sér fallinn um leið og kjörtímabilið var búið. Engin tíðindi í því. Nýtt umboð þurfti og nýir flokkar sóttu það. Lengi má gott bæta Hver er þá staðan í borginni? Jú, hún er þannig að ég sé fulla ástæðu til að óska mér sjálfum og mínu frjálslynda hugarþeli til hamingju með niðurstöðuna þrátt fyrir allt. Ég hef vissulega þurft að rýna örlítið í tölurnar á náttbuxunum, eftir langa kosninganótt, til að fatta að þær eru gleðiefni. Nú finnst mér þetta blasa við. Frjálslyndur flokkur á miðjunni, Viðreisn, fær mjög góða kosningu. Til hamingju með það, Þórdís og Pawel. Sú niðurstaða ásamt auknu fylgi Pírata – til hamingju, Dóra og Sigurborg – gerir það að verkum að samstarf flokkanna frá miðju yfir til vinstri, CPSV, er einkar álitlegur kostur. Stefna núverandi meirihluta – eins og hún birtist til dæmis í stórmerkilegu Aðalskipulagi – hlaut hljómgrunn meirihluta kjósenda í öllum grundvallaratriðum. Til hamingju með það, Samfó og VG. Hins vegar kom upp úr kjörkössunum líka kærkomið tækifæri til að gera meirihlutasamstarf frá miðju til vinstri enn betra. Áherslur á beint lýðræði, kerfisbreytingar, einfaldari stjórnsýslu, fjölbreytta atvinnustarfsemi og markaðslausnir fengu aukið fylgi, með góðri kosningu Pírata og Viðreisnar. Þessar áherslur mega mjög gjarnan koma sterkari inn í núverandi meirihlutasamstarf og tvinnast við sameiginlegar áherslur allra þessara flokka á þéttingu byggðar, umhverfisvernd, húsnæðisuppbyggingu og almenningssamgöngur. Þetta er það sem gerðist í kosningunum. Um þá skoðun mína hljóta allir borgarbúar að vera mér sammála. Djók.
Skoðun Fyrirmyndarstjórn Viðreisnar og Samfylkingar á Reykjavíkurborg? Diljá Mist Einarsdóttir skrifar
Skoðun Um áhrif niðurskurðar á fjárlögum 2025 til kvikmyndagerðar og lista Steingrímur Dúi Másson skrifar
Skoðun Séreignarsparnaður nauðsynlegur valkostur til að létta greiðslubyrði Kolbrún Halldórsdóttir skrifar
Skoðun Lítið gert úr áhyggjum íbúa Ölfuss og annarra landsmanna Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar