Hvað vil ég? Auður Kolbrá Birgisdóttir skrifar 27. október 2017 12:14 Ég er týpísk 28 ára íslensk (ung) kona. Ólst upp í Hlíðunum, fór í Kvennó og beint í lagadeild Háskóla Íslands. Tók ár af meistaranámi mínu í skiptinámi í Belgíu þar sem ég kynntist því að búa á meginlandinu, taka lestir og kaupa vín í matvörubúðinni og ferskmeti sem entist þrefalt lengur en heima á Íslandi. Ég kom aftur heim til að klára námið en hugur minn varð eftir á meginlandinu. Tilviljun ein réð því að mér var boðin vinna á Íslandi beint eftir nám svo öllum plönum um að flytjast erlendis var slegið á frest í bili. Ég er hin venjulega íslenska unga kona sem flokkar rusl, borðar ekki kjöt, drekkur bjór, á ekki bíl og eyði þriðjungi ráðstöfunartekna minna í húsaleigu. Síðustu fimm ár hefur það ekki hvarflað að mér að ég muni búa á Íslandi til frambúðar. Til hvers? Annað en náttúruna, fjölskyldu og vini og sundlaugar hefur mér ekki þótt þetta land hafa neitt til að bjóða mér. Svo gerðist hið óvænta. Ég varð ólétt og er nú gengin fimm mánuði með mitt fyrsta barn. Fram að því hafði ég ekki haft snefil af áhuga á því að skipta mér af stjórnmálum enda umræðuhefðin í kringum þau ógeðfelld og sem svona tiltölulega upplýstur meðlimur pöpulsins hefur mér fundist eins og margir þessara jakkafataklæddu miðaldra karla sem stjórna landinu vera að hugsa um allt aðra hagsmuni en mína. En svo varð ég ólétt og áttaði mig á því að ég þarf víst að hugsa um eitthvað annað en bara sjálfa mig. Nú þarf ég að hugsa um framtíðina. Það var þess vegna sem ég bankaði á dyr Bjartrar framtíðar eftir atburði síðasta mánaðar. Ég hafði fylgst með flokknum, kosið hann og vissi að þar gæti ég hugsanlega átt einhverja samleið. Og það reyndist svo sannarlega rétt. Ég er í flokki sem afsalaði sér völdum vegna prinsippa. Prinsippa um það að ríki ekki traust í ríkisstjórnarsamstarfi getur það samstarf ekki haldið áfram. Samstarf er mikilvægt orð í pólitík. Ég hef hingað til talið að með því að kjósa flokk sé ég að kjósa fólk sem á í samstarfi við annað fólk á Alþingi og kemur þannig málum áfram. En nei, svo virðist sem sumir flokkar á Alþingi styðji ekki einu sinni við þingsályktunartillögur eða frumvörp sem varða góðan málstað ef þau eru ekki 100% í línu við „hagsmuni” flokksins. Sjálfstæðisflokkurinn studdi t.d. ekki við frumvarp um breytingar á Útlendingalögunum sem varð til þess að Mary og Haniye og fleiri fjölskyldur fengu alþjóðlega vernd á Íslandi. Af hverju ekki? Rök þeirra um að það myndi auka líkur á mansali halda náttúrulega ekki vatni þar sem þessar tilteknu lagabreytingar áttu bara við um umsækjendur sem voru komnir til landsins – það eru breytingar sem Sjálfstæðisflokkurinn fékk í gegn en studdi samt ekki frumvarpið. Björt framtíð á hins vegar met í því að styðja við þingsályktunartillögur og frumvörp annarra flokka. Enda teljum við að starf þingmanna felist í samstarfi og að hagsmunir almennings eigi að ráða för. En hvað vil ég? Ég vil búa í landi þar sem menntun setur ekki alla nemendur í sama kassann. Ég vil skapandi og fjölbreytta menntun sem er sniðin að þörfum nemenda. Ég vil hafa val um það hvort ég eigi að kaupa mér íbúð eða vera á heilbrigðum leigumarkaði.Ef ég skyldi vilja kaupa mér íbúð væri ég til í að geta gert það með gjaldmiðli sem er stöðugur. Ég nenni engum óþarfa skyndilausnum varðandi verðtrygginguna. Losum okkur undan krónunni og þá þurfum við ekki lengur skyndilausnir. Ég vil að geðheilbrigðisþjónusta verði jafn góð og sú þjónusta sem ég er nú að fá í mæðravernd. Ég vil styrkja stöðu þolenda kynferðisofbeldis í réttarvörslukerfinu. Að þolendur fái hlutaðild að sakamálum og að stafrænt kynferðisofbeldi verði skilgreint í lögum. Ég vil efla mannréttindi fatlaðra, hinsegin fólks, trans og fólks af erlendum uppruna. Ég vil að val mitt um bíllausan lífsstíl sé raunhæfari möguleiki með styrkingu á almenningssamgöngum. Ég vil borga hóflega skatta og að til staðar sé kerfi sem grípur mig ef ég veikist, missi vinnuna eða slasast og verð óvinnufær tímabundið eða til frambúðar. Ég vil að það séu jafn margar konur og karlar í Hæstarétti, í stjórnum fyrirtækja, sem kenna í leikskólum og hjúkra á spítölum, og að allir fái sanngjörn og jöfn laun fyrir vinnuna sína. Ef það sem þarf er að setja kynjakvóta á allt heila klabbið þá bara gerum við það. Því það er ljóst að það þarf að grípa inn í til að jafnrétti náist á öllum vígstöðvum. Ég vil að vernda náttúruna svo að ófætt barn mitt fái að njóta hennar. Ég vil að auðlindir landsins séu eign almennings en ekki fárra auðmanna. Ég vil taka á móti eins mörgu fólki á flótta og við mögulega getum. Það þýðir ekki að ég vilji að fátækt fólk á Íslandi búi á götunni og svelti. Ég vil að fólk geti lifað á fæðingarstyrk námsmanna og að fæðingarorlof verði lengt. Ég vil að Björt Framtíð komist á þing til að tryggja að þar sé fólk sem starfar að heiðarleika og með hagsmuni almennings að leiðarljósi. Ef þú lesandi góður vilt það sama og ég, endilega settu x við A á morgun. Ég er í framboði fyrir Bjarta framtíð því ef framtíðarsýn okkar verður að veruleika þá er líklegra að ég, jafnaldrar mínir og börnin okkar munum vilja búa hér til frambúðar. Ef ekki, þá held ég mig bara við framtíðarplön um lestarferðir og stöðugri efnahag í landi þar sem Íslenska er ekki töluð, en ég kæmi eflaust í heimsókn einu sinni á ári til að fara í sund.Auður Kolbrá BirgisdóttirHöfundur skipar annað sæti á lista Bjartrar framtíðar í Reykjavík norður Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Kosningar 2017 Mest lesið Halldór 5.10.2024 Jón Þór Stefánsson Halldór Eignafólk græðir mikið á vaxtastefnu Seðlabankans Stefán Ólafsson Skoðun Telur rektor Háskóla Íslands úrskurði alþjóðadómstóla og ályktanir Sameinuðu þjóðanna vera pólitískt álitamál? Elí Hörpu- og Önundarbur Skoðun Spilling á Íslandi: Erum við að missa tökin? Ágústa Árnadóttir Skoðun Sleppum brúnni og förum betri leið framhjá Selfossi Elliði Vignisson Skoðun Af ofurhetjum og störfum þeirra Kristín Björnsdóttir Skoðun Þriðjungur barna af erlendum uppruna tilheyrir ekki skólanum sínum Sara Björg Sigurðardóttir Skoðun Uppeldi frá gamla einmenningar eins-skin-litar viðhorfum Matthildur Björnsdóttir Skoðun Að dansa í regninu Lóa Björk Ólafsdóttir Skoðun Einstakur atburður og viðbúnaður Marinó G. Njálsson Skoðun Skoðun Skoðun Uppeldi frá gamla einmenningar eins-skin-litar viðhorfum Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Af ofurhetjum og störfum þeirra Kristín Björnsdóttir skrifar Skoðun Eignafólk græðir mikið á vaxtastefnu Seðlabankans Stefán Ólafsson skrifar Skoðun Þriðjungur barna af erlendum uppruna tilheyrir ekki skólanum sínum Sara Björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Telur rektor Háskóla Íslands úrskurði alþjóðadómstóla og ályktanir Sameinuðu þjóðanna vera pólitískt álitamál? Elí Hörpu- og Önundarbur skrifar Skoðun Framtíðarkvíði er ekki gott veganesti Sigurður Páll Jónsson skrifar Skoðun Spilling á Íslandi: Erum við að missa tökin? Ágústa Árnadóttir skrifar Skoðun Orkan á Vestfjörðum Þorsteinn Másson skrifar Skoðun Smábátar eru þjóðhagslega hagkvæmari en togarar Kjartan Sveinsson skrifar Skoðun Foreldrar eru sérfræðingar í sínum börnum Valdimar Víðisson skrifar Skoðun Vísindin vakna til nýsköpunar! Einar Mäntylä skrifar Skoðun Risastórt lýðheilsumál sem Alþingi hunsar Sigurður Hólmar Jóhannesson skrifar Skoðun Þess vegna býð ég mig fram Guðmundur Ingi Guðbrandsson skrifar Skoðun Sleppum brúnni og förum betri leið framhjá Selfossi Elliði Vignisson skrifar Skoðun Einstakur atburður og viðbúnaður Marinó G. Njálsson skrifar Skoðun Framboð er eina leiðin Eiríkur St. Eiríksson skrifar Skoðun Háskóli Íslands er ekki að sinna skyldum sínum Silja Höllu Egilsdóttir skrifar Skoðun Verðmætasköpun og kennarar Davíð Már Sigurðsson skrifar Skoðun Nýjar lausnir gegn ofbeldi Drífa Snædal skrifar Skoðun Lögin um það sem er bannað Helgi Brynjarsson skrifar Skoðun Að dansa í regninu Lóa Björk Ólafsdóttir skrifar Skoðun Dauðarefsing Pírata Sigurjón Þórðarson skrifar Skoðun Af hverju erum við að þessu? Kjartan Sveinn Guðmundsson skrifar Skoðun Upplýsingaóreiða í boði orkugeirans og Landsvirkjunar Snæbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Úrskurðargrautur lögmanna Ómar R. Valdimarsson skrifar Skoðun Er vitlaust gefið í stjórnmálum? Reynir Böðvarsson skrifar Skoðun Hinn langi USArmur Ísraels Ingólfur Steinsson skrifar Skoðun Kveðja frá Heimssýn til landsfundar VG 2024 Haraldur Ólafsson skrifar Skoðun Þjóðaróperan á Alþingi í nær 70 ár Finnur Bjarnason,Þórunn Sigurðardóttir skrifar Skoðun Um Ölfusárbrú og veggjöld Haukur Arnþórsson skrifar Sjá meira
Ég er týpísk 28 ára íslensk (ung) kona. Ólst upp í Hlíðunum, fór í Kvennó og beint í lagadeild Háskóla Íslands. Tók ár af meistaranámi mínu í skiptinámi í Belgíu þar sem ég kynntist því að búa á meginlandinu, taka lestir og kaupa vín í matvörubúðinni og ferskmeti sem entist þrefalt lengur en heima á Íslandi. Ég kom aftur heim til að klára námið en hugur minn varð eftir á meginlandinu. Tilviljun ein réð því að mér var boðin vinna á Íslandi beint eftir nám svo öllum plönum um að flytjast erlendis var slegið á frest í bili. Ég er hin venjulega íslenska unga kona sem flokkar rusl, borðar ekki kjöt, drekkur bjór, á ekki bíl og eyði þriðjungi ráðstöfunartekna minna í húsaleigu. Síðustu fimm ár hefur það ekki hvarflað að mér að ég muni búa á Íslandi til frambúðar. Til hvers? Annað en náttúruna, fjölskyldu og vini og sundlaugar hefur mér ekki þótt þetta land hafa neitt til að bjóða mér. Svo gerðist hið óvænta. Ég varð ólétt og er nú gengin fimm mánuði með mitt fyrsta barn. Fram að því hafði ég ekki haft snefil af áhuga á því að skipta mér af stjórnmálum enda umræðuhefðin í kringum þau ógeðfelld og sem svona tiltölulega upplýstur meðlimur pöpulsins hefur mér fundist eins og margir þessara jakkafataklæddu miðaldra karla sem stjórna landinu vera að hugsa um allt aðra hagsmuni en mína. En svo varð ég ólétt og áttaði mig á því að ég þarf víst að hugsa um eitthvað annað en bara sjálfa mig. Nú þarf ég að hugsa um framtíðina. Það var þess vegna sem ég bankaði á dyr Bjartrar framtíðar eftir atburði síðasta mánaðar. Ég hafði fylgst með flokknum, kosið hann og vissi að þar gæti ég hugsanlega átt einhverja samleið. Og það reyndist svo sannarlega rétt. Ég er í flokki sem afsalaði sér völdum vegna prinsippa. Prinsippa um það að ríki ekki traust í ríkisstjórnarsamstarfi getur það samstarf ekki haldið áfram. Samstarf er mikilvægt orð í pólitík. Ég hef hingað til talið að með því að kjósa flokk sé ég að kjósa fólk sem á í samstarfi við annað fólk á Alþingi og kemur þannig málum áfram. En nei, svo virðist sem sumir flokkar á Alþingi styðji ekki einu sinni við þingsályktunartillögur eða frumvörp sem varða góðan málstað ef þau eru ekki 100% í línu við „hagsmuni” flokksins. Sjálfstæðisflokkurinn studdi t.d. ekki við frumvarp um breytingar á Útlendingalögunum sem varð til þess að Mary og Haniye og fleiri fjölskyldur fengu alþjóðlega vernd á Íslandi. Af hverju ekki? Rök þeirra um að það myndi auka líkur á mansali halda náttúrulega ekki vatni þar sem þessar tilteknu lagabreytingar áttu bara við um umsækjendur sem voru komnir til landsins – það eru breytingar sem Sjálfstæðisflokkurinn fékk í gegn en studdi samt ekki frumvarpið. Björt framtíð á hins vegar met í því að styðja við þingsályktunartillögur og frumvörp annarra flokka. Enda teljum við að starf þingmanna felist í samstarfi og að hagsmunir almennings eigi að ráða för. En hvað vil ég? Ég vil búa í landi þar sem menntun setur ekki alla nemendur í sama kassann. Ég vil skapandi og fjölbreytta menntun sem er sniðin að þörfum nemenda. Ég vil hafa val um það hvort ég eigi að kaupa mér íbúð eða vera á heilbrigðum leigumarkaði.Ef ég skyldi vilja kaupa mér íbúð væri ég til í að geta gert það með gjaldmiðli sem er stöðugur. Ég nenni engum óþarfa skyndilausnum varðandi verðtrygginguna. Losum okkur undan krónunni og þá þurfum við ekki lengur skyndilausnir. Ég vil að geðheilbrigðisþjónusta verði jafn góð og sú þjónusta sem ég er nú að fá í mæðravernd. Ég vil styrkja stöðu þolenda kynferðisofbeldis í réttarvörslukerfinu. Að þolendur fái hlutaðild að sakamálum og að stafrænt kynferðisofbeldi verði skilgreint í lögum. Ég vil efla mannréttindi fatlaðra, hinsegin fólks, trans og fólks af erlendum uppruna. Ég vil að val mitt um bíllausan lífsstíl sé raunhæfari möguleiki með styrkingu á almenningssamgöngum. Ég vil borga hóflega skatta og að til staðar sé kerfi sem grípur mig ef ég veikist, missi vinnuna eða slasast og verð óvinnufær tímabundið eða til frambúðar. Ég vil að það séu jafn margar konur og karlar í Hæstarétti, í stjórnum fyrirtækja, sem kenna í leikskólum og hjúkra á spítölum, og að allir fái sanngjörn og jöfn laun fyrir vinnuna sína. Ef það sem þarf er að setja kynjakvóta á allt heila klabbið þá bara gerum við það. Því það er ljóst að það þarf að grípa inn í til að jafnrétti náist á öllum vígstöðvum. Ég vil að vernda náttúruna svo að ófætt barn mitt fái að njóta hennar. Ég vil að auðlindir landsins séu eign almennings en ekki fárra auðmanna. Ég vil taka á móti eins mörgu fólki á flótta og við mögulega getum. Það þýðir ekki að ég vilji að fátækt fólk á Íslandi búi á götunni og svelti. Ég vil að fólk geti lifað á fæðingarstyrk námsmanna og að fæðingarorlof verði lengt. Ég vil að Björt Framtíð komist á þing til að tryggja að þar sé fólk sem starfar að heiðarleika og með hagsmuni almennings að leiðarljósi. Ef þú lesandi góður vilt það sama og ég, endilega settu x við A á morgun. Ég er í framboði fyrir Bjarta framtíð því ef framtíðarsýn okkar verður að veruleika þá er líklegra að ég, jafnaldrar mínir og börnin okkar munum vilja búa hér til frambúðar. Ef ekki, þá held ég mig bara við framtíðarplön um lestarferðir og stöðugri efnahag í landi þar sem Íslenska er ekki töluð, en ég kæmi eflaust í heimsókn einu sinni á ári til að fara í sund.Auður Kolbrá BirgisdóttirHöfundur skipar annað sæti á lista Bjartrar framtíðar í Reykjavík norður
Telur rektor Háskóla Íslands úrskurði alþjóðadómstóla og ályktanir Sameinuðu þjóðanna vera pólitískt álitamál? Elí Hörpu- og Önundarbur Skoðun
Þriðjungur barna af erlendum uppruna tilheyrir ekki skólanum sínum Sara Björg Sigurðardóttir Skoðun
Skoðun Þriðjungur barna af erlendum uppruna tilheyrir ekki skólanum sínum Sara Björg Sigurðardóttir skrifar
Skoðun Telur rektor Háskóla Íslands úrskurði alþjóðadómstóla og ályktanir Sameinuðu þjóðanna vera pólitískt álitamál? Elí Hörpu- og Önundarbur skrifar
Telur rektor Háskóla Íslands úrskurði alþjóðadómstóla og ályktanir Sameinuðu þjóðanna vera pólitískt álitamál? Elí Hörpu- og Önundarbur Skoðun
Þriðjungur barna af erlendum uppruna tilheyrir ekki skólanum sínum Sara Björg Sigurðardóttir Skoðun