Nýsósíalismi Sirrý Hallgrímsdóttir skrifar 7. febrúar 2017 07:00 Rekstrarumhverfi fjölmiðla hefur versnað síðustu árin vegna aukinnar samkeppni um auglýsingar frá erlendum efnisveitum eins og Google og Facebook. Ríkisrekni fjölmiðillinn þykir líka óþarflega plássfrekur á auglýsingamarkaði. Staða fjölmiðla á frjálsum markaði virðist vera orðin það erfið að jafnvel ríkustu menn þessa lands telja sig þurfa að biðja almenning um pening til að geta rekið fyrirtækin sín. Eitt dæmi um það er Fréttatíminn sem nú biðlar til almennings, en fjölmiðillinn er meðal annars í eigu Sigurðar Gísla Pálmasonar sem hingað til hefur verið talinn til efnameiri Íslendinga. Það má því tíðindum sæta að hann sé farinn að betla pening af almenningi til að styðja við rekstur sinn. Hinn eigandi miðilsins er Gunnar Smári, ötull talsmaður sósíalista, en hann hefur af miklum eldmóði talað fyrir því að stofnaður verði nýr sósíalistaflokkur hér á landi (næstum af jafn miklum eldmóði og þegar hann vildi að Ísland yrði fylki í Noregi). Miðað við þessa stöðu má segja að Gunnar Smári sé að innleiða eins konar nýsósíalisma sem gengur út á að almenningur fjármagni fyrirtæki auðmanna. Ætli menn sjái fyrir sér að hægt sé að nota þetta módel fyrir fleiri tegundir mikilvægra fyrirtækja? Þessi hugmynd er mjög spennandi og gaman verður að sjá hvernig til tekst. Segja má að Gunnar Smári sé þannig eins konar Hrói höttur á röngunni, taki við peningum frá fátækum og gefi auðmönnum. Nokkrar spurningar vakna: hvað ef söfnunin fer fram úr öllum vonum og fyrirtækið verður rekið með hagnaði, rennur arðurinn þá í vasa hluthafanna, ritstjórans og auðmannsins?Greinin birtist fyrst í Fréttablaðinu. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Fjölmiðlar Sirrý Hallgrímsdóttir Mest lesið Svifhrifavaldar Halldóra Lillý Jóhannsdóttir Skoðun Forseti ÍSÍ hvattur til að hefja tiltektina í eigin starfsemi Sigurður G. Guðjónsson Skoðun Hvernig og hvenær en ekki hvort Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Verða rangfærslur að sannleika, ef þær eru endurteknar nógu oft!? Ole Anton Bieltvedt Skoðun 3.200 aumingjar (mín skoðun) Ole Anton Bieltvedt Skoðun Halldór 13.04.2024 Halldór Baldursson Halldór Um vanda stúlkna í skólum Ragnar Þór Pétursson Skoðun Snjallsímar og geðveiki meðal barna og unglinga Atli Harðarson Skoðun Það er víst hægt að semja um aðildarskilmála! Mörg dæmi sanna það! Ole Anton Bieltvedt Skoðun Græðum pening, bætum lífsgæði, drögum úr losun. Vandamál? Björn Teitsson Skoðun
Rekstrarumhverfi fjölmiðla hefur versnað síðustu árin vegna aukinnar samkeppni um auglýsingar frá erlendum efnisveitum eins og Google og Facebook. Ríkisrekni fjölmiðillinn þykir líka óþarflega plássfrekur á auglýsingamarkaði. Staða fjölmiðla á frjálsum markaði virðist vera orðin það erfið að jafnvel ríkustu menn þessa lands telja sig þurfa að biðja almenning um pening til að geta rekið fyrirtækin sín. Eitt dæmi um það er Fréttatíminn sem nú biðlar til almennings, en fjölmiðillinn er meðal annars í eigu Sigurðar Gísla Pálmasonar sem hingað til hefur verið talinn til efnameiri Íslendinga. Það má því tíðindum sæta að hann sé farinn að betla pening af almenningi til að styðja við rekstur sinn. Hinn eigandi miðilsins er Gunnar Smári, ötull talsmaður sósíalista, en hann hefur af miklum eldmóði talað fyrir því að stofnaður verði nýr sósíalistaflokkur hér á landi (næstum af jafn miklum eldmóði og þegar hann vildi að Ísland yrði fylki í Noregi). Miðað við þessa stöðu má segja að Gunnar Smári sé að innleiða eins konar nýsósíalisma sem gengur út á að almenningur fjármagni fyrirtæki auðmanna. Ætli menn sjái fyrir sér að hægt sé að nota þetta módel fyrir fleiri tegundir mikilvægra fyrirtækja? Þessi hugmynd er mjög spennandi og gaman verður að sjá hvernig til tekst. Segja má að Gunnar Smári sé þannig eins konar Hrói höttur á röngunni, taki við peningum frá fátækum og gefi auðmönnum. Nokkrar spurningar vakna: hvað ef söfnunin fer fram úr öllum vonum og fyrirtækið verður rekið með hagnaði, rennur arðurinn þá í vasa hluthafanna, ritstjórans og auðmannsins?Greinin birtist fyrst í Fréttablaðinu.